Vendimi për ta kapur
(Mk 14.1-2Lk 22.1-2Gjn 11.45-53)1 Kur mbaroi së thëni këto fjalë, Jezui u tha dishepujve: 2 «Ju e dini se pas dy ditësh është Pashka dhe Biri i njeriut do të dorëzohet për t'u kryqëzuar».
3 Atëherë kryepriftërinjtë dhe pleqtë e popullit u mblodhën në oborrin e pallatit të kryepriftit që quhej Kajafa 4 dhe së bashku vendosën ta kapnin Jezuin me dredhi e ta vrisnin. 5 Prandaj thoshin: «Jo gjatë festës, që të mos ndodhë ndonjë trazirë në popull».
Lyerja me mirrë
(Mk 14.3-9Gjn 12.1-8)6 Jezui ishte në Betani, në shtëpinë e Simon të lebrosurit. 7 Ndërsa po rrinte në tryezë, iu afrua një grua që mbante një enë alabastri me mirrë shumë të kushtueshme dhe e derdhi mbi kokën e tij. 8 Kur e panë këtë gjë, dishepujt u zemëruan e thanë: «Pse gjithë kjo humbje? 9 Kjo mirrë mund të ishte shitur shtrenjtë e paratë t'u jepeshin të varfërve». 10 Por Jezui e kuptoi se çfarë po thoshin e u tha: «Përse e mundoni këtë grua? Ajo bëri për mua një vepër të mirë. 11 Të varfrit i keni gjithmonë me ju, ndërsa mua nuk më keni gjithmonë. 12 Ajo e derdhi këtë mirrë mbi trupin tim dhe këtë e bëri për të më përgatitur për varrim. 13 Me të vërtetë po ju them se kudo të shpallet ky ungjill, në mbarë botën, do të tregohet në kujtim të saj kjo që bëri».
Juda përgatit tradhtinë
(Mk 14.10-11Lk 22.3-6)14 Atëherë, njëri prej të dymbëdhjetëve, ai që quhej Judë Iskarioti, shkoi te kryepriftërinjtë 15 e u tha: «Çfarë do të më jepni po t'jua dorëzoj?». Ata i dhanë tridhjetë monedha argjendi. 16 Që nga ai çast Juda kërkonte kohën e përshtatshme për ta tradhtuar.
Përgatitja e Pashkës
(Mk 14.12-21Lk 22.7-14, Lk 21-23Gjn 13.21-30)17 Ditën e parë të festës së Bukëve të ndorme, dishepujt erdhën te Jezui e i thanë: «Ku dëshiron ta përgatisim darkën e Pashkës?». 18 Jezui u tha: «Shkoni në qytet te filani e i thoni: “Mësuesi thotë se koha ime është afruar. Unë dhe dishepujt e mi do ta bëjmë Pashkën në shtëpinë tënde”». 19 Dishepujt bënë siç i kishte urdhëruar Jezui dhe përgatitën Pashkën.
20 Në mbrëmje Jezui u ul në tryezë me të dymbëdhjetët 21 e ndërsa po hanin, tha: «Me të vërtetë po ju them se njëri nga ju do të më tradhtojë». 22 Ata u trishtuan shumë e filluan ta pyesnin njëri pas tjetrit: «Mos jam unë, o Zot?». 23 Ai u përgjigj: «Ai që ngjeu kafshatën në të njëjtën pjatë me mua, ai do të më tradhtojë. 24 Biri i njeriut po shkon, sikurse është shkruar për të, por mjerë ai njeri që tradhton Birin e njeriut! Për atë njeri do të kishte qenë më mirë të mos kishte lindur». 25 Juda që e kishte tradhtuar, tha: «Mos jam unë, mësues?». Jezui i tha: «Ti vetë po e thua».
