Gjykimet
1 Për bijtë e Amonit.
Kështu thotë Zoti:
«A nuk ka bij Izraeli?
A nuk e ka një trashëgimtar?
Pse e mori Milkomi trashëgiminë e Gadit
e populli i vet banon në qytetet e tij?
2 Prandaj, ja, po vijnë ditët, kumton Zoti,
kur do të bëj të dëgjohet britma e betejës
kundër Rabahut të amonitëve.
Do të bëhet pirg rrënojash
e fshatrat e tij do të digjen në zjarr.
Izraeli do t'ua marrë trashëgiminë
atyre që ia patën marrë,
kumton Zoti.
3 Vajto, o Heshbon, se u rrënua Aji!
Çirruni, o bijat e Rabahut,
vishuni me grathore e mbani zi
dhe enduni brenda gardheve,
se Milkomi do të dëbohet
bashkë me priftërinj e me prijës.
4 Pse mburresh me luginat e tua,
o bijë besëshkalë,
që u beson thesareve të veta e thua:
“Kush do të më dalë kundër?”.
5 Ja, do të sjell tmerrin kundër teje,
kumton Zoti, Zoti i ushtrive,
prej tërë atyre që të rrethojnë.
Do të dëboheni,
secili në drejtimin e vet,
e askush nuk do t'i mbledhë ikanakët.
6 Por pastaj do t'i kthej të robëruarit e amonitëve,
kumton Zoti».
7 Për Edomin.
Kështu thotë Zoti i ushtrive:
«A nuk ka më urti në Teman?
A u zhbë këshilli i të mençurve?
A u ter urtia e tyre?
8 Ikni, kthehuni, hyni nëpër shpella për të banuar,
o banorë të Dedanit,
se do të çoj kundër tij kobin e Esaut,
kohën e ndëshkimit.
9 Nëse vijnë te ti vjelësit,
a nuk do të t'i lënë rrëfanat?
Nëse vijnë vjedhësit natën,
a nuk do të bastisin vetëm aq sa munden?
10 Se unë vetë do ta zhvesh Esaun,
do t'ia zbuloj të fshehtat
e ai nuk do të mund të përvidhet.
Do t'i shuhet fara, fisi e miqësia
e ai nuk do të jetë më.
11 Braktisi jetimët e tu. Unë do t'i mbaj gjallë.
Le të besojnë në mua të vejat e tua.
12 Se kështu thotë Zoti: “Ja, ata që nuk ishin të detyruar ta pinin kupën, do ta pinë që do ta pinë. Po ti, a do t'i shpëtosh ndëshkimit? Nuk do t'i shpëtosh, por do ta pish që do ta pish. 13 Se jam betuar për veten time, kumton Zoti, se Bocrahu do të bëhet rrënim, tallje, shkretim e mallkim dhe të gjitha qytetet e saj do të kthehen në rrënoja përgjithmonë”.
14 Dëgjova një lajm nga Zoti,
një lajmëtar u është dërguar kombeve:
“Mblidhuni e rendni kundër tij!
Çohuni për betejë!”.
15 Se, ja, do të të bëj të vogël ndër kombe,
të përçmuar ndër njerëz.
16 Të ka mashtruar mujshia jote,
krenia e zemrës sate,
o banor i plasave të shkrepave
që je ngulur majë kodrës.
Edhe po ta vësh lart si shqiponja folenë,
do të të plandos që andej, kumton Zoti.
17 Edomi do të bëhet i tmerrshëm. Kushdo të kalojë pranë tij do të tmerrohet e do të fërshëllejë për të gjitha plagët e tij. 18 Siç u përmbysën Sodoma, Gomorra dhe rrethinat e saj, thotë Zoti, ashtu nuk do të banojë më askush atje e nuk do të zërë vend në të asnjeri. 19 Ja, porsi luanin, që del nga shkurrnaja e Jordanit drejt kullotave të përhershme, ashtu do ta dëboj njëherësh prej andej e do të vendos në të këdo që të zgjedh. Se, kush është si unë? Kush do të më paditë? Kush është ai bari që mund të qëndrojë para meje? 20 Prandaj dëgjojeni vendimin që mori Zoti kundër Edomit dhe shestimet që thuri kundër banorëve të Temanit: edhe të vegjlit e grigjave do të merren zvarrë, edhe kullotat e tyre do të shkretohen për ta. 21 Toka do të dridhet prej ushtimës së rrëzimit të tyre. Britma e ushtimës së tij do të dëgjohet në detin e Kuq. 22 Ja, si shqiponja do të ngrihet, do të flatrojë e do të hapë krahët mbi Bocrah. Dhe, atë ditë, zemra e trimave të Edomit do të jetë si zemra e gruas që lind».
