Pinjolli i drejtë
1 «Mjerë barinjtë që e rrënojnë dhe e shpërndajnë grigjën e kullotës sime, thotë Zoti. 2 Prandaj, thotë Zoti, Perëndia i Izraelit, kundër barinjve që kullotin popullin tim: ju i keni shpërndarë delet e mia, i keni dëbuar e nuk i keni përfillur. Ja, unë do t'ju ndëshkoj për ligësinë e veprave tuaja, kumton Zoti. 3 Unë vetë do ta mbledh tepricën e grigjës sime prej të gjitha vendeve ku i pata dëbuar, do t'i kthej te kullotat e tyre dhe do të shtohen e do të shumohen. 4 Do të vë mbi ta barinj që do të sillen si barinj e nuk do të kenë më frikë, nuk do të tmerrohen e nuk do të firojnë, thotë Zoti.
5 Ja, po vijnë ditët, kumton Zoti, kur do të lartësoj një pinjoll të drejtë për Davidin. Ai do të mbretërojë si mbret e do të veprojë me mençuri, do të vendosë të drejtën e drejtësinë mbi dhe. 6 Gjatë ditëve të tij do të shpëtojë Juda dhe Izraeli do të banojë i sigurt. Ky është emri me të cilin do ta thërrasin: “Zoti është drejtësia jonë”.
7 Prandaj, ja, po vijnë ditët, kumton Zoti, kur nuk do të thonë më: “Pasha Zotin, që e nxori popullin e Izraelit nga dheu i Egjiptit”, 8 por: “Pasha Zotin që i nxori dhe i solli pasardhësit e shtëpisë së Izraelit nga dheu i veriut e nga të gjitha vendet ku i kishte dëbuar!”. Atëherë ata do të banojnë në dheun e vet».
Kundër profetëve të rremë
9 Për profetët.
Zemra në kraharor po më thyhet,
më dridhen të gjitha kockat,
jam si i dehur,
si i dalldisur nga vera,
për shkak të Zotit
e për shkak të fjalëve të tij të shenjta.
10 «Mbushur është toka me besëshkalë,
mban zi toka për shkak të mallkimit
e kullotat e shkretëtirës u thanë.
Hovi i tyre është i lig
e fuqia e tyre nuk është e drejtë.
11 Edhe profeti, edhe prifti janë zvetënuar,
edhe në shtëpinë time gjeta ligësi, kumton Zoti.
12 Prandaj, udha e tyre do të jetë
si dheu i rrëshqitshëm në errësirë,
do të shtyhen
e do të rrëzohen në të,
se do të sjell mbi ta zezonën
në vitin e ndëshkimit të tyre, kumton Zoti.
13 Ndër profetët e Samarisë
pashë përçartje:
profetizonin në emër të Baalit
dhe e përhumbnin popullin tim, Izraelin.
14 Por ndër profetët e Jerusalemit
pashë përçudnime:
shkelin kurorën e jetojnë në mashtrim,
ua stërvitin duart keqbërësve,
që të mos kthehet askush nga ligësia e vet.
Për mua janë të gjithë si Sodoma
e banorët e tyre si Gomorra».
15 Prandaj, kështu thotë Zoti i ushtrive për profetët:
«Ja, do t'u jap të hanë pelin
e do t'u jap të pinë helm,
se prej profetëve të Jerusalemit
shthurja u përhap në mbarë vendin».
16 Kështu thotë Zoti i ushtrive: «Mos i dëgjoni fjalët e këtyre profetëve që profetizojnë për ju duke ju gënjyer. Shpallin vegimet e mendjes së tyre që nuk vijnë prej gojës së Zotit». 17 Atyre që e përçmojnë pareshtur fjalën e Zotit u thonë: «Do t'ju prijë e mbara». Të gjithë atyre që jetojnë me zemërngurtësi u thonë: «Nuk do t'ju zërë e keqja».
18 Por, kush mori pjesë në këshillin e Zotit,
që ta shihte e ta dëgjonte fjalën e tij?
Kush e përfilli fjalën e tij dhe e dëgjoi?
19 Ja stuhia e Zotit,
shpërtheu furia e tij,
stuhi vorbullore,
mbi kokën e të paudhëve do të shtillet.
20 Zemërimi i Zotit nuk do të tërhiqet
deri kur t'i kryejë e t'i sosë synimet e zemrës së tij.
Kur të marrin fund ditët
do ta kuptoni e do t'ju mbushet mendja.
21 «Nuk i dërgova unë ata profetë,
por u turrën vetë.
Nuk u fola unë,
por profetizuan vetë.
