Jezui dhe Zakeu
1 Jezui hyri në Jeriko e po kalonte nëpër qytet. 2 Aty ishte një njeri me emrin Zake. Ai ishte kryetagrambledhës dhe ishte i pasur. 3 Zakeu po përpiqej të shihte kush ishte Jezui, por ishte shtatvogël e nuk mund ta shihte për shkak të turmës. 4 Atëherë vrapoi përpara e hipi në një fik për ta parë, sepse Jezui po kalonte asaj rruge. 5 Kur Jezui arriti aty, ngriti sytë e i tha: «Zake, zbrit shpejt, se sot duhet të ndalem në shtëpinë tënde». 6 Zakeu zbriti me nxitim dhe e priti i gëzuar. 7 Të gjithë ata që e panë këtë, filluan të murmuritnin: «Ky shkoi mik te një mëkatar». 8 Zakeu, që rrinte në këmbë, i tha Zotit: «Ja, Zot, unë po u jap të varfërve gjysmën e pasurisë sime e nëse i kam marrë ndokujt para me mashtrim, do t'ia kthej katërfish». 9 Atëherë Jezui i tha: «Sot erdhi shpëtimi në këtë shtëpi, sepse edhe ky është bir i Abrahamit.
10 Biri i njeriut ka ardhur për të kërkuar e për të shpëtuar atë që kishte humbur».
Dhjetë monedhat
(Mt 25.14-30)11 Ndërsa po e dëgjonin, Jezui u tregoi edhe këtë shëmbëlltyrë, meqë ishte afër Jerusalemit dhe ata besonin se mbretëria e Perëndisë do të shfaqej nga çasti në çast. 12 Ai u tha: «Një fisnik shkoi në një vend të largët të kurorëzohej mbret e pastaj do të kthehej. 13 Thirri dhjetë nga shërbëtorët e vet, u dha dhjetë monedha e u tha: “Vërini në punë derisa të kthehem unë!”. 14 Por qytetarët e tij e urrenin dhe i dërguan nga pas një përfaqësi për t'i thënë: “Nuk duam që ky të mbretërojë mbi ne”. 15 Kur ai u kthye, pasi u bë mbret, urdhëroi të thërrisnin shërbëtorët, të cilëve u kishte dhënë para për të parë sesi i kishin përdorur. 16 Erdhi i pari e i tha: “Zotëri, monedha jote ka dhënë dhjetë të tjera”. 17 Ai i tha: “Të lumtë, shërbëtor i mirë! Meqenëse u tregove besnik në gjënë më të vogël, do të kesh pushtet mbi dhjetë qytete”. 18 Pastaj erdhi i dyti e i tha: “Zotëri, monedha jote ka dhënë pesë të tjera”. 19 Ai i tha: “Edhe ti qeveris pesë qytete!”. 20 Pastaj erdhi tjetri e tha: “Zotëri, ja ku e ke monedhën tënde. Unë e mbështolla me një garzë, 21 se kisha frikë nga ti, që je i rreptë, që merr çfarë nuk ke dhënë e korr çfarë nuk ke mbjellë”. 22 Ai i tha: “Shërbëtor i mbrapshtë, unë do të të gjykoj nga fjalët e tua. Ti e paske ditur se unë qenkam i rreptë, se marrkam çfarë nuk kam dhënë e korrkam çfarë nuk kam mbjellë? 23 Atëherë pse nuk e fute në bankë paranë time, që kur të kthehesha ta merrja bashkë me fitimin?”. 24 Pastaj u tha atyre që ishin aty: “Merrjani monedhën e jepjani atij që ka dhjetë!”. 25 Ata i thanë: “Zotëri, po ai i ka dhjetë monedha”. 26 Ai u përgjigj: “Unë po ju them se kujtdo që ka, do t'i jepet edhe më shumë, por atij që nuk ka, do t'i merret edhe ajo që ka. 27 Ndërsa ata armiqtë e mi që nuk dëshironin të bëhesha mbreti i tyre, sillini këtu e vritini para syve të mi!”».
