Kënga e Moisiut
1 Atëherë Moisiu e izraelitët kënduan këtë këngë për nder të Zotit:
«Këndojini Zotit
se madhërisht ngadhënjeu,
plandosi në det
kuaj e karroca.
2 Zoti është forca ime dhe kënga ime.
Ai është shpëtimi im.
Është Perëndia im,
atë do të lavdëroj,
Perëndia i atit tim,
atë do të lartësoj.
3 Zoti është i fortë në luftë,
Zot është emri i tij.
4 Karrocat dhe ushtrinë e faraonit
i vërviti në det.
Të përzgjedhurit e tij,
u mbytën në detin e Kuq.
5 Ujërat i mbuluan,
si gurë u fundosën.
6 E djathta jote, o Zot,
fuqi madhështore.
E djathta jote, o Zot,
e dërrmon armikun.
7 Me madhështinë tënde
i rrëzon kundërshtarët.
Zemërimin e lëshon,
që si byku t'i përpijë.
8 Nga turfullimi yt,
ujërat u bënë pirg,
si mure u ngritën lart
e ngrinë thellë në det.
9 Armiku thoshte:
“Do t'i ndjek,
do t'i zë,
e prenë do ta ndaj.
Do të më ngopet shpirti.
Shpatën do ta nxjerr
e në dorë do t'i shtie”.
10 Ti i fryve erës
e deti i mbuloi.
E ata ranë si plumb,
në ujërat e tërbuara.
11 O Zot, kush është si ti
mes perëndive?
Kush është si ti,
madhështor në shenjtëri,
i tmerrshëm në lavdi,
që bën mrekulli?
12 E shtrive të djathtën
e toka i përpiu.
13 Me mirësi udhëhoqe
popullin që shpëtove.
Me fuqi i prive
drejt shenjtërores tënde.
14 Dëgjuan popujt
e u drodhën.
Ankthi i mbërtheu
banorët e Filistesë.
15 Atëherë u tmerruan
prijësit e Edomit.
Trimat e Moabit
i zunë të dridhurat,
banorët e Kanaanit
u tretën të gjithë nga frika.
16 Tmerri e frika
i pushtoi ata.
Prej fuqisë së krahut tënd
shtangen e ngurosen,
sa të kalojë populli yt, o Zot,
sa të kalojë populli që ti bleve.
17 Popullin do ta marrësh
e do ta mbjellësh
në malin e trashëgimisë tënde,
në banesën tënde,
që ti gatite, o Zot,
Në shenjtëroren që ngrite
me duart e tua, Imzot.
18 Zoti mbretëron
përjetë e përgjithmonë».
19 Kur kuajt, karrocat dhe kalorësit e faraonit hynë në det, Zoti lëshoi mbi ta ujërat e detit. Por izraelitët kaluan përmes detit nëpër tokë të thatë. 20 Atëherë Mirjama, profetesha, motra e Aronit, mori dajren në dorë. Pas saj dolën të gjitha gratë e filluan të kërcejnë me dajre. 21 Mirjama i printe këngës:
«Këndojini Zotit,
se madhërisht ngadhënjeu,
plandosi në det
kuaj e karroca».
Në shkretëtirë
22 Pastaj Moisiu i çoi izraelitët nga deti i Kuq në shkretëtirën e Shurit. Ata udhëtuan për tri ditë nëpër shkretëtirë dhe nuk gjetën ujë. 23 Arritën në Marë, por ujin e Marës nuk e pinin dot, se ishte i hidhur. Prandaj edhe quhej Marë. 24 Atëherë populli murmuriti kundër Moisiut dhe tha: «Çfarë të pimë tani?». 25 Moisiu i thirri Zotit dhe ai i dëftoi një lloj druri. Moisiu e hodhi në ujë dhe uji u bë i ëmbël.