Darka e Zotit
(Mk 14.22-26Lk 22.15-201Ko 11.23-25)26 Ndërsa po hanin, Jezui mori bukën, tha lutjen e bekimit, e theu, ua dha dishepujve e tha: «Merrni, hani, ky është trupi im». 27 Mori edhe kupën e pasi tha lutjen e falënderimit, ua dha atyre e tha: «Pini të gjithë prej kësaj. 28 Ky është gjaku im, gjaku i besëlidhjes që derdhet për shumë njerëz për faljen e mëkateve. 29 Unë po ju them se nuk do të pi më nga ky fryt i hardhisë, deri ditën që do ta pi të re së bashku me ju në mbretërinë e Atit tim».
30 Si kënduan himne, shkuan në malin e Ullinjve.
Parathënia e mohimit të Pjetrit
(Mk 14.27-31Lk 22.31-34Gjn 13.36-38)31 Pastaj Jezui u tha: «Në këtë natë unë do t'u bëhem pengesë të gjithëve ju, sepse është shkruar:
do të godas bariun
dhe delet e tufës do të shpërndahen.
32 Por kur të ngjallem, do të shkoj përpara jush në Galile». 33 Pjetri i tha: «Edhe nëse të gjithë do të bien, unë nuk do të bie kurrë». 34 Jezui i tha: «Me të vërtetë po të them se po këtë natë, para se të këndojë gjeli, ti do të më mohosh tri herë». 35 Pjetri i tha: «Edhe nëse duhet të vdes me ty, nuk do të të mohoj». Kështu thanë të gjithë dishepujt.
Lutja në Gjetsemani
(Mk 14.32-42Lk 22.39-46)36 Pastaj Jezui shkoi bashkë me dishepujt në një vend që quhet Gjetsemani e u tha: «Rrini këtu, se unë po shkoj më tej për t'u lutur». 37 Ai mori me vete Pjetrin dhe dy bijtë e Zebedeut e filloi të ndiente trishtim e ankth. 38 Atëherë u tha: «Shpirti im është i trishtuar deri në vdekje. Qëndroni këtu e rrini zgjuar me mua». 39 Pasi shkoi pak më tej, ra me fytyrë përdhe e u lut: «Ati im, po të jetë e mundur, largoje këtë kupë prej meje. Megjithatë u bëftë jo si dua unë, por si do ti».
40 Pastaj Jezui erdhi te dishepujt dhe i gjeti duke fjetur. Atëherë i tha Pjetrit: «Nuk mundët të rrinit zgjuar me mua as edhe një orë? 41 Rrini zgjuar e lutuni që të mos bini në tundim, se shpirti është i gatshëm, por trupi është i dobët». 42 Jezui shkoi për të dytën herë e u lut: «Ati im, nëse kjo kupë nuk mund të hiqet pa e pirë unë, atëherë u bëftë vullneti yt!».
43 Kur u kthye, i gjeti përsëri duke fjetur, se u ishin rënduar sytë. 44 Pasi u largua përsëri, shkoi e u lut për të tretën herë me të njëjtat fjalë.
45 Pastaj erdhi te dishepujt e u tha: «Ende po flini e po pushoni? Ja, erdhi ora dhe Biri i njeriut po dorëzohet në duart e mëkatarëve. 46 Ngrihuni të shkojmë. Ja, po afrohet ai që po më tradhton».
Tradhtia dhe kapja
(Mk 14.43-50Lk 22.47-53Gjn 18.3-12)47 Ndërsa Jezui ishte ende duke folur, erdhi Juda, njëri prej të dymbëdhjetëve, bashkë me një turmë të madhe, me shpata e shkopinj, të dërguar nga kryepriftërinjtë e pleqtë e popullit. 48 Tradhtari u kishte dhënë këtë shenjë: «Jezui është ai që unë do të puth. Atë kapni!». 49 Dhe menjëherë iu afrua Jezuit e i tha: «Të përshëndes, mësues!» dhe e puthi. 50 Jezui i tha: «Mik, bëj atë që ke ardhur të bësh!». Ata erdhën, e kapën Jezuin dhe e ndalën. 51 Dhe ja, njëri nga ata që ishin me Jezuin nxori shpatën, goditi shërbëtorin e kryepriftit e i preu veshin. 52 Atëherë Jezui i tha: «Ktheje shpatën ku e kishe, se të gjithë ata që rrokin shpatën, nga shpata do të vdesin. 53 A mendoni se nuk mund t'i lutem Atit tim të më dërgojë menjëherë më shumë se dymbëdhjetë legjione engjëjsh? 54 Por si do të përmbusheshin Shkrimet që thonë se duhet të ndodhë kështu?».
