Psalmi i Davidit
1 Davidi i drejtoi Zotit fjalët e kësaj kënge ditën që Zoti e shpëtoi nga dora e armiqve dhe nga dora e Saulit 2 e tha:
«Zoti është shkëmbi im,
fortesa ime e çliruesi im,
3 është Perëndia im,
shkrepi ku gjej strehë.
Zoti është mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim,
ai është kështjella ime.
4 Lavdi pastë Zoti!
I thirra dhe nga armiqtë shpëtova.
5 Valët e vdekjes më mbërthyen,
përrenj shkatërrimi më tmerruan.
6 Leqet e skëterrës më rrethuan,
më zunë pritë grackat e vdekjes.
7 Kur u gjenda ngushtë, i thirra Zotit,
i thirra Perëndisë tim.
Nga tempulli i tij e dëgjoi zërin tim,
klithma ime arriti te veshët e tij.
8 Ndaj toka u trand e u tund,
themelet e qiejve u shkundën e luajtën vendit,
prej zjarrit të zemërimit të tij.
9 Tym doli nga flegrat e hundës së tij
e nga goja e tij zjarr shkrumbues.
Thëngjij përvëlues prej tij flakëruan.
10 Qiejt i uli e zbriti poshtë,
me një re të errët nën këmbë.
11 Hipur mbi një kerub fluturoi,
u shfaq mbi krahët e erës.
12 Errësirën e hodhi rreth vetes,
tendë iu bënë retë e dendura si ujërat e errëta.
13 Prej shkëlqimit të tij
flakëronte prush i zjarrtë.
14 Zoti bëri të gjëmojnë qiejt,
i Tejlarti bëri t'i dëgjohet zëri.
15 Shigjetat e tij dërgoi dhe i shpërndau,
me rrufe i gjuajti e i shpartalloi.
16 Burimet e deteve u dukën,
themelet e tokës u zbuluan,
prej qortimit tënd, o Zot,
prej shfryrjes së flegrave të tua.
17 Dorën shtriu nga lart e më kapi,
më nxori prej ujërave të shumtë.
18 Më shpëtoi nga armiq të fuqishëm,
nga ata që më urrenin,
që ishin më të fortë se unë.
19 M'u vërsulën ditën e fatkeqësisë sime,
por Zoti u bë përkrahësi im.
20 Më nxori në vend të hapur,
më shpëtoi se më kishte për zemër.
21 Kështu bëri Zoti me mua,
se jam i drejtë,
kështu më shpërbleu,
se të pastra duart i kam.
22 Udhët e Zotit kam ndjekur
e nuk jam larguar nga Perëndia im me ligësi.
23 Gjithë vendimet e tij i mbaj parasysh,
nga rregullat e tij nuk shmangem.
24 Kam qenë i ndershëm me të
dhe veten nga paudhësia e kam ruajtur.
25 Zoti më shpërbleu se jam i drejtë,
se e pa që jam i pastër.
26 Njeriut besnik ti i qëndron besnik,
me të ndershmin i ndershëm tregohesh.
27 Me njeriun e pastër tregohesh i pastër,
por me të mbrapshtin tregohesh dinak.
28 Popullin e përvuajtur e shpëton,
por sytë e krenarëve i ul poshtë.
29 O Zot, ti je dritëza ime.
Perëndia im ma ndriçon errësirën.
30 Me ty do t'i sulmoj çetat plaçkitëse,
me Perëndinë tim do t'i kapërcej muret.
31 Udha e Perëndisë është e përsosur,
fjala e Zotit e sprovuar në zjarr,
ai është mburojë i të gjithë atyre
që kërkojnë strehë tek ai.
32 Kush tjetër është Perëndi veç Zotit?
Kush tjetër është shkëmb veç Perëndisë tonë?
33 Perëndia që më dha forcë,
e ma bëri udhën të përsosur.
34 Këmbët m'i bëri të shpejta si të drerit,
në vende të larta më vuri të qëndroj.
35 Duart m'i mësoi për betejë,
që krahët e mi të ndejnë hark bronzi.
36 Më dhe mburojën e shpëtimit tënd,
përkrahja jote më madhëroi.
37 E shtrove udhën para hapave të mi
e këmbët nuk më rrëshqitën.
38 I ndoqa pas armiqtë e i shtypa,
nuk do të kthehem pa i shkatërruar.
39 U dhashë fund,
i qëllova e më nuk ngrihen,
ranë para këmbëve të mia.
40 Më dhe forcë për të luftuar
e ata që m'u ngritën kundër
nën këmbë m'i përkule.
41 I bëre armiqtë e mi të më kthejnë kurrizin,
ata që më urrenin i zhbiva.
42 Hodhën vështrimin,
por s'kishte kush t'i shpëtonte,
i thirrën edhe Zotit,
por nuk iu përgjigj.
43 I thërrmova si pluhurin që e merr era,
i shkërmoqa e i shkela si baltën e rrugës.
44 Më çlirove nga grindjet e popullit,
në krye të kombeve më vure,
një popull që nuk më njihte më shërbeu.
45 Me të dëgjuar për mua, u bindën,
bijtë e të huajve u përkulën para meje.
