1 Vegimi, që Isaia, biri i Amosit, pa për Judën dhe për Jerusalemin në ditët e Uziahut, Jotamit, Ahazit dhe Ezekisë, mbretërve të Judës.
Populli që braktisi Zotin
2 Dëgjoni, o qiej, mba vesh, o tokë,
se po flet Zoti:
fëmijët i mëkova e i rrita,
por ata u ngritën kundër meje.
3 Kau e njeh të zotin
e gomari grazhdin e zotërisë së tij,
por Izraeli nuk di asgjë,
populli im nuk kupton.
4 Mjerë kombi mëkatar,
populli i ngarkuar me faje,
fara e keqbërësve, fëmijët e shthurur!
Kanë braktisur Zotin,
kanë përçmuar të shenjtin e Izraelit,
shpinën i kanë kthyer.
5 Përse doni t'ju godas edhe më?
Përse vazhdoni të ngrini krye?
Çdo kokë dergjet e sëmurë,
çdo zemër lëngon nga dhimbja.
6 Nga shputa e këmbës deri te koka
nuk ka përbrenda asgjë të shëndetshme,
veç blana e vurrata, plagë të hapura,
që s'janë pastruar e s'janë lidhur,
as nuk janë zbutur me vaj.
7 Toka juaj është shkretuar,
qytetet tuaja janë shkrumbuar,
arat jua hanë të huajt sy për sy,
djerrinë e shkretuar prej të huajve.
8 Ka mbetur bija e Sionit,
si kasollja në mes të vreshtit,
si kolibja në arën me tranguj,
porsi qyteti i rrethuar.
9 Sikur Zoti i ushtrive
të mos na kishte lënë një tepricë të vogël,
si Sodoma do të ishim,
Gomorrës do t'i përngjanim.
10 Dëgjojeni fjalën e Zotit,
o prijës të Sodomës!
Vërini vesh ligjit të Perëndisë tonë,
o popull i Gomorrës!
11 Ç'më duhen flitë tuaja të panumërta? Thotë Zoti:
jam ngopur me fli shkrumbimi deshësh
e me dhjamë bagëtish të majme.
Gjak demash, qengjash e cjepsh nuk dua më.
12 Kur vini të paraqiteni para meje,
kush u ka kërkuar të endeni nëpër tremet e mia?
13 Mos sillni më fli të kota,
temjanin e kam neveri,
hënat e reja, të shtunat e të kremtet,
kuvendet e paudhësitë
nuk i përtyp dot.
14 Hënat e reja e të kremtet tuaja
i urrej me gjithë shpirt,
më janë bërë barrë
e nuk i duroj dot.
15 Kur i shtrini duart drejt meje,
unë i largoj sytë prej jush,
edhe kur luteni gjatë e gjatë,
as që ju dëgjoj,
se duart i keni tërë gjak.
16 Lahuni, pastrohuni,
hiqmani sysh ligësinë e veprave tuaja,
reshtni së bëri të keqen!
17 Mësoni të bëni të mirën,
kërkoni drejtësinë,
ndihmoni të shtypurin,
jepini drejtësi jetimit,
mbroni çështjen e të vesë.
18 Ejani, pra, të pleqërojmë, thotë Zoti.
Edhe po të jenë mëkatet tuaja flakë të kuqe,
do të bëhen të bardha si dëbora,
edhe po të jetë të kuqe si purpuri,
do të bëhen porsi leshi.
19 Nëse doni të më dëgjoni,
do të hani të mirat e tokës,
20 por nëse nuk pranoni e krye ngrini,
do t'ju përpijë shpata.
Kështu ka thënë goja e Zotit.
21 Si u kthye në lavire qyteza besnike
që ishte plot mirësi?
Në të banonte dikur drejtësia
e tani vrasësit.
22 Argjendi të është kthyer në zgjyrë,
vera t'u hollua me ujë.
23 Prijësit e tu kanë ngritur krye,
me kusarë shoqërohen.
Të gjithë lakmojë dhuratat,
rendin veç pas përfitimit.
Nuk i japin të drejtën jetimit,
çështja e të vesë s'arrin para tyre.
24 Prandaj kështu thotë Zoti,
Zoti i ushtrive, i forti i Izraelit:
Mjerë! Do të kënaqem mbi kundërshtarët e mi,
do të marr hak kundër armiqve të mi.
25 Do ta kthej dorën kundër teje,
me finjë do të ta heq zgjyrën,
plumbin prej teje do ta zhduk krejt.
26 Do t'i kthej gjyqtarët e tu si më parë,
këshilltarët e tu siç ishte në fillim.
Atëherë do të quhesh «Qyteti i Drejtësisë»,
do të quhesh «Qyteti Besnik».
