Besëlidhja
1 Fjala që Zoti i drejtoi Jeremisë e i tha: 2 «Dëgjojini fjalët e kësaj besëlidhjeje dhe foluni njerëzve të Judës e banorëve të Jerusalemit. 3 Thuaju atyre: “Kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: mallkuar qoftë njeriu që nuk i dëgjon fjalët e kësaj besëlidhjeje, 4 që u urdhërova etërve tuaj, kur i nxora nga toka e Egjiptit, nga shkritoret. U pata thënë: dëgjojeni zërin tim dhe zbatoni gjithçka ju urdhërova, që ju të jeni populli im e unë të jem Perëndia juaj, 5 që të mund ta mbaj betimin që u bëra etërve tuaj, për t'u dhënë një tokë ku rrjedh qumësht e mjaltë, siç është sot”». Atëherë unë u përgjigja: «Ashtu qoftë, Zot!».
6 Dhe Zoti më tha: «Shpall në qytetet e Judës dhe në rrugët e Jerusalemit të gjitha këto fjalë: dëgjojini fjalët e kësaj besëlidhjeje dhe zbatojini, 7 se fort i porosita etërit tuaj, që nga dita kur i nxora nga Egjipti deri më sot, duke u thënë ta dëgjonin zërin tim. 8 Por ata nuk dëgjuan e nuk vunë vesh, përkundrazi, secili ndoqi kryeneçësinë e zemrës së vet të ligë, prandaj ua vura kundër të gjitha fjalët e kësaj besëlidhjeje që u urdhërova ta zbatonin, por nuk e zbatuan».
9 Zoti më tha: «Njerëzit e Judës dhe banorët e Jerusalemit kanë bërë një përbetim. 10 Ata iu kthyen ligësive të hershme të etërve të tyre, të cilët nuk deshën t'i dëgjonin fjalët e mia, por shkuan pas perëndive të tjerë e u shërbyen. Shtëpia e Izraelit dhe shtëpia e Judës e thyen besëlidhjen që unë kisha bërë me etërit e tyre. 11 Prandaj, kështu thotë Zoti: ja, po u lëshoj një fatkeqësi, prej të cilës nuk mund të shpëtojnë. Atëherë ata do të më thërrasin, por unë nuk do t'i dëgjoj. 12 Qytetet e Judës dhe banorët e Jerusalemit do të shkojnë e do të thërrasin perënditë, të cilëve u kushtojnë temjan, por ata nuk do t'i shpëtojnë, kur t'i ketë zënë fatkeqësia. 13 Se sa numri i qyteteve të tua janë edhe perënditë e tua, o Judë. Sa numri i rrugëve të Jerusalemit janë altarët e turpit, altarët për t'i kushtuar temjan Baalit.
14 Ti mos u lut për këtë popull. Mos lartëso përgjërime e lutje për të, se nuk do t'i dëgjoj, kur të më thërrasin në fatkeqësinë e tyre. 15 Çfarë do i shtrenjti im në shtëpinë time? Ka kryer shumë vepra të liga. A mund të ta shmangë ndëshkimin mishi i kushtuar, që pastaj të ngazëllesh? 16 Ulli i harlisur, i bukur e me fryte të shijshme, kështu ta kishte vënë emrin Zoti. Me ushtimën e stuhisë i vuri zjarr e u dogjën degët e tij. 17 Zoti i ushtrive, që të mbolli, shpalli fatkeqësinë kundër teje, nga fatkeqësia që i shkaktoi vetes shtëpia e Izraelit dhe shtëpia e Judës, duke më zemëruar me flinë kushtuar Baalit.
Jereminë e kërcënojnë
18 Zoti ma bëri të ditur dhe unë e mora vesh,
atëherë m'i zbulove veprimet e tyre.
19 E unë, si qengj i butë
që e çojnë në thertore,
nuk e dija se sendërgjonin kundër meje:
“Ta shembim pemën sa ka fryte,
ta shkulim nga toka e të gjallëve,
të mos i kujtohet më emri!”.
20 O Zoti i ushtrive, gjykatës i drejtë,
ti që veshkat dhe zemrën shqyrton,
ma shfaq hakmarrjen tënde kundër tyre,
se ty ta parashtrova çështjen time.
21 Prandaj, kështu thotë Zoti i ushtrive kundër njerëzve të Anatotit që duan të të marrin shpirtin e më thonë: “Mos profetizo në emër të Zotit, që mos të të vrasim me duart tona”. 22 Prandaj, kështu thotë Zoti i ushtrive: “Ja, do t'i ndëshkoj. Të rinjtë e tyre do të vdesin prej shpatës. Bijtë e bijat e tyre do të vdesin prej urisë. 23 Nuk do të mbesë gjallë askush prej tyre, se do t'u lëshoj fatkeqësinë njerëzve të Anatotit, në vitin e ndëshkimit të tyre”».
1 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino dicens
2 audite verba pacti huius
et loquimini ad viros Iuda et habitatores Hierusalem
3 et dices ad eos haec dicit Dominus Deus Israhel
maledictus vir qui non audierit verba pacti huius
4 quod praecepi patribus vestris in die qua eduxi eos de terra Aegypti
de fornace ferrea dicens
audite vocem meam et facite omnia quae praecipio vobis
et eritis mihi in populum et ego ero vobis in Deum
5 ut suscitem iuramentum quod iuravi patribus vestris
daturum me eis terram fluentem lacte et melle sicut est dies haec
et respondi et dixi amen Domine
6 et dixit Dominus ad me vociferare omnia verba haec
in civitatibus Iuda et foris Hierusalem dicens
audite verba pacti huius et facite illa
7 quia contestans contestatus sum patres vestros
in die qua eduxi eos de terra Aegypti usque ad diem hanc
mane surgens contestatus sum
et dixi audite vocem meam
8 et non audierunt nec inclinaