Vendimi për ta kapur
(Mt 26.1-5, Mt 14-16Mk 14.1-2, Mk 10-11Gjn 11.45-53)
1 Ndërkaq po afrohej festa e Bukëve të ndorme që quhet Pashkë. 2 Kryepriftërinjtë dhe shkruesit po kërkonin sesi ta vrisnin Jezuin, por kishin frikë nga populli. 3 Atëherë Satani hyri te Juda që quhej Iskariot e që ishte njëri prej të dymbëdhjetëve. 4 Ky shkoi për t'u marrë vesh me kryepriftërinjtë dhe rojat sesi mund t'ua dorëzonte Jezuin. 5 Ata u gëzuan shumë e ranë në një mendje për t'i dhënë para. 6 Kështu Juda pranoi dhe kërkonte rastin që t'ua dorëzonte pa qenë e pranishme turma.
Përgatitja e Darkës së Pashkës
(Mt 26.17-25Mk 14.12-21Gjn 13.21-30)
7 Kur erdhi dita e festës së Bukëve të ndorme, kur flijohej qengji i Pashkës, 8 Jezui dërgoi Pjetrin e Gjonin e u tha: «Shkoni e bëni përgatitjet që të hamë Pashkën». 9 Ata e pyetën: «Ku dëshiron ta përgatisim?». 10 Jezui u tha: «Dëgjoni, kur të hyni në qytet do të takoni një njeri që mban një shtambë me ujë. Shkojini pas deri te shtëpia ku do të hyjë ai 11 e i thoni të zotit të shtëpisë: “Mësuesi na ka dërguar të të pyesim: ku është dhoma e pritjes ku mund të ha Pashkën me dishepujt e mi?”. 12 Në katin e sipërm ai do t'ju tregojë një dhomë të madhe e të bërë gati. Aty shtrojeni darkën».
13 Ata shkuan, gjetën gjithçka siç u kishte thënë Jezui dhe përgatitën Pashkën.
Darka e Zotit
(Mt 26.26-30Mk 14.22-261Ko 11.23-25)
14 Kur erdhi koha, Jezui u ul për të ngrënë bashkë me apostujt. 15 Ai u tha: «Sa shumë kam dëshiruar ta ha këtë Pashkë me ju para se të vuaj, 16 sepse po ju them, nuk do të ha më nga kjo Pashkë, derisa ajo të përmbushet në mbretërinë e Perëndisë».
17 Pastaj mori kupën, tha lutjen e falënderimit e tha: «Merreni e ndajeni këtë mes jush. 18 Unë po ju them se që tani nuk do të pi më nga fryti i hardhisë, derisa të vijë mbretëria e Perëndisë».
19 Pastaj mori bukën, tha lutjen e falënderimit, e theu, ua dha dishepujve e tha: «Ky është trupi im që jepet për ju. Bëjeni këtë në përkujtimin tim».
20 Po ashtu, pas darkës, bëri edhe me kupën e tha: «Kjo kupë është besëlidhja e re në gjakun tim që derdhet për ju. 21 Por ja, dora e atij që po më tradhton është me mua në tryezë. 22 Biri i njeriut po shkon sikurse është caktuar, por mjerë ai njeri që e tradhton». 23 Atëherë ata filluan të pyesnin njëri-tjetrin se cili prej tyre do ta bënte këtë gjë.
Kush është më i madhi
24 Mes dishepujve lindi një grindje se kush prej tyre duhej të quhej më i madhi. 25 Por Jezui u tha: «Mbretërit e kombeve sundojnë mbi ta dhe ata që kanë pushtet mbi ta quhen bamirës. 26 Me ju nuk duhet të ndodhë kështu. Përkundrazi, më i madhi ndër ju duhet të bëhet si më i vogli dhe udhëheqësi si shërbëtori. 27 Kush është më i madh, ai që është në tryezë apo ai që shërben? A nuk është ai që rri në tryezë? Por unë jam mes jush si ai që shërben.
28 Ju jeni ata që keni qëndruar me mua në tundimet e mia 29 dhe unë po ju lë juve në dorë mbretërinë, ashtu si ma la mua Ati im, 30 që ju të mund të hani e të pini në tryezën e mbretërisë sime. Ju do të uleni në frone për të gjykuar dymbëdhjetë fiset e Izraelit».
