Davidi vajton Absalomin
1 Mbreti u rrëqeth, u ngjit në dhomën e epërme të portës dhe qau. Ecte dhe thoshte: «O biri im Absalom, o biri im, biri im Absalom! Të kisha vdekur unë në vendin tënd, o Absalom, biri im, biri im!». 2 Joabin e lajmëruan se mbreti po qante e po vajtonte Absalomin. 3 Fitorja u kthye atë ditë në vaj për mbarë popullin, se populli e mori vesh po atë ditë që mbreti po vajtonte të birin. 4 Ushtria hyri fshehtas në qytet, siç kthehet një ushtri e turpëruar në fushën e betejës. 5 Mbreti kishte mbuluar fytyrën dhe thërriste me të madhe: «O biri im, Absalom! Absalom, o biri im, biri im!». 6 Atëherë Joabi hyri në shtëpinë e mbretit e i tha: «Sot ua mbulove fytyrën me turp të gjithë shërbëtorëve të tu që të shpëtuan jetën ty, bijve të tu, bijave, grave dhe shemrave të tua. 7 Ti do ata që të urrejnë dhe urren ata që të duan. Sot e tregove se nuk do t'ia dish për prijësit dhe për shërbëtorët e tu. Sot po e kuptoj se do të kishe dashur të vdisnim ne të gjithë, veç të ishte gjallë Absalomi. 8 Prandaj, ngrihu e folu me gjithë zemër shërbëtorëve të tu. Të betohem për Zotin se nëse nuk del, askush nuk do të qëndrojë sonte me ty dhe kjo do të jetë për ty e keqja më e madhe që të ka gjetur ndonjëherë që nga rinia e deri tani». 9 Mbreti u ngrit dhe u ul te porta. Lajmëruan mbarë popullin se mbreti ishte ulur te porta. Atëherë mbarë populli u paraqit para mbretit, ndërsa izraelitët kishin ikur secili në tendën e vet.
10 Të gjithë izraelitët grindeshin nëpër fiset e tyre e thoshin: «Mbreti na ka çliruar nga dora e armiqve dhe na ka shpëtuar nga dora e filistinëve, e tani iu desh të ikte nga vendi prej Absalomit. 11 Por Absalomi, të cilin ne e vajosëm mbret, mbeti i vrarë në betejë. Përse heshtni, pra, dhe nuk e ktheni mbretin?».
12 Mbreti David u çoi fjalë priftërinjve Cadok dhe Abiatar e u tha: «Flisni me pleqësinë e Judës e thuajuni: “Përse jeni të fundit për ta kthyer mbretin në shtëpinë e tij, kur lajmi se mbarë Izraeli po flet për këtë ka mbërritur deri te mbreti në shtëpinë e tij? 13 Ju jeni vëllezërit e mi, jeni kocka dhe mishi im. Përse të jeni të fundit për ta kthyer mbretin?”. 14 Amasait thuajini: “A nuk je ti kocka dhe mishi im? Kështu e më zi ma bëftë Perëndia, nëse ti nuk bëhesh kreu i ushtrisë, në vend të Joabit, për sa të jesh gjallë”». 15 Kështu, ai i ktheu tok zemrat e të gjithë burrave të Judës. Atëherë i dërguan fjalë mbretit e i thanë: «Kthehu me gjithë shërbëtorët e tu».
Davidi merr rrugën e kthimit
16 Mbreti mori rrugën e kthimit dhe mbërriti në Jordan. Judenjtë shkuan në Gilgal për ta takuar dhe për ta kaluar këtej Jordanit. 17 Bashkë me judenjtë, që kishin ardhur për të takuar mbretin David, kishte ardhur me nxitim edhe Shime Benjaminasi, biri i Gerait, nga Bahurimi. 18 Me të ishin një mijë benjaminas, si edhe Cibai, shërbëtori i shtëpisë së Saulit, me pesëmbëdhjetë bijtë e tij e me njëzet shërbëtorë. Ata shpejtuan për në Jordan dhe i dolën para mbretit.