Në atë vend, Zoti i dha popullit rregulla e vendime. Po atje e vuri në provë 26 e i tha: «Nëse e dëgjon me kujdes zërin e Zotit, Perëndisë tënd, nëse bën çfarë është e drejtë para tij dhe u vë vesh urdhërimeve të tij e mban tërë rregullat e tij, atëherë nuk do të lëshoj mbi ty asnjë nga gjëmat që i bëra Egjiptit. Unë jam Zoti, shëruesi yt». 27 Pastaj izraelitët arritën në Elim. Atje kishte dymbëdhjetë burime dhe shtatëdhjetë palma. Ata fushuan pranë ujit.
1 tunc cecinit Moses et filii Israhel carmen hoc Domino et dixerunt
Cantemus Domino gloriose enim magnificatus est
equum et ascensorem deiecit in mare
2 fortitudo mea et laus mea Dominus
et factus est mihi in salutem
iste Deus meus et glorificabo eum Deus patris mei et exaltabo eum
3 Dominus quasi vir pugnator Omnipotens nomen eius
4 currus Pharaonis et exercitum eius proiecit in mare
electi principes eius submersi sunt in mari Rubro
5 abyssi operuerunt eos descenderunt in profundum quasi lapis
6 dextera tua Domine magnifice in fortitudine
dextera tua Domine percussit inimicum
7 et in multitudine gloriae tuae deposuisti adversarios meos
misisti iram tuam quae devoravit eos ut stipulam
8 et in spiritu furoris tui congregatae sunt aquae
stetit unda fluens congregatae sunt abyssi in medio mari
9 dixit inimicus persequar et conprehendam
dividam spolia implebitur anima mea
evaginabo gladium meum interficiet eos manus mea
10 flavit spiritus tuus et operuit eos mare
submersi sunt quasi plumbum in aquis vehementibus
11 quis similis tui in fortibus Domine
quis similis tui magnificus in sanctitate
terribilis atque laudabilis et faciens mirabilia
12 extendisti manum tuam et devoravit eos terra
13 dux fuisti in misericordia tua populo quem redemisti
et portasti eum in fortitudine tua ad habitaculum sanctum tuum
14 adtenderunt populi et irati sunt
dolores obtinuerunt habitatores Philisthim
15 tunc conturbati sunt principes Edom
robustos Moab obtinuit tremor
obriguerunt omnes habitatores Chanaan
16 inruat super eos formido et pavor in magnitudine brachii
tui
fiant inmobiles quasi lapis
donec pertranseat populus tuus Domine
donec pertranseat populus tuus iste quem possedisti
17 introduces eos et plantabis in monte hereditatis tuae
firmissimo habitaculo tuo quod operatus es Domine
sanctuarium Domine quod firmaverunt manus tuae
18 Dominus regnabit in aeternum et ultra
19 ingressus est enim equus Pharao cum curribus
et equitibus eius in mare
et reduxit super eos Dominus aquas maris
filii autem Israhel ambulaverunt per siccum in medio eius
20 sumpsit ergo Maria prophetis
soror Aaron tympanum in manu
egressaeque sunt omnes mulieres post eam cum tympanis et choris
21 quibus praecinebat dicens
cantemus Domino gloriose enim magnificatus est
equum et ascensorem eius deiecit in mare
22 tulit autem Moses Israhel de mari Rubro
et egressi sunt in desertum Sur
ambulaveruntque tribus diebus per solitudinem
et non inveniebant aquam
23 et venerunt in Marath
nec poterant bibere aquas de Mara
eo quod essent amarae
unde et congruum loco nomen inposuit
vocans illud Mara id est amaritudinem
24 et murmuravit populus contra Mosen dicens quid bibemus
25 at ille clamavit ad Dominum qui ostendit ei lignum
quod cum misisset in aquas in dulcedinem versae sunt
ibi constituit ei praecepta atque iudicia
et ibi temptavit eum
26 dicens
si audieris vocem Domini Dei tui
et quod rectum est coram eo feceris
et oboedieris mandatis eius
custodierisque omnia praecepta illius
cunctum languorem quem posui in Aegypto non inducam super te
ego enim Dominus sanator tuus
27 venerunt autem in Helim
ubi erant duodecim fontes aquarum et septuaginta palmae
et castrametati sunt iuxta aquas