Njeriu me dorë të tharë
(Mt 12.9-14Lk 6.6-11)
1 Jezui hyri përsëri në një sinagogë dhe aty gjendej një njeri që e kishte dorën të tharë. 2 Farisenjtë e vëzhgonin me kujdes për të parë nëse do ta shëronte ditën e shtunë, që të mund ta padisnin. 3 Jezui i tha njeriut që e kishte dorën të tharë: «Ngrihu e dil në mes!». 4 Pastaj iu drejtua atyre: «A është e lejueshme të bësh mirë apo të bësh keq të shtunën, të shpëtosh një jetë apo të vrasësh?». Por ata heshtën. 5 Jezui pa përreth i zemëruar dhe, me keqardhje për ngurtësimin e zemrës së tyre, i tha atij njeriu: «Shtrije dorën!». Ai e shtriu dhe dora iu shërua plotësisht.
6 Farisenjtë dolën përjashta e u këshilluan me herodianët që ta vrisnin.
Turma në bregun e liqenit
7 Jezui shkoi bashkë me dishepujt drejt liqenit, ku e ndoqi një turmë e madhe njerëzish nga Galilea e Judeja, 8 nga Jerusalemi e Idumeja, nga bregu tjetër i Jordanit, nga rrethinat e Tirit e të Sidonit. Ishte një turmë e madhe që, me të dëgjuar çfarë bënte, erdhi tek ai. 9 Jezui u tha dishepujve t'i bënin gati një varkë të vogël, që të mos e shtypte turma, 10 sepse ai kishte shëruar aq shumë veta, saqë të gjithë ata që kishin sëmundje shtyheshin drejt tij për ta prekur. 11 Kur e shihnin, shpirtrat e ndyrë binin përmbys para tij, duke thirrur: «Ti je Biri i Perëndisë». 12 Dhe ai i urdhëronte rreptësisht që të mos u tregonin të tjerëve për të.
Zgjedhja e të dymbëdhjetëve
(Mt 10.1-4Lk 6.12-16)
13 Pastaj u ngjit në mal dhe thirri pranë vetes ata që donte. Ata shkuan tek ai 14 dhe ai caktoi të dymbëdhjetët, që i quajti apostuj , që të qëndronin me të e t'i dërgonte të predikonin, 15 duke u dhënë pushtet për të dëbuar djajtë. 16 Ja të dymbëdhjetët : Simoni, të cilit i vuri emrin Pjetër, 17 Jakobi, biri i Zebedeut, e Gjoni, vëllai i Jakobit, të cilëve u vuri emrin Boanerges, që do të thotë «bijtë e bubullimës», 18 Andrea e Filipi, Bartolomeu e Mateu, Thomai e Jakobi, biri i Alfeut, Tadeu, Simon Kananiti 19 e Judë Iskarioti, ai që e tradhtoi.
Jezui dhe Beelzebuli
(Mt 12.22-32Lk 11.14-23Lk 12.10)
20 Pastaj Jezui shkoi në një shtëpi dhe përsëri u mblodh një turmë, sa nuk mundën as të hanin bukë. 21 Kur e morën vesh këtë gjë, të afërmit e tij erdhën ta merrnin, sepse thoshin: «Nuk është në vete». 22 Por shkruesit që kishin ardhur nga Jerusalemi thoshin: «Ka Beelzebulin brenda dhe i dëbon djajtë me fuqinë e kryetarit të djajve».
23 Jezui i thirri pranë vetes e filloi t'u fliste me shëmbëlltyra: «E si është e mundur që Satani të dëbojë Satanin? 24 Nëse një mbretëri është e përçarë, kjo mbretëri nuk mund të qëndrojë më këmbë. 25 Dhe nëse një shtëpi është e përçarë, kjo shtëpi nuk mund të qëndrojë më këmbë. 26 Nëse Satani është ngritur kundër vetes dhe është përçarë, nuk mund të qëndrojë më këmbë, por ka marrë fund. 27 Por askush nuk mund të hyjë në shtëpinë e një njeriu të fortë e ta plaçkitë nëse nuk e ka lidhur më parë të fortin. Vetëm atëherë mund t'ia plaçkitë shtëpinë.
28 Me të vërtetë po ju them se gjithçka do t'u falet bijve të njerëzve, edhe mëkatet që kanë bërë, edhe fyerjet ndaj Perëndisë, 29 por kushdo që fyen Shpirtin e shenjtë, nuk do të falet në amshim. Ai është fajtor me mëkat të amshuar».