19 Ata kaluan vaun e lumit për të sjellë në anën tjetër shtëpinë e mbretit dhe për të bërë çka u dukej mirë për mbretin. Atëherë Shimei, biri i Gerait, ra përmbys para mbretit, teksa ky kalonte Jordanin, 20 e i tha: «Mos më ngarko me faj, imzot. Mos e kujto të keqen që bëri shërbëtori yt ditën kur imzot, mbreti, iku nga Jerusalemi, dhe mos e merr parasysh. 21 Shërbëtori yt e di se ka mëkatuar, prandaj kam ardhur sot i pari prej mbarë shtëpisë së Jozefit për të takuar timzot, mbretin». 22 Abishai, biri i Cerujahut, u përgjigj: «A mjafton kjo për të mos e dënuar me vdekje Shimein? Ai mallkoi të vajosurin e Zotit». 23 Por Davidi tha: «Ç'punë kam unë me ju, o bijtë e Cerujahut? Përse bëheni sot kundërshtarët e mi? A bën të vritet sot ndonjë izraelit, sot që po kuptoj se jam mbreti i Izraelit?». 24 Atëherë mbreti i tha Shimeit: «Nuk ke për të vdekur» dhe iu betua.
25 Mefibosheti, biri i Saulit, doli për të takuar mbretin. Ai as kishte larë këmbët, as kishte qethur mjekrën dhe as kishte larë rrobat që nga dita kur mbreti kishte ikur e derisa u kthye në paqe. 26 Kur ai doli prej Jerusalemit për të takuar mbretin, mbreti i tha: «Përse nuk erdhe me mua, Mefiboshet?». 27 Mefibosheti iu përgjigj: «Imzot mbret, më gënjeu shërbëtori im. Shërbëtori yt i kishte thënë atij se do të shalonte gomarin, që t'i hipte e të ikte me mbretin, sepse shërbëtori yt është i çalë. 28 Mandej shërbëtori im ka shpifur për mua para mbretit, por imzot mbreti, është si engjëlli i Perëndisë. Bëj si të të duket e drejtë. 29 Mbarë familja e tim eti ka merituar vdekjen para timzot, mbretit, ndërsa ti më vure mua, shërbëtorin tënd, të ulem të ha në tryezën tënde. A kam më unë të drejtë t'i kërkoj ndonjë gjë mbretit?». 30 Mbreti i tha: «S'është nevoja të shtosh fjalë të tjera. E kam vendosur: ti dhe Cibai do t'i ndani tokat me njëri-tjetrin». 31 Mefibosheti iu përgjigj mbretit: «Le t'i marrë të gjitha, sepse imzot mbreti, u kthye në paqe në shtëpinë e vet».
32 Edhe Barzila Gileaditi erdhi nga Roglimi dhe kaloi Jordanin bashkë me mbretin për ta përshëndetur. 33 Barzilai ishte i thyer në moshë, ishte tetëdhjetë vjeç. Ai i kishte sjellë ushqime mbretit për sa kohë kishte qëndruar në Mahanaim, sepse ishte shumë i pasur. 34 Mbreti i tha Barzilait: «Eja me mua dhe unë do të kujdesem për ty në Jerusalem». 35 Barzilai i tha mbretit: «Edhe sa kohë më paska mbetur, që të vij me mbretin në Jerusalem? 36 Tashmë jam tetëdhjetë vjeç. A e dalloj dot të mirën nga e keqja? A mund të shijojë shërbëtori yt çka ha e çka pi? A mund ta dëgjoj dot më zërin e këngëtarëve dhe këngëtareve? Përse shërbëtori yt duhet t'i bëhet barrë timzoti, mbretit? 37 Ja, shërbëtori yt do të ecë pak me mbretin përtej Jordanit. Për këtë do të ma shpërblyeka mbreti? 38 Lejoje shërbëtorin tënd të kthehet e të vdesë në qytetin e vet, pranë varrit të tim eti e të sime mëje. Le të vijë me timzot, mbretin, shërbëtori yt Kimhami dhe imzot, mbreti, le të veprojë me të si t'i duket më mirë». 39 Mbreti i tha: «Le të vijë me mua përtej lumit Kimhami dhe unë do të veproj me të si të të duket ty më mirë. Ç'të më kërkosh, do ta bëj për ty». 40 Pasi mbarë populli e kaloi Jordanin bashkë me mbretin, mbreti e puthi Barzilain dhe e bekoi. Barzilai u kthye në vendin e vet.
