Nisja për në Jerusalem
1 Ishte muaji Nisan i vitit të njëzetë të mbretit Artakserks. Mbreti e kishte verën përpara dhe unë e mora verën e ia qita mbretit, mirëpo nuk kisha qenë ndonjëherë i trishtuar para tij. 2 Atëherë mbreti më tha: «Pse ke këtë pamje të trishtuar? I sëmurë nuk je, prandaj nuk mund të jetë tjetër, veçse trishtim i zemrës». Mua më zuri një frikë e madhe 3 e i thashë mbretit: «Rroftë mbreti përgjithmonë! Si mos të të dukem i trishtuar, kur qyteti, ku gjenden varret e të parëve të mi, u shkretua e portat ia ka përpirë zjarri?». 4 Mbreti m'u përgjigj: «Çfarë po kërkon?». Unë iu luta Perëndisë së qiellit 5 e i thashë mbretit: «Po të dojë mbreti e nëse e ka për zemër shërbëtorin e vet, të më dërgojë në Judë, në qytetin ku gjenden varret e të parëve të mi, që ta rindërtoj». 6 Mbreti, me mbretëreshën përkrah, më tha: «Sa do të zgjatë udhëtimi yt e kur do të kthehesh?». Unë ia tregova kohën. Mbretit i pëlqeu e më la të shkoja. 7 Pastaj i thashë: «Po të dojë mbreti, le të më jepen letra për qeveritarët e tejlumit, që të më lejojnë të kaloj për në Judë, 8 si dhe një letër për Asafin, rojtarin e pyjeve të mbretit, që të më japë drurë për ndërtimin e portave të qytezës dhe për shtëpinë ku do të hyj». Mbreti m'i dha, sepse dora e Perëndisë ishte me mua.
9 Kur mbërrita te qeveritarët e tejlumit, u dhashë letrat e mbretit. Mbreti më kishte dhënë me vete një shpurë prijësish e disa kalorës. 10 Sanbalat Horoniti e shërbëtori i tij amonit, Tobia, dëgjuan për këtë dhe u erdhi shumë keq që dikush kishte ardhur për t'u dalë zot izraelitëve.
Nehemia vëzhgon muret e qytetit
11 Kur mbërrita në Jerusalem, ndenja aty tri ditë. 12 Pastaj u ngritëm me natë unë e ata pak burra që ishin me mua, pa i treguar askujt çfarë Perëndia më kishte shtënë në zemër të bëja për Jerusalemin. Nuk mora me vete asnjë kafshë, përveç kafshës ku ndenja kaluar. 13 Dola me natë nga Porta e Luginës, drejt Pusit të Dragoit e drejt Portës së Hedhurinave dhe pashë si ishin shembur muret e Jerusalemit e si i kishte përpirë zjarri portat e tij. 14 Pastaj kalova nga Porta e Burimit e nga Hurdha e Mbretit, por nuk pati asnjë vend ku të mund të kalonte kafsha ku kisha hipur. 15 Atëherë iu ngjita luginës nëpër natë, u solla duke vëzhguar murin, mbërrita te Porta e Luginës e u ktheva.
16 Zyrtarët nuk e morën vesh ku shkova, as çfarë bëra. Nuk kisha njoftuar as judenjtë, as priftërinjtë, as fisnikët, as zyrtarët e as ata që merreshin me punimet. 17 Atëherë u thashë: «Ju e shihni vetë në çfarë mjerimi gjendemi. Jerusalemi është shkretuar e zjarri ia ka djegur portat. Ejani t'i ndërtojmë muret e Jerusalemit, që të mos na përçmojnë më». 18 U tregova se kisha me vete përkrahjen e Perëndisë dhe fjalët që më kishte thënë mbreti. Ata thanë: «Të ngrihemi e ta rindërtojmë!». Pastaj ata i mbrehën duart për këtë vepër të mirë.