30 Jezui i tha të gjitha këto, sepse ata thoshin: «Është i pushtuar nga një shpirt i ndyrë».
E ëma dhe vëllezërit
(Mt 12.46-50Lk 8.19-21)
31 Ndërkaq erdhën e ëma dhe vëllezërit e tij. Ata u ulën përjashta dhe dërguan dikë për ta thirrur. 32 Një turmë rrinte ulur rreth tij e dikush i tha: «Nëna jote, vëllezërit e tu e motrat janë përjashta e po të kërkojnë». 33 Ai iu përgjigj: «Kush është nëna ime e kush janë vëllezërit e mi?». 34 Pastaj vështroi ata që ishin ulur rreth tij e tha: «Ja nëna ime e vëllezërit e mi. 35 Kushdo që bën vullnetin e Perëndisë është vëllai im, motra ime e nëna ime».
1 et introivit iterum synagogam
et erat ibi homo habens manum aridam
2 et observabant eum si sabbatis curaret
ut accusarent illum
3 et ait homini habenti manum aridam surge in medium
4 et dicit eis licet sabbatis bene facere an male
animam salvam facere an perdere
at illi tacebant
5 et circumspiciens eos cum ira
contristatus super caecitatem cordis eorum
dicit homini extende manum tuam
et extendit et restituta est manus illi
6 Exeuntes autem statim Pharisaei cum Herodianis
consilium faciebant adversus eum quomodo eum perderent
7 et Iesus cum discipulis suis secessit ad mare
Et multa turba a Galilaea et Iudaea secuta est eum
8 et ab Hierosolymis et ab Idumea et trans Iordanen
et qui circa Tyrum et Sidonem multitudo magna
audientes quae faciebat venerunt ad eum
9 et dixit discipulis suis
ut navicula sibi deserviret
propter turbam ne conprimerent eum
10 multos enim sanabat
ita ut inruerent in eum ut illum tangerent
quotquot habebant plagas
11 et spiritus inmundi
cum illum videbant procidebant ei
Et clamabant dicentes
12 tu es Filius Dei
et vehementer comminabatur eis ne manifestarent illum
13 Et ascendens in montem vocavit ad se quos voluit ipse
et venerunt ad eum
14 et fecit ut essent duodecim cum illo
et ut mitteret eos praedicare
15 et dedit illis potestatem curandi infirmitates et eiciendi daemonia
16 Et inposuit Simoni nomen Petrus
17 et Iacobum Zebedaei et Iohannem fratrem Iacobi
et inposuit eis nomina Boanerges quod est Filii tonitrui
18 et Andream et Philippum
et Bartholomeum et Mattheum et Thomam
et Iacobum Alphei et Thaddeum
et Simonem Cananeum
19 et Iudam Scarioth qui et tradidit illum
20 Et veniunt ad domum et convenit iterum turba
ita ut non possent neque panem manducare
21 et cum audissent sui exierunt tenere eum
dicebant enim quoniam in furorem versus est
22 Et scribae qui ab Hierosolymis descenderant dicebant
quoniam Beelzebub habet
et quia in principe daemonum eicit daemonia
23 Et convocatis eis in parabolis dicebat illis
quomodo potest Satanas Satanan eicere
24 et si regnum in se dividatur
non potest stare regnum illud
25 et si domus super semet ipsam dispertiatur
non poterit domus illa stare
26 et si Satanas consurrexit in semet ipsum dispertitus
est
et non potest stare sed finem habet
27 nemo potest vasa fortis ingressus in domum diripere
nisi prius fortem alliget
et tunc domum eius diripiet
28 Amen dico vobis
quoniam omnia dimittentur filiis hominum peccata
et blasphemiae quibus blasphemaverint
29 qui autem blasphemaverit in Spiritum Sanctum
non habet remissionem in aeternum
sed reus erit aeterni delicti
30 quoniam dicebant spiritum inmundum habet
31 Et veniunt mater eius et fratres
et foris stantes miserunt ad eum vocantes eum
32 et sedebat circa eum turba et dicunt ei
ecce mater tua et fratres tui foris quaerunt te
33 et respondens eis ait quae est mater mea et fratres mei
34 et circumspiciens eos qui in circuitu eius sedebant ait
ecce mater mea et fratres mei
35 qui enim fecerit voluntatem Dei
hic frater meus et soror mea et mater est