23 Për Damaskun.
«Hamati e Arpadi u tronditën,
se dëgjuan një lajm të keq.
U trazuan si deti prej ankthit
e nuk rrinë dot të qetë.
24 Damasku u mek,
u kthye për të ikur,
e zuri tmerri, e kapi ankthi
dhe dhimbjet porsi të gruas që lind.
25 Si të mos braktisej qyteti i lavdishëm,
qyteti i ngazëllimit tim?
26 Prandaj do të bien të rinjtë e tij nëpër sheshe,
të gjithë luftëtarët do të shuhen atë ditë,
kumton Zoti i ushtrive.
27 Do t'u vë zjarrin mureve të Damaskut,
që t'i përpijë pallatet e Ben Hadadit».
28 Për Kedarin e për mbretëritë e Hacorit që i shpartalloi Nabukodonosori, mbreti i Babilonisë.
Kështu thotë Zoti:
«Çohuni, ngrihuni kundër Kedarit!
Shkatërrojini njerëzit e lindjes.
29 Tendat e grigjat do t'u merren,
do t'ua heqin pëlhurat, tërë enët e devetë
e do t'u thonë:
tmerr rreth e rrotull!
30 Ikni, fluturoni shpejt,
hyni nëpër shpella për të banuar,
o banorë të Hacorit, kumton Zoti,
se Nabukodonosori, mbreti i Babilonisë,
po thur synime kundër jush,
po bën shestime kundër jush.
31 Çohuni, ngrihuni kundër kombit të plogët,
që banon i sigurt, kumton Zoti,
që nuk ka as dyer, as shula
dhe banojnë të veçuar.
32 Devetë e tij do të bëhen pre,
bagëtitë e tij të shumta, plaçkë.
Do t'i shpërndaj nëpër tërë erërat
ata që rruajnë tëmthat,
do t'ua sjell rrënimin nga të gjitha anët,
kumton Zoti.
33 Hacori do të bëhet strofull çakejsh,
shkretim përgjithmonë.
Atje nuk do të banojë askush
e asnjeri nuk do ta vërë banesën në të».
34 Fjala e Zotit drejtuar profetit Jeremi për Elamin, në fillim të mbretërimit të Sedekisë, mbretit të Judës.
35 Kështu thotë Zoti i ushtrive: «Ja, do t'ia copëtoj Elamit harkun, kulmin e fuqisë së tij. 36 Do të sjell katër erërat kundër Elamit, nga të katër skajet e qiellit. Pastaj do t'i shpërndaj nëpër të gjitha këto erëra e nuk do të ketë komb ku nuk do të shkojnë të dëbuarit e Elamit. 37 Do ta tmerroj Elamin para armiqve të vet e para atyre që kërkojnë t'u marrin shpirtin. Do të sjell zezonën kundër tyre, flakën e zemërimit tim, kumton Zoti. Do të dërgoj shpatën pas tyre derisa t'u jap fund. 38 Pastaj do ta vë fronin tim në Elam e do të zhbij që andej mbret e prijës, kumton Zoti.
