Vejusha dhe gjykatësi
1 Pastaj Jezui u tha një shëmbëlltyrë për t'u treguar se duhet të luten gjithmonë, pa hequr dorë.
2 Ai u tha: «Në një qytet ishte një gjykatës që nuk e druante Perëndinë e as kishte respekt për njerëzit. 3 Në atë qytet gjendej edhe një vejushë që shkonte tek ai e i thoshte: “Më jep të drejtë para kundërshtarit tim!”. 4 Për njëfarë kohe ai nuk donte, por pastaj tha me vete: “Edhe pse nuk e druaj Perëndinë e as kam respekt për njerëzit, 5 meqë kjo vejushë po më shqetëson, do t'ia jap të drejtën, se përndryshe, duke ardhur pareshtur, do të më bëjë ta humb durimin”».
6 E Zoti tha: «Dëgjoni çfarë thotë gjykatësi i padrejtë. 7 Po Perëndia, a nuk do të vendosë drejtësi për të zgjedhurit e tij që e thërrasin ditë e natë? A do të vonohet t'i ndihmojë? 8 Unë po ju them se ai do të vendosë shpejt drejtësi. Por prapëseprapë, kur të vijë Biri i njeriut, a do të gjejë ende besim në tokë?».
Fariseu dhe tagrambledhësi
9 Edhe disave që e mbanin veten si të drejtë dhe përçmonin të tjerët, Jezui u tregoi këtë shëmbëlltyrë: 10 «Dy njerëz shkuan për t'u lutur në tempull. Njëri ishte farise, tjetri tagrambledhës. 11 Fariseu rrinte në këmbë e lutej duke thënë me vete: “Perëndi, unë të falënderoj që nuk jam si njerëzit e tjerë, vjedhës, i padrejtë, burrë që bën tradhti bashkëshortore apo si ky tagrambledhës. 12 Unë agjëroj dy herë në javë dhe jap të dhjetën e gjithë të ardhurave të mia”. 13 Ndërsa tagrambledhësi që rrinte larg e nuk guxonte as të ngrinte sytë drejt qiellit, godiste gjoksin e thoshte: “Perëndi, ki mëshirë për mua mëkatarin!”.
14 Unë po ju them: ky njeri e jo fariseu u kthye në shtëpi i bërë i drejtë nga Perëndia. Sepse kush e lartëson vetveten, do të përulet dhe kush e përul vetveten, do të lartësohet».
Bekimi i fëmijëve
(Mt 19.13-15Mk 10.13-16)15 Disa njerëz sillnin foshnjat te Jezui, që ai t'i prekte, por kur i shihnin, dishepujt i ndalonin. 16 Atëherë Jezui i thirri fëmijët pranë vetes e tha: «Lërini fëmijët të vijnë tek unë e mos i pengoni, sepse mbretëria e Perëndisë u përket atyre që janë si ata. 17 Me të vërtetë po ju them se ai që nuk e pranon mbretërinë e Perëndisë si një fëmijë, nuk do të hyjë në të».
Njeriu i pasur
(Mt 19.16-30Mk 10.17-31)18 Një nga krerët e judenjve e pyeti: «Mësues i mirë, ç'duhet të bëj që të trashëgoj jetën e amshuar?». 19 Jezui i tha: «Përse më quan të mirë? Askush nuk është i mirë, përveç Perëndisë. 20 Ti i njeh urdhërimet: mos bëj tradhti bashkëshortore, mos vrit, mos vidh, mos bëj dëshmi të rreme, ndero atin tënd e nënën tënde! ». 21 Atëherë ai i tha: «Të gjitha këto i kam bërë që nga rinia ime». 22 Kur e dëgjoi këtë, Jezui i tha: «Të mungon vetëm një gjë: shit gjithçka që ke, jepua të varfërve e do të kesh një thesar në qiell. Pastaj eja e më ndiq!». 23 Por kur i dëgjoi këto, ai u trishtua, se ishte shumë i pasur.
24 Jezui pa se ai u trishtua, prandaj tha: «Sa e vështirë është për ata që kanë pasuri të hyjnë në mbretërinë e Perëndisë! 25 Është më e lehtë të kalojë një deve nëpër vrimën e gjilpërës, sesa të hyjë një i pasur në mbretërinë e Perëndisë». 26 Ata që po e dëgjonin e pyetën: «Po atëherë, kush do të mund të shpëtohet?». 27 Jezui u përgjigj: «Ajo që është e pamundur për njerëzit, është e mundur për Perëndinë».
28 Atëherë Pjetri i tha: «Ja, ne lamë gjithçka kishim dhe erdhëm pas teje». 29 Dhe Jezui u përgjigj: «Me të vërtetë po ju them se askush nga ata që kanë lënë shtëpi a grua, vëllezër a fëmijë për shkakun e mbretërisë së Perëndisë, 30 nuk do të mbetet pa marrë shumë më tepër në këtë kohë dhe do të marrë jetën e amshuar në botën tjetër».
Paralajmërimi sërish i Pashkës
(Mt 20.17-19Mk 10.32-34)31 Jezui i mori mënjanë të dymbëdhjetët e u tha: «Po shkojmë në Jerusalem dhe gjithçka që shkruan profetët për Birin e njeriut do të përmbushet. 32 Ai do t'u dorëzohet kombeve që do ta tallin, do ta shajnë e do ta pështyjnë 33 dhe, pasi ta kenë fshikulluar, do ta vrasin, por ditën e tretë ai do të ngjallet». 34 Ata nuk kuptuan asgjë, sepse ajo që u tha Jezui ishte e fshehtë për ta dhe nuk e morën vesh çfarë tha.
