Dëbimi i të huajve
1 Në atë kohë u lexua para popullit libri i Moisiut, ku u gjet e shkruar se amoniti e moabiti nuk mund të hyjnë kurrë në bashkësinë e Perëndisë, 2 se nuk u kishin dalë para izraelitëve me bukë e ujë, por kishin mëditur kundër tyre Balaamin, që t'i mallkonte, megjithëse Perëndia ynë e pati kthyer mallkimin në bekim. 3 Kur populli e dëgjoi ligjin, i ndanë nga Izraeli të gjithë ata që kishin tjetër prejardhje.
Zemërimi i Nehemisë
4 Para këtyre ngjarjeve, prifti Eliashib, që ishte caktuar përgjegjës i qilarit të tempullit të Perëndisë tonë e ishte i afërm i Tobisë, 5 i kishte dhënë këtij një qilar të madh, në të cilën më parë vendosnin grurin e kushtuar, temjanin, enët, të dhjetën e grurit, verën e vajin, që ishte urdhëruar t'u jepeshin levitëve, këngëtarëve e derëtarëve, si edhe pjesën që u takonte priftërinjve. 6 Kur ndodhën të gjitha këto, unë nuk gjendesha në Jerusalem, sepse në vitin e tridhjetë e dytë të Artakserksit, mbretit të Babilonisë, kisha shkuar te mbreti. Pas njëfarë kohe i kërkova leje mbretit, 7 shkova në Jerusalem dhe u njoha me të keqen që kishte bërë Eliashibi në dobi të Tobisë, duke i dhënë një qilar në tremet e tempullit të Perëndisë. 8 U hidhërova shumë e i flaka të gjitha enët e shtëpisë së Tobisë jashtë qilarit. 9 Pastaj u urdhërova t'i pastronin qilarët dhe ktheva aty enët e tempullit të Perëndisë, grurin e kushtuar e temjanin.
10 Mora vesh edhe se levitëve nuk u ishte dhënë pjesa që u takonte, prandaj levitët e këngëtarët, që duhej të kryenin shërbesën, ishin kthyer me vrap secili në vendin e vet. 11 Atëherë i qortova zyrtarët e u thashë: «Pse është lënë pas dore tempulli i Perëndisë?». Pastaj i mblodha levitët dhe këngëtarët e i vura në detyrën e vet. 12 Të gjithë judenjtë sollën në thesar të dhjetën e grurit, verën e re e vajin e ri. 13 Unë caktova përgjegjës të thesareve priftin Shelemiah, shkruesin Cadok e Pedajahun prej levitëve e ndihmës Hananin, birin e Zakurit, të birit të Matanjahut, sepse ishin të besueshëm. Ata e kishin për detyrë t'i ndanin gjërat me vëllezërit.
14 Kujtomë për këtë, o Perëndia im, e mos e zhbëj të mirën që bëra në tempullin e Perëndisë tim e në shërbim të tij.
E shtuna
15 Ato ditë pashë në Judë njerëz që shtrydhnin torkun të shtunën, mbartnin duaj gruri e i ngarkonin mbi gomarë, por edhe verë, rrush, fiq e gjithfarë ngarkese, që i sillnin në Jerusalem ditën e shtunë. Unë i kundërshtova atë ditë kur shitën ushqim. 16 Aty gjendeshin edhe disa banorë nga Tiri, të cilët sillnin peshk e gjithfarë malli për t'ua shitur izraelitëve të shtunën në Jerusalem. 17 Atëherë i qortova fisnikët e Judës e u thashë: «Ç'është kjo gjë e keqe që po bëni, duke përdhosur ditën e shtunë? 18 A nuk vepruan kështu edhe etërit tuaj? Prandaj Perëndia çoi tërë këtë zezonë mbi ne e mbi këtë qytet. Por ju, duke e përdhosur të shtunën, po e shtoni zemërimin kundër Izraelit».