41 Mbreti kaloi lumin për në Gilgal dhe Kimhami kaloi bashkë me të. Mbretin e shoqëronte mbarë populli i Judës dhe gjysma e popullit të Izraelit. 42 Të gjithë burrat e Izraelit shkuan te mbreti e i thanë: «Përse vëllezërit tanë, burrat e Judës, e vodhën dhe e kaluan mbretin dhe familjen e tij përtej Jordanit, bashkë me të gjithë luftëtarët që ishin me Davidin?». 43 Burrat e Judës iu përgjigjën burrave të Izraelit: «Sepse e kemi më afër mbretin. Përse ju djeg kjo punë? A mos kemi ngrënë gjë prej mbretit apo na ka dhënë ndonjëherë dhurata?». 44 Burrat e Izraelit iu përgjigjën burrave të Judës e u thanë: «Ne na takojnë dhjetë pjesë të mbretit dhe Davidi është më tepër i yni sesa i juaji. Përse na trajtoni me përbuzje? A nuk ishim ne të parët që kërkuam kthimin e mbretit tonë?». Fjala e burrave të Judës ishte më e ashpër se fjala e burrave të Izraelit.
1 nuntiatum est autem Ioab quod rex fleret et lugeret filium suum
2 et versa est victoria in die illa in luctum omni populo
audivit enim populus in die illa dici dolet rex super filio suo
3 et declinabat populus in die illa ingredi
civitatem
quomodo declinare solet populus versus et fugiens de proelio
4 porro rex operuit caput suum et clamabat voce magna
fili mi Absalom Absalom fili mi fili mi
5 ingressus ergo Ioab ad regem in domo dixit
confudisti hodie vultus omnium servorum tuorum
qui salvam fecerunt animam tuam
et animam filiorum tuorum et filiarum tuarum
et animam uxorum tuarum et animam concubinarum tuarum
6 diligis odientes te et odio habes
diligentes te
et ostendisti hodie quia non curas de ducibus tuis et de servis tuis
et vere cognovi modo
quia si Absalom viveret et nos omnes occubuissemus
tunc placeret tibi
7 nunc igitur surge et procede et adloquens satisfac servis tuis
iuro enim tibi per Dominum
quod si non exieris ne unus quidem remansurus sit tecum nocte hac
et peius erit hoc tibi
quam omnia mala quae venerunt super te
ab adulescentia tua usque in praesens
8 surrexit ergo rex et sedit in porta
et omni populo nuntiatum est quod rex sederet in porta
venitque universa multitudo coram rege
Israhel autem fugit in tabernacula sua
9 omnis quoque populus certabat in cunctis tribubus Israhel
dicens
rex liberavit nos de manu inimicorum nostrorum
ipse salvavit nos de manu Philisthinorum
et nunc fugit de terra propter Absalom
10 Absalom autem quem unximus super nos mortuus est in bello
usquequo siletis et non reducitis regem
11 rex vero David misit ad Sadoc et ad Abiathar sacerdotes dicens
loquimini ad maiores natu Iuda dicentes
cur venitis novissimi ad reducendum regem in domum suam
sermo autem omnis Israhel pervenerat ad regem in domo eius
12 fratres mei vos os meum et caro mea vos
quare novissimi reducitis regem
13 et Amasae dicite nonne os meum es et caro mea
haec faciat mihi Deus et haec addat
si non magister militiae fueris coram me omni tempore pro Ioab
14 et inclinavit cor omnium virorum Iuda quasi viri unius
miseruntque ad regem dicentes revertere tu et omnes servi tui
15 et reversus est rex et venit usque ad Iordanem
et Iuda venit in Galgala
ut occurreret regi et transduceret eum Iordanem
16 festinavit autem Semei filius Gera filii Iemini de Baurim
et descendit cum viris Iuda in occursum regis David
17 cum mille viris de Beniamin
et Siba puer de domo Saul
et quindecim filii eius ac viginti servi erant cum eo
et inrumpentes Iordanem ante regem
18 transierunt vada
ut transducerent domum regis et facerent iuxta iussionem eius
Semei autem filius Gera prostratus coram rege
cum iam transisset Iordanem
19 dixit ad eum ne reputes mihi domine mi iniquitatem