Shërimi i lypësit të verbër
(Mt 20.29-34Mk 10.46-52)35 Ndërsa Jezui po i afrohej Jerikosë, një i verbër rrinte ulur ndanë udhës e lypte. 36 Kur dëgjoi se po kalonte një turmë, pyeti se çfarë po ndodhte. 37 Ata i thanë: «Po kalon Jezui i Nazaretit». 38 Atëherë ai thirri me zë të lartë: «Jezu, Biri i Davidit, ki mëshirë për mua!». 39 Ata që ecnin përpara e urdhëruan të heshtte, por ai thirri edhe më fort: «Biri i Davidit, ki mëshirë për mua!». 40 Jezui ndaloi e urdhëroi t'i sillnin të verbrin. Kur ai u afrua, Jezui e pyeti: 41 «Çfarë dëshiron të bëj për ty?». Ai i tha: «Zot, dua të shoh përsëri!». 42 Dhe Jezui i tha: «Shih përsëri! Besimi yt të shpëtoi». 43 Atij iu kthye menjëherë shikimi e shkoi pas Jezuit, duke përlëvduar Perëndinë. Të gjithë ata që e panë, lavdëruan Perëndinë.
1 Dicebat autem et parabolam ad illos
quoniam oportet semper orare et non deficere
2 dicens
iudex quidam erat in quadam civitate
qui Deum non timebat et hominem non verebatur
3 vidua autem quaedam erat in civitate illa
et veniebat ad eum dicens vindica me de adversario meo
4 et nolebat per multum tempus
post haec autem dixit intra se
et si Deum non timeo nec hominem revereor
5 tamen quia molesta est mihi haec vidua vindicabo illam
ne in novissimo veniens suggillet me
6 ait autem Dominus audite quid iudex iniquitatis dicit
7 Deus autem non faciet vindictam electorum suorum
clamantium ad se die ac nocte
et patientiam habebit in illis
8 dico vobis quia cito faciet vindictam illorum
verumtamen Filius hominis veniens
putas inveniet fidem in terra
9 dixit autem et ad quosdam qui in se confidebant tamquam iusti
et aspernabantur ceteros parabolam istam
10 duo homines ascenderunt in templum ut orarent
unus Pharisaeus et alter publicanus
11 Pharisaeus stans haec apud se orabat
Deus gratias ago tibi quia non sum sicut ceteri hominum
raptores iniusti adulteri vel ut etiam hic publicanus
12 ieiuno bis in sabbato decimas do omnium quae possideo
13 et publicanus a longe stans nolebat nec oculos ad caelum levare
sed percutiebat pectus suum dicens
Deus propitius esto mihi peccatori
14 dico vobis
descendit hic iustificatus in domum suam ab illo
Quia omnis qui se exaltat humiliabitur
et qui se humiliat exaltabitur
15 Adferebant autem ad illum et infantes ut eos tangeret
quod cum viderent discipuli increpabant illos
16 Iesus autem convocans illos dixit
sinite pueros venire ad me et nolite eos vetare
talium est enim regnum Dei
17 Amen dico vobis
quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer
non intrabit in illud
18 Et interrogavit eum quidam princeps dicens
magister bone quid faciens vitam aeternam possidebo
19 dixit autem ei Iesus
quid me dicis bonum nemo bonus nisi solus Deus
20 mandata nosti non occides non moechaberis
non furtum facies non falsum testimonium dices
honora patrem tuum et matrem
21 qui ait haec omnia custodivi a iuventute mea
22 Quo audito Iesus ait ei adhuc unum tibi deest
omnia quaecumque habes vende et da pauperibus
et habebis thesaurum in caelo
et veni sequere me
23 His ille auditis contristatus est quia dives erat valde
24 videns autem illum Iesus tristem factum dixit
quam difficile qui pecunias habent in regnum Dei intrabunt
25 facilius est enim camelum per foramen acus transire
quam divitem intrare in regnum Dei
26 et dixerunt qui audiebant et quis potest salvus fieri
27 ait illis
quae inpossibilia sunt apud homines possibilia sunt apud Deum
28 ait autem Petrus ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te
29 Qui dixit eis amen dico vobis
nemo est qui reliquit domum aut parentes
aut fratres aut uxorem aut filios propter regnum Dei
30 et non recipiat multo plura in hoc tempore
et in saeculo venturo vitam aeternam
31 Adsumpsit autem Iesus duodecim et ait illis
ecce ascendimus Hierosolyma
et consummabuntur omnia
quae scripta sunt per prophetas de Filio hominis
32 tradetur enim gentibus et inludetur et flagellabitur et conspuetur
33 et postquam flagellaverint occident eum
et die tertia resurget
34 Et ipsi nihil horum intellexerunt
et erat verbum istud absconditum ab eis
et non intellegebant quae dicebantur
35 Factum est autem cum adpropinquaret Hiericho
caecus quidam sedebat secus viam mendicans
36 et cum audiret turbam praetereuntem
interrogabat quid hoc esset
37 dixerunt autem ei quod Iesus Nazarenus transiret
38 et clamavit dicens Iesu Fili David miserere mei
39 et qui praeibant increpabant eum ut taceret
ipse vero multo magis clamabat Fili David miserere mei
40 stans autem Iesus iussit illum adduci ad se
et cum adpropinquasset interrogavit illum
41 dicens
quid tibi vis faciam
at ille dixit Domine ut videam
42 et Iesus dixit illi respice fides tua te salvum fecit
43 et confestim vidit et sequebatur illum magnificans Deum
et omnis plebs ut vidit dedit laudem Deo