22 Po të kishin marrë pjesë në këshillin tim,
do t'i shpallnin popullit tim fjalët e mia,
do t'i kthenin prej udhëve të tyre të liga
e prej veprave të tyre të liga».
23 «A jam unë Perëndi i afërt e jo Perëndi i largët, kumton Zoti? 24 Nëse dikush fshihet në një vend të fshehtë, a nuk e shoh unë, kumton Zoti? A nuk i mbush unë qiellin e tokën, kumton Zoti? 25 Kam dëgjuar çfarë thonë profetët, që profetizojnë në rrenë në emrin tim, e thonë: “Pashë ëndërr, pashë ëndërr”. 26 Deri kur do ta kenë për zemër profetët të profetizojnë në rrenë, profetët me zemër mashtruese? 27 Ata mendojnë se populli im do ta harrojë emrin tim për shkak të ëndrrave të tyre, që ia tregojnë njëri-tjetrit, siç e harruan etërit e tyre emrin tim për shkak të Baalit. 28 Profeti që ka parë ëndërr, ta tregojë ëndrrën e vet, por kush është me fjalën time, ta flasë fjalën me besnikëri. Ç'kanë të përbashkët byku me drithin, kumton Zoti? 29 A nuk është fjala ime si zjarri, kumton Zoti, e si çekani që thërrmon shkëmbin? 30 Prandaj, ja ku jam, kumton Zoti, kundër profetëve që i vjedhin njëri-tjetrit fjalët e mia. 31 Ja ku jam, kumton Zoti, kundër profetëve që i japin gjuhës e kumtojnë kumte. 32 Ja ku jam, kumton Zoti, kundër profetëve të ëndrrave të rreme që tregojnë dhe e përhumbin popullin tim me gënjeshtrat e me mburrjet e tyre. Unë nuk i kam dërguar e nuk i kam urdhëruar, prandaj nuk i vyejnë asgjë këtij populli, kumton Zoti.
33 Kur të të pyesë ky popull, apo ndonjë profet, apo ndonjë prift: “Cila është barra e Zotit?”, ti përgjigju: “Ju jeni barra, e unë do t'ju flak”, kumton Zoti. 34 Ndërsa profetin apo priftin, apo popullin, që do të thotë: “Barra e Zotit”, do ta ndëshkoj atë njeri bashkë me shtëpinë e tij. 35 Kështu do t'i thotë secili të afërtit dhe vëllait të vet: “Si u përgjigj Zoti?”, apo: “Çfarë tha Zoti?”. 36 Por, mos e përmendni më “barrën e Zotit”, sepse barrë do të jetë fjala e secilit. Ju e tjetërsoni fjalën e Perëndisë së gjallë, Zotit të ushtrive, Perëndisë sonë. 37 Kështu thuaji profetit: “Çfarë përgjigje të dha Zoti? Çfarë tha Zoti?”. 38 Por, nëse thoni: “Barra e Zotit”, kështu thotë Zoti: meqë i thatë këto fjalë: “Barra e Zotit”, pasi ju kisha bërë me dije se nuk duhej të thoshit: “Barra e Zotit”, 39 prandaj, ja, do t'ju ngre e do t'ju flak nga prania ime ju dhe qytetin që u kisha dhënë etërve tuaj. 40 Do t'ju mbuloj me tallje të përhershme, me turp të përhershëm, që nuk do të harrohet kurrë».
