Shërimi i një të paralizuari
1 Pastaj judenjtë kishin një festë dhe Jezui shkoi në Jerusalem. 2 Në Jerusalem, afër Portës së Dhenve, kishte një hurdhë me pesë portikë që në hebraisht quhet Betzata. 3 Atje dergjeshin shumë të sëmurë, të verbër, të çalë e të paralizuar . 4-5 Aty ishte dhe një njeri i sëmurë që kishte tridhjetë e tetë vjet që vuante. 6 Jezui, kur e pa që dergjej i sëmurë dhe duke e ditur se kishte shumë kohë që vuante, i tha: «A dëshiron të shërohesh?». 7 I sëmuri iu përgjigj: «Zotëri, nuk kam njeri që të më fusë në hurdhë kur trazohet uji. Kur përpiqem të hyj unë, dikush tjetër zbret para meje». 8 Jezui i tha: «Ngrihu, merre shtrojën tënde dhe ec!». 9 Ai njeri u shërua në çast, mori shtrojën dhe eci.
Por, meqenëse atë ditë ishte e shtunë, 10 judenjtë i thanë të shëruarit: «Sot është e shtunë e nuk të lejohet të mbartësh shtrojën». 11 Ai u përgjigj: «Ai që më shëroi më tha: merre shtrojën tënde dhe ec!». 12 Ata e pyetën: «Cili është ky njeri që të tha: merre shtrojën dhe ec?». 13 I shëruari nuk e dinte kush ishte, se Jezui kishte humbur mes turmës së njerëzve që ndodheshin aty.
14 Më vonë Jezui e gjeti atë në tempull e i tha: «Ja ku u shërove! Mos mëkato më, që mos të të ndodhë ndonjë e keqe më e madhe».
15 Ai njeri shkoi e u tregoi judenjve se ai që e kishte shëruar ishte Jezui. 16 Atëherë judenjtë filluan ta përndjekin Jezuin, meqenëse ai i bënte këto gjëra të shtunën.
17 Ndërsa Jezui u tha: «Ati im vepron gjithmonë, prandaj edhe unë veproj». 18 Kështu judenjtë kërkonin edhe më shumë ta vrisnin, sepse jo vetëm që shkelte ligjin e së shtunës, por edhe thoshte se Perëndia ishte Ati i tij, duke e bërë veten të barabartë me Perëndinë.
Pushteti i Birit
19 Atëherë Jezui u tha: «Me të vërtetë po ju them se Biri nuk mund të bëjë asgjë nga vetja, përveç asaj që sheh se bën Ati. Ato gjëra që bën Ati, bën edhe Biri. 20 Ati e do Birin e i tregon gjithçka që bën. Ai do t'i tregojë vepra edhe më të mëdha, që ju të mrekulloheni. 21 Sepse ashtu si Ati ngjall të vdekurit e u jep jetë, kështu edhe Biri u jep jetë atyre që dëshiron. 22 Ati nuk gjykon njeri, por gjithë gjykimin ia ka lënë në dorë Birit, 23 që të gjithë ta nderojnë Birin ashtu siç nderojnë Atin. Kush nuk nderon Birin, nuk e nderon as Atin që e ka dërguar. 24 Me të vërtetë po ju them se ai që dëgjon fjalët e mia dhe i beson atij që më ka dërguar, ka jetën e amshuar e nuk do të gjykohet, pasi ka kaluar tashmë nga vdekja në jetë.
25 Me të vërtetë po ju them se po vjen një kohë, e madje ajo ka ardhur, kur të vdekurit do të dëgjojnë zërin e Birit të Perëndisë dhe ata që do ta dëgjojnë, do të jetojnë. 26 Sikurse Ati është burimi i jetës, kështu e ka bërë edhe Birin të jetë burim jete 27 dhe i ka dhënë të drejtën të gjykojë, sepse ai është Biri i njeriut. 28 Mos u habitni për këtë, se po afron koha kur të gjithë të vdekurit do të dëgjojnë zërin e tij 29 e do të dalin nga varret. Ata që kanë bërë të mirën do të ngjallen për të jetuar, ndërsa ata që bënë të keqen do të ngjallen për t'u gjykuar.