Parathënia e mohimit të Pjetrit
(Mt 26.31-35Mk 14.27-31Gjn 13.36-38)
31 «Simon, Simon, ja, Satani kërkoi t'ju kalojë nëpër shoshë porsi grurin, 32 por unë jam lutur për ty që të mos shterojë besimi yt. Dhe ti, kur të kthehesh, forcoji vëllezërit e tu». 33 Pjetri i tha: «Zot, unë jam gati të vij me ty në burg e në vdekje». 34 Por Jezui iu përgjigj: «Pjetër, unë po të them se sot nuk do të ketë kënduar ende gjeli para se ti të mohosh tri herë që më njeh».
Para, trastë dhe shpatë
35 Pastaj Jezui u tha: «Kur ju dërgova pa para, pa trastë e pa sandale, a ju mungoi gjë?». Ata i thanë: «Asgjë». 36 Atëherë ai u tha: «Por tani, kush ka para, le t'i marrë me vete. Po ashtu edhe kush ka trastë. Dhe kush nuk ka shpatë, le të shesë gunën e vet e të blejë një shpatë. 37 Unë po ju them se në mua duhet të përmbushet çka është shkruar: u radhit me të paudhët. Se çfarë është thënë për mua po përmbushet». 38 Ata i thanë: «Zot, ja, këtu janë dy shpata». Ai u përgjigj: «Është mjaft».
Lutja në malin e Ullinjve
(Mt 26.36-46Mk 14.32-42)
39 Jezui doli e shkoi në malin e Ullinjve, siç e kishte zakon, dhe dishepujt shkuan pas tij. 40 Kur arriti atje, u tha dishepujve: «Lutuni që të mos bini në tundim». 41 Pastaj u largua prej tyre sa një e hedhur guri, ra në gjunjë e u lut 42 kështu: «Atë, nëse do, largoje këtë kupë prej meje. Megjithatë, u bëftë jo vullneti im, por i yti!». 43 Atëherë iu shfaq një engjëll nga qielli e i dha forcë. 44 Kur e zuri ankthi i vdekjes, u lut edhe më fort. Atëherë djersa e tij u bë si pika gjaku që binin në tokë . 45 Si u ngrit nga lutja, erdhi te dishepujt e i gjeti duke fjetur nga trishtimi. 46 Atëherë u tha: «Përse po flini? Ngrihuni e lutuni që të mos bini në tundim».
Tradhtia dhe arrestimi
(Mt 26.47-56Mk 14.43-50Gjn 18.3-11)
47 Ndërsa Jezui ishte ende duke folur, erdhi një turmë së cilës i printe njëri nga të dymbëdhjetët, ai që quhej Judë. Ai iu afrua Jezuit për ta puthur, 48 por Jezui i tha: «Judë, me puthje po e tradhton Birin e njeriut?». 49 Kur panë se çfarë po ndodhte, ata që ishin rreth tij i thanë: «Zot, a t'u biem me shpata?». 50 Atëherë njëri prej tyre goditi shërbëtorin e kryepriftit dhe i preu veshin e djathtë, 51 por Jezui tha: «Mjaft me kaq!». Pastaj ia preku veshin dhe e shëroi.
52 Jezui u tha kryepriftërinjve, rojave të tempullit e pleqve që kishin ardhur për të: «Paskeni ardhur të më merrni me shpata e shkopinj si të isha kusar? 53 Unë isha çdo ditë me ju në tempull e nuk më kapët, por ky është çasti juaj dhe pushteti i errësirës».
Mohimi i Pjetrit
(Mt 26.57-58, Mt 69-75Mk 14.53-54, Mk 66-72Gjn 18.12-18, Gjn 25-27)
54 Atëherë e kapën Jezuin, e morën dhe e çuan në shtëpinë e kryepriftit, ndërsa Pjetri e ndoqi nga larg. 55 Aty kishin ndezur një zjarr në mes të oborrit, ishin ulur së bashku dhe Pjetri ishte mes tyre. 56 Kur një shërbëtore e pa Pjetrin të ulur pranë zjarrit, ia nguli sytë e tha: «Edhe ky njeri ishte me të». 57 Por Pjetri e mohoi e tha: «Grua, unë nuk e njoh atë». 58 Pak më vonë dikush tjetër e pa Pjetrin e tha: «Edhe ti je një nga ata». Por Pjetri tha: «Nuk jam, o njeri». 59 Pas rreth një ore, edhe një tjetër nguli këmbë e tha: «Është e vërtetë që edhe ky ishte me të, sepse është galileas». 60 Por Pjetri tha: «O njeri, nuk e di për çfarë po flet». Atë çast, ndërsa ai po fliste, këndoi gjeli.
