Jakobi ikën nga Labani
1 Jakobi dëgjoi që të bijtë e Labanit thoshin: «Jakobi mori gjithçka kishte ati ynë dhe gjithë këtë pasuri e përfitoi prej tij». 2 Jakobi vuri re se Labani nuk e shihte si më parë. 3 Atëherë Zoti i tha Jakobit: «Kthehu në tokën e të parëve, te të afërmit e tu, e unë do të jem me ty».
4 Kështu, Jakobi dërgoi njerëz dhe thirri Rakelën e Lean në fushën, ku po kullotnin kopetë e tij, 5 e u tha: «Kam vënë re se ati juaj nuk më sheh si më parë, por Perëndia i atit tim ka qenë me mua. 6 Ju vetë e dini se i kam shërbyer atit tuaj me gjithë forcën time. 7 Por ai më mashtroi e ma ndërroi pagën dhjetë herë. Megjithatë, Perëndia nuk e lejoi të më bëjë keq. 8 Kur thoshte: “Pikaloshet do të jenë paga jote”, atëherë e gjithë kopeja pillte bagëti pikaloshe. Dhe kur thoshte: “Laramanet do të jenë paga jote”, atëherë e gjithë kopeja pillte bagëti laramane. 9 Kështu, Perëndia ia mori bagëtitë atit tuaj e m'i dha mua.
10 Në kohën kur mbarseshin bagëtitë, pashë një ëndërr ku cjeptë që po ndërzeheshin ishin laramanë, pikaloshë e me pulla. 11 Dhe në ëndërr, engjëlli i Perëndisë më tha: “Jakob!”. E unë thashë: “Ja ku jam!”. 12 Ai tha: “Kam parë gjithçka që të ka bërë Labani, prandaj ngriji sytë e shiko tërë cjeptë që po ndërzehen. Ata janë laramanë, pikaloshë e me pulla. 13 Unë jam Perëndia që t'u shfaq në Betel, aty ku ti vajose një përmendore e m'u betove. Tani, ngrihu e dil nga ky vend e kthehu në vendlindjen tënde”». 14 Atëherë Rakela e Lea iu përgjigjën: «As ne nuk kemi më pjesë e trashëgimi në shtëpinë e atit tonë. 15 A nuk na ka trajtuar si të ishim të huaja? Na shiti e na i hëngri tërë paratë. 16 Gjithë pasuria që Perëndia ia mori atit tonë, është e jona dhe e bijve tanë. Prandaj, bëj siç të tha Perëndia». 17 Kështu, Jakobi u ngrit e i vuri bijtë e gratë mbi deve. 18 Mori bagëtinë e tërë pasurinë që kishte fituar në Padan Aram e u nis për në Kanaan, tek Isaku, ati i tij.
19 Ndërsa Labani kishte shkuar për të qethur dhentë, Rakela vodhi idhujt e të atit. 20 Jakobi e mashtroi Laban Arameasin, sepse nuk i tregoi se do të largohej. 21 Kështu, Jakobi u largua me gjithçka kishte. Ai u ngrit, kaloi lumin Eufrat e u drejtua kah mali i Gileadit.
Labani ndjek Jakobin
22 Ditën e tretë, i treguan Labanit se Jakobi kishte ikur. 23 Atëherë Labani bashkë me vëllezërit e vet e ndoqi për shtatë ditë dhe e arriti në malin e Gileadit. 24 Perëndia iu shfaq Laban Arameasit natën në ëndërr e i tha: «Ruaj se i thua gjë Jakobit!».
25 Kur Labani e arriti Jakobin, Jakobi e kishte ngritur tendën në malin e Gileadit. Edhe Labani bashkë me vëllezërit i ngritën tendat po aty. 26 Atëherë Labani i tha Jakobit: «Çfarë bëre kështu? Më mashtrove e m'i rrëmbeve vajzat sikur të ishin robinja lufte. 27 Përse ike tinëz e më mashtrove? Përse nuk më tregove që të të përcillja me gëzim e me këngë, me lodër e me qeste? 28 Përse nuk më le t'i puth bijtë e bijat e mia? Bëre marrëzi! 29 Tani më ke rënë në dorë, por Perëndia i atit tënd më tha mbrëmë: “Ruaj se i thua gjë Jakobit!”. 30 Ti u largove se të ka marrë malli shumë për shtëpinë e atit tënd, po idhujt pse m'i vodhe?». 31 Jakobi iu përgjigj: «Ika se pata frikë. Mendoja se do të m'i merrje me dhunë bijat e tua. 32 Atij që do t'ia gjesh idhujt e tu, ai nuk do të jetojë më. Kërko e merr çka të përket në prani të vëllezërve tanë». Ai nuk e dinte se idhujt i kishte vjedhur Rakela.
33 Kështu, Labani hyri në tendën e Jakobit, në tendën e Leas e në tendën e dy shërbëtoreve, por nuk gjeti gjë. Pasi doli nga tenda e Leas, hyri në atë të Rakelës. 34 Ndërkohë Rakela i kishte marrë idhujt, i kishte vënë në samarin e devesë dhe ishte ulur mbi to. Labani rrëmoi në gjithë tendën, por nuk gjeti gjë. 35 Ajo i tha të atit: «Të mos zemërohet imzot që nuk mund të ngrihem para tij, sepse jam me të përmuajshmet e grave». Ai kërkoi, por nuk i gjeti idhujt.
