Kryeneçësia e Izraelit
1 Fjala e Zotit m'u drejtua e më tha: 2 «Bir i njeriut, profetizo kundër barinjve të Izraelit. Profetizo e thuaju pikërisht barinjve se kështu thotë Zoti im, Zoti: mjerë barinjtë e Izraelit që kullotin veten. A nuk duhet të kullotin grigjën barinjtë? 3 Ju hani mishin e majmë, visheni me lesh, therni ato të majmet, por nuk e kullotni grigjën. 4 Të mekurat nuk i keni mëkëmbur, të sëmurat nuk i keni shëruar, të lënduarat nuk i keni lidhur, të ndarën nuk e keni kthyer dhe të humburën nuk e keni kërkuar, por me forcë e me ashpërsi i keni sunduar. 5 Janë shpërndarë, se nuk kanë bari. Janë bërë ushqim për të gjitha egërsirat e fushës, se janë shpërndarë. 6 Janë hallakatur delet e mia. Nëpër të gjitha malet, nëpër të gjitha kodrat e larta e në mbarë faqen e dheut është shpërndarë grigja ime dhe nuk ka kush ta kërkojë, nuk ka kush ta gjurmojë.
7 Prandaj, o barinj, dëgjojeni fjalën e Zotit: 8 pasha jetën time, kumton Zoti im, Zoti, meqë grigja ime u bë pre dhe delet e mia u bënë ushqim për të gjitha egërsirat e fushës, ngaqë nuk kanë bari, se barinjtë e mi nuk i kanë kërkuar delet e mia, por barinjtë kanë kullotur veten e nuk kanë kullotur grigjën time, 9 për këtë, o barinj, dëgjojeni fjalën e Zotit tim, Zotit: 10 kështu thotë Zoti im, Zoti: ja, unë jam kundër barinjve. Do t'u kërkoj llogari për grigjën time e do t'ua heq rojtarinë e deleve të mia. Barinjtë nuk do të kullotin më veten, se do t'i shpëtoj delet e mia nga goja e tyre e nuk do të jenë më ushqim për ta.
11 Se kështu thotë Zoti im, Zoti: ja, unë vetë do t'i kërkoj delet e mia e do t'i këqyr. 12 Siç e këqyr bariu grigjën e vet, kur është mes deleve të shpërndara, kështu do t'i këqyr unë delet e mia dhe do t'i shpëtoj nga të gjitha vendet ku janë shpërndarë në ditë me re e me terr. 13 Do t'i nxjerr prej popujve dhe do t'i sjell nga vendet e tjera drejt tokës së tyre. Do t'i kullot nëpër malet e Izraelit, nëpër shpate dhe në të gjitha vendbanimet e vendit. 14 Në kullota të mira do t'i kullot. Mbi malet e lartësive të Izraelit do ta kenë livadhin. Atje do të shtrihen mbi livadhe të mira e në kullota të majme do të hanë, në malet e Izraelit. 15 Unë do ta kullot grigjën time, unë vetë do ta mërzej, kumton Zoti im, Zoti. 16 Do të kërkoj të humburën dhe do të kthej të ndarën. Do t'i lidh plagën të lënduarës dhe të sëmurën do ta forcoj. Do të kujdesem për të majmen dhe për të mëkëmburën. Do t'i kullot me drejtësi.
17 Për ty, grigja ime, kështu thotë Zoti im, Zoti: ja, unë gjykoj mes deles e deles, mes deshve e cjepve. 18 A ju duket pak që kullotni në kullotën e mirë, që shkelni kullotat që ju teprojnë? Ju hyni me këmbë për të pirë ujin e kulluar dhe çfarë tepron e turbulloni me këmbë. 19 Grigja ime duhet të kullotë ç'keni shkelur me këmbë dhe të pijë ç'keni turbulluar me këmbë. 20 Prandaj kështu u thotë Zoti im, Zoti: ja unë vetë do të gjykoj mes deles së majme e deles së hajthme. 21 Meqë shtytë me bri e me sup dhe i gjuajtët me brirë tërë të dobëtat, derisa i shpërndatë përjashta, 22 unë do t'i shpëtoj delet e mia dhe nuk do të jenë më pre. Do të gjykoj mes deles e deles. 23 Do të caktoj mbi to një bari të vetëm. Do t'i kullotë shërbëtori im, Davidi. Ai do t'i kullotë e do të jetë bariu i tyre. 24 Dhe unë, Zoti, do të jem Perëndia i tyre, ndërsa shërbëtori im, Davidi, do të jetë princ mes tyre. Unë, Zoti, fola.
25 Do të bëj me to një besëlidhje paqeje dhe do t'i zhduk kafshët e egra nga vendi. Atëherë do të banojnë të qeta në shkretëtirë e do të flenë nëpër pyje. 26 Do t'i bëj bekim ato dhe rrethinat e rreth kodrës sime. Do të dërgoj shiun në stinën e duhur e do të jenë shira të bekuar. 27 Pemët e fushës do t'i japin frytet e veta. Edhe toka do t'i japë prodhimet e veta e ato do të rrinë e do të banojnë të qeta në tokën e tyre. Do ta marrin vesh se unë jam Zoti kur t'i copëtoj shulat e zgjedhës së tyre e kur t'i liroj nga dora e nënshtruesve. 28 Nuk do të jenë më preja e kombeve e nuk do t'i hanë më egërsirat e dheut. Do të banojnë të qetë e askush nuk do t'i trembë. 29 Unë do t'u përgatit vende të blerta, që të mos i brejë zija e bukës në vend e të mos i ndrydhë përçmimi i kombeve. 30 Atëherë do ta marrin vesh se unë jam Zoti, Perëndia i tyre me ta, e ata, shtëpia e Izraelit, janë populli im, kumton Zoti im, Zoti. 31 Ju jeni delet e mia, njerëzit e kullotës sime, e unë jam Perëndia juaj, kumton Zoti im, Zoti».
