Kthimi
1 «Nëse një burrë e dëbon gruan
e ajo shkon e bëhet gruaja e tjetërkujt,
a do të kthehet ai prapë tek ajo?
A nuk është fëlliqur ajo tokë?
Ti kurvërove me shumë dashnorë
e dashke të kthehesh tek unë? Kumton Zoti.
2 Ngriji sytë drejt rraheve e shiko:
ku nuk u shthure?
Rrije e i prisje ndanë rrugës,
siç pret arabi në shkretëtirë.
E fëlliqe tokën me kurvërinë tënde
e me përdaljen tënde.
3 Prandaj u ndalën shirat
e reshjet pranverore nuk ranë,
por ti ke fytyrën e gruas së përdalë
e nuk e njeh turpin.
4 E tani më thërret mua:
“Ati im, i dashuri i rinisë ti je.
5 A do ta mbajë ai zemërimin përgjithmonë?
A do ta ruajë deri në amshim?”.
Ja, ti flet,
por bën prapësi sa të mundesh».
Thirrje për pendesë
6 Zoti më tha, në ditët e mbretit Josi: «A ke parë çfarë bëri Izraeli, besëshkali? U ngjit në çdo kodër të lartë, shkoi nën çdo pemë të harbuar e atje u kurvërua. 7 E unë thosha: “Pasi t'i ketë bërë të gjitha këto, do të kthehet tek unë”, por s'u kthye. E ka parë edhe Juda, motra e saj tradhtare. 8 Ajo pa se për shkak të të gjitha kurorëshkeljeve që bëri Izraeli, besëshkali, e dëbova e i dhashë letrën e ndarjes, megjithatë motra e saj tradhtare nuk u tremb, por edhe ajo shkoi e u kurvërua 9 dhe e ndoti tokën me përdaljen e saj mendjelehtë. Ajo u kurvërua me gurë e me drurë. 10 Megjithëkëtë, Juda, motra e saj tradhtare, nuk u kthye tek unë me gjithë zemër, por vetëm me mashtrim, kumton Zoti».
11 Atëherë Zoti më tha: «Izraeli besëshkalë u tregua më i drejtë se Juda, tradhtarja. 12 Shko, lësho këtë thirrje në drejtim të veriut, e thuaj:
kthehu, o Izrael besëshkalë, kumton Zoti.
Nuk do të tregohem i zemëruar me ju,
se jam përdëllyes, kumton Zoti.
Nuk do ta mbaj përgjithmonë zemërimin.
13 Vetëm prano fajin,
se ngrite krye kundër Zotit, Perëndisë tënd,
u ndërzeve me të huajt nën çdo pemë të harbuar
e nuk iu binde zërit tim, kumton Zoti.
14 Kthehuni, o bij të shkarë, kumton Zoti,
se unë jam zotëria juaj.
Unë do t'ju marr,
njërin nga një qytet e dy nga një familje
e do t'ju sjell në Sion.
15 Do t'ju jap barinj sipas zemrës sime që do të kujdesen për ju me urti e mençuri. 16 Pasi të shumoheni e të shtoheni mbi dhe, ato ditë, kumton Zoti, nuk do të përmendet më arka e besëlidhjes së Zotit. Nuk do t'i bjerë ndër mend më askujt, nuk do të kujtohen, nuk do ta ndiejnë mungesën e nuk do të ndërtohet sërish. 17 Në atë kohë do ta quajnë Jerusalemin: “Froni i Zotit” dhe të gjitha kombet do të mblidhen në Jerusalem në emër të Zotit e nuk do të ndjekin prapë me ngulm zemrën e tyre të ligë. 18 Në ato ditë, shtëpia e Judës do të shkojë te shtëpia e Izraelit e do të ecin së bashku nga dheu i veriut drejt dheut që u dhashë etërve tuaj për trashëgim.
19 Unë thashë:
si mund të të rreshtoj me bijtë
e të të jap një tokë të lakmueshme,
trashëgiminë më të hijshme mes kombeve.
Kujtova se do të më thërrisnit: “Ati im”
e do të vinit pas meje pa u vërtitur.
20 Por, si gruaja që tradhton të shoqin,
kështu më tradhtuat, o shtëpia e Izraelit, kumton Zoti.
21 Një zë dëgjohet përmbi rrahe:
dënesa dhe ofshama e bijve të Izraelit,
se i kanë përdredhur udhët e veta,
e kanë harruar Zotin, Perëndinë e tyre.
22 Kthehuni, o bij ikanakë!
Unë do ta shëroj besëshkeljen tuaj.
“Ja, erdhëm te ti,
sepse ti je Zoti, Perëndia ynë.
