Lutja e Anës
1 Atëherë Ana u lut:
«Zemra ime ngazëllohet në Zotin,
Zoti ma ngriti ballin lart.
Kam gojë të flas para armiqve të mi,
se në shpëtimin tënd gjej gëzim.
2 S'ka të shenjtë si Zoti,
përveç teje s'ka tjetër.
Nuk ka shkëmb
përveç Perëndisë tonë.
3 Mjaft me mburrjet
e me buzët krenare,
se Zoti është Perëndi i urtë,
çdo vepër ai e peshon.
4 Harku i trimave thyhet,
të këputurit ngjishen me fuqi.
5 Të ngopurit shesin veten për një copë bukë,
ndërsa skamnorët s'kanë më uri.
Lind beronja shtatë fëmijë,
por shuhet gruaja me shumë bij.
6 Zoti vret e sjell në jetë,
plandos në skëterrë e ngre që andej.
7 Zoti varfëron e pasuron,
përul e lartëson.
8 Ngre nga pluhuri të vobektin,
prej hedhurinave të varfrin,
që ta ulë me fisnikët
e t'i japë për trashëgimi fronin e nderit,
se Zotit i përkasin shtyllat e tokës,
mbi to botën e vendosi ai.
9 Ai ruan këmbët e besnikëve të tij,
të paudhët do të heshtin në terr,
se prej forcës s'do të ngadhënjejë njeri.
10 Kundërshtarët e Zotit do të dërrmohen,
kur prej qiellit ai të shkreptijë.
Do ta gjykojë Zoti çdo skaj të tokës
e fuqi do t'i japë mbretit të tij,
do t'ia ngrejë kokën lart të vajosurit të vet».
Bijtë e Eliut
11 Elkanahu u kthye në shtëpinë e vet në Ramah. Djaloshi ndenji për t'i shërbyer Zotit në prani të priftit Eli.
12 Bijtë e Eliut ishin fëmijë të pahijshëm. Ata nuk donin t'ia dinin për Zotin. 13 Kështu e kishin zakon priftërinjtë të silleshin me popullin. Kur ndokush flijonte fli, dilte djali i priftit me sfurk tredhëmbësh në dorë, ndërsa ziente mishi, 14 e zhyste në legen, në kazan, në tavë, apo në kusi dhe çfarëdo që kapte sfurku e merrte për priftin. Ata vepronin kështu me tërë izraelitët që vinin në Shiloh. 15 Madje ndodhte që para se të digjej dhjami, vinte djali i priftit e u thoshte atyre që kushtonin fli: «Më jepni mish që ta pjek për priftin, sepse ai do mish të gjallë e jo të zier». 16 Edhe pse njerëzit i përgjigjeshin: «Merr ç'të duash, por na lër të djegim dhjamin», ai u përgjigjej: «Jo, ma jepni tani, përndryshe do t'jua marr me forcë!». 17 Mëkati i djemve ishte shumë i rëndë para Zotit, sepse po përbuznin flinë e Zotit.
Samueli në Shiloh
18 Djaloshi Samuel shërbente në prani të Zotit veshur me efod prej liri. 19 E ëma i punonte një gunëz që ia sillte për vit sa herë që vinte bashkë me të shoqin për flinë vjetore. 20 Eliu bekonte Elkanahun e të shoqen: «Zoti të dhëntë trashëgimtarë të tjerë përmes kësaj gruaje, në vend të djalit që ajo ia fali Zotit». Atëherë ata ktheheshin në vendin e vet.
21 Zoti e pa me sy të mirë Anën, ajo mbeti shtatzënë dhe lindi tre djem e dy vajza. Ndërkohë djaloshi Samuel rritej në prani të Zotit.