19 Kur Sanbalat Horoniti, Tobia, shërbëtori i tij amonit, dhe Geshem Arabi i dëgjuan këto, u tallën me ne e na përqeshën, duke thënë: «Ç'është kjo që po bëni? Po ngriheni kundër mbretit?». 20 Atëherë unë u thashë: «Perëndia i qiellit do të na e bëjë mbarë dhe ne, shërbëtorët e tij, do të ngrihemi e do të ndërtojmë, ndërsa ju nuk keni as pjesë, as të drejtë e as kujtime në Jerusalem».
1 factum est autem in mense nisan anno vicesimo Artarxersis regis
et vinum erat ante eum et levavi vinum et dedi regi
et non eram quasi languidus ante faciem eius
2 dixitque mihi rex
quare vultus tuus tristis cum te aegrotum non videam
non est hoc frustra
sed malum nescio quid in corde tuo est
et timui valde ac nimis
3 et dixi regi rex in aeternum vive
quare non maereat vultus meus
quia civitas domus sepulchrorum patris mei deserta est
et portae eius conbustae sunt igni
4 et ait mihi rex pro qua re postulas
et oravi Deum caeli
5 et dixi ad regem
si videtur regi bonum et si placet servus tuus ante faciem tuam
ut mittas me in Iudaeam ad civitatem sepulchri patris mei
et aedificabo eam
6 dixitque mihi rex et regina quae sedebat iuxta eum
usque ad quod tempus erit iter tuum et quando reverteris
et placuit ante vultum regis et misit me
et constitui ei tempus
7 et dixi regi si regi videtur bonum
epistulas det mihi ad duces regionis trans Flumen
ut transducant me donec veniam in Iudaeam
8 et epistulam ad Asaph custodem saltus regis
ut det mihi ligna et tegere possim portas turris domus
et muri civitatis
et domum quam ingressus fuero
et dedit mihi rex iuxta manum Dei mei bonam mecum
9 et veni ad duces regionis trans Flumen
dedique eis epistulas regis
miserat autem mecum rex principes militum et
equites
10 et audierunt Sanaballat Horonites et Tobias servus ammanites
et contristati sunt adflictione magna
quod venisset homo qui quaereret prosperitatem filiorum Israhel
11 et veni Hierusalem et eram ibi diebus tribus
12 et surrexi nocte ego et viri pauci mecum
et non indicavi cuiquam
quid Deus dedisset in corde meo ut facerem in Hierusalem
et iumentum non erat mecum nisi animal cui sedebam
13 et egressus sum per portam Vallis nocte
et ante fontem Draconis et ad portam Stercoris
et considerabam murum Hierusalem dissipatum
et portas eius consumptas igni
14 et transivi ad portam Fontis et ad aquaeductum Regis
et non erat locus iumento cui sedebam ut transiret
15 et ascendi per torrentem nocte et considerabam murum
et reversus veni ad portam Vallis et redii
16 magistratus autem nesciebant quo
abissem
aut quid ego facerem
sed et Iudaeis et sacerdotibus et optimatibus et magistratibus
et reliquis qui faciebant opus
usque ad id locorum nihil indicaveram
17 et dixi eis vos nostis adflictionem in qua sumus
quia Hierusalem deserta est
et portae eius consumptae sunt igni
venite et aedificemus muros Hierusalem
et non simus ultra obprobrium
18 et indicavi eis manum Dei mei quod esset bona mecum
et verba regis quae locutus est mihi
et aio surgamus et aedificemus
et confortatae sunt manus eorum in bono
19 audierunt autem Sanaballat Horonites
et Tobias servus ammanites et Gosem Arabs
et subsannaverunt nos et despexerunt dixeruntque
quae est haec res quam facitis
numquid contra regem vos rebellatis
20 et reddidi eis sermonem dixique ad eos
Deus caeli ipse nos iuvat et nos servi eius sumus
surgamus et aedificemus
vobis autem non est pars et iustitia et memoria in
Hierusalem