55 Atëherë Jezui u tha turmave: «Paskeni ardhur të më merrni me shpata e shkopinj si të isha kusar? Unë isha çdo ditë në tempull duke mësuar njerëzit e nuk më kapët. 56 Por të gjitha këto ndodhën që të përmbushen shkrimet e profetëve».
Atëherë të gjithë dishepujt e braktisën e ikën.
Para sinedrit
(Mk 14.53-65Lk 22.54-55, Lk 63-71Gjn 18.13-14, Gjn 19-24)57 Pastaj, ata që e kishin kapur e çuan Jezuin te kryeprifti Kajafa ku ishin mbledhur shkruesit e pleqtë. 58 Pjetri e ndoqi Jezuin nga larg deri tek oborri i pallatit të kryepriftit dhe pasi u fut brenda, u ul mes shërbëtorëve për të parë si do të mbaronte kjo gjë.
59 Kryepriftërinjtë dhe gjithë sinedri kërkonin dëshmi të rreme kundër Jezuit për ta dënuar me vdekje, 60 por nuk gjetën asnjë, edhe pse u paraqitën shumë dëshmitarë të rremë. Në fund dolën dy veta 61 e thanë: «Ky njeri ka thënë: “Unë mund ta shkatërroj tempullin e Perëndisë e ta ndërtoj për tri ditë”».
62 Atëherë kryeprifti u ngrit e tha: «Nuk ke asgjë për të thënë për çka po dëshmojnë kundër teje?». 63 Jezui heshti. Kryeprifti i tha: «Të përbej për Perëndinë e gjallë, na thuaj a je ti Krishti, Biri i Perëndisë?». 64 Jezui i tha: «Ti vetë po e thua. Por unë po ju them se
që tani e tutje
do ta shihni Birin e njeriut
të ulur në të djathtën
e Perëndisë së pushtetshëm,
duke ardhur mbi retë e qiellit ».
65 Atëherë kryeprifti shqeu rrobat e tha: «Fyeu Perëndinë! Ç'na duhen më dëshmitarët? Ju e dëgjuat tani fyerjen që i bëri Perëndisë. 66 Çfarë mendoni?». Ata iu përgjigjën: «Meriton vdekjen». 67 Atëherë filluan ta pështynin në fytyrë e ta godisnin me grushte. Disa i binin me shuplaka 68 e i thoshin: «Gjeje kush të goditi, o Krisht?».
Mohimi i Pjetrit
(Mk 14.66-72Lk 22.56-62Gjn 18.15-18, Gjn 25-27)69 Pjetri rrinte ulur përjashta në oborr. Një shërbëtore erdhi tek ai e i tha: «Edhe ti ishe me Jezu Galileasin». 70 Por Pjetri e mohoi para të gjithëve e tha: «Nuk e di ç'po thua!». 71 Kur po dilte nga porta, atë e pa një shërbëtore tjetër e u tha atyre që ishin aty: «Ky njeri ishte me Jezuin e Nazaretit». 72 Por Pjetri e mohoi përsëri duke u betuar: «Unë nuk e njoh këtë njeri». 73 Pas pak, ata që ishin aty iu afruan Pjetrit e i thanë: «Patjetër je një prej tyre se dukesh nga e folmja». 74 Pastaj Pjetri filloi të mallkonte e të bënte be: «Nuk e njoh këtë njeri».
Atë çast këndoi gjeli 75 dhe Pjetrit iu kujtuan fjalët e Jezuit: «Përpara se të këndojë gjeli, ti do të më mohosh tri herë». Pastaj doli përjashta e qau me hidhërim.
