Josia bëhet mbret i Judës
1 Josia ishte tetë vjeç kur u bë mbret dhe mbretëroi për tridhjetë e një vjet në Jerusalem. E ëma quhej Jedida dhe ishte bija e Adajahut nga Bockati. 2 Josia bëri çka është e drejtë në sytë e Zotit dhe ndoqi në çdo hap udhën e Davidit, paraardhësit të tij, pa iu shmangur as djathtas, as majtas.
Rigjetja e librit të ligjit
3 Në vitin e tetëmbëdhjetë të mbretërimit të tij, mbreti Josi dërgoi Shafanin, birin e Acaljahut, të birin e Meshulamit, shkruesit, në tempullin e Zotit e i tha: 4 «Shko te kryeprifti Hilkiah dhe thuaji të bëjë gati paratë e hedhura në tempullin e Zotit, që portarët kanë mbledhur nga populli. 5 Paratë t'ua japin përgjegjësve të punëtorëve që janë caktuar për tempullin e Zotit e ata t'ua japin punëtorëve që po kryejnë meremetimet e dëmtimeve të tempullit të Zotit, 6 marangozëve, ndërtuesve dhe muratorëve, që të blejnë dru dhe gurë të latuar për meremetimet e tempullit. 7 Por askush të mos u kërkojë llogari për paratë e dhëna, sepse ata punojnë me ndershmëri».
8 Kryeprifti Hilkiah i tha Shafanit, shkruesit: «Kam gjetur në tempullin e Zotit librin e ligjit». Hilkiahu ia dha librin Shafanit dhe ai e lexoi. 9 Shafani, shkruesi, u kthye te mbreti dhe e njoftoi për punët: «Shërbëtorët e tu i mblodhën paratë që u gjetën në tempull dhe ua dhanë përgjegjësve të punimeve në tempullin e Zotit». 10 E mandej i tha mbretit: «Prifti Hilkiah më dha një libër». Shafani filloi ta lexojë librin para mbretit.
11 Kur dëgjoi fjalët e shkruara në librin e ligjit, mbreti shqeu rrobat. 12 Atëherë ai u dha këtë urdhër priftit Hilkiah, Ahikamit, të birit të Shafanit, Akborit, të birit të Mikahut, Shafanit, shkruesit, dhe Asajahut, nëpunësit të mbretit: 13 «Shkoni e këshillohuni me Zotin për mua, për popullin dhe për mbarë Judën në lidhje me fjalët e këtij libri që gjetëm. Zemërimi i Zotit kundër nesh duhet të jetë shumë i madh, sepse të parët tanë nuk i kanë dëgjuar fjalët e këtij libri dhe nuk e kanë zbatuar gjithçka është shkruar për ne».
14 Atëherë prifti Hilkiah, Ahikami, Akbori, Shafani dhe Asajahu shkuan për të folur me profeteshën Hulda, gruan e Shalumit, birit të Tikvahut, të birit të Harhasit, ruajtësit të rrobave. Hulda banonte në Jerusalem, në lagjen e re. 15 Ajo u tha: «Kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: njeriut që ju dërgoi tek unë thuajini 16 se kështu thotë Zoti: “Ja, unë do të sjell një fatkeqësi të madhe mbi këtë vend e mbi banorët e tij, ashtu siç thonë fjalët e librit, që lexoi mbreti i Judës, 17 sepse ata më kanë braktisur dhe u kanë kushtuar temjan perëndive të tjerë, duke ndezur zemërimin tim me gjithë veprat që kanë bërë. Zemërimi im kundër këtij vendi është ndezur e nuk do të shuhet”. 18 Ndërsa mbretit të Judës, që ju dërgoi të këshilloheni me Zotin, do t'i thoni: Kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: “Sa për fjalët që dëgjove, 19 meqenëse zemra jote u zbut dhe ti e përule veten para Zotit sapo dëgjove ato që thashë kundër këtij vendi dhe kundër banorëve të tij, se do të bëhet vend i shkretë e i mallkuar, meqenëse shqeve rrobat dhe qave para meje, të dëgjova edhe unë”, thotë Zoti. 20 “Prandaj, do të të preh me paraardhësit e tu, do të varrosesh bashkë me ta në paqe, që sytë e tu të mos e shohin gjithë atë fatkeqësi që do të sjell kundër këtij vendi”». Të dërguarit u kthyen e njoftuan mbretin për këto fjalë.
1 octo annorum erat Iosias cum regnare coepisset
et triginta uno anno regnavit in Hierusalem
nomen matris eius Idida filia Phadaia de Besecath
2 fecitque quod placitum erat coram Domino
et ambulavit per omnes vias David patris sui
non declinavit ad dextram sive ad sinistram
3 anno autem octavodecimo regis Iosiae
misit rex Saphan filium Aslia filii Mesullam scribam templi Domini
dicens ei
4 vade ad Helciam sacerdotem magnum
ut confletur pecunia quae inlata est in templum Domini
quam collegerunt ianitores a populo
5 deturque fabris per praepositos in domo Domini
qui et distribuent eam his qui operantur in templo
Domini
ad instauranda sarta tecta templi
6 tignariis videlicet et cementariis
et his qui interrupta conponunt
et ut emantur ligna et lapides de lapidicinis
ad instaurandum templum
7 verumtamen non supputetur eis argentum quod accipiunt
sed in potestate habeant et in fide
8 dixit autem Helcias pontifex ad Saphan scribam
librum legis repperi in domo Domini
deditque Helcias volumen Saphan qui et legit illud
9 venit quoque Saphan scriba ad regem
et renuntiavit ei quod praeceperat et ait
conflaverunt servi tui pecuniam quae repperta est in domo Domini
et dederunt ut distribueretur fabris a praefectis operum templi Domini
10 narravitque Saphan scriba regi dicens
librum dedit mihi Helcias sacerdos
quem cum legisset Saphan coram rege
11 et audisset rex verba libri legis Domini
scidit vestimenta sua
12 et praecepit Helciae sacerdoti
et Ahicham filio Saphan et Achobor filio Micha
et Saphan scribae et Asaiae servo regis dicens
13 ite et consulite Dominum
super me et super populo et super omni Iuda
de verbis voluminis istius quod inventum est
magna enim ira Domini succensa est contra nos
quia non audierunt patres nostri verba libri huius
ut facerent omne quod scriptum est nobis
14 ierunt itaque Helcias sacerdos et Ahicham et Achobor et Saphan et Asaia
ad Oldam propheten uxorem
Sellum filii Thecue
filii Araas custodis vestium
quae habitabat in Hierusalem in secunda
locutique sunt ad eam
15 et illa respondit eis haec dicit Dominus Deus Israhel
dicite viro qui misit vos ad me
16 haec dicit Dominus
ecce ego adducam mala super locum hunc
et super habitatores eius omnia verba legis quae legit rex Iuda
17 quia dereliquerunt me et sacrificaverunt diis alienis
inritantes me in cunctis operibus manuum suarum
et succendetur indignatio mea in loco hoc et non extinguetur
18 regi autem Iuda qui misit vos ut consuleretis Dominum sic dicetis
haec dicit Dominus Deus Israhel
pro eo quod audisti verba voluminis
19 et perterritum est cor tuum
et humiliatus es coram Domino
auditis sermonibus contra locum istum et habitatores eius
quo videlicet fierent in stuporem et in
maledictum
et scidisti vestimenta tua et flevisti coram me
et ego audivi ait Dominus
20 idcirco colligam te ad patres tuos
et colligeris ad sepulchrum tuum in pace
ut non videant oculi tui omnia mala
quae inducturus sum super locum istum