61 Atëherë Zoti u kthye dhe vështroi Pjetrin. Pjetrit iu kujtuan fjalët e Zotit kur i kishte thënë: «Sot, para se të këndojë gjeli, ti do të më mohosh tri herë». 62 Pastaj doli përjashta e qau me hidhërim.
Tallja
(Mt 26.67-68Mk 14.65)
63 Njerëzit që e ruanin Jezuin e tallnin dhe e rrihnin. 64 Ata ia lidhën sytë dhe e pyesnin: «Gjeje kush të goditi?». 65 Dhe e fyenin me shumë fjalë të tjera.
Para sinedrit
(Mt 26.59-66Mk 14.55-64Gjn 18.19-24)
66 Kur u bë ditë, u mblodhën pleqësia e popullit, kryepriftërinjtë e shkruesit, dhe e çuan Jezuin në sinedrin e tyre 67 e i thanë: «Nëse je Krishti, na e thuaj».
Por Jezui u tha: «Po t'jua them, nuk do të më besoni, 68 dhe po t'ju pyes, nuk do të më përgjigjeni, 69 por që tani Biri i njeriut do të ulet në të djathtën e Perëndisë së pushtetshëm ». 70 Atëherë të gjithë thanë: «A je ti, pra, Biri i Perëndisë?». Dhe Jezui u tha: «Ju po e thoni. Unë jam». 71 Dhe ata thanë: «Për çfarë dëshmie tjetër kemi nevojë? E dëgjuam vetë nga goja e tij».
1 Adpropinquabat autem dies festus azymorum qui dicitur pascha
2 Et quaerebant principes sacerdotum et scribae
quomodo eum interficerent
timebant vero plebem
3 Intravit autem Satanas in Iudam
qui cognominatur Scarioth
unum de duodecim
4 Et abiit et locutus est cum principibus sacerdotum et magistratibus
quemadmodum illum traderet eis
5 et gavisi sunt et pacti sunt pecuniam illi dare
6 et spopondit
et quaerebat oportunitatem ut traderet illum sine turbis
7 venit autem dies azymorum in qua necesse erat occidi pascha
8 et misit Petrum et Iohannem dicens
euntes parate nobis pascha ut manducemus
9 at illi dixerunt ubi vis paremus
10 et dixit ad eos ecce introeuntibus vobis in civitatem
occurret vobis homo amphoram aquae portans
sequimini eum in domum in qua intrat
11 et dicetis patri familias domus dicit tibi magister
ubi est diversorium ubi pascha cum discipulis meis manducem
12 et ipse vobis ostendet cenaculum magnum stratum
et ibi parate
13 euntes autem invenerunt sicut dixit illis et paraverunt pascha
14 et cum facta esset hora discubuit et duodecim apostoli cum eo
15 Et ait illis
desiderio desideravi hoc pascha manducare vobiscum
antequam patiar
16 Dico enim vobis
quia ex hoc non manducabo illud donec impleatur in regno Dei
17 et accepto calice gratias egit et dixit accipite et dividite inter vos
18 dico enim vobis quod non bibam de generatione vitis
donec regnum Dei veniat
19 Et accepto pane gratias egit et fregit et dedit eis dicens
hoc est corpus meum quod pro vobis datur
hoc facite in meam commemorationem
20 Similiter et calicem postquam cenavit dicens
hic est calix novum testamentum in sanguine meo
quod pro vobis funditur
21 Verumtamen ecce manus tradentis me mecum est in mensa
22 et quidem Filius hominis secundum quod definitum est vadit
verumtamen vae illi homini per quem traditur
23 Et ipsi coeperunt quaerere inter se
quis esset ex eis qui hoc facturus esset
24 Facta est autem et contentio inter eos
quis eorum videretur esse maior
25 dixit autem eis reges gentium dominantur eorum
et qui potestatem habent super eos benefici vocantur
26 vos autem non sic
sed qui maior est in vobis fiat sicut iunior
et qui praecessor est sicut ministrator
27 Nam quis maior est qui recumbit an qui ministrat
nonne qui recumbit
ego autem in medio vestrum sum sicut qui ministrat
28 vos autem estis qui permansistis mecum in temptationibus meis
29 et ego dispono vobis sicut disposuit mihi Pater meus regnum
30 ut edatis et bibatis super mensam meam in regno
Et sedeatis super thronos iudicantes duodecim tribus Israhel
31 Ait autem Dominus
Simon Simon ecce Satanas expetivit vos
ut cribraret sicut triticum
32 ego autem rogavi pro te ut non deficiat fides tua