30 Unë nuk mund të bëj asgjë nga vetja ime. Unë gjykoj sipas asaj që dëgjoj nga Ati im dhe gjykimi im është i drejtë, sepse nuk kërkoj të bëhet vullneti im, por vullneti i atij që më dërgoi».
Dëshmia për Jezuin
31 «Nëse unë dëshmoj për veten time, atëherë kjo dëshmi mund të mos ishte e vërtetë. 32 Por dikush tjetër dëshmon për mua dhe unë e di se dëshmia e tij është e vërtetë. 33 Ju dërguat njerëz te Gjoni e ai tha të vërtetën. 34 Unë nuk kam nevojë për dëshminë e ndonjë njeriu, por i përmenda këto që të shpëtoheni. 35 Gjoni ishte pishtari i ndezur që shndrit dhe juve ju pëlqeu të ngazëlleheshit për pak kohë në dritën e tij. 36 Por dëshmia ime është më e madhe se ajo e Gjonit. Veprat që më dha Ati për të bërë, veprat që unë bëj, ato dëshmojnë për mua se Ati më ka dërguar. 37 Dhe vetë Ati që më dërgoi ka dëshmuar për mua. Ju nuk e keni dëgjuar kurrë zërin e tij e nuk e keni parë kurrë fytyrën e tij. 38 Fjala e tij nuk qëndron në ju, se nuk i besoni atij që ai dërgoi. 39 Ju shqyrtoni Shkrimet, sepse mendoni se në to gjeni jetën e amshuar e pikërisht ato dëshmojnë për mua. 40 E megjithatë, nuk doni të vini tek unë që kështu të keni jetë.
41 Unë nuk marr lavdi nga njerëzit. 42 Ju njoh dhe e di se nuk keni në ju dashurinë e Perëndisë. 43 Unë kam ardhur në emër të Atit tim e nuk më pranoni. Nëse dikush tjetër do të vinte në emër të vetes, atë do ta pranonit. 44 Si mund të besoni ju që i thurni lavdi njëri-tjetrit e nuk kërkoni lavdinë prej të vetmit Perëndi?
45 Mos mendoni se do t'ju padis unë tek Ati. Moisiu, tek i cili keni varur shpresën, ai do t'ju padisë. 46 Sepse po t'i besonit Moisiut do të më besonit edhe mua, sepse ai ka shkruar për mua. 47 Por nëse nuk u besoni atyre që ai shkroi, si do t'u besoni fjalëve të mia?».
1 Post haec erat dies festus Iudaeorum
et ascendit Iesus Hierosolymis
2 est autem Hierosolymis super Probatica piscina
quae cognominatur hebraice Bethsaida
quinque porticus habens
3 in his iacebat multitudo magna languentium
caecorum claudorum aridorum expectantium aquae motum
5 erat autem quidam homo ibi
triginta et octo annos habens in infirmitate sua
6 hunc cum vidisset Iesus iacentem
et cognovisset quia multum iam tempus habet
dicit ei vis sanus fieri
7 respondit ei languidus Domine hominem non habeo
ut cum turbata fuerit aqua mittat me in piscinam
dum venio enim ego alius ante me descendit
8 dicit ei Iesus surge tolle grabattum tuum et ambula
9 et statim sanus factus est homo
et sustulit grabattum suum et ambulabat
erat autem sabbatum in illo die
10 dicebant Iudaei illi qui sanatus fuerat
sabbatum est non licet tibi tollere grabattum tuum
11 Respondit eis
qui me fecit sanum
ille mihi dixit tolle grabattum tuum et ambula
12 interrogaverunt ergo eum
quis est ille homo qui dixit tibi tolle grabattum tuum et ambula
13 is autem qui sanus fuerat effectus nesciebat quis esset
Iesus enim declinavit turba constituta
in loco
14 postea invenit eum Iesus in templo et dixit illi ecce sanus factus es
iam noli peccare ne deterius tibi aliquid contingat
15 abiit ille homo et nuntiavit Iudaeis
quia Iesus esset qui fecit eum sanum
16 propterea persequebantur Iudaei Iesum
