1 Atëherë Isaku e thirri Jakobin, e bekoi dhe e urdhëroi: «Mos merr grua nga bijat e Kanaanit. 2 Ngrihu e shko në Padan Aram, në shtëpinë e Betuelit, atit të nënës tënde. Atje merr grua nga bijat e Labanit, vëllait të nënës tënde. 3 Perëndia i gjithëpushtetshëm të bekoftë, të shumoftë e të shtoftë që të bëhesh shumicë popujsh. 4 Ai të dhëntë, ty e pasardhësve të tu, bekimin e Abrahamit që ta trashëgosh tokën që Perëndia ia dha Abrahamit, ku ti banon si i huaj». 5 Isaku e nisi Jakobin dhe ai shkoi në Padan Aram, te Labani, biri i Betuel Arameasit, të vëllait të Rebekës, të ëmës së Jakobit dhe Esaut.
Esau martohet sërish
6 Esau e pa se Isaku e bekoi Jakobin dhe e dërgoi në Padan Aram për të marrë grua prej andej, se e bekoi dhe e urdhëroi të mos merrte grua nga bijat e Kanaanit. 7 Jakobi e dëgjoi të atin dhe të ëmën e shkoi në Padan Aram. 8 Kur Esau pa se Isaku, i ati, i shihte me sy të keq bijat e Kanaanit, 9 shkoi tek Ishmaeli e mori për grua, përveç atyre që kishte, Mahalatën, bijën e Ishmaelit, birit të Abrahamit, motrën e Nebajotit.
Ëndrra e Jakobit
10 Jakobi doli nga Bersheba e shkoi në Haran. 11 Arriti në njëfarë vendi e u ndal për të kaluar natën, sepse dielli kishte perënduar. Mori një nga gurët aty pranë, e vuri nën krye e fjeti aty. 12 Dhe pa një ëndërr. Në ëndërr pa një shkallare që qëndronte në tokë, maja e së cilës prekte qiellin. Engjëjt e Perëndisë hipnin e zbrisnin mbi shkallë. 13 Dhe ja, Zoti, që qëndronte mbi të, tha: «Unë jam Zoti, Perëndia i Abrahamit, atit tënd, dhe Perëndia i Isakut. Tokën ku je shtrirë do të ta jap ty e pasardhësve të tu. 14 Ata do të jenë si pluhuri i tokës e ti do të shtrihesh drejt lindjes e perëndimit, drejt veriut e jugut. Të gjitha fiset e tokës do të bekohen në ty e në pasardhësit e tu. 15 Ja, unë jam me ty. Do të të ruaj kudo që të shkosh e do të të kthej në këtë vend, sepse nuk do të heq dorë prej teje pa bërë çfarë të thashë». 16 Atëherë Jakobi u zgjua e tha: «Me të vërtetë Zoti qenka në këtë vend e unë nuk e dija». 17 I frikësuar tha: «Sa i frikshëm ky vend! Nuk është tjetër veçse shtëpia e Perëndisë dhe porta e qiellit».
18 Jakobi u ngrit herët në mëngjes, mori gurin që kishte vënë nën krye, e vendosi si përmendore dhe hodhi vaj mbi të. 19 Ai e quajti atë vend Betel. Më parë qyteti quhej Luz. 20 Jakobi u betua e tha: «Nëse Perëndia është me mua e më ruan në udhëtimin që kam nisur, nëse më jep bukë për të ngrënë e rroba për të veshur, 21 nëse më kthen shëndoshë e mirë në shtëpinë e tim eti, atëherë Zoti do të jetë Perëndia im, 22 ky gur që kam vendosur si përmendore do të jetë shtëpia e Perëndisë dhe ty do të të jap të dhjetën e çdo gjëje që do të më japësh».
1 vocavit itaque Isaac Iacob
et benedixit praecepitque ei dicens
noli accipere coniugem de genere Chanaan
2 sed vade et proficiscere in Mesopotamiam Syriae
ad domum Bathuel patrem matris tuae
et accipe tibi inde uxorem de filiabus Laban avunculi tui
3 Deus autem omnipotens benedicat tibi
et crescere te faciat atque multiplicet ut sis in turbas populorum
4 et det tibi benedictiones Abraham et semini tuo post te
ut possideas terram peregrinationis tuae quam pollicitus est avo tuo
5 cumque dimisisset eum Isaac
profectus venit in Mesopotamiam Syriae
ad Laban filium Bathuel Syri fratrem Rebeccae matris suae
6 videns autem Esau quod benedixisset pater suus Iacob
et misisset eum in Mesopotamiam Syriae ut inde uxorem duceret
et quod post benedictionem praecepisset ei dicens
non accipies coniugem de filiabus Chanaan
7 quodque oboediens Iacob parentibus isset in Syriam
8 probans quoque quod non libenter aspiceret filias Chanaan pater suus
9 ivit ad Ismahelem
et duxit uxorem absque his quas
prius habebat
Maeleth filiam Ismahel filii Abraham sororem Nabaioth
10 igitur egressus Iacob de Bersabee pergebat Haran
11 cumque venisset ad quendam locum
et vellet in eo requiescere post solis occubitum
tulit de lapidibus qui iacebant
et subponens capiti suo dormivit in eodem loco
12 viditque in somnis scalam stantem super terram
et cacumen illius tangens caelum
angelos quoque Dei ascendentes et descendentes per eam
13 et Dominum innixum scalae dicentem sibi
ego sum Dominus Deus Abraham patris tui et Deus Isaac
terram in qua dormis tibi dabo et semini tuo
14 eritque germen tuum quasi pulvis terrae
dilataberis ad occidentem et orientem
septentrionem et meridiem
et benedicentur in te et in semine tuo cunctae tribus terrae
15 et ero custos tuus quocumque perrexeris
et reducam te in terram hanc
nec dimittam nisi conplevero universa quae dixi
16 cumque evigilasset Iacob de somno ait
vere Dominus est in loco isto et ego nesciebam
17 pavensque quam terribilis inquit est locus iste
non est hic aliud nisi domus Dei et porta caeli
18 surgens ergo mane tulit lapidem quem subposuerat capiti suo
et erexit in titulum fundens oleum desuper
19 appellavitque nomen urbis Bethel quae prius Luza vocabatur
20 vovit etiam votum dicens
si fuerit Deus mecum et custodierit me in via per quam ambulo
et dederit mihi panem ad vescendum
et vestem ad induendum
21 reversusque fuero prospere ad domum patris mei
erit mihi Dominus in Deum
22 et lapis iste quem erexi in titulum vocabitur Domus Dei
cunctorumque quae dederis mihi decimas offeram tibi