Profecia kundër Eliut
22 Eliu, në moshë të thyer, mori vesh për gjithçka që bijtë e tij u bënin izraelitëve dhe se ata flinin me gratë që shërbenin në të hyrë të tendës së takimit. 23 Ai u tha: «Përse silleni kështu? Po dëgjoj fjalë të këqija prej gjithë popullit. 24 Mos, bijtë e mi! Nuk po dëgjoj fjalë të mira nga populli i Zotit. 25 Nëse dikush mëkaton kundër njeriut, Perëndia është ai që ndërmjetëson, por nëse mëkaton kundër Zotit, kush do të ndërmjetësojë për të?». Megjithatë, ata nuk ia dëgjuan fjalën të atit, se Zoti kishte vendosur t'i vriste. 26 Ndërkohë djaloshi Samuel rritej në shtat. Njerëzit dhe Zoti e kishin për zemër.
27 Një njeri i Perëndisë erdhi tek Eliu e i tha se kështu thotë Zoti: «Unë iu dëftova shtëpisë së atit tënd kur ishte ende në Egjipt, nën shtëpinë e faraonit. 28 E zgjodha për prift nga tërë fiset e Izraelit që të dalë para altarit tim për të djegur temjan e për të veshur efodin në praninë time. Tërë flitë e zjarrit që kushtojnë izraelitët ia dhashë shtëpisë së atit tënd. 29 Përse, pra, lakmoni edhe flitë e kushtimet e mia që i urdhërova plot zell? Përse i nderon bijtë e tu më shumë se mua? U majmët duke ngrënë pjesët më të mira të çdo flije që kushton Izraeli, populli im, 30 prandaj, kumton Zoti, Perëndia i Izraelit: 31 ja, po vijnë ditët kur do të t'i pres krahët ty dhe shtëpisë së atit tënd, që askush prej shtëpisë sate të mos arrijë ditët e pleqërisë. 32 Do t'i shohësh me smirë të mirat e Izraelit, se askush prej shtëpisë sate nuk do t'i arrijë ditët e pleqërisë. 33 Vetëm njërin prej të tuve nuk do ta heq prej altarit tim, por edhe atij do t'i mpaken sytë e do t'i pikëllohet shpirti, ndërsa shumica e familjes tënde do të vdesë në moshën e burrërisë. 34 Kjo do të shërbejë si shenjë për ty: të dy bijtë e tu, Hofniu e Finehasi, do të vdesin në të njëjtën ditë. 35 Do të ngre për vete një prift besnik që do të bëjë ç'kam në zemër e në shpirt. Atij do t'i ndërtoj një shtëpi të qëndrueshme dhe ai do të shërbejë gjatë gjithë jetës në prani të të vajosurit tim. 36 E, kush të mbetet prej familjes sate do t'i përgjërohet për një kacidhe argjendi apo për një fetë buke e do t'i thotë: “Më lejo, të lutem, të shërbej si prift që të kem një kafshatë bukë!”».
1 Exultavit cor meum in Domino
exaltatum est cornu meum in Domino
dilatatum est os meum super inimicos meos
quia laetata sum in salutari tuo
2 non est sanctus ut est Dominus neque enim est alius extra te
et non est fortis sicut Deus noster
3 nolite multiplicare loqui sublimia gloriantes
recedant vetera de ore vestro
quoniam Deus scientiarum Dominus est
et ipsi praeparantur cogitationes
4 arcus fortium superatus est et infirmi accincti sunt robore
5 saturati prius pro pane se locaverunt
et famelici saturati sunt
donec sterilis peperit plurimos
et quae multos habebat filios infirmata est
6 Dominus mortificat et vivificat
deducit ad infernum et reducit
7 Dominus pauperem facit et ditat humiliat et sublevat
8 suscitat de pulvere egenum et de stercore elevat pauperem
ut sedeat cum principibus et solium gloriae teneat
Domini enim sunt cardines terrae et posuit super eos orbem
9 pedes sanctorum suorum servabit et impii in tenebris conticescent
quia non in fortitudine roborabitur vir
10 Dominum formidabunt adversarii eius
super ipsos in caelis tonabit
Dominus iudicabit fines terrae et dabit imperium regi suo
et sublimabit cornu christi sui
11 et abiit Helcana Ramatha in domum suam
puer autem erat minister in conspectu Domini
ante faciem Heli sacerdotis
12 porro filii Heli filii Belial
nescientes Dominum
13 neque officium sacerdotum ad populum
sed quicumque immolasset victimam
veniebat puer sacerdotis dum coquerentur carnes
et habebat fuscinulam tridentem in manu sua
14 et mittebat eam in lebetem vel in caldariam
aut in ollam sive in caccabum
et omne quod levabat fuscinula tollebat sacerdos sibi
sic faciebant universo Israheli venientium in Silo
15 etiam antequam adolerent adipem
veniebat puer sacerdotis et dicebat immolanti
da mihi carnem ut coquam sacerdoti
non enim accipiam a te carnem coctam sed crudam
16 dicebatque illi immolans
incendatur primum iuxta morem hodie adeps
et tolle tibi quantumcumque desiderat anima tua
qui respondens aiebat ei nequaquam
nunc enim dabis alioquin tollam vi
17 erat ergo peccatum puerorum grande nimis coram Domino
quia detrahebant homines sacrificio Domini
18 Samuhel autem ministrabat ante faciem Domini puer
accinctus ephod lineo
19 et tunicam parvam faciebat ei mater sua
quam adferebat statutis diebus ascendens cum viro suo
ut immolaret hostiam sollemnem
20 et benedixit Heli Helcanae et uxori eius
dixitque reddat Dominus tibi semen de muliere hac
pro fenore quod commodasti Domino
et abierunt in locum suum
21 visitavit ergo Dominus Annam
et concepit et peperit tres filios et duas filias
et magnificatus est puer Samuhel apud Dominum
22 Heli autem erat senex valde
et audivit omnia quae faciebant filii sui universo Israheli
et quomodo dormiebant cum mulieribus
quae observabant ad ostium tabernaculi
23 et dixit eis quare facitis res huiuscemodi
quas ego audio res pessimas ab omni populo
24 nolite filii mi non enim est bona fama
quam ego audio
ut transgredi faciatis populum Domini
25 si peccaverit vir in virum placari ei potest Deus
si autem in Domino peccaverit vir quis orabit pro eo
et non audierunt vocem patris sui
quia voluit Dominus occidere eos
26 puer autem Samuhel proficiebat atque crescebat
et placebat tam Deo quam hominibus
27 venit autem vir Dei ad Heli et ait ad eum haec dicit Dominus
numquid non aperte revelatus sum domui patris tui
cum essent in Aegypto in domo Pharaonis
28 et elegi eum ex omnibus tribubus Israhel mihi in sacerdotem
ut ascenderet altare meum et adoleret mihi incensum
et portaret ephod coram me
et dedi domui patris tui omnia de sacrificiis filiorum Israhel
29 quare calce abicitis victimam meam
et munera mea quae praecepi ut offerrentur in templo
et magis honorasti filios tuos quam me
ut comederetis primitias omnis sacrificii Israhel populi mei
30 propterea ait Dominus Deus Israhel loquens locutus sum
ut domus tua et domus patris tui
ministraret in conspectu meo usque in sempiternum
nunc autem dicit Dominus absit hoc a me
sed quicumque glorificaverit me glorificabo eum
qui autem contemnunt me erunt ignobiles
31 ecce dies veniunt
et praecidam brachium tuum et brachium domus patris tui
ut non sit senex in domo tua
32 et videbis aemulum tuum in templo
in universis prosperis Israhel
et non erit senex in domo tua omnibus diebus
33 verumtamen non auferam penitus virum ex te ab altari meo
sed ut deficiant oculi tui et tabescat anima tua
et pars magna domus tuae morietur cum ad virilem aetatem venerit
34 hoc autem erit tibi signum
quod venturum est duobus filiis tuis Ofni et Finees
in die uno morientur ambo
35 et suscitabo mihi sacerdotem fidelem
qui iuxta cor meum et animam meam faciat
et aedificabo ei domum fidelem
et ambulabit coram christo meo cunctis diebus
36 futurum est autem ut quicumque remanserit in domo tua
veniat ut oretur pro eo
et offerat nummum argenteum et tortam panis
dicatque dimitte me obsecro ad unam partem sacerdotalem
ut comedam buccellam panis