Et tu aliquando conversus confirma fratres tuos
33 Qui dixit ei
Domine tecum paratus sum et in carcerem et in mortem ire
34 et ille dixit dico tibi Petre
non cantabit hodie gallus donec ter abneges nosse me
35 Et dixit eis quando misi vos sine sacculo et pera et calciamentis
numquid aliquid defuit vobis
at illi dixerunt nihil
36 dixit ergo eis
sed nunc qui habet sacculum tollat similiter et peram
et qui non habet vendat tunicam suam et emat gladium
37 Dico enim vobis
quoniam adhuc hoc quod scriptum est oportet impleri in me
et quod cum iniustis deputatus est
etenim ea quae sunt de me finem habent
38 At illi dixerunt Domine ecce gladii duo hic
at ille dixit eis satis est
39 Et egressus ibat secundum consuetudinem in montem Olivarum
secuti sunt autem illum et discipuli
40 Et cum pervenisset ad locum dixit illis
orate ne intretis in temptationem
41 Et ipse avulsus est ab eis quantum iactus est lapidis
et positis genibus orabat
42 dicens
Pater si vis transfer calicem istum a me
verumtamen non mea voluntas sed tua fiat
43 Apparuit autem illi angelus de caelo confortans eum
et factus in agonia prolixius
orabat
44 et factus est sudor eius sicut guttae sanguinis decurrentis in terram
45 Et cum surrexisset ab oratione et venisset ad discipulos suos
invenit eos dormientes prae tristitia
46 et ait illis quid dormitis
surgite orate ne intretis in temptationem
47 Adhuc eo loquente ecce turba
et qui vocabatur Iudas unus de duodecim antecedebat eos
Et adpropinquavit Iesu ut oscularetur eum
48 Iesus autem dixit ei Iuda osculo Filium hominis tradis
49 Videntes autem hii qui circa ipsum erant quod futurum erat
dixerunt ei Domine si percutimus in gladio
50 et percussit unus ex illis servum principis sacerdotum
et amputavit auriculam eius dextram
51 respondens autem Iesus ait sinite usque huc
Et cum tetigisset auriculam eius sanavit eum
52 Dixit autem Iesus ad eos qui venerant ad se
principes sacerdotum et magistratus templi et seniores
quasi ad latronem existis cum gladiis et fustibus
53 cum cotidie vobiscum fuerim in templo
non extendistis manus in me
sed haec est hora vestra et potestas tenebrarum
54 Conprehendentes autem eum duxerunt ad domum principis sacerdotum
Petrus vero sequebatur a longe
55 accenso autem igni in medio atrio
et circumsedentibus illis erat Petrus in medio eorum
56 quem cum vidisset ancilla quaedam sedentem ad lumen
et eum fuisset intuita dixit et hic cum illo erat
57 at ille negavit eum dicens mulier non novi illum
58 Et post pusillum alius videns eum dixit et tu de illis es
Petrus vero ait o homo non sum
59 et intervallo facto quasi horae unius
alius quidam adfirmabat dicens
vere et hic cum illo erat nam et Galilaeus est
60 et ait Petrus homo nescio quod dicis
et continuo adhuc illo loquente cantavit gallus
61 Et conversus Dominus respexit Petrum
et recordatus est Petrus verbi Domini sicut dixit
quia priusquam gallus cantet ter me negabis
62 et egressus foras Petrus flevit amare
63 Et viri qui tenebant illum inludebant ei caedentes
64 et velaverunt eum et percutiebant faciem eius
et interrogabant eum dicentes prophetiza quis est qui te percussit
65 et alia multa blasphemantes dicebant in eum
66 Et ut factus est dies
convenerunt seniores plebis et principes sacerdotum et scribae
et duxerunt illum in concilium suum dicentes
si tu es Christus dic nobis
67 Et ait illis si vobis dixero non creditis mihi
68 si autem et interrogavero
non respondebitis mihi neque dimittetis
69 Ex hoc autem erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei
70 Dixerunt autem omnes tu ergo es Filius Dei
qui ait vos dicitis quia ego sum
71 At illi dixerunt quid adhuc desideramus testimonium
ipsi enim audivimus de ore eius