23 Vërtet mashtruese janë kodrinat,
rrapëllimë janë malet.
Vërtet në Zotin, Perëndinë tonë,
është shpëtimi i Izraelit.
24 Që në rininë tonë e gëlltiti turpi mundin e etërve tanë, bashkë me grigja e me tufa, me bij e me bija. 25 Le të shtrihemi mbi turpin tonë e me kobin tonë le të mbulohemi, se mëkatuam kundër Zotit, Perëndisë tonë, ne dhe etërit tanë, që nga rinia jonë e deri më sot, dhe nuk e dëgjuam zërin e Zotit, Perëndisë tonë”».
1 vulgo dicitur si dimiserit vir uxorem suam
et recedens ab eo duxerit virum alterum
numquid revertetur ad eam ultra
numquid non polluta et contaminata erit mulier illa
tu autem fornicata es cum amatoribus multis
tamen revertere ad me dicit Dominus
2 leva oculos tuos in directum et vide ubi non prostrata sis
in viis sedebas expectans eos quasi latro in solitudine
et polluisti terram in fornicationibus tuis et in malitiis tuis
3 quam ob rem prohibitae sunt stillae pluviarum
et serotinus imber non fuit
frons mulieris meretricis facta est tibi noluisti erubescere
4 ergo saltim amodo voca me
pater meus dux virginitatis meae tu es
5 numquid irasceris in perpetuum aut perseverabis in finem
ecce locuta es et fecisti mala et potuisti
6 et dixit Dominus ad me in diebus Iosiae regis
numquid vidisti quae fecerit aversatrix Israhel
abiit sibimet super omnem montem excelsum
et sub omne lignum frondosum
et fornicata est ibi
7 et dixi cum fecisset haec omnia ad me convertere
et non est reversa
et vidit praevaricatrix soror eius Iuda
8 quia pro eo quod moechata esset aversatrix Israhel dimisissem eam
et dedissem ei libellum repudii
et non timuit praevaricatrix Iuda soror eius
sed abiit et fornicata est etiam ipsa
9 et facilitate fornicationis suae contaminavit terram
et moechata est cum lapide et cum ligno
10 et in omnibus his non est reversa ad me
praevaricatrix soror eius Iuda in toto corde suo
sed in mendacio ait Dominus
11 et dixit Dominus ad me
iustificavit animam suam aversatrix Israhel
conparatione praevaricatricis Iuda
12 vade et clama sermones istos contra aquilonem et dices
revertere aversatrix Israhel ait Dominus
et non avertam faciem meam a vobis
quia sanctus ego sum dicit Dominus et non irascar in perpetuum
13 tamen scito iniquitatem tuam
quia in Dominum Deum tuum praevaricata es
et dispersisti vias tuas alienis sub omni ligno frondoso
et vocem meam non audisti ait Dominus
14 convertimini filii revertentes dicit Dominus
quia ego vir vester
et adsumam vos unum de civitate et duos de cognatione
et introducam vos in Sion
15 et dabo vobis pastores iuxta cor meum
et pascent vos scientia et doctrina
16 cumque multiplicati fueritis et creveritis in terra
in diebus illis ait Dominus non dicent ultra
arca testamenti Domini
neque ascendet super cor neque recordabuntur illius
nec visitabitur nec fiet ultra
17 in tempore illo vocabunt Hierusalem solium Domini
et congregabuntur ad eam omnes gentes
in nomine Domini in Hierusalem
et non ambulabunt post pravitatem cordis sui pessimi
18 in diebus illis ibit domus Iuda ad domum Israhel
et venient simul de terra aquilonis
ad terram quam dedi patribus vestris
19 ego autem dixi quomodo ponam te in filiis
et tribuam tibi terram desiderabilem
hereditatem praeclaram exercituum gentium
et dixi patrem vocabis me et post me ingredi non cessabis
20 sed quomodo si contemnat mulier amatorem suum
sic contempsit me domus Israhel dicit Dominus
21 vox in viis audita est ploratus et ululatus filiorum Israhel
quoniam iniquam fecerunt viam suam obliti sunt Domini Dei sui
22 convertimini filii revertentes et sanabo aversiones vestras
ecce nos venimus ad te tu enim es Dominus Deus noster
23 vere mendaces erant colles multitudo montium
vere in Domino Deo nostro salus Israhel
24 confusio comedit laborem patrum nostrorum ab adulescentia nostra
greges eorum et armenta eorum
filios eorum et filias eorum
25 dormiemus in confusione nostra et operiet nos ignominia nostra
quoniam Domino Deo nostro peccavimus nos et patres nostri
ab adulescentia nostra usque ad hanc diem
et non audivimus vocem Domini Dei nostri