36 Atëherë Jakobi u zemërua e shfreu kundër Labanit: «Çfarë faji bëra? Çfarë mëkati bëra që të më ndjekësh kështu 37 e të rrëmosh në çdo gjë timen? A gjete gjë tënden? Nxirri, pra, para vëllezërve të mi e të tu që ata të gjykojnë mes nesh. 38 Gjatë njëzet vjetëve që kam qenë me ty nuk të dështuan as delet, as dhitë dhe deshtë e kopesë nuk t'i hëngra. 39 Nuk të solla asnjë bagëti të shqyer nga bishat, sepse dëmin e paguaja vetë. Çfarëdo vidhej ditën apo natën e kërkoje nga dora ime. 40 Ditën më këpuste vapa e natën ngrica e nuk vija gjumë në sy. 41 Njëzet vjet kam qenë në shtëpinë tënde. Katërmbëdhjetë vjet të shërbeva për bijat e tua e gjashtë vjet për kopetë, ndërsa ti ma ndërrove pagën dhjetë herë. 42 Po të mos kishte qenë me mua Perëndia i Abrahamit, atit tim, dhe Tmerri i Isakut, ti tani do të më kishe nisur duarbosh. Por Perëndia i pa vuajtjet e mundin tim dhe prandaj të qortoi mbrëmë».
Besëlidhja mes Jakobit e Labanit
43 Atëherë Labani iu përgjigj Jakobit: «Këto bija janë bijat e mia, këta bij janë bijtë e mi, këto bagëti janë bagëtitë e mia dhe çdo gjë që sheh janë të miat. Por çfarë t'u bëj sot bijave të mia apo bijve që ato lindën? 44 Eja të lidhim një besëlidhje mes meje e teje si dëshmi mes nesh». 45 Kështu Jakobi mori një gur dhe e ngriti si përmendore. 46 Ai u tha të vetëve: «Mblidhni gurë!». Ata bënë një pirg me gurët që mblodhën e pastaj hëngrën pranë tyre. 47 Labani e quajti pirgun e gurëve Jegar Sahaduta, ndërsa Jakobi e quajti Galed. 48 Labani tha: «Sot, ky pirg gurësh është dëshmi mes meje e teje». Prandaj u quajt Galed 49 e Micpah, sepse tha: «Zoti shikoftë mes meje e teje, kur të jemi larg njëri-tjetrit. 50 Nëse i keqtrajton bijat e mia ose merr gra të tjera, edhe pse nuk do të ketë njeri pranë, shiko se Perëndia do të jetë dëshmitar mes meje e teje».
51 Pastaj Labani tha: «Ja pirgu i gurëve e përmendorja që vura mes meje e teje. 52 Ato janë dëshmi se as unë e as ti nuk do ta kalojmë këtë përmendore për t'i bërë keq njëri-tjetrit. 53 Perëndia i Abrahamit dhe Perëndia i Nahorit, perënditë e etërve të tyre, gjykofshin mes nesh». Atëherë Jakobi u betua për Tmerrin e Isakut, atit të tij. 54 Jakobi kushtoi një fli në mal e i thirri vëllezërit të hanë. Ata hëngrën dhe e kaluan natën në mal.
1 postquam autem audivit verba filiorum Laban dicentium
tulit Iacob omnia quae fuerunt patris nostri
et de illius facultate ditatus factus est inclitus
2 animadvertit quoque faciem Laban
quod non esset erga se sicut heri et nudius tertius
3 maxime dicente sibi Domino
revertere in terram patrum tuorum et ad generationem tuam
eroque tecum
4 misit et vocavit Rahel et Liam in agrum ubi pascebat greges
5 dixitque eis video faciem patris vestri
quod non sit erga me sicut heri et nudius tertius
Deus autem patris mei fuit mecum
6 et ipsae nostis quod totis viribus meis servierim patri vestro
7 sed pater vester circumvenit me
et mutavit mercedem meam decem vicibus
et tamen non dimisit eum Deus ut noceret mihi
8 si quando dixit variae erunt mercedes tuae
pariebant omnes oves varios fetus
quando vero e contrario ait alba quaeque accipies pro mercede
omnes greges alba pepererunt
9 tulitque Deus substantiam patris vestri et dedit mihi
10 postquam enim conceptus ovium tempus advenerat
levavi oculos meos et vidi in somnis
ascendentes mares super feminas
varios et maculosos et diversorum colorum
11 dixitque angelus Dei ad me in somnis Iacob
et ego respondi adsum
12 qui ait leva oculos tuos
et vide universos masculos ascendentes super feminas
varios respersos atque maculosos
vidi enim omnia quae fecit tibi Laban
13 ego sum Deus Bethel ubi unxisti lapidem et votum vovisti mihi
nunc ergo surge et egredere de terra hac
revertens in terram nativitatis tuae
14 responderunt Rahel et Lia
numquid habemus residui quicquam
in facultatibus et hereditate domus patris nostri
15 nonne quasi alienas reputavit nos
et vendidit comeditque pretium nostrum
16 sed Deus tulit opes patris nostri
et nobis eas tradidit ac filiis nostris
unde omnia quae praecepit fac
17 surrexit itaque Iacob
et inpositis liberis et coniugibus suis super camelos abiit
