Shkaktar për mëkat
(Mt 18.6-7, Mt 21-22Mk 9.42)1 Jezui u tha dishepujve të vet: «Është e pamundur të mos vijnë pengesat, por mjerë kush i shkakton! 2 Për të do të ishte më mirë të lidhte në qafë një mokër e të hidhej në det, sesa t'u bëhej pengesë këtyre të vegjëlve. 3 Kini kujdes!
Nëse vëllai yt mëkaton, qortoje. Nëse pendohet, fale. 4 Nëse mëkaton kundër teje shtatë herë në ditë e shtatë herë kthehet e të thotë “pendohem”, fale».
5 Atëherë apostujt i thanë Zotit: «Na e shto besimin!». 6 Dhe Zoti u tha: «Po të kishit besim sa fara e sinapit, do t'i thoshit këtij mani “shkulu që këtu e mbillu në det” dhe ai do t'ju bindej.
7 Cili nga ju po të kishte një shërbëtor që plugon ose ruan dhentë, do t'i thoshte atij kur të kthehej nga ara: “Eja menjëherë e ulu në tryezë”? 8 A nuk do t'i thoshte: “Ma bëj gati darkën, përvish mëngët e më shërbe që të ha e të pi unë e pastaj mund të hash e të pish edhe ti”? 9 Mos vallë e falënderon shërbëtorin, sepse bëri detyrën? 10 Kështu edhe ju, kur të bëni çfarë keni për detyrë, thoni: “Jemi shërbëtorë të padobishëm. Kemi bërë detyrën”».
Pastrimi i dhjetë të lebrosurve
11 Kur po shkonte drejt Jerusalemit, Jezui kaloi përmes Samarisë e Galilesë. 12 Si hyri në një fshat, iu afruan dhjetë të lebrosur. Ata rrinin larg 13 e thërrisnin: «Jezu, mësues, ki mëshirë për ne!». 14 Jezui i pa e u tha: «Shkoni e paraqituni te priftërinjtë». Dhe ndërsa po shkonin, u pastruan. 15 Pastaj njëri prej tyre, kur pa se ishte pastruar, u kthye e përlëvdonte Perëndinë me zë të lartë. 16 Ai ra përmbys para këmbëve të Jezuit dhe e falënderoi. Ai ishte samaritan. 17 Atëherë Jezui pyeti: «A nuk ishin dhjetë ata që u pastruan? Po nëntë të tjerët, ku janë? 18 Nuk u gjet asnjë prej tyre që të kthehej e t'i jepte lavdi Perëndisë përveç këtij të huaji?». 19 Pastaj i tha atij: «Ngrihu e shko. Besimi yt të shpëtoi».
Ardhja e mbretërisë
(Mt 24.23-28, Mt 37-41)20 Një herë, kur farisenjtë e pyetën Jezuin se kur do të vinte mbretëria e Perëndisë, Jezui u përgjigj: «Mbretëria e Perëndisë nuk vjen me bujë. 21 Nuk do të thonë: “Ja ku është këtu!” apo: “Ja atje!”. Sepse Mbretëria e Perëndisë është brenda jush».
22 Jezui u tha dishepujve: «Po vijnë ditë në të cilat do të dëshironi të shihni njërën nga ditët e Birit të njeriut, por nuk do ta shihni. 23 Atëherë do t'ju thonë: “Ja ku është atje!” apo: “Ja këtu!”. Mos shkoni atje e mos i ndiqni! 24 Sikurse vetëtima shkëlqen nga qielli dhe e ndriçon atë nga njëri skaj në tjetrin, ashtu do të jetë edhe Biri i njeriut në ditën e tij. 25 Por më parë ai duhet të vuajë shumë dhe nuk do të pranohet nga kjo brezni.
26 Dhe sikurse ndodhi në ditët e Noeut, kështu do të ndodhë edhe në ditët e Birit të njeriut. 27 Në atë kohë njerëzit hanin e pinin, martoheshin e martonin deri ditën kur Noeu hyri në arkë e pastaj erdhi përmbytja e përmbyti gjithçka.
28 Sikurse ndodhi edhe në ditët e Lotit, njerëzit hanin e pinin, blinin e shisnin, mbillnin e ndërtonin, 29 por ditën kur Loti u largua nga Sodoma, ra zjarr e squfur nga qielli e i vrau të gjithë, 30 kështu do të ndodhë atë ditë kur do të shfaqet Biri i njeriut. 31 Nëse atë ditë dikush do të ndodhet mbi çati, por do t'i ketë gjërat e veta në shtëpi, të mos zbresë për t'i marrë. Dhe nëse dikush do të ndodhet në arë, as ai të mos kthehet. 32 Kujtoni gruan e Lotit!