Hyrja në Jerusalem
(Mt 21.1-11Mk 11.1-11Gjn 12.12-19)28 Pasi tha këto, Jezui u priu për në Jerusalem. 29 Kur iu afrua Betfagës e Betanisë, në vendin që quhet mali i Ullinjve, dërgoi dy prej dishepujve 30 e u tha: «Shkoni në fshatin përballë e kur të hyni, do të gjeni të lidhur një kërriç, mbi të cilin nuk ka hipur kurrë njeri. Zgjidheni e silleni. 31 Nëse dikush ju pyet se përse po e zgjidhni, i thoni kështu: “Zoti ka nevojë për të”». 32 Atëherë, ata që dërgoi Jezui, u nisën dhe gjetën gjithçka, siç u kishte thënë ai. 33 Kur po e zgjidhnin kërriçin, të zotët i pyetën: «Përse po e zgjidhni kërriçin?». 34 Ata thanë: «Zoti ka nevojë për të».
35 Atëherë ia sollën kërriçin Jezuit, i hodhën përsipër rrobat e tyre dhe Jezui u ul mbi të. 36 Gjatë udhës njerëzit shtronin në rrugë rrobat e tyre. 37 Kur iu afrua rrugës që zbret nga mali i Ullinjve, mbarë turma e dishepujve filloi të lavdërojë Perëndinë me gëzim e me zë të lartë për të gjitha veprat e fuqishme që kishin parë. 38 Ata thoshin:
«Bekuar qoftë mbreti
që vjen në emër të Zotit!
Paqe në qiell
e lavdi në lartësitë e qiejve!».
39 Disa nga farisenjtë që ishin në turmë i thanë Jezuit: «Mësues, urdhëroji dishepujt të heshtin». 40 Por Jezui u përgjigj: «Unë po ju them, edhe po të heshtnin këta, gurët do të bërtisnin».
41 Kur iu afrua qytetit dhe e pa, Jezui qau për të 42 e tha: «Ah, sikur ta kuptoje edhe ti sot se nga vjen paqja! Por kjo është e fshehtë për sytë e tu. 43 Po vijnë ditët kur armiqtë e tu do të hapin llogore rreth teje, do të të rrethojnë e do të të shtrëngojnë nga çdo anë. 44 Pastaj do të të shtrijnë përdhe ty dhe fëmijët e tu e nuk do të të lënë gur mbi gur, sepse ti nuk e njohe kohën kur Perëndia erdhi për të të ndihmuar».
Pastrimi i tempullit
(Mt 21.12-17Mk 11.15-19Gjn 2.13-22)45 Pastaj Jezui hyri në tempull e filloi të dëbonte ata që shisnin aty. 46 Dhe u tha: «Është shkruar:
shtëpia ime
është shtëpi lutjeje,
por ju e keni bërë shpellë kusarësh».
47 Jezui i mësonte njerëzit çdo ditë në tempull. Kryepriftërinjtë, shkruesit dhe krerët e popullit kërkonin ta vrisnin, 48 por nuk dinin çfarë të bënin, sepse i gjithë populli mrekullohej kur e dëgjonte.
