Kënga e të shpërblyerve
1 Pastaj pashë Qengjin që qëndronte mbi malin e Sionit. Bashkë me të ishin edhe njëqind e dyzet e katër mijë njerëz, që kishin të shkruar në ballë emrin e tij dhe emrin e Atit të tij. 2 Atëherë dëgjova një zë nga qielli, që ngjante si ushtima e deteve dhe si gjëmimi i një bubullime të madhe. Zëri që dëgjova ishte si tingulli që lëshon harpa kur i bien harpistët. 3 Para fronit dhe para katër gjallesave e pleqve këndonin një këngë të re. Askush nuk mund ta mësonte këngën, përveç njëqind e dyzet e katër mijë të shpërblyerve nga toka. 4 Këta janë ata që nuk u përlyen me gra, por mbetën të virgjër. Janë ata që shkojnë pas Qengjit, kudo ku ai shkon. Ata u shpërblyen prej njerëzve për të qenë frytet e para për Perëndinë dhe Qengjin. 5 Nga goja e tyre nuk ka dalë asnjë gënjeshtër, sepse janë të paqortueshëm.
Lajmi i tre engjëjve
6 Pastaj pashë një engjëll tjetër, që fluturonte në mes të qiellit dhe që kishte një ungjill të amshuar për t'u shpallur banorëve të tokës nga çdo komb, fis, gjuhë e popull. 7 Ai tha me zë të lartë: «Druajeni Perëndinë dhe jepini lavdi, se erdhi ora e gjykimit të tij. Adhurojeni atë që bëri qiellin e tokën, detin dhe burimet e ujërave!».
8 Një engjëll tjetër erdhi pas të parit e tha: «Ra, ra Babilonia e madhe, ajo që dehu gjithë kombet me verën e zemërimit të kurvërisë së saj».
9 Një engjëll i tretë erdhi pas tyre e tha me zë të lartë: «Kush adhuron bishën dhe shëmbëlltyrën e saj dhe merr damkën në ballë e në dorë, 10 do të pijë nga vera e zemërimit të Perëndisë, që është e papërzier në kupën e zemërimit të tij. Ai do të mundohet me zjarr e squfur para engjëjve të shenjtë dhe para Qengjit.
11 Tymi i mundimit të tyre do të ngrihet në shekuj të shekujve dhe ata që adhurojnë bishën e shëmbëlltyrën e saj dhe kanë marrë damkën e emrit të saj, nuk do të gjejnë prehje as ditën, as natën. 12 Këtu do të duket durimi i të shenjtëve, i atyre që zbatojnë urdhërimet e Perëndisë dhe ruajnë besimin e Jezuit».
13 Atëherë dëgjova një zë nga qielli që më tha: «Shkruaj: lum ata që do të vdesin të bashkuar me Zotin që tani e tutje».
«Po, thotë Shpirti. Ata do të prehen nga mundimet, sepse veprat e tyre do t'i shoqërojnë pas».
Të korrat e tokës
14 Pastaj pashë një re të bardhë, mbi të cilën ishte ulur dikush që ngjante si bir njeriu. Në kokë kishte një kurorë të artë, ndërsa në dorë një drapër të mprehtë. 15 Nga tempulli doli një engjëll tjetër që i thirri me zë të lartë atij që rrinte ulur mbi re: «Merre draprin e korr, se erdhi koha e korrjes dhe të korrat e tokës janë pjekur». 16 Atëherë ai që rrinte ulur mbi fron e hodhi draprin në tokë dhe toka u korr.
17 Nga tempulli që ishte në qiell doli edhe një engjëll tjetër. Edhe ai mbante një drapër të mprehtë. 18 Një engjëll tjetër doli nga altari. Ai kishte pushtet mbi zjarrin dhe i thirri me zë të lartë atij që kishte draprin e mprehtë: «Merre draprin tënd të mprehtë dhe vil bistakët e vreshtit të tokës, se u poq rrushi». 19 Engjëlli e hodhi draprin në tokë, voli vreshtin e tokës dhe rrushin e hodhi në vozën e madhe të zemërimit të Perëndisë. 20 Rrushi i vozës u shtrydh jashtë qytetit dhe prej saj doli gjak që arrinte deri te frerët e kuajve dhe u përhap deri rreth treqind kilometra larg.
1 et vidi et ecce agnus stabat supra montem Sion
et cum illo centum quadraginta quattuor milia
habentes nomen eius et nomen Patris eius
scriptum in frontibus suis
2 et audivi vocem de caelo tamquam vocem aquarum multarum
et tamquam vocem tonitrui magni
et vocem quam audivi
sicut citharoedorum citharizantium in citharis suis
3 et cantabant quasi canticum novum ante sedem
et ante quattuor animalia et seniores
et nemo poterat discere canticum
nisi illa centum quadraginta quattuor milia
qui empti sunt de terra
4 hii sunt qui cum mulieribus non sunt coinquinati
virgines enim sunt
hii qui sequuntur agnum quocumque abierit
hii empti sunt ex hominibus primitiae Deo et
agno
5 et in ore ipsorum non est inventum mendacium
sine macula sunt
6 et vidi alterum angelum volantem per medium caelum
habentem evangelium aeternum
ut evangelizaret sedentibus super terram
et super omnem gentem et tribum et linguam et populum
7 dicens magna voce
timete Deum et date illi honorem
quia venit hora iudicii eius
et adorate eum qui fecit caelum et terram
et mare et fontes aquarum
8 et alius angelus secutus est dicens
cecidit cecidit Babylon illa magna
quae a vino irae fornicationis suae potionavit omnes gentes
9 et alius angelus tertius secutus est illos
dicens voce magna
si quis adoraverit bestiam et imaginem eius
et acceperit caracterem in fronte sua aut in manu sua
10 et hic bibet de vino irae Dei
qui mixtus est mero in calice irae ipsius
et cruciabitur igne et sulphure in conspectu angelorum sanctorum
et ante conspectum agni
11 et fumus tormentorum eorum in saecula saeculorum ascendit
nec habent requiem die ac nocte
qui adoraverunt bestiam et imaginem eius
et si quis acceperit caracterem nominis eius
12 hic patientia sanctorum est
qui custodiunt mandata Dei et fidem Iesu
13 et audivi vocem de caelo dicentem
scribe beati mortui qui in Domino moriuntur
amodo iam dicit Spiritus ut requiescant a laboribus suis
opera enim illorum sequuntur illos
14 et vidi et ecce nubem candidam
et supra nubem sedentem similem Filio hominis
habentem in capite suo coronam auream
et in manu sua falcem acutam
15 et alter angelus exivit de templo
clamans voce magna ad sedentem super nubem
mitte falcem tuam et mete
quia venit hora ut metatur quoniam aruit messis terrae
16 et misit qui sedebat supra nubem falcem suam in terram
et messa est terra
17 et alius angelus exivit de templo quod est in caelo
habens et ipse falcem acutam
18 et alius angelus de altari qui habet potestatem supra ignem
et clamavit voce magna qui habebat falcem acutam dicens
mitte falcem tuam acutam et vindemia botros vineae terrae
quoniam maturae sunt uvae eius
19 et misit angelus falcem suam in terram et vindemiavit vineam terrae
et misit in lacum irae Dei magnum
20 et calcatus est lacus extra civitatem
et exivit sanguis de lacu usque ad frenos equorum
per stadia mille sescenta