19 Me të rënë muzgu mbi portat e Jerusalemit në prag të së shtunës, urdhërova të mbylleshin dyert e të mos hapeshin deri pas së shtunës, prandaj vura te portat disa nga shërbëtorët e mi, që të mos hynte brenda asnjë ngarkesë ditën e shtunë. 20 Një a dy herë tregtarët e shitësit e çdo lloj malli e kaluan natën jashtë Jerusalemit. 21 Atëherë unë i qortova e u thashë: «Pse e kaloni natën te muri? Nëse veproni kështu, do të vë dorë mbi ju». Që prej asaj kohe nuk erdhën më të shtunën. 22 Pastaj u thashë levitëve të pastroheshin e të vinin të ruanin portat, për ta shenjtëruar ditën e shtunë.
Kujtomë edhe për këtë, o Perëndia im, e përdëllemë sipas mirësisë sate të madhe.
Ndalimi i martesave me të huajt
23 Po në atë kohë pashë se disa judenj ishin martuar me gra nga Ashdodi, nga Amoni e nga Moabi. 24 Gjysma e bijve të tyre flisnin gjuhën e Ashdodit e gjuhët e popujve të tjerë, por nuk ishin në gjendje të flisnin gjuhën e Judës. 25 Atëherë i qortova e i mallkova, disa prej tyre i rraha, u shkula flokët e i bëra të betoheshin në Perëndinë, që të mos ua jepnin bijat e veta bijve të tyre e të mos i merrnin bijat e tyre as për bijtë e vet e as për vete. 26 «A nuk mëkatoi kështu edhe Solomoni, mbreti i Izraelit? E pra, mes popujve të shumtë nuk pati mbret si ai. Perëndia e deshi dhe e bëri mbret mbi mbarë Izraelin, por edhe atë gratë e huaja e bënë të mëkatonte. 27 Nuk duam të dëgjojmë gjithë këtë gabim të madh tuajin. Nuk i ndenjët besnikë Perëndisë tonë e u martuat me gra të huaja».
28 Njëri prej bijve të Jojadait, të birit të kryepriftit Eliashib, ishte dhëndri i Sanbalat Horonitit, prandaj e dëbova larg meje. 29 «Kujtou, o Perëndia im, se ata e kanë përdhosur priftërinë dhe besëlidhjen e priftërinjve e të levitëve».
30 Kështu, i pastrova nga çdo gjë e huaj dhe caktova shërbesat e priftërinjve e të levitëve, sipas punëve të secilit. 31 Urdhërova edhe kushtimin e drurëve e të të lashtave në kohën e caktuar.
«Kujtomë për mirë, o Perëndia im!».
1 in die autem illo lectum est in volumine Mosi audiente populo
et inventum est scriptum in eo
quod non debeat introire Ammanites et Moabites
in ecclesiam Dei usque in aeternum
2 eo quod non occurrerint filiis Israhel cum pane et aqua
et conduxerint adversum eum Balaam ad maledicendum
ei
et convertit Deus noster maledictionem in benedictionem
3 factum est autem cum audissent legem
separaverunt omnem alienigenam ab Israhel
4 et super hoc erat Eliasib sacerdos
qui fuerat positus in gazofilacio domus Dei nostri
et proximus Tobiae
5 fecit ergo sibi gazofilacium grande
et ibi erant ante eum reponentes munera et tus et vasa
et decimam frumenti et vini et olei
partes Levitarum et cantorum et ianitorum
et primitias sacerdotales
6 in omnibus autem his non fui in Hierusalem
quia in anno tricesimo secundo Artarxersis regis
Babylonis
veni ad regem et in fine dierum rogavi regem
7 et veni in Hierusalem
et intellexi malum quod fecerat Eliasib Tobiae
ut faceret ei thesaurum in vestibulis domus Dei
8 et malum mihi visum est valde
et proieci vasa domus Tobiae foras de gazofilacio
9 praecepique et mundaverunt
gazofilacia
et rettuli ibi vasa domus Dei sacrificium et tus
10 et cognovi quoniam partes Levitarum non fuissent datae