33 Kush mundohet ta ruajë jetën e vet, do ta humbasë atë dhe ai që do ta humbasë jetën e vet, do ta shpëtojë atë. 34 Unë po ju them: atë natë, prej dy vetave që do të jenë në të njëjtin shtrat, njëri do të merret e tjetri do të lihet. 35-36 Prej dy grave që do të jenë te mulliri për të bluar, njëra do të merret e tjetra do të lihet ».
37 Pastaj e pyetën: «Po ku, o Zot?». Ai u tha: «Ku është kufoma, mblidhen edhe skifterët».
1 Et ad discipulos suos ait
inpossibile est ut non veniant scandala
vae autem illi per quem veniunt
2 utilius est illi si lapis molaris inponatur circa collum eius
et proiciatur in mare
quam ut scandalizet unum de pusillis istis
3 Adtendite vobis
si peccaverit frater tuus increpa illum
et si paenitentiam egerit dimitte illi
4 Et si septies in die peccaverit in te
et septies in die conversus fuerit ad te dicens paenitet me
dimitte illi
5 Et dixerunt apostoli Domino adauge nobis fidem
6 dixit autem Dominus
si haberetis fidem sicut granum sinapis
diceretis huic arbori moro
eradicare et transplantare in mare et oboediret vobis
7 Quis autem vestrum habens servum arantem aut
pascentem
qui regresso de agro dicet illi statim transi
recumbe
8 et non dicet ei para quod cenem
et praecinge te et ministra mihi donec manducem et bibam
et post haec tu manducabis et bibes
9 numquid gratiam habet servo illi
quia fecit quae sibi imperaverat
non puto
10 sic et vos
cum feceritis omnia quae praecepta sunt vobis
dicite servi inutiles sumus
quod debuimus facere fecimus
11 et factum est dum iret in Hierusalem
transiebat per mediam Samariam et Galilaeam
12 et cum ingrederetur quoddam castellum
occurrerunt ei decem viri leprosi
qui steterunt a longe
13 et levaverunt vocem dicentes
Iesu praeceptor miserere nostri
14 quos ut vidit dixit ite ostendite vos sacerdotibus
et factum est dum irent mundati sunt
15 unus autem ex illis ut vidit quia mundatus est
regressus est cum magna voce magnificans Deum
16 et cecidit in faciem ante pedes eius gratias agens
et hic erat Samaritanus
17 respondens autem Iesus dixit
nonne decem mundati sunt et novem ubi sunt
18 non est inventus qui rediret et daret gloriam Deo nisi hic alienigena
19 et ait illi surge vade quia fides tua te salvum fecit
20 Interrogatus autem a Pharisaeis quando venit regnum Dei
respondit eis et dixit
non venit regnum Dei cum observatione
21 neque dicent ecce hic aut ecce illic
ecce enim regnum Dei intra vos est
22 Et ait ad discipulos venient dies
quando desideretis videre unum diem Filii hominis et non videbitis
23 Et dicent vobis ecce hic ecce illic
nolite ire neque sectemini
24 Nam sicut fulgur coruscans de sub caelo
in ea quae sub caelo sunt fulget
ita erit Filius hominis in die sua
25 Primum autem oportet illum multa pati
et reprobari a generatione hac
26 Et sicut factum est in diebus Noe
ita erit et in diebus Filii hominis
27 edebant et bibebant uxores ducebant et dabantur ad nuptias
usque in diem qua intravit Noe in arcam
et venit diluvium et perdidit omnes
28 Similiter sicut factum est in diebus Loth
edebant et bibebant emebant et vendebant
plantabant aedificabant
29 qua die autem exiit Loth a Sodomis
pluit ignem et sulphur de caelo et omnes perdidit
30 secundum haec erit qua die Filius hominis revelabitur
31 In illa hora qui fuerit in tecto et vasa eius in domo
ne descendat tollere illa
et qui in agro similiter non redeat retro
32 Memores estote uxoris Loth
33 Quicumque quaesierit animam suam salvare
perdet illam
et qui perdiderit illam vivificabit eam
34 Dico vobis illa nocte erunt duo in lecto uno
unus adsumetur et alter relinquetur
35 duae erunt molentes in unum una adsumetur et altera relinquetur
duo in agro unus adsumetur et alter relinquetur
36 Respondentes dicunt illi ubi Domine
37 qui dixit eis
ubicumque fuerit corpus
illuc congregabuntur aquilae