39 Megjithatë, në mbarim të ditëve, do t'i kthej të dëbuarit e Elamit, kumton Zoti».
1 ad filios Ammon
haec dicit Dominus
numquid filii non sunt Israhel aut heres non est ei
cur igitur hereditate possedit Melchom Gad
et populus eius in urbibus eius habitavit
2 ideo ecce dies veniunt dicit Dominus
et auditum faciam super Rabbath filiorum Ammon fremitum proelii
et erit in tumulum dissipata
filiaeque eius igni succendentur
et possidebit Israhel possessores suos dicit Dominus
3 ulula Esebon quoniam vastata est Ahi
clamate filiae Rabbath
accingite vos ciliciis plangite et circuite per sepes
quia Melchom in transmigratione ducetur
sacerdotes eius et principes eius simul
4 quid gloriaris in vallibus defluxit vallis tua filia delicata
quae confidebas in thesauris tuis et dicebas quis veniet ad me
5 ecce ego inducam super te terrorem ait Dominus Deus exercituum
ab omnibus qui sunt in circuitu tuo
et dispergemini singuli a conspectu vestro
nec erit qui congreget fugientem
6 et post haec reverti faciam captivos filiorum Ammon ait Dominus
7 ad Idumeam
haec dicit Dominus exercituum
numquid non est ultra sapientia in Theman
periit consilium a filiis inutilis facta est sapientia
eorum
8 fugite terga vertite
descendite in voragine habitatores Dedan
quoniam perditionem Esau adduxi super eum
tempus visitationis eius
9 si vindemiatores venissent super te non reliquissent racemum
si fures in nocte rapuissent quod sufficeret sibi
10 ego vero discoperui Esau
revelavi abscondita eius et celari non poterit
vastatum est semen eius et fratres eius et vicini eius et non erit
11 relinque pupillos tuos ego eos faciam vivere
et viduae tuae in me sperabunt
12 quia haec dicit Dominus
ecce quibus non erat iudicium ut biberent calicem bibentes bibent
et tu quasi innocens relinqueris
non eris innocens sed bibens bibes
13 quia per memet ipsum iuravi dicit Dominus
quod in solitudinem et in obprobrium et in desertum
et in maledictionem erit Bosra
et omnes civitates eius erunt in solitudines sempiternas
14 auditum audivi a Domino et legatus ad gentes missus est
congregamini et venite contra eam et consurgamus in proelium
15 ecce enim parvulum dedi te in gentibus
contemptibilem inter homines
16 arrogantia tua decepit te et superbia cordis tui
qui habitas in cavernis petrae
et adprehendere niteris altitudinem collis
cum exaltaveris quasi aquila nidum tuum
inde detraham te dicit Dominus
17 et erit Idumea deserta
omnis qui transibit per eam stupebit
et sibilabit super omnes plagas eius
18 sicuti subversa est Sodoma et Gomorra et vicinae eius ait Dominus
non habitabit ibi vir et non incolet eam filius hominis
19 ecce quasi leo ascendet de superbia Iordanis
ad pulchritudinem robustam
quia subito currere eum faciam ad illam
et quis erit electus quem praeponam ei
quis enim similis mei et quis sustinebit me
et quis est iste pastor qui resistat vultui meo
20 propterea audite consilium Domini quod iniit de Edom
et cogitationes eius quas cogitavit de habitatoribus Theman
si non deiecerint eos parvuli gregis
nisi dissipaverint cum eis habitaculum eorum
21 a voce ruinae eorum commota est terra
clamor in mari Rubro auditus est vocis eius
22 ecce quasi aquila ascendet et evolabit
et expandet alas suas super Bosram
et erit cor fortium Idumeae in die illa quasi cor mulieris parturientis
23 ad Damascum
confusa est Emath et Arfad quia auditum pessimum audierunt
turbati sunt in mari
sollicitudine quiescere non potuit
24 dissoluta est Damascus versa in fugam
tremor adprehendit eam
angustia et dolores tenuerunt eam quasi parturientem
25 quomodo dereliquerunt civitatem laudabilem urbem laetitiae
26 ideo cadent iuvenes eius in plateis eius
et omnes viri proelii conticescent in die illa ait Dominus exercituum
27 et succendam ignem in muro Damasci
et devorabit moenia Benadad
28 ad Cedar et ad regna Asor
quae percussit Nabuchodonosor rex Babylonis
haec dicit Dominus
surgite ascendite ad Cedar et vastate filios orientis
29 tabernacula eorum et greges eorum capient
pelles eorum et omnia vasa eorum
et camelos eorum tollent sibi
et vocabunt super eos formidinem in circuitu
30 fugite abite vehementer
in voraginibus sedete qui habitatis Asor ait Dominus
iniit enim contra vos Nabuchodonosor rex Babylonis consilium
et cogitavit adversum vos cogitationes
31 consurgite et ascendite ad gentem quietam
et habitantem confidenter ait Dominus
non ostia non vectes ei soli habitant
32 et erunt cameli eorum in direptionem
et multitudo iumentorum in praedam
et dispergam eos in omnem ventum qui sunt adtonsi in comam
et ex omni confinio eorum adducam interitum super eos ait Dominus
33 et erit Asor in habitaculum draconum deserta usque in aeternum
non manebit ibi vir nec incolet eam filius hominis
34 quod factum est verbum Domini ad Hieremiam prophetam adversus Aelam
in principio regni Sedeciae regis Iuda dicens
35 haec dicit Dominus exercituum
ecce ego confringam arcum Aelam
summam fortitudinem eorum
36 et inducam super Aelam quattuor ventos a quattuor plagis caeli
et ventilabo eos in omnes ventos istos
et non erit gens ad quam non perveniant profugi Aelam
37 et pavere faciam Aelam coram inimicis suis
et in conspectu quaerentium animam eorum
et adducam super eos malum iram furoris mei dicit Dominus
et emittam post eos gladium donec consumam eos
38 et ponam solium meum in Aelam
et perdam inde reges et principes ait Dominus
39 in novissimis autem diebus reverti faciam captivos Aelam
dicit Dominus