Gjykimi i Edomit
1 Afrohuni, o kombe, e dëgjoni,
ju, o popuj, mbani vesh!
Le të dëgjojë toka e gjithçka në të,
bota e gjithçka që ajo prodhon!
2 Zemërimi i Zotit shfreu mbi gjithë kombet,
furia e tij mbi gjithë ushtritë e tyre,
shkatërrimin e tyre e ka vendosur,
i ka caktuar për shfarosje.
3 Të vrarët e tyre do të hidhen përtokë,
era e qelbur e kufomave do të përhapet,
malet do të qullen me gjakun e tyre.
4 Tërë ushtria e qiellit do të shfaroset,
qiejt si rrotulla do të mblidhen,
gjithë ushtria e tyre do të bjerë,
siç bien gjethet e hardhisë,
si gjethet e thara të fikut.
5 Vringëllon shpata ime në qiell,
e ja, përmbi Edomin do të bjerë,
mbi popullin që caktova për shfarosje,
gjykimin për të kryer.
6 Shpata e Zotit kullon gjak,
plot dhjamë është mëlmyer,
me gjak qengjash e kecash,
me dhjamë veshkash dashi,
se flija e Zotit po kushtohet në Bocrah,
kërdi e madhe në vendin e Edomit.
7 Bashkë me ta po theren buaj,
mëzetërit bashkë me demat,
me gjakun e tyre po dehet toka,
dheu i tyre po mëlmehet me dhjamë.
8 Se është dita e hakmarrjes së Zotit,
viti i shpagimit për hir të Sionit.
9 Përrenjtë e Edomit do të kthehen në katran,
dheu i tij do të bëhet squfur,
katran i ndezur toka e tij.
10 S'do të shuhet as ditën, as natën,
tymi përherë do të dalë prej tij,
i shkretë do të mbetet brez pas brezi,
kurrë më nëpër të s'do të kalojë kush.
11 Zotër të tij do të jenë huta e iriqi,
kukuvajka e korbi në të do të banojnë.
Mbi të Zoti do të shtrijë litarin e rrënimit,
bashkë me plumbçin e zbrazëtisë.
12 Fisnikë atje s'do të ketë më,
që mbretëri atë ta quajnë,
të gjithë princat do të jenë zhdukur.
13 Në fortesat e tij do të mbijnë ferra,
në kullat e tij hithra e driza,
strofull për çakejtë do të bëhet,
fole për këlyshët e strucit.
14 Macet e egra do të takohen me hienat,
dhitë e egra do të thërrasin njëra-tjetrën,
atje do të bëjnë fole egërsirat e natës,
aty do të gjejnë strehë.
15 Atje do të ngrejë folenë shigjetulla,
vezët e veta aty do t'i shtrojë,
do t'i çelë e do t'i rritë nën hijen e saj
e atje do të mblidhen bashkë hutat.
16 Kërkoni në librin e Zotit e lexoni:
«Asnjë prej atyre kafshëve s'do të mungojë,
asnjërës s'do t'i mungojë shoqja e vet.
E ka urdhëruar Zoti me gojën e vet,
vetë shpirti i tij i ka bashkuar.
17 Ai vetë hodhi short për to,
dora e tij e ndau tokën me matës.
Ato do ta trashëgojnë në amshim,
brez pas brezi në të do të banojnë».
1 accedite gentes et audite et populi adtendite
audiat terra et plenitudo eius orbis et omne germen eius
2 quia indignatio Domini super omnes gentes
et furor super universam militiam eorum
interfecit eos et dedit eos in occisionem
3 interfecti eorum proicientur
et de cadaveribus eorum ascendet fetor
tabescent montes sanguine eorum
4 et tabescet omnis militia caelorum
et conplicabuntur sicut liber caeli
et omnis militia eorum defluet
sicut defluit folium de vinea et de ficu
5 quoniam inebriatus est in caelo gladius meus
ecce super Idumeam descendet
et super populum interfectionis meae ad iudicium
6 gladius Domini repletus est sanguine incrassatus est adipe
de sanguine agnorum et hircorum
de sanguine medullatorum arietum
victima enim Domini in Bosra et interfectio magna in terra Edom
7 et descendent unicornes cum eis et tauri cum potentibus
inebriabitur terra eorum sanguine et humus eorum adipe pinguium
8 quia dies ultionis Domini annus retributionum iudicii Sion
9 et convertentur torrentes eius in picem et humus eius in sulphur
et erit terra eius in picem ardentem
10 nocte et die non extinguetur
in sempiternum ascendet fumus eius a generatione in
generationem
desolabitur in saeculum saeculorum non erit transiens per
eam
11 et possidebunt illam onocrotalus et ericius
et ibis et corvus habitabunt in ea
et extendetur super eam mensura ut redigatur ad nihilum
et perpendiculum in desolationem
12 nobiles eius non erunt ibi regem potius invocabunt
et omnes principes eius erunt in nihilum
13 et orientur in domibus eius spinae et urticae
et paliurus in munitionibus eius
et erit cubile draconum et pascua strutionum
14 et occurrent daemonia onocentauris
et pilosus clamabit alter ad alterum
ibi cubavit lamia et invenit sibi requiem
15 ibi habuit foveam ericius et enutrivit catulos
et circumfodit et fovit in umbra eius
illuc congregati sunt milvi alter ad alterum
16 requirite diligenter in libro Domini et legite
unum ex eis non defuit
alter ad alterum non quaesivit
quia quod ex ore meo procedit ille mandavit
et spiritus eius ipse congregavit ea
17 et ipse misit eis sortem
et manus eius divisit eam illis in mensuram
usque in aeternum possidebunt eam
in generatione et generatione habitabunt in ea