Numri i të vulosurve
1 Pastaj pashë katër engjëj që qëndronin në katër cepat e tokës. Ata mbanin katër erërat e tokës, në mënyrë që të mos frynte erë mbi tokë, mbi det apo mbi ndonjë pemë. 2 Pashë edhe një engjëll tjetër, që ngjitej andej nga lind dielli dhe kishte vulën e Perëndisë së gjallë. Ai thirri me zë të fortë katër engjëjt, të cilëve u ishte dhënë pushteti të dëmtojnë tokën dhe detin 3 e u tha: «Mos e dëmtoni as tokën, as detin e as pemët, derisa të vulosim në ballë shërbëtorët e Perëndisë tonë».
4 Dëgjova numrin e atyre që ishin vulosur: njëqind e dyzet e katër mijë të vulosur nga gjithë fiset e bijve të Izraelit.
5 Dymbëdhjetë mijë të vulosur nga fisi i Judës; dymbëdhjetë mijë nga fisi i Rubenit; dymbëdhjetë mijë nga fisi i Gadit; 6 dymbëdhjetë mijë nga fisi i Asherit; dymbëdhjetë mijë nga fisi i Neftalimit; dymbëdhjetë mijë nga fisi i Manaseut; 7 dymbëdhjetë mijë nga fisi i Simeonit; dymbëdhjetë mijë nga fisi i Levit; dymbëdhjetë mijë nga fisi i Isaharit; 8 dymbëdhjetë mijë nga fisi i Zabulonit; dymbëdhjetë mijë nga fisi i Jozefit; dymbëdhjetë mijë nga fisi i Benjaminit.
Nga çdo komb
9 Pastaj pashë një turmë të madhe nga çdo komb, fis, popull e gjuhë, që askush nuk mund ta numëronte. Turma qëndronte para fronit e para Qengjit, veshur në të bardha e me palma në duar. 10 Njerëzit e turmës thërrisnin me zë të lartë:
«Shpëtimi vjen nga Perëndia ynë
që rri ulur në fron dhe nga Qengji».
11 Të gjithë engjëjt qëndronin përreth fronit, pleqve dhe katër gjallesave. Pastaj ranë përmbys para fronit me fytyrë përdhe dhe adhuruan Perëndinë 12 kështu:
«Amen!
Bekimi, lavdia,
urtia, falënderimi,
nderi, fuqia e pushteti
janë të Perëndisë tonë,
në shekuj të shekujve.
Amen!».
13 Atëherë një nga pleqtë më pyeti: «Kush janë këta të veshur me rroba të bardha? Nga kanë ardhur?». 14 Unë iu përgjigja: «Imzot, ti e di». Ai më tha:
«Këta janë ata
që kanë ardhur
nga përndjekja e madhe.
Ata i kanë larë rrobat
dhe i kanë zbardhur ato
me gjakun e Qengjit.
15 Prandaj qëndrojnë
para fronit të Perëndisë
e i shërbejnë ditë e natë
në tempullin e tij.
Ai që rri në fron
do të banojë përherë mes tyre.
16 Nuk do të kenë më
as uri,
as etje
e as dielli,
as i nxehti
nuk do t'i djegë më.
17 Qengji që rri në mes të fronit
do të jetë bariu i tyre
dhe do t'i drejtojë
për te burimet e ujërave të jetës
dhe Perëndia do të fshijë çdo lot
nga sytë e tyre».
1 post haec vidi quattuor angelos
stantes super quattuor angulos terrae
tenentes quattuor ventos terrae
ne flaret ventus super terram
neque super mare neque in ullam arborem
2 et vidi alterum angelum ascendentem ab ortu solis
habentem signum Dei vivi
et clamavit voce magna quattuor angelis
quibus datum est nocere terrae et mari
3 dicens nolite nocere terrae neque mari neque arboribus
quoadusque signemus servos Dei nostri in frontibus eorum
4 et audivi numerum signatorum
centum quadraginta quattuor milia signati
ex omni tribu filiorum Israhel
5 ex tribu Iuda duodecim milia signati
ex tribu Ruben duodecim milia
ex tribu Gad duodecim milia
6 ex tribu Aser duodecim milia
ex tribu Nepthalim duodecim milia
ex tribu Manasse duodecim milia
7 ex tribu Symeon duodecim milia
ex tribu Levi duodecim milia
ex tribu Issachar duodecim milia
8 ex tribu Zabulon duodecim milia
ex tribu Ioseph duodecim milia
ex tribu Beniamin duodecim milia signati
9 post haec vidi turbam magnam quam dinumerare nemo poterat
ex omnibus gentibus et tribubus et populis et linguis
stantes ante thronum et in conspectu agni
amicti stolas albas
et palmae in manibus eorum
10 et clamabant voce magna dicentes
salus Deo nostro qui sedet super thronum et agno
11 et omnes angeli stabant in circuitu throni
et seniorum et quattuor animalium
et ceciderunt in conspectu throni in facies suas
et adoraverunt Deum
12 dicentes amen
benedictio et claritas et sapientia et gratiarum actio
et honor et virtus et fortitudo Deo nostro
in saecula saeculorum amen
13 et respondit unus de senioribus dicens
mihi
hii qui amicti sunt stolis albis qui sunt et unde venerunt
14 et dixi illi domine mi tu scis
et dixit mihi
hii sunt qui veniunt de tribulatione magna
et laverunt stolas suas et dealbaverunt eas in sanguine agni
15 ideo sunt ante thronum Dei
et serviunt ei die ac nocte in templo eius
et qui sedet in throno habitabit super illos
16 non esurient neque sitient amplius
neque cadet super illos sol neque ullus aestus
17 quoniam agnus qui in medio throni est reget illos
et deducet eos ad vitae fontes aquarum
et absterget Deus omnem lacrimam ex oculis eorum