1 Et ingressus perambulabat Hiericho
2 et ecce vir nomine Zaccheus
et hic erat princeps publicanorum et ipse dives
3 et quaerebat videre Iesum quis esset
et non poterat prae turba quia statura pusillus erat
4 et praecurrens ascendit in arborem sycomorum
ut videret illum
quia inde erat transiturus
5 et cum venisset ad locum suspiciens Iesus vidit illum
et dixit ad eum Zacchee festinans descende
quia hodie in domo tua oportet me manere
6 et festinans descendit et excepit illum gaudens
7 et cum viderent omnes murmurabant dicentes
quod ad hominem peccatorem devertisset
8 stans autem Zaccheus dixit ad Dominum
ecce dimidium bonorum meorum Domine do pauperibus
et si quid aliquem defraudavi reddo quadruplum
9 ait Iesus ad eum quia hodie salus domui huic facta est
eo quod et ipse filius sit Abrahae
10 Venit enim Filius hominis
quaerere et salvum facere quod perierat
11 Haec illis audientibus adiciens dixit parabolam
eo quod esset prope Hierusalem
et quia existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur
12 Dixit ergo homo quidam nobilis abiit in regionem longinquam
accipere sibi regnum et reverti
13 Vocatis autem decem servis suis
dedit illis decem mnas
et ait ad illos negotiamini dum venio
14 cives autem eius oderant illum
et miserunt legationem post illum dicentes
nolumus hunc regnare super nos
15 et factum est ut rediret accepto regno
et iussit vocari servos quibus dedit pecuniam
ut sciret quantum quisque negotiatus esset
16 venit autem primus dicens domine mna tua decem mnas adquisivit
17 et ait illi euge bone serve
quia in modico fidelis fuisti
eris potestatem habens supra decem civitates
18 et alter venit dicens domine mna tua fecit quinque mnas
19 et huic ait et tu esto supra quinque civitates
20 et alter venit dicens
domine ecce mna tua quam habui repositam in sudario
21 timui enim te quia homo austeris es
tollis quod non posuisti et metis quod non seminasti
22 dicit ei de ore tuo te iudico serve nequam
sciebas quod ego austeris homo sum
tollens quod non posui et metens quod non seminavi
23 et quare non dedisti pecuniam meam ad mensam
et ego veniens cum usuris utique exegissem illud
24 et adstantibus dixit
auferte ab illo mnam et date illi qui decem mnas habet
25 et dixerunt ei domine habet decem mnas
26 Dico autem vobis
quia omni habenti dabitur
ab eo autem qui non habet et quod habet auferetur ab eo
27 Verumtamen inimicos meos illos
qui noluerunt me regnare super se
adducite huc et interficite ante me
28 Et his dictis praecedebat ascendens in Hierosolyma
29 et factum est cum adpropinquasset ad Bethfage et Bethania
ad montem qui vocatur Oliveti
misit duos discipulos suos
30 dicens
ite in castellum quod contra est
in quod introeuntes invenietis pullum asinae alligatum
cui nemo umquam hominum sedit
solvite illum et adducite
31 et si quis vos interrogaverit quare solvitis sic dicetis ei
quia Dominus operam eius desiderat
32 Abierunt autem qui missi erant
et invenerunt sicut dixit illis stantem pullum
33 solventibus autem illis pullum
dixerunt domini eius ad illos quid solvitis pullum
34 at illi dixerunt quia Dominus eum necessarium habet
35 et duxerunt illum ad Iesum
et iactantes vestimenta sua supra pullum
inposuerunt Iesum
36 eunte autem illo substernebant vestimenta sua in via
37 Et cum adpropinquaret iam ad descensum montis Oliveti
coeperunt omnes turbae discentium
gaudentes laudare Deum voce magna
super omnibus quas viderant virtutibus
38 dicentes
benedictus qui venit rex in nomine Domini
pax in caelo et gloria in excelsis
39 Et quidam Pharisaeorum de turbis dixerunt ad illum
magister increpa discipulos tuos
40 quibus ipse ait
dico vobis quia si hii tacuerint lapides clamabunt
41 Et ut adpropinquavit videns civitatem flevit super illam dicens
42 quia si cognovisses et tu
et quidem in hac die tua quae ad pacem tibi
nunc autem abscondita sunt ab oculis tuis
43 quia venient dies in te
et circumdabunt te inimici tui vallo
et circumdabunt te et coangustabunt te undique
44 ad terram prosternent te
et filios qui in te sunt
Et non relinquent in te lapidem super lapidem
eo quod non cognoveris tempus visitationis tuae
45 Et ingressus in templum
coepit eicere vendentes in illo et ementes
46 dicens illis
scriptum est quia domus mea domus orationis est
vos autem fecistis illam speluncam latronum
47 Et erat docens cotidie in templo
principes autem sacerdotum et scribae et principes plebis
quaerebant illum perdere
48 et non inveniebant quid facerent illi
omnis enim populus suspensus erat audiens illum