quia haec faciebat in sabbato
17 Iesus autem respondit eis
Pater meus usque modo operatur et ego operor
18 propterea ergo magis quaerebant eum Iudaei interficere
quia non solum solvebat sabbatum
sed et Patrem suum dicebat Deum aequalem se faciens Deo
respondit itaque Iesus et dixit eis
19 amen amen dico vobis
non potest Filius a se facere quicquam
nisi quod viderit Patrem facientem
quaecumque enim ille fecerit
haec et Filius similiter facit
20 Pater enim diligit Filium
et omnia demonstrat ei quae ipse facit
et maiora his demonstrabit ei opera ut vos miremini
21 sicut enim Pater suscitat mortuos et vivificat
sic et Filius quos vult vivificat
22 neque enim Pater iudicat quemquam
sed iudicium omne dedit Filio
23 ut omnes honorificent Filium sicut honorificant Patrem
Qui non honorificat Filium
non honorificat Patrem qui misit illum
24 Amen amen dico vobis
quia qui verbum meum audit et credit ei qui misit me
habet vitam aeternam
et in iudicium non venit
sed transit a morte in vitam
25 amen amen dico vobis quia venit hora et nunc est
quando mortui audient vocem Filii Dei
et qui audierint vivent
26 sicut enim Pater habet vitam in semet ipso
sic dedit et Filio vitam habere in semet ipso
27 et potestatem dedit ei et iudicium facere
quia Filius hominis est
28 nolite mirari hoc quia venit hora
in qua omnes qui in monumentis sunt audient vocem eius
29 et procedent qui bona fecerunt in resurrectionem vitae
qui vero mala egerunt in resurrectionem iudicii
30 non possum ego a me ipso facere quicquam
sicut audio iudico et iudicium meum iustum est
Quia non quaero voluntatem meam
sed voluntatem eius qui misit me
31 Si ego testimonium perhibeo de me
testimonium meum non est verum
32 alius est qui testimonium perhibet de me
et scio quia verum est testimonium quod perhibet de me
33 vos misistis ad Iohannem et testimonium perhibuit veritati
34 ego autem non ab homine testimonium accipio
sed haec dico ut vos salvi sitis
35 ille erat lucerna ardens et lucens
vos autem voluistis exultare ad horam in luce eius
36 ego autem habeo testimonium maius Iohanne
opera enim quae dedit mihi Pater ut perficiam ea
ipsa opera quae ego facio testimonium perhibent de me
quia Pater me misit
37 et qui misit me Pater ipse testimonium perhibuit de me
Neque vocem eius umquam audistis neque speciem eius vidistis
38 Et verbum eius non habetis in vobis manens
quia quem misit ille huic vos non creditis
39 scrutamini scripturas
quia vos putatis in ipsis vitam aeternam habere
et illae sunt quae testimonium perhibent de me
40 et non vultis venire ad me ut vitam habeatis
41 claritatem ab hominibus non accipio
42 sed cognovi vos quia dilectionem Dei non habetis in vobis
43 ego veni in nomine Patris mei et non accipitis me
si alius venerit in nomine suo illum accipietis
44 quomodo potestis vos credere
qui gloriam ab invicem accipitis
et gloriam quae a solo est Deo non quaeritis
45 nolite putare quia ego accusaturus sim vos apud Patrem
est qui accuset vos Moses in quo vos speratis
46 si enim crederetis Mosi crederetis forsitan et mihi
de me enim ille scripsit
47 si autem illius litteris non creditis
quomodo meis verbis credetis