1 et factum est cum consummasset Iesus sermones hos omnes
dixit discipulis suis
2 Scitis quia post biduum pascha fiet
et Filius hominis tradetur ut crucifigatur
3 Tunc congregati sunt principes sacerdotum et seniores populi
in atrium principis sacerdotum qui dicebatur Caiaphas
4 et consilium fecerunt ut Iesum dolo tenerent et occiderent
5 dicebant autem non in die festo
ne forte tumultus fieret in populo
6 Cum autem esset Iesus in Bethania
in domo Simonis leprosi
7 accessit ad eum mulier habens alabastrum unguenti pretiosi
et effudit super caput ipsius recumbentis
8 videntes autem discipuli indignati sunt dicentes
ut quid perditio haec
9 potuit enim istud venundari multo et dari pauperibus
10 sciens autem Iesus ait illis quid molesti estis mulieri
opus bonum operata est in me
11 nam semper pauperes habetis vobiscum
me autem non semper habetis
12 Mittens enim haec unguentum hoc in corpus meum
ad sepeliendum me fecit
13 amen dico vobis
ubicumque praedicatum fuerit hoc evangelium in toto mundo
dicetur et quod haec fecit in memoriam eius
14 Tunc abiit unus de duodecim
qui dicitur Iudas Scarioth
ad principes sacerdotum
15 et ait illis quid vultis mihi dare et ego vobis eum tradam
at illi constituerunt ei triginta argenteos
16 et exinde quaerebat oportunitatem ut eum traderet
17 prima autem azymorum
accesserunt discipuli ad Iesum dicentes
ubi vis paremus tibi comedere pascha
18 at Iesus dixit ite in civitatem ad quendam et dicite ei
magister dicit tempus meum prope est
apud te facio pascha cum discipulis meis
19 et fecerunt discipuli sicut constituit illis Iesus
et paraverunt pascha
20 Vespere autem facto
discumbebat cum duodecim discipulis
21 et edentibus illis dixit
amen dico vobis quia unus vestrum me traditurus est
22 Et contristati valde coeperunt singuli dicere
numquid ego sum Domine
23 At ipse respondens ait
qui intinguit mecum manum in parapside hic me tradet
24 Filius quidem hominis vadit sicut scriptum est de illo
vae autem homini illi per quem Filius hominis traditur
Bonum erat ei si natus non fuisset homo ille
25 Respondens autem Iudas qui tradidit eum dixit
numquid ego sum rabbi
ait illi tu dixisti
26 Cenantibus autem eis accepit Iesus panem et benedixit ac fregit
deditque discipulis suis et ait
accipite et comedite hoc est corpus meum
27 Et accipiens calicem gratias egit et dedit illis dicens
bibite ex hoc omnes
28 hic est enim sanguis meus novi testamenti
qui pro multis effunditur in remissionem peccatorum
29 dico autem vobis
non bibam amodo de hoc genimine vitis usque in diem illum
cum illud bibam vobiscum novum in regno Patris mei
30 Et hymno dicto exierunt in montem Oliveti
31 Tunc dicit illis Iesus
omnes vos scandalum patiemini in me in ista nocte
Scriptum est enim percutiam pastorem et dispergentur oves gregis
32 postquam autem resurrexero praecedam vos in Galilaeam
33 Respondens autem Petrus ait illi
et si omnes scandalizati fuerint in te ego numquam scandalizabor
34 ait illi Iesus amen dico tibi
quia in hac nocte antequam gallus cantet ter me negabis
35 Ait illi Petrus etiam si oportuerit me mori tecum non te negabo
similiter et omnes discipuli dixerunt
36 Tunc venit Iesus cum illis in villam quae dicitur Gethsemani
Et dixit discipulis suis
sedete hic donec vadam illuc et orem
37 et adsumpto Petro et duobus filiis Zebedaei
coepit contristari et maestus esse
38 Tunc ait illis tristis est anima mea usque ad mortem
sustinete hic et vigilate mecum
39 Et progressus pusillum procidit in faciem suam orans et dicens
mi Pater si possibile est transeat a me calix iste
Verumtamen non sicut ego volo sed sicut tu
40 Et venit ad discipulos et invenit eos dormientes
