1 Vegimi që pa profeti Habakuk.
Profeti
2 «O Zot, për sa kohë do të të thërras
e ti nuk do të dëgjosh?
Për sa kohë do të klith: “Dhunë!”
e ti nuk do të ndërhysh?
3 Përse më bën të shoh padrejtësi,
përse rri e vrojton prapësinë?
Para kam shkatërrim e dhunë,
dalin grindje e zënka.
4 Ndaj dhe ligji zbehet,
kurrë nuk del në pah e drejta.
Ndaj shtrembërohet drejtësia
dhe i mbrapshti të drejtin rrethon.
5 Shikoni mes kombeve e vrojtoni,
habituni e mrekullohuni,
se po bëj diçka në ditët tuaja,
s'do ta besoni kur t'jua tregojnë.
6 Ja, po ngre kaldenjtë,
një komb i vrazhdë e i rrëmbyer,
që kryq e tërthor tokës i bie,
për të zaptuar banesat që nuk i takojnë.
7 I tmerrshëm e i frikshëm është ai,
bën ligjin dhe nderin e vendos vetë.
8 Kuajt i ka më të shpejtë se leopardi,
më të egër se ujqit e natës.
Kalorësit e tij kalërojnë,
prej larg vijnë ata.
Lëshohen porsi shqiponja
që prenë e përpin vetëtimthi.
9 Të gjithë ata dalin për dhunë,
mori fytyrash vërshojnë
e robër mbledhin porsi rërë.
10 Mbretërit i përqesh,
prijësit i qesëndis,
zgërdhihet me çdo fortesë,
se ngre pirgje dhe i pushton.
11 Vërshon si era e kalon tej,
është fajtor, se forcën ka për perëndi.
12 O Zot, ti që je prej fillimit,
Perëndia im, i shenjti im i pavdekshëm .
O Zot, për të gjykuar e caktove,
o Shkëmb, për të ndëshkuar e vendose.
13 Sytë e tu janë tepër të pastër
për ta parë ligësinë
e prapësinë nuk e vrojtojnë dot.
Përse i vrojton të pabesët,
përse hesht kur i mbrapshti përpin të drejtin.
14 E bëre njerëzinë si peshqit e detit,
si zvarranikët, që s'kanë zot mbi vete.
15 Kaldeu i gjuan të gjithë me grep,
i tërheq me rrjetën e vet
e me tratë i mbledh krejt,
ndaj gëzohet e galdon,
16 ndaj i flijon rrjetës së vet,
i djeg temjan tratës së vet,
se falë tyre merr pjesë të majme,
ushqim të shijshëm ha.
17 Mos për këtë do të vijojë rrjetën ta zbrazë
e popujt pa fund t'i vrasë?».
1 Onus quod vidit Abacuc propheta
2 usquequo Domine clamabo et non exaudies
vociferabor ad te vim patiens et non salvabis
3 quare ostendisti mihi iniquitatem et laborem videre
praeda et iniustitia contra me
et factum est iudicium et contradictio potentior
4 propter hoc lacerata est lex
et non pervenit usque ad finem iudicium
quia impius praevalet adversus iustum
propterea egreditur iudicium perversum
5 aspicite in gentibus et videte et admiramini et obstupescite
quia opus factum est in diebus vestris
quod nemo credet cum narrabitur
6 quia ecce ego suscitabo Chaldeos gentem amaram et velocem
ambulantem super latitudinem terrae
ut possideat tabernacula non sua
7 horribilis et terribilis est
ex semet ipsa iudicium et onus eius egredietur
8 leviores pardis equi eius et velociores lupis vespertinis
et diffundentur equites eius
equites namque eius de longe venient
volabunt quasi aquila festinans ad comedendum
9 omnes ad praedam venient facies eorum ventus urens
et congregabit quasi harenam captivitatem
10 et ipse de regibus triumphabit et tyranni ridiculi eius erunt
ipse super omnem munitionem ridebit
et conportabit aggerem et capiet eam
11 tunc mutabitur spiritus et pertransibit et
corruet
haec est fortitudo eius dei sui
12 numquid non tu a principio Domine Deus meus Sancte meus
et non moriemur
Domine in iudicium posuisti eum
et fortem ut corriperes fundasti eum
13 mundi sunt oculi tui ne videas malum
et respicere ad iniquitatem non poteris
quare non respicis super inique agentes
et taces devorante impio iustiorem se
14 et facies homines quasi pisces maris
et quasi reptile non habens principem
15 totum in hamo sublevavit
traxit illud in sagena sua et congregavit in rete suo
super hoc laetabitur et exultabit
16 propterea immolabit sagenae suae et sacrificabit reti suo
quia in ipsis incrassata est pars eius et cibus eius electus
17 propter hoc ergo expandit sagenam suam
et semper interficere gentes non parcet