Pali e Barnaba në Ikon
1 Në Ikon, Pali e Barnaba hynë në sinagogën e judenjve dhe folën në një mënyrë të tillë saqë një numër i madh judenjsh e helenësh besuan në Jezuin. 2 Por judenjtë që nuk besuan, i mbushën me ligësi shpirtrat e johebrenjve dhe i ngritën kundër vëllezërve. 3 Megjithatë Pali e Barnaba ndenjën aty për shumë kohë, duke folur me guxim për Zotin. Zoti u jepte atyre fuqinë që të bënin shenja e mrekulli, duke dëshmuar kështu se predikimi i tyre për hirin e tij ishte i vërtetë.
4 Banorët e qytetit u përçanë. Disa ishin me judenjtë, disa me apostujt. 5 Kur kombet dhe judenjtë, bashkë me krerët e tyre, shestuan që t'i keqtrajtonin e t'i vrisnin me gurë, 6 apostujt e morën vesh dhe shkuan në Listër e Derbë, qytete të Likaonisë, si edhe në fshatrat përreth. 7 Aty vazhduan të shpallnin ungjillin.
Pali e Barnaba në Listër
8 Në Listër gjetën një njeri me këmbë të paralizuara që në bark të nënës. Ai rrinte ulur dhe nuk kishte ecur kurrë. 9 Pali e pa atë me vëmendje dhe, kur vuri re se ai besonte se do të shërohej, 10 i tha me zë të lartë: «Ngrihu më këmbë!». Atëherë ai u ngrit më këmbë e filloi të ecte.
11 Kur panë se ç'bëri Pali, turmat bërtitën në likaonisht e thanë: «Perënditë kanë zbritur te ne në trajtë njeriu!». 12 Ata e quajtën Barnabën Zeus, ndërsa Palin Hermes, sepse ishte ai që fliste më shumë.
13 Prifti i Zeusit, tempulli i të cilit ishte jashtë qytetit, solli dema e kurora te dyert dhe së bashku me turmat donin t'u kushtonin flijime. 14 Kur e dëgjuan këtë gjë dy apostujt, Barnaba e Pali, grisën rrobat dhe dolën me vrap te turmat duke bërtitur: 15 «O burra, çfarë po bëni kështu? Ne jemi njerëz si ju. Ne ju sjellim ungjillin, që të ktheheni nga këto gjëra të kota te Perëndia i gjallë, që krijoi qiellin, tokën, detin e gjithçka gjendet në to. 16 Në kohën e breznive të kaluara i ka lejuar të gjitha kombet të ndiqnin udhët e tyre. 17 Megjithatë ai ka dhënë dëshmi për veten e tij, duke bërë vepra të mira. Ju ka dhënë shi nga qielli e stinë të begata, duke ju dhënë ushqim e duke i gëzuar zemrat tuaja».
18 Edhe pas këtyre fjalëve i mbajtën me vështirësi turmat që të mos u kushtonin flijime.
19 Por aty erdhën disa judenj nga Antiokia e Ikoni dhe i bënë turmat për vete. Atëherë e goditën Palin me gurë dhe e tërhoqën zvarrë jashtë qytetit, duke menduar se kishte vdekur. 20 Kur dishepujt u mblodhën përreth tij, ai u ngrit dhe hyri në qytet. Të nesërmen shkoi me Barnabën në Derbë.
Kthimi në Antiokinë e Sirisë
21 Pasi e shpallën ungjillin në atë qytet dhe bënë shumë dishepuj, u kthyen në Listër, në Ikon e në Antioki. 22 Aty ua forcuan shpirtrat dishepujve e u dhanë zemër që të vazhdonin në besim, duke u thënë: «Duhet të kalojmë shumë mundime për të hyrë në mbretërinë e Perëndisë». 23 Në çdo kishë ata zgjodhën pleqtë drejtues dhe me agjërim e lutje ia paraqitën Zotit, në të cilin kishin besuar.