1 vae pastoribus qui disperdunt et dilacerant gregem pascuae meae
dicit Dominus
2 ideo haec dicit Dominus Deus Israhel
ad pastores qui pascunt populum meum
vos dispersistis gregem meum
eiecistis eos et non visitastis eos
ecce ego visitabo super vos malitiam studiorum vestrorum ait Dominus
3 et ego congregabo reliquias gregis mei de omnibus terris
ad quas eiecero eos illuc
et convertam eos ad rura sua et crescent et multiplicabuntur
4 et suscitabo super eos pastores et pascent eos
non formidabunt ultra et non pavebunt
et nullus quaeretur ex numero dicit Dominus
5 ecce dies veniunt ait Dominus
et suscitabo David germen iustum
et regnabit rex et sapiens erit et faciet iudicium et iustitiam in terra
6 in diebus illius salvabitur Iuda
et Israhel habitabit confidenter
et hoc est nomen quod vocabunt eum Dominus iustus noster
7 propter hoc ecce dies veniunt dicit Dominus
et non dicent ultra vivit Dominus
qui eduxit filios Israhel de terra Aegypti
8 sed vivit Dominus
qui eduxit et adduxit semen domus Israhel de terra aquilonis
et de cunctis terris ad quas eieceram eos illuc
et habitabunt in terra sua
9 ad prophetas
contritum est cor meum in medio mei
contremuerunt omnia ossa mea factus sum quasi vir ebrius
et quasi homo madidus a vino
a facie Domini et a facie verborum sanctorum eius
10 quia adulteris repleta est terra
quia a facie maledictionis luxit terra
arefacta sunt arva deserti
factus est cursus eorum malus et fortitudo eorum dissimilis
11 propheta namque et sacerdos polluti sunt
et in domo mea inveni malum eorum ait Dominus
12 idcirco via eorum erit quasi lubricum in tenebris
inpellentur enim et corruent in ea
adferam enim super eos mala annum visitationis eorum ait Dominus
13 et in prophetis Samariae vidi fatuitatem
prophetabant in Baal et decipiebant populum meum Israhel
14 et in prophetis Hierusalem vidi similitudinem
adulterium et iter mendacii
et confortaverunt manus pessimorum
ut non converteretur unusquisque a malitia sua
facti sunt mihi omnes Sodoma
et habitatores eius quasi Gomorra
15 propterea haec dicit Dominus exercituum ad prophetas
ecce ego cibabo eos absinthio et potabo eos felle
a prophetis enim Hierusalem est egressa pollutio super
omnem terram
16 haec dicit Dominus exercituum
nolite audire verba prophetarum
qui prophetant vobis et decipiunt vos
visionem cordis sui loquuntur non de ore Domini
17 dicunt his qui blasphemant me locutus est Dominus
pax erit vobis
et omni qui ambulat in pravitate cordis sui dixerunt
non veniet super vos malum
18 quis enim adfuit in consilio Domini et vidit et audivit sermonem eius
quis consideravit verbum illius et audivit
19 ecce turbo dominicae indignationis egredietur
et tempestas erumpens super caput impiorum veniet
20 non revertetur furor Domini usque dum faciat
et usque dum conpleat cogitationem cordis sui
in novissimis diebus intellegetis consilium eius
21 non mittebam prophetas et ipsi currebant
non loquebar ad eos et ipsi prophetabant
22 si stetissent in consilio meo
et nota fecissent verba mea populo meo
avertissem utique eos a via sua mala
et a pessimis cogitationibus suis
23 putasne Deus e vicino ego sum dicit Dominus et non Deus de longe
24 si occultabitur vir in absconditis et ego non videbo eum
dicit Dominus
numquid non caelum et terram ego impleo ait Dominus
25 audivi quae dixerunt prophetae
prophetantes in nomine meo mendacium atque dicentes
somniavi somniavi
26 usquequo istud in corde est prophetarum vaticinantium mendacium
et prophetantium seductiones cordis sui
27 qui volunt facere ut obliviscatur populus meus nominis mei
propter somnia eorum quae narrant unusquisque ad proximum
suum
sicut obliti sunt patres eorum nominis mei propter Baal
28 propheta qui habet somnium narret somnium
et qui habet sermonem meum loquatur sermonem meum vere
quid paleis ad triticum dicit Dominus
29 numquid non verba mea sunt quasi ignis ait Dominus
et quasi malleus conterens petram
30 propterea ecce ego ad prophetas ait Dominus
qui furantur verba mea unusquisque a proximo suo
31 ecce ego ad prophetas ait Dominus
qui adsumunt linguas suas et aiunt dicit Dominus
32 ecce ego ad prophetas somniantes mendacium ait Dominus
qui narraverunt ea
et seduxerunt populum meum in mendacio suo et in miraculis suis
cum ego non misissem eos nec mandassem eis
qui nihil profuerunt populo huic dicit Dominus
33 si igitur interrogaverit te populus iste
vel propheta aut sacerdos dicens quod est onus Domini
dices ad eos ut quid vobis onus
proiciam quippe vos dicit Dominus
34 et prophetes et sacerdos et populus qui dicit onus Domini
visitabo super virum illum et super domum eius
35 haec dicetis unusquisque ad proximum et ad fratrem suum
quid respondit Dominus et quid locutus est Dominus
36 et onus Domini ultra non memorabitur
quia onus erit unicuique sermo suus
et pervertitis verba Dei viventis
Domini exercituum Dei nostri
37 haec dices ad prophetam
quid respondit tibi Dominus et quid locutus est Dominus
38 si autem onus Domini dixeritis propter hoc haec dicit Dominus
quia dixistis sermonem istum onus Domini
et misi ad vos dicens nolite dicere onus Domini
39 propterea ecce ego tollam vos portans
et derelinquam vos et civitatem quam dedi vobis et patribus vestris a
facie mea
40 et dabo vos in obprobrium sempiternum
et in ignominiam aeternam quae numquam oblivione delebitur