et fugisset unusquisque in regionem suam
de Levitis et de cantoribus et de his qui
ministrabant
11 et egi causam adversus magistratus et dixi
quare dereliquimus domum Dei
et congregavi eos et feci stare in stationibus suis
12 et omnis Iuda adportabat decimam frumenti et vini et olei
in horrea
13 et constituimus super horrea Selemiam sacerdotem
et Sadoc scribam et Phadaiam de Levitis
et iuxta eos Anan filium Zacchur filium Matthaniae
quoniam fideles conprobati sunt
et ipsis creditae sunt partes fratrum suorum
14 memento mei Deus meus pro hoc
et ne deleas miserationes meas
quas feci in domo Dei mei et in caerimoniis eius
15 in diebus illis vidi in Iuda
calcabant torcularia in sabbato portantes
acervos
et onerantes super asinos vinum et uvas et ficus et omne onus
et inferentes Hierusalem in die
sabbati
et contestatus sum ut in die qua vendere liceret venderent
16 et Tyrii habitaverunt in ea inferentes pisces et omnia venalia
et vendebant in sabbatis filiis Iuda et in
Hierusalem
17 et obiurgavi optimates Iuda et dixi eis
quae est res haec mala quam vos facitis
et profanatis diem sabbati
18 numquid non haec fecerunt patres nostri
et adduxit Deus noster super nos omne malum hoc
et super civitatem hanc
et vos additis iracundiam super Israhel violando sabbatum
19 factum est itaque
cum quievissent portae Hierusalem die sabbati
dixi et cluserunt ianuas
et praecepi ut non aperirent eas usque post sabbatum
et de pueris meis constitui super portas
ut nullus inferret onus in die sabbati
20 et manserunt negotiatores et vendentes universa venalia
foris Hierusalem semel et bis
21 et contestatus sum eos et dixi eis
quare manetis ex adverso muri
si secundo hoc feceritis manum mittam in vos
itaque ex tempore illo non venerunt in sabbato
22 dixi quoque Levitis ut mundarentur et venirent
ad custodiendas portas et sanctificandum diem sabbati
et pro hoc ergo memento mei Deus meus
et parce mihi secundum multitudinem miserationum tuarum
23 sed et in diebus illis vidi Iudaeos ducentes uxores
azotias ammanitidas et moabitidas
24 et filii eorum ex media parte loquebantur azotice
et nesciebant loqui iudaice
et loquebantur iuxta linguam populi et populi
25 et obiurgavi eos et maledixi
et cecidi ex ipsis viros et decalvavi eos
et adiuravi in Deo ut non darent filias suas filiis
eorum
et non acciperent de filiabus eorum filiis suis et sibimet
ipsis
dicens
26 numquid non in huiuscemodi re peccavit Salomon rex
Israhel
et certe in gentibus multis non erat rex similis ei
et dilectus Deo suo erat
et posuit eum Deus regem super omnem Israhel
et ipsum ergo ad peccatum duxerunt mulieres alienigenae
27 numquid et nos inoboedientes faciemus omne malum grande hoc
ut praevaricemur in Deo nostro et ducamus uxores peregrinas
28 de filiis autem Ioiada filii Eliasib sacerdotis magni
gener erat Sanaballat Horonitis quem fugavi a me
29 recordare Domine Deus meus adversum eos
qui polluunt sacerdotium iusque sacerdotale et leviticum
30 igitur mundavi eos ab omnibus alienigenis
et constitui ordines sacerdotum et Levitarum
unumquemque in ministerio suo
31 et in oblatione lignorum
in temporibus constitutis et in primitiis
memento mei Deus meus in bonum
EXPLICIT LIBER EZRAE