et dicit Petro sic non potuistis una hora vigilare mecum
41 vigilate et orate ut non intretis in temptationem
Spiritus quidem promptus est caro autem infirma
42 Iterum secundo abiit et oravit dicens
Pater mi si non potest hic calix transire nisi bibam illum
fiat voluntas tua
43 et venit iterum et invenit eos dormientes
erant enim oculi eorum gravati
44 et relictis illis iterum abiit et oravit tertio eundem sermonem dicens
45 Tunc venit ad discipulos suos et dicit illis
dormite iam et requiescite ecce adpropinquavit hora
et Filius hominis traditur in manus peccatorum
46 surgite eamus
ecce adpropinquavit qui me tradit
47 Adhuc ipso loquente ecce Iudas unus de duodecim venit
et cum eo turba multa cum gladiis et fustibus
a principibus sacerdotum et senioribus populi
48 Qui autem tradidit eum dedit illis signum dicens
quemcumque osculatus fuero ipse est tenete eum
49 et confestim accedens ad Iesum dixit have rabbi
et osculatus est eum
50 dixitque illi Iesus amice ad quod venisti
tunc accesserunt et manus iniecerunt in Iesum
et tenuerunt eum
51 Et ecce unus ex his qui erant cum Iesu
extendens manum exemit gladium suum
et percutiens servum principis sacerdotum
amputavit auriculam eius
52 tunc ait illi Iesus converte gladium tuum in locum suum
Omnes enim qui acceperint gladium gladio peribunt
53 an putas quia non possum rogare Patrem meum
et exhibebit mihi modo plus quam duodecim legiones
angelorum
54 quomodo ergo implebuntur scripturae quia sic oportet fieri
55 In illa hora dixit Iesus turbis
tamquam ad latronem existis cum gladiis et fustibus conprehendere me
cotidie apud vos sedebam docens in templo et non me tenuistis
56 Hoc autem totum factum est
ut implerentur scripturae prophetarum
tunc discipuli omnes relicto eo fugerunt
57 At illi tenentes Iesum duxerunt ad Caiaphan principem sacerdotum
ubi scribae et seniores convenerant
58 Petrus autem sequebatur eum a longe
usque in atrium principis sacerdotum
et ingressus intro sedebat cum ministris ut videret finem
59 Principes autem sacerdotum et omne concilium
quaerebant falsum testimonium contra Iesum
ut eum morti traderent
60 et non invenerunt cum multi falsi testes accessissent
Novissime autem venerunt duo falsi testes
61 et dixerunt
hic dixit possum destruere templum Dei
et post triduum aedificare illud
62 et surgens princeps sacerdotum ait illi
nihil respondes ad ea quae isti adversum te testificantur
63 Iesus autem tacebat
et princeps sacerdotum ait illi adiuro te per Deum vivum
ut dicas nobis si tu es Christus Filius Dei
64 dicit illi Iesus tu dixisti
Verumtamen dico vobis
amodo videbitis Filium hominis sedentem a dextris virtutis
et venientem in nubibus caeli
65 Tunc princeps sacerdotum scidit vestimenta sua dicens
blasphemavit quid adhuc egemus testibus
ecce nunc audistis blasphemiam
66 Quid vobis videtur
at illi respondentes dixerunt reus est mortis
67 Tunc expuerunt in faciem eius et colaphis eum ceciderunt
alii autem palmas in faciem ei dederunt
68 dicentes
prophetiza nobis Christe quis est qui te percussit
69 Petrus vero sedebat foris in atrio
et accessit ad eum una ancilla dicens et tu cum Iesu Galilaeo eras
70 at ille negavit coram omnibus dicens nescio quid dicis
71 Exeunte autem illo ianuam vidit eum alia
et ait his qui erant ibi et hic erat cum Iesu Nazareno
72 et iterum negavit cum iuramento quia non novi hominem
73 et post pusillum accesserunt qui stabant et dixerunt Petro
vere et tu ex illis es nam et loquella tua manifestum te facit
74 tunc coepit detestari et iurare quia non novisset hominem
et continuo gallus cantavit
75 Et recordatus est Petrus verbi Iesu quod dixerat
priusquam gallus cantet ter me negabis
et egressus foras ploravit amare