neque memineris iniuriam servi tui
in die qua egressus es domine mi rex de Hierusalem
neque ponas rex in corde tuo
20 agnosco enim servus tuus peccatum meum
et idcirco hodie primus veni de omni domo Ioseph
descendique in occursum domini mei regis
21 respondens vero Abisai filius Sarviae dixit
numquid pro his verbis non occidetur Semei
quia maledixit christo Domini
22 et ait David quid mihi et vobis filii Sarviae
cur efficimini mihi hodie in Satan
ergone hodie interficietur vir in Israhel
an ignoro hodie me factum regem super Israhel
23 et ait rex Semei non morieris iuravitque ei
24 Mifiboseth quoque filius Saul descendit in occursum regis
inlotis pedibus et intonsa barba
vestesque suas non laverat a die qua egressus fuerat rex
usque ad diem reversionis eius in pace
25 cumque Hierusalem occurrisset regi dixit ei rex
quare non venisti mecum Mifiboseth
26 qui respondens ait
domine mi rex servus meus contempsit me
dixi ei ego famulus tuus ut sterneret mihi asinum
et ascendens abirem cum rege
claudus enim sum servus tuus
27 insuper et accusavit me servum tuum ad te dominum meum regem
tu autem domine mi rex sicut angelus Dei
fac quod placitum est tibi
28 neque enim fuit domus patris mei
nisi morti obnoxia domino meo regi
tu autem posuisti me servum tuum inter convivas mensae tuae
quid igitur habeo iustae querellae
aut quid possum ultra vociferari ad regem
29 ait ergo ei rex quid ultra loqueris fixum est quod locutus sum
tu et Siba dividite possessiones
30 responditque Mifiboseth regi etiam cuncta accipiat
postquam reversus est dominus meus rex pacifice in domum suam
31 Berzellai quoque Galaadites descendens de Rogelim
transduxit regem Iordanem
paratus etiam ultra fluvium prosequi eum
32 erat autem Berzellai Galaadites senex valde id est octogenarius
et ipse praebuit alimenta regi cum moraretur in Castris
fuit quippe vir dives nimis
33 dixit itaque rex ad Berzellai
veni mecum ut requiescas secure mecum in Hierusalem
34 et ait Berzellai ad regem
quot sunt dies annorum vitae meae
ut ascendam cum rege Hierusalem
35 octogenarius sum hodie
numquid vigent sensus mei ad discernendum suave aut amarum
aut delectare potest servum tuum cibus et potus
vel audire ultra possum vocem cantorum atque
cantricum
quare servus tuus fit oneri domino meo regi
36 paululum procedam famulus tuus ab Iordane tecum
nec indigeo hac vicissitudine
37 sed obsecro ut revertar servus tuus et moriar in civitate mea
iuxta sepulchrum patris mei et matris meae
est autem servus tuus Chamaam ipse vadat tecum domine mi rex
et fac ei quod tibi bonum videtur
38 dixitque rex mecum transeat Chamaam
et ego faciam ei quicquid tibi placuerit
et omne quod petieris a me inpetrabis
39 cumque transisset universus populus et rex Iordanem
osculatus est rex Berzellai et benedixit ei
et ille reversus est in locum suum
40 transivit ergo rex in Galgalam et Chamaam cum eo
omnis autem populus Iuda transduxerat regem
et media tantum pars adfuerat de populo Israhel
41 itaque omnes viri Israhel concurrentes ad regem dixerunt ei
quare te furati sunt fratres nostri viri Iuda
et transduxerunt regem et domum eius Iordanem
omnesque viros David cum eo
42 et respondit omnis vir Iuda ad viros Israhel
quia propior mihi est rex
cur irasceris super hac re
numquid comedimus aliquid ex rege aut munera nobis data sunt
43 et respondit vir Israhel ad viros Iuda et ait
decem partibus maior ego sum apud regem
magisque ad me pertinet David quam ad te
cur mihi fecisti iniuriam
et non mihi nuntiatum est priori ut reducerem regem meum
durius autem responderunt viri Iuda viris Israhel