46 U zbehën, u drodhën,
e nga fortesat e tyre dolën.
47 Zoti është i gjallë!
Bekuar qoftë shkëmbi im!
Perëndia u madhëroftë,
ai, shkëmbi i shpëtimit tim!
48 Ai merr shpagim për mua,
popujt nën këmbë m'i nënshtron,
49 nga armiqtë e mi më çliron.
Ti më ngre mbi kundërshtarët e mi,
prej njeriut të dhunshëm më shpëton.
50 Ndaj të përlëvdoj mes kombeve, o Zot,
emrin tënd përhimnoj.
51 Zoti ia shton fitoret mbretit të tij,
tregon mirësi përjetë ndaj të vajosurit të vet,
Davidit e gjithë pasardhësve të tij».
1 locutus est autem David Domino verba carminis huius
in die qua liberavit eum Dominus
de manu omnium inimicorum suorum et de manu Saul
2 et ait Dominus petra mea et robur meum et salvator meus
3 Deus meus fortis meus sperabo in eum
scutum meum et cornu salutis meae elevator meus et refugium meum
salvator meus de iniquitate liberabis me
4 laudabilem invocabo Dominum et ab inimicis meis salvus ero
5 quia circumdederunt me contritiones mortis
torrentes Belial terruerunt me
6 funes inferi circumdederunt me
praevenerunt me laquei mortis
7 in tribulatione mea invocabo Dominum et ad Deum meum clamabo
et exaudiet de templo suo vocem meam
et clamor meus veniet ad aures eius
8 commota est et contremuit terra
fundamenta montium concussa sunt et conquassata
quoniam iratus est
9 ascendit fumus de naribus eius
et ignis de ore eius voravit
carbones incensi sunt ab eo
10 et inclinavit caelos et descendit et caligo sub pedibus eius
11 et ascendit super cherubin et volavit et lapsus est super pinnas venti
12 posuit tenebras in circuitu suo latibulum
cribrans aquas de nubibus caelorum
13 prae fulgore in conspectu eius succensi sunt carbones ignis
14 tonabit de caelis Dominus et Excelsus dabit vocem suam
15 misit sagittas et dissipavit eos fulgur et consumpsit eos
16 et apparuerunt effusiones maris et revelata sunt fundamenta orbis
ab increpatione Domini ab inspiratione spiritus furoris eius
17 misit de excelso et adsumpsit me extraxit me de aquis
multis
18 liberavit me ab inimico meo potentissimo
ab his qui oderant me
quoniam robustiores me erant
19 praevenit me in die adflictionis meae
et factus est Dominus firmamentum meum
20 et eduxit me in latitudinem
liberavit me quia placuit ei
21 retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam
et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi
22 quia custodivi vias Domini et non egi impie a Deo meo
23 omnia enim iudicia eius in conspectu meo
et praecepta eius non amovi a me
24 et ero perfectus cum eo et custodiam me ab iniquitate mea
25 et restituet Dominus mihi secundum iustitiam meam
et secundum munditiam manuum mearum in conspectu oculorum suorum
26 cum sancto sanctus eris et cum robusto perfectus
27 cum electo electus eris
et cum perverso perverteris
28 et populum pauperem salvum facies
oculisque tuis excelsos humiliabis
29 quia tu lucerna mea Domine
et Domine inluminabis tenebras meas
30 in te enim curram accinctus in Deo meo transiliam murum
31 Deus inmaculata via eius
eloquium Domini igne examinatum
scutum est omnium sperantium in se
32 quis est deus praeter Dominum
et quis fortis praeter Deum nostrum
33 Deus qui accingit me fortitudine
et conplanavit perfectam viam meam
34 coaequans pedes meos cervis et super excelsa mea statuens me
35 docens manus meas ad proelium
et conponens quasi arcum aereum brachia mea
36 dedisti mihi clypeum salutis tuae
et mansuetudo mea multiplicavit me
37 dilatabis gressus meos subtus me et non deficient tali mei
38 persequar inimicos meos et conteram
et non revertar donec consumam eos
39 consumam eos et confringam ut non consurgant
cadent sub pedibus meis
40 accinxisti me fortitudine ad proelium
incurvabis resistentes mihi sub me
41 inimicos meos dedisti mihi dorsum odientes me et disperdam eos
42 clamabunt et non erit qui salvet ad Dominum et non exaudiet eos
43 delebo eos ut pulverem terrae
quasi lutum platearum comminuam eos atque conpingam
44 salvabis me a contradictionibus populi mei
custodies in caput gentium
populus quem ignoro serviet mihi
45 filii alieni resistent mihi auditu auris oboedient mihi
46 filii alieni defluxerunt et contrahentur in angustiis suis
47 vivit Dominus et benedictus Deus meus
et exaltabitur Deus fortis salutis meae
48 Deus qui das vindictas mihi et deicis populos sub me
49 qui educis me ab inimicis meis et a resistentibus mihi elevas me
a viro iniquo liberabis me
50 propterea confitebor tibi Domine in gentibus et nomini tuo cantabo
51 magnificanti salutes regis sui
et facienti misericordiam christo suo
David et semini eius in sempiternum