18 tulitque omnem substantiam et greges
et quicquid in Mesopotamiam quaesierat
pergens ad Isaac patrem suum in terram Chanaan
19 eo tempore Laban ierat ad tondendas oves
et Rahel furata est idola patris sui
20 noluitque Iacob confiteri socero quod fugeret
21 cumque abisset tam ipse quam omnia quae iuris eius erant
et amne transmisso pergeret contra montem Galaad
22 nuntiatum est Laban die tertio quod fugeret Iacob
23 qui adsumptis fratribus suis
persecutus est eum diebus septem
et conprehendit in monte Galaad
24 viditque in somnis dicentem sibi Dominum
cave ne quicquam aspere loquaris contra Iacob
25 iamque Iacob extenderat in monte tabernaculum
cum ille consecutus
eum cum fratribus suis
in eodem monte Galaad fixit tentorium
26 et dixit ad Iacob quare ita egisti
ut clam me abigeres filias meas quasi captivas gladio
27 cur ignorante me fugere voluisti nec indicare mihi
ut prosequerer te cum gaudio et canticis et tympanis et cithara
28 non es passus ut oscularer filios meos ac filias
stulte operatus es
et nunc
29 valet quidem manus mea reddere tibi
malum
sed Deus patris vestri heri dixit mihi
cave ne loquaris cum Iacob quicquam durius
30 esto ad tuos ire cupiebas
et desiderio tibi erat domus patris tui
cur furatus es deos meos
31 respondit Iacob quod inscio te profectus sum
timui ne violenter auferres filias tuas
32 quod autem furti arguis
apud quemcumque inveneris deos tuos
necetur coram fratribus nostris
scrutare quicquid tuorum apud me inveneris et aufer
haec dicens ignorabat quod Rahel furata esset idola
33 ingressus itaque Laban tabernaculum Iacob et
Liae et utriusque famulae non invenit
cumque intrasset tentorium Rahelis
34 illa festinans abscondit idola subter stramen
cameli et sedit desuper
scrutantique omne tentorium et nihil invenienti
35 ait
ne irascatur dominus meus quod coram te adsurgere nequeo
quia iuxta consuetudinem feminarum nunc accidit mihi
sic delusa sollicitudo quaerentis est
36 tumensque Iacob cum iurgio ait
quam ob culpam meam et ob quod peccatum sic exarsisti post
me
37 et scrutatus es omnem supellectilem meam
quid invenisti de cuncta substantia domus tuae
pone hic coram fratribus meis et fratribus tuis
et iudicent inter me et te
38 idcirco viginti annis fui tecum
oves tuae et caprae steriles non fuerunt
arietes gregis tui non comedi
39 nec captum a bestia ostendi tibi
ego damnum omne reddebam
quicquid furto perierat a me exigebas
40 die noctuque aestu urebar et gelu
fugiebat somnus ab oculis meis
41 sic per viginti annos in domo tua servivi tibi
quattuordecim pro filiabus et sex pro gregibus tuis
inmutasti quoque mercedem meam decem vicibus
42 nisi Deus patris mei Abraham et Timor Isaac adfuisset mihi
forsitan modo nudum me dimisisses
adflictionem meam et laborem manuum mearum respexit Deus
et arguit te heri
43 respondit ei Laban
filiae et filii et greges tui et omnia quae cernis mea
sunt
quid possum facere filiis et nepotibus meis
44 veni ergo et ineamus foedus ut sit testimonium inter me et te
45 tulit itaque Iacob lapidem et erexit illum in titulum
46 dixitque fratribus suis adferte lapides
qui congregantes fecerunt tumulum comederuntque super eum
47 quem vocavit Laban tumulus Testis
et Iacob acervum Testimonii
uterque iuxta proprietatem linguae suae
48 dixitque Laban tumulus iste testis erit inter me et te
hodie
et idcirco appellatum est nomen eius Galaad id est tumulus Testis
49 intueatur Dominus et iudicet inter nos
quando recesserimus a nobis
50 si adflixeris filias meas
et si introduxeris uxores alias super eas
nullus sermonis nostri testis est absque Deo qui praesens respicit
51 dixitque rursus ad Iacob
en tumulus hic et lapis quem erexi inter me et te
52 testis erit
tumulus inquam iste et lapis sint in testimonio
si aut ego transiero illum pergens ad te
aut tu praeterieris malum mihi cogitans
53 Deus Abraham et Deus Nahor iudicet inter nos Deus patris eorum
iuravit Iacob per Timorem patris sui Isaac
54 immolatisque victimis in monte
vocavit fratres suos ut ederent panem
qui cum comedissent manserunt ibi
55 Laban vero de nocte consurgens osculatus est filios et filias
suas
et benedixit illis reversus in locum suum