27 Sioni do të shpengohet me të drejtën,
ata që pendohen në të, me drejtësinë.
28 Të paudhët e mëkatarët do të shkatërrohen njëherësh,
ata që braktisën Zotin do të marrin fund.
29 Atëherë do t'ju vijë turp prej lisave,
nën të cilët me dëshirë keni adhuruar,
do të skuqeni prej kopshteve
që vetë i patët zgjedhur.
30 Se do të bëheni si lisi me gjethe të fishkura,
porsi kopshti që nuk ka pikë uji.
31 I forti do të bëhet si kallamishtja,
vepra e tij porsi shkëndija,
do të digjen që të dy
e askush s'ka për t'i shuar.
1 Visio Isaiae filii Amos quam vidit super Iudam et Hierusalem
in diebus Oziae Ioatham Ahaz Ezechiae regum Iuda
2 audite caeli et auribus percipe terra quoniam Dominus locutus est
filios enutrivi et exaltavi ipsi autem spreverunt me
3 cognovit bos possessorem suum et asinus praesepe domini sui
Israhel non cognovit populus meus
non intellexit
4 vae genti peccatrici populo gravi iniquitate
semini nequam filiis sceleratis
dereliquerunt Dominum blasphemaverunt Sanctum Israhel
abalienati sunt retrorsum
5 super quo percutiam vos ultra addentes praevaricationem
omne caput languidum et omne cor maerens
6 a planta pedis usque ad verticem non est in eo sanitas
vulnus et livor et plaga tumens
non est circumligata nec curata medicamine neque fota oleo
7 terra vestra deserta civitates vestrae succensae igni
regionem vestram coram vobis alieni devorant
et desolabitur sicut in vastitate hostili
8 et derelinquetur filia Sion ut umbraculum in vinea
et sicut tugurium in cucumerario
sicut civitas quae vastatur
9 nisi Dominus exercituum reliquisset nobis semen
quasi Sodoma fuissemus et quasi Gomorra similes essemus
10 audite verbum Domini principes Sodomorum
percipite auribus legem Dei nostri populus Gomorrae
11 quo mihi multitudinem victimarum vestrarum dicit Dominus
plenus sum
holocausta arietum et adipem pinguium
et sanguinem vitulorum et agnorum et hircorum nolui
12 cum veneritis ante conspectum meum
quis quaesivit haec de manibus vestris ut ambularetis in atriis meis
13 ne adferatis ultra sacrificium frustra
incensum abominatio est mihi
neomeniam et sabbatum et festivitates alias non feram
iniqui sunt coetus vestri
14 kalendas vestras et sollemnitates vestras odivit anima mea
facta sunt mihi molesta laboravi sustinens
15 et cum extenderitis manus vestras avertam oculos meos a vobis
et cum multiplicaveritis orationem non audiam
manus vestrae sanguine plenae sunt
16 lavamini mundi estote
auferte malum cogitationum vestrarum ab oculis meis
quiescite agere perverse
17 discite benefacere
quaerite iudicium subvenite oppresso
iudicate pupillo defendite viduam
18 et venite et arguite me dicit Dominus
si fuerint peccata vestra ut coccinum quasi nix dealbabuntur
et si fuerint rubra quasi vermiculus velut lana erunt
19 si volueritis et audieritis bona terrae comedetis
20 quod si nolueritis et me provocaveritis ad iracundiam
gladius devorabit vos quia os Domini locutum est
21 quomodo facta est meretrix civitas fidelis plena iudicii
iustitia habitavit in ea nunc autem homicidae
22 argentum tuum versum est in scoriam
vinum tuum mixtum est aqua
23 principes tui infideles socii furum
omnes diligunt munera sequuntur retributiones
pupillo non iudicant
et causa viduae non ingreditur ad eos
24 propter hoc ait Dominus exercituum Fortis Israhel
heu consolabor super hostibus meis et vindicabor de inimicis meis
25 et convertam manum meam ad te
et excoquam ad purum scoriam tuam
et auferam omne stagnum tuum
26 et restituam iudices tuos ut fuerunt prius
et consiliarios tuos sicut antiquitus
post haec vocaberis civitas iusti urbs fidelis
27 Sion in iudicio redimetur et reducent eam in iustitia
28 et conteret scelestos et peccatores simul
et qui dereliquerunt Dominum consumentur
29 confundentur enim ab idolis quibus sacrificaverunt
et erubescetis super hortis quos elegeratis
30 cum fueritis velut quercus defluentibus foliis
et velut hortus absque aqua
31 et erit fortitudo vestra ut favilla stuppae
et opus vestrum quasi scintilla
et succendetur utrumque simul et non erit qui extinguat