Jerusalemi i ardhshëm
1 Ngazëllohu, o shterpë, që nuk linde,
shpërthe e bërtit nga gëzimi,
ti, që dhimbjet e lindjes nuk i pate.
Ja, bijtë e të braktisurës më të shumtë do të jenë
se bijtë e asaj që ka burrë, thotë Zoti.
2 Zgjeroje vendin e tendës sate,
shtriji pa kursim pëlhurat e banesës sate,
zgjati litarët e tendës sate,
hunjtë e saj përforcoji,
3 se do të përhapesh në të djathtë e në të majtë,
pasardhësit e tu do të zotërojnë kombet,
qytetet e shkretuara do t'i popullojnë.
4 Mos ki frikë, se nuk do të turpërohesh,
mos u skuq, se nuk do të çnderohesh.
Turpin e rinisë do ta harrosh,
çnderimin e vejërisë më s'do ta kujtosh.
5 Krijuesi yt do të jetë bashkëshorti yt,
Zot i ushtrive është emri i tij.
Shpenguesi yt është i shenjti i Izraelit,
Perëndi i mbarë tokës quhet ai.
6 Se si një grua të lënë,
të lënduar në shpirt, të thirri Zoti.
«Gruaja e viteve të rinisë a hidhet poshtë?»,
thotë Perëndia yt.
7 «Për pak kohë të lashë,
por nga dhembshuria e madhe
po të marr sërish.
8 Kur më shpërtheu zemërimi,
e fsheha për një çast fytyrën prej teje,
por nga mirësia e amshuar
pata dhembshuri për ty»,
thotë Zoti, shpenguesi yt.
9 «Si në ditët e Noeut është tani për mua,
kur u betova se ujërat e Noeut
s'do të vërshonin më mbi tokë.
Po ashtu betohem se s'do të zemërohem më me ty
e më nuk do të të kërcënoj.
10 Malet mund të tunden vendit
e kodrat mund të tranden,
por mirësia ime për ty s'do të tundet
dhe besëlidhja e paqes sime s'do të trandet»,
thotë Zoti që ka dhembshuri për ty.
11 O e pikëlluar, e rrahur prej stuhive, e pangushëlluar!
Ja, me gurë të çmuar do të të ndërtoj,
themelet e tua mbi safirë do t'i vendos.
12 Muret e tua prej rubini do t'i bëj,
portat e tua me gurë berili,
gjithë rrethimin tënd me gurë të çmuar.
13 Të gjithë bijtë e tu do të mësojnë prej Zotit,
e madhe do të jetë paqja e bijve të tu!
14 Themelet do t'i kesh në drejtësi,
larg do të jesh nga shtypja.
Frikë nuk do të kesh
e as tmerri nuk do të të prekë.
15 Nëse duan të të sulmojnë,
kjo s'do të vijë prej meje.
Kush do të të sulmojë,
para teje do të bjerë.
16 Ja, unë e krijova farkëtarin,
që fryn mbi prushin e zjarrit,
që prodhon vegla për punën e tij,
por unë krijova edhe shkatërruesin,
që të shkatërrojë.
17 Asnjë armë e farkëtuar kundër teje
nuk do t'ia dalë mbanë.
Çdo gjuhë, që ngrihet në gjyq kundër teje,
do të ndëshkohet.
Kjo është trashëgimia e shërbëtorëve të Zotit,
e drejta e tyre vjen prej meje,
kumton Zoti.
1 lauda sterilis quae non paris
decanta laudem et hinni quae non pariebas
quoniam multi filii desertae
magis quam eius quae habebat virum dicit Dominus
2 dilata locum tentorii tui
et pelles tabernaculorum tuorum extende ne parcas
longos fac funiculos tuos et clavos tuos consolida
3 ad dexteram enim et ad levam penetrabis
et semen tuum gentes hereditabit et civitates desertas inhabitabit
4 noli timere quia non confunderis
neque erubescas non enim te pudebit
quia confusionis adulescentiae tuae oblivisceris
et obprobrii viduitatis tuae non recordaberis amplius
5 quia dominabitur tui qui fecit te Dominus exercituum nomen eius
et redemptor tuus Sanctus Israhel Deus omnis terrae vocabitur
6 quia ut mulierem derelictam et maerentem spiritu vocavit te Dominus
et uxorem ab adulescentia abiectam dixit Deus tuus
7 ad punctum in modico dereliqui te
et in miserationibus magnis congregabo te
8 in momento indignationis abscondi faciem meam parumper a te
et in misericordia sempiterna misertus sum tui
dixit redemptor tuus Dominus
9 sicut in diebus Noe istud mihi est
cui iuravi ne inducerem aquas Noe ultra super terram
sic iuravi ut non irascar tibi et non increpem te
10 montes enim commovebuntur et colles contremescent
misericordia autem mea non recedet
et foedus pacis meae non movebitur dixit miserator tuus Dominus
11 paupercula tempestate convulsa absque ulla consolatione
ecce ego sternam per ordinem lapides tuos
et fundabo te in sapphyris
12 et ponam iaspidem propugnacula tua
et portas tuas in lapides sculptos
et omnes terminos tuos in lapides desiderabiles
13 universos filios tuos doctos a Domino
et multitudinem pacis filiis tuis
14 et in iustitia fundaberis
recede procul a calumnia quia non timebis
et a pavore quia non adpropinquabit tibi
15 ecce accola veniet qui non erat mecum
advena quondam tuus adiungetur tibi
16 ecce ego creavi fabrum sufflantem in igne prunas
et proferentem vas in opus suum
et ego creavi interfectorem ad disperdendum
17 omne vas quod fictum est contra te non dirigetur
et omnem linguam resistentem tibi in iudicio iudicabis
haec hereditas servorum Domini
et iustitia eorum apud me dicit Dominus