Shëmbëlltyra e poçarit
1 Fjala që Zoti i drejtoi Jeremisë e i tha: 2 «Çohu e zbrit te shtëpia e poçarit e atje do të dëgjosh fjalët e mia». 3 Atëherë zbrita te shtëpia e poçarit dhe, ja, po punonte në çark. 4 Ena që po bënte prej balte u prish në dorë të poçarit, por ai ia nisi sërish e bëri një tjetër enë, siç ia pati ënda ta bënte.
5 Atëherë m'u drejtua fjala e Zotit e më tha: 6 «A nuk mund të veproj me ju porsi ky poçar, o shtëpia e Izraelit, kumton Zoti? Ja, porsi balta në dorë të poçarit, kështu jeni ju në dorën time, o shtëpia e Izraelit. 7 Nëse vendos, për ndonjë komb a mbretëri, ta zhbij, ta shemb e ta shkatërroj, 8 por ai komb, kundër të cilit kisha folur, heq dorë nga paudhësia e vet, atëherë edhe unë pendohem për mynxyrën që kisha shestuar të bëja kundër tij. 9 Nëse vendos, për ndonjë komb a mbretëri, ta ngre e ta mbjell, 10 por ai bën paudhësi në sytë e mi, duke mos e dëgjuar zërin tim, atëherë edhe unë pendohem për të mirën që kisha premtuar në dobi të tij. 11 Tani thuaju burrave të Judës dhe banorëve të Jerusalemit: “Kështu thotë Zoti: ja, unë po gatis një fatkeqësi kundër jush, po shestoj kundër jush, prandaj secili të heqë dorë nga sjellja e mbrapshtë dhe të përmirësojë sjelljet e veprimet e tij”».
Mëkati i Izraelit
12 Por ata do të thonë: «Është e kotë, sepse ne do të ndjekim shestimet tona. Secili do të veprojë me kokëfortësi sipas zemrës së vet të ligë».
13 Prandaj, kështu thotë Zoti:
«Pyetni ndër kombe
kush ka dëgjuar gjëra të tilla?
Poshtërsi të madhe bëri
virgjëresha e Izraelit.
14 A zhduket bora e Libanit
nga shkëmbinjtë përmbi fusha?
A shterohen ujërat e maleve
që rrjedhin plot freski?
15 Por, populli im më harroi,
idhujve u kushtuan fli,
u penguan udhëve të veta,
shtigjeve të dikurshme,
për të ecur rruginave,
udhës pa udhë,
16 për ta kthyer tokën e vet në mjerim,
në tallje të përhershme.
Kush kalon ndanë saj tmerrohet
e tund kokën.
17 Si era e lindjes do t'i përhap
para armiqve të tyre.
Do t'u tregoj shpinën e jo fytyrën
në ditën e zezonës».
Përbetimi kundër Jeremisë
18 Atëherë thanë: «Ejani të thurim trille kundër Jeremisë, se nuk do të marrë fund mësimi i ligjit nga prifti, as këshilla nga i urti e as fjala nga profeti. Ejani t'ia ndalim gjuhën e të mos i vëmë vesh asnjë fjale të tij».
19 Vëmë vesh, o Zot,
e dëgjoje zërin e paditësve të mi.
20 A shpërblehet e mira me të keqe?
Ja, ata më kanë bërë gropën.
Kujtohu si qëndroja para teje
për të folur mirë për ta,
për ta shmangur prej tyre zemërimin tënd.
21 Prandaj, falua bijtë e tyre urisë,
hidhi në teh të shpatës.
Gratë e tyre mbetshin beronja e të veja,
burrat e tyre u thershin e vdekshin,
bijtë e tyre i vraftë shpata në betejë!
22 U dëgjoftë gjëma nga shtëpitë e tyre,
kur befas të lëshosh mbi ta hordhitë,
se më hapën gropën për të më kapur
e ngritën kurth për këmbët e mia.
23 Ti i njeh, o Zot,
të gjitha synimet e tyre vdekjeprurëse kundër meje.
Mos ua fal ligësinë,
mëkatin e tyre mos e hiq sysh.
U rrëzofshin para teje!
Në kohën e zemërimit tënd vepro kundër tyre.
1 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino dicens
2 surge et descende in domum figuli et ibi audies verba mea
3 et descendi in domum figuli et ecce ipse faciebat opus super rotam
4 et dissipatum est vas quod ipse faciebat e luto manibus suis
conversusque fecit illud vas alterum
sicut placuerat in oculis eius ut faceret
5 et factum est verbum Domini ad me dicens
6 numquid sicut figulus iste non potero facere vobis domus
Israhel
ait Dominus
ecce sicut lutum in manu figuli sic vos in manu mea domus Israhel
7 repente loquar adversum gentem et adversum regnum
ut eradicem et destruam et disperdam illud
8 si paenitentiam egerit gens illa a malo suo
quod locutus sum adversum eam
agam et ego paenitentiam super malo
quod cogitavi ut facerem ei
9 et subito loquar de gente et regno
ut aedificem et ut plantem illud
10 si fecerit malum in oculis meis ut non audiat vocem meam
paenitentiam agam super bono quod locutus sum ut facerem ei
11 nunc ergo dic viro Iudae et habitatoribus
Hierusalem dicens
haec dicit Dominus
ecce ego fingo contra vos malum et cogito contra vos cogitationem
revertatur unusquisque a via sua mala
et dirigite vias vestras et studia vestra
12 qui dixerunt desperavimus post cogitationes enim nostras ibimus
et unusquisque pravitatem cordis sui mali faciemus
13 ideo haec dicit Dominus
interrogate gentes quis audivit talia horribilia
quae fecit nimis virgo Israhel
14 numquid deficiet de petra agri nix Libani
aut evelli possunt aquae erumpentes frigidae et defluentes
15 quia oblitus est mei populus meus
frustra libantes et inpingentes in viis suis
in semitis saeculi ut ambularent per eas in itinere non trito
16 ut fieret terra eorum in desolationem et in sibilum sempiternum
omnis qui praeterit per eam obstupescet
et movebit caput suum
17 sicut ventus urens dispergam eos coram inimico
dorsum et non faciem ostendam eis in die perditionis eorum
18 et dixerunt venite et cogitemus contra Hieremiam cogitationes
non enim peribit lex a sacerdote
neque consilium a sapiente nec sermo a propheta
venite et percutiamus eum lingua
et non adtendamus ad universos sermones eius
19 adtende Domine ad me et audi vocem adversariorum meorum
20 numquid redditur pro bono malum
quia foderunt foveam animae meae
recordare quod steterim in conspectu tuo ut loquerer pro eis bonum
et averterem indignationem tuam ab eis
21 propterea da filios eorum in famem
et deduc eos in manus gladii
fiant uxores eorum absque liberis et viduae
et viri earum interficiantur morte
iuvenes eorum confodiantur gladio in proelio
22 audiatur clamor de domibus eorum
adduces enim super eos latronem repente
quia foderunt foveam ut caperent me
et laqueos absconderunt pedibus meis
23 tu autem Domine scis omne consilium eorum adversum me in mortem
ne propitieris iniquitati eorum
et peccatum eorum a facie tua non deleatur
fiant corruentes in conspectu tuo in tempore furoris tui abutere eis