1 et factum est verbum Domini ad me dicens
2 fili hominis propheta de pastoribus Israhel
propheta et dices pastoribus haec dicit Dominus Deus
vae pastoribus Israhel qui pascebant semet ipsos
nonne greges pascuntur a pastoribus
3 lac comedebatis et lanis operiebamini
et quod crassum erat occidebatis
gregem autem meum non pascebatis
4 quod infirmum fuit non consolidastis
et quod aegrotum non sanastis
quod fractum est non alligastis
et quod abiectum est non reduxistis
quod perierat non quaesistis
sed cum austeritate imperabatis eis et cum potentia
5 et dispersae sunt oves meae eo quod non esset pastor
et factae sunt in devorationem omnium bestiarum agri
et dispersae sunt
6 erraverunt greges mei in cunctis montibus
et in universo colle excelso
et super omnem faciem terrae dispersi sunt greges mei
et non erat qui requireret non erat inquam qui requireret
7 propterea pastores audite verbum Domini
8 vivo ego dicit Dominus Deus
quia pro eo quod facti sunt greges mei in rapinam
et oves meae in devorationem omnium bestiarum agri
eo quod non esset pastor
neque enim quaesierunt pastores gregem meum
sed pascebant pastores semet ipsos et greges meos non pascebant
9 propterea pastores audite verbum Domini
10 haec dicit Dominus Deus ecce ego ipse super pastores
requiram gregem meum de manu eorum
et cessare eos faciam ut ultra non pascant gregem
nec pascant amplius pastores semet ipsos
et liberabo gregem meum de ore eorum
et non erunt ultra eis in escam
11 quia haec dicit Dominus Deus
ecce ego ipse requiram oves meas et visitabo eas
12 sicut visitat pastor gregem suum
in die quando fuerit in medio ovium suarum dissipatarum
sic visitabo oves meas et liberabo eas de omnibus locis
quo dispersae fuerant in die
nubis et caliginis
13 et educam eas de populis et congregabo eas de terris
et inducam eas in terram suam et pascam eas in montibus Israhel
in rivis et in cunctis sedibus terrae
14 in pascuis uberrimis pascam eas
et in montibus excelsis Israhel erunt pascuae eorum
ibi requiescent in herbis virentibus
et in pascuis pinguibus pascentur super montes Israhel
15 ego pascam oves meas
et ego eas accubare faciam dicit Dominus Deus
16 quod perierat requiram et quod abiectum erat reducam
et quod confractum fuerat alligabo
et quod infirmum erat consolidabo
et quod pingue et forte custodiam
et pascam illas in iudicio
17 vos autem greges mei
haec dicit Dominus Deus
ecce ego iudico inter pecus et pecus arietum et hircorum
18 nonne satis vobis erat pascuam bonam depasci
insuper et reliquias pascuarum vestrarum conculcastis pedibus vestris
et cum purissimam aquam biberetis
reliquam pedibus vestris turbabatis
19 et oves meae his quae conculcata pedibus vestris fuerant pascebantur
et quae pedes vestri turbaverant haec bibebant
20 propterea haec dicit Dominus Deus ad eos
ecce ego ipse iudico inter pecus pingue et macilentum
21 pro eo quod lateribus et umeris inpingebatis
et cornibus vestris ventilabatis omnia infirma pecora
donec dispergerentur foras
22 salvabo gregem meum et non erit ultra in rapinam
et iudicabo inter pecus et pecus
23 et suscitabo super ea pastorem unum
qui pascat ea servum meum David
ipse pascet ea et ipse erit eis in pastorem
24 ego autem Dominus ero eis in Deum
et servus meus David princeps in medio eorum
ego Dominus locutus sum
25 et faciam cum eis pactum pacis
et cessare faciam bestias pessimas de terra
et qui habitant in deserto securi dormient in saltibus
26 et ponam eos in circuitu collis mei benedictionem
et deducam imbrem in tempore suo
pluviae benedictionis erunt
27 et dabit lignum agri fructum suum et terra dabit germen suum
et erunt in terra sua absque timore
et scient quia ego Dominus cum contrivero catenas iugi eorum
et eruero eos de manu imperantium sibi
28 et non erunt ultra in rapinam gentibus
neque bestiae terrae devorabunt eos
sed habitabunt confidenter absque ullo terrore
29 et suscitabo eis germen nominatum
et non erunt ultra inminuti fame in terra
neque portabunt amplius obprobria gentium
30 et scient quia ego Dominus Deus eorum cum eis
et ipsi populus meus domus Israhel ait Dominus Deus
31 vos autem greges mei greges pascuae meae homines estis
et ego Dominus Deus vester dicit Dominus Deus