Kushtimi i të parëlindurve
1 Zoti i tha Moisiut: 2 «M'i kushto tërë të parëlindurit! Fryti i parë i çdo barku në Izrael, si i njerëzve, ashtu dhe i kafshëve, do të më përkasë mua!».
3 Atëherë Moisiu i tha popullit: «Kujtojeni këtë ditë në të cilën dolët nga Egjipti, nga vendi i skllavërisë, sepse Zoti ju shpëtoi që andej me dorën e tij të fuqishme. Mos hani bukë të mbrujtur, 4 sepse sot, në muajin e Abibit, po dilni nga Egjipti. 5 Mbaje këtë rit në këtë muaj edhe kur Zoti të të çojë në tokën e kananitëve, hititëve, amoritëve, hivitëve dhe jebusitëve, në tokën ku rrjedh qumësht e mjaltë, të cilën u zotua t'ua japë etërve të tu. 6 Për shtatë ditë do të hash bukë të ndorme dhe ditën e shtatë do të kremtosh për nder të Zotit. 7 Për shtatë ditë të hahet bukë e ndorme. Të mos gjendet bukë e mbrujtur e tharm askund në vendin tënd. 8 Atë ditë do t'i thuash birit tënd: “Kjo bëhet për çfarë Zoti bëri për mua kur dola nga Egjipti”. 9 Mbaje këtë si shenjë në dorë e në ballë që ligji i Zotit të jetë gjithmonë në buzët e tua, sepse Zoti të nxori nga Egjipti me dorë të fuqishme. 10 Mbaje këtë rregull në kohën e caktuar, vit pas viti.
11 Kur Zoti të të çojë në tokën e Kanaanit e të ta japë atë, ashtu siç t'u betua ty dhe etërve të tu, 12 kushtoji Zotit çdo fryt të parë të barkut. Çdo pjellë e parë e kafshëve që është mashkull do t'i përkasë Zotit. 13 Pjellën e parë të gomarit shpaguaje me dele. Nëse nuk e shpaguan, thyeja qafën. Do të shpaguash edhe tërë të parëlindurit meshkuj të bijve të tu.
14 Në të ardhmen, kur yt bir të pyesë për këtë rregull, thuaji: “Zoti na nxori nga Egjipti, nga vendi i skllavërisë, me dorë të fuqishme. 15 Kur faraoni këmbënguli që të mos iknim, Zoti vrau tërë të parëlindurit në tokën e Egjiptit, si të kafshëve, edhe të njerëzve. Prandaj dhe unë ia flijoj Zotit çdo fryt të parë të barkut që është mashkull, por të parëlindurit e bijve të mi i shpaguaj”. 16 Mbaje këtë si shenjë në dorë e si shirita në ballë, sepse Zoti na nxori nga Egjipti me dorë të fuqishme».
Dalja nga Egjipti
17 Faraoni e la popullin të ikë, por Perëndia nuk u priu nëpër tokën e filistinëve, edhe pse ishte më afër, sepse tha se po të përballej me luftë, populli do të pendohej e do të kthehej në Egjipt. 18 Kështu, Perëndia e solli popullin nëpër shkretëtirë drejt detit të Kuq dhe izraelitët marshuan prej Egjiptit në formacion lufte. 19 Moisiu mori me vete eshtrat e Jozefit, sepse ky u kishte kërkuar bijve të Izraelit të betohen kur u kishte thënë: «Perëndia me të vërtetë do të kujtohet për ju. Kur të ndodhë kjo, m'i merrni me vete eshtrat». 20 Pasi u larguan nga Sukoti, izraelitët fushuan në Etam, buzë shkretëtirës. 21 Gjatë ditës, Zoti u printe përpara me një shtyllë reje për t'u treguar udhën, ndërsa gjatë natës u printe me një shtyllë zjarri për t'u dhënë dritë, që izraelitët të udhëtonin ditë e natë. 22 Shtylla e resë dhe ajo e zjarrit ishin gjithmonë përpara popullit, ditë e natë.
1 locutusque est Dominus ad Mosen dicens
2 sanctifica mihi omne primogenitum
quod aperit vulvam in filiis Israhel
tam de hominibus quam de iumentis
mea sunt enim omnia
3 et ait Moses ad populum mementote diei huius
in qua egressi estis de Aegypto et de domo servitutis
quoniam in manu forti eduxit vos Dominus de loco isto
ut non comedatis fermentatum panem
4 hodie egredimini mense novarum frugum
5 cumque te introduxerit Dominus
in terram Chananei et Hetthei et Amorrei et Evei et Iebusei
quam iuravit patribus tuis ut daret tibi
terram fluentem lacte et melle
celebrabis hunc morem sacrorum mense isto
6 septem diebus vesceris azymis
et in die septimo erit sollemnitas Domini
7 azyma comedetis septem diebus
non apparebit apud te aliquid fermentatum
nec in cunctis finibus tuis
8 narrabisque filio tuo in die illo dicens
hoc est quod fecit Dominus mihi
quando egressus sum de Aegypto
9 et erit quasi signum in manu tua
et quasi monumentum ante oculos tuos
et ut lex Domini semper in ore tuo
in manu enim forti eduxit te Dominus de Aegypto
10 custodies huiuscemodi cultum statuto tempore a diebus in dies
11 cumque introduxerit te in terram Chananei
sicut iuravit tibi et patribus tuis
et dederit eam tibi
12 separabis omne quod aperit vulvam Domino
et quod primitivum est in pecoribus tuis
quicquid habueris masculini sexus consecrabis Domino
13 primogenitum asini mutabis ove
quod si non redemeris interficies
omne autem primogenitum hominis de filiis tuis pretio redimes
14 cumque interrogaverit te filius tuus cras dicens quid est hoc
respondebis ei
in manu forti eduxit nos Dominus de Aegypto de
domo servitutis
15 nam cum induratus esset Pharao et nollet nos dimittere
occidit Dominus omne primogenitum in terra Aegypti
a primogenito hominis usque ad primogenitum iumentorum
idcirco immolo Domino omne quod aperit vulvam masculini sexus
et omnia primogenita filiorum meorum redimo
16 erit igitur quasi signum in manu tua
et quasi adpensum quid ob recordationem inter oculos tuos
eo quod in manu forti eduxerit nos Dominus de Aegypto
17 igitur cum emisisset Pharao populum
non eos duxit Dominus per viam terrae Philisthim quae
vicina est
reputans ne forte paeniteret eum
si vidisset adversum se bella consurgere
et reverteretur in Aegyptum
18 sed circumduxit per viam deserti quae est iuxta mare Rubrum
et armati ascenderunt filii Israhel de terra Aegypti
19 tulit quoque Moses ossa Ioseph secum
eo quod adiurasset filios Israhel dicens
visitabit vos Deus
efferte ossa mea hinc vobiscum
20 profectique de Soccoth
castrametati sunt in Etham in extremis finibus solitudinis
21 Dominus autem praecedebat eos ad ostendendam viam
per diem in columna nubis et per noctem in columna ignis
ut dux esset itineris utroque tempore
22 numquam defuit columna nubis per diem
nec columna ignis per noctem coram populo