24 Pastaj kaluan nëpër Pisidi dhe arritën në Pamfili. 25 Atëherë e predikuan fjalën e Zotit në Pergë e shkuan në Atali. 26 Që aty lundruan për në Antioki, në qytetin ku Perëndia u kishte besuar hirin për veprën që kishin përfunduar.
27 Kur arritën, e mblodhën kishën, i treguan gjithçka kishte bërë me ta Perëndia dhe sesi ai u kishte hapur derën e besimit kombeve. 28 Pali e Barnaba ndenjën atje me dishepujt për shumë kohë.
1 factum est autem Iconii
ut simul introirent synagogam Iudaeorum et
loquerentur
ita ut crederet Iudaeorum et Graecorum copiosa multitudo
2 qui vero increduli fuerunt Iudaei
suscitaverunt et ad iracundiam concitaverunt animas gentium adversus
fratres
3 multo igitur tempore demorati sunt fiducialiter agentes in Domino
testimonium perhibente verbo gratiae suae
dante signa et prodigia fieri per manus eorum
4 divisa est autem multitudo civitatis
et quidam quidem erant cum Iudaeis quidam vero cum apostolis
5 cum autem factus esset impetus gentilium et Iudaeorum cum principibus
suis
ut contumeliis adficerent et lapidarent eos
6 intellegentes confugerunt ad civitates Lycaoniae Lystram et Derben
et universam in circuitu regionem
et ibi evangelizantes erant
7 et quidam vir in Lystris infirmus pedibus sedebat
claudus ex utero matris suae qui numquam ambulaverat
8 hic audivit Paulum loquentem
qui intuitus eum et videns quia haberet fidem ut salvus
fieret
9 dixit magna voce surge super pedes tuos rectus
et exilivit et ambulabat
10 turbae autem cum vidissent quod fecerat Paulus
levaverunt vocem suam lycaonice dicentes
dii similes facti hominibus descenderunt ad nos
11 et vocabant Barnaban Iovem Paulum vero Mercurium
quoniam ipse erat dux verbi
12 sacerdos quoque Iovis qui erat ante civitatem
tauros et coronas ante ianuas adferens
cum populis volebat sacrificare
13 quod ubi audierunt apostoli Barnabas et Paulus
conscissis tunicis suis exilierunt in turbas
clamantes
14 et dicentes viri quid haec facitis
et nos mortales sumus similes vobis homines
adnuntiantes vobis ab his vanis converti ad Deum vivum
qui fecit caelum et terram et mare et omnia quae in eis sunt
15 qui in praeteritis generationibus dimisit omnes gentes
ingredi in vias suas
16 et quidem non sine testimonio semet ipsum reliquit benefaciens
de caelo dans pluvias et tempora fructifera
implens cibo et laetitia corda vestra
17 et haec dicentes vix sedaverunt turbas ne sibi immolarent
18 supervenerunt autem quidam ab Antiochia et Iconio Iudaei
et persuasis turbis lapidantesque Paulum traxerunt extra civitatem
aestimantes eum mortuum esse
19 circumdantibus autem eum discipulis
surgens intravit civitatem
et postera die profectus est cum Barnaba in Derben
20 cumque evangelizassent civitati illi et docuissent multos
reversi sunt Lystram et Iconium et Antiochiam
21 confirmantes animas discipulorum
exhortantes ut permanerent in fide
et quoniam per multas tribulationes oportet nos intrare in regnum
Dei
22 et cum constituissent illis per singulas ecclesias presbyteros
et orassent cum ieiunationibus
commendaverunt eos Domino in quem crediderunt
23 transeuntesque Pisidiam venerunt Pamphiliam
24 et loquentes in Pergen verbum Domini
descenderunt in Attaliam
25 et inde navigaverunt Antiochiam
unde erant traditi gratiae Dei in opus quod conpleverunt
26 cum autem venissent et congregassent ecclesiam
rettulerunt quanta fecisset Deus cum illis
quia aperuisset gentibus ostium fidei
27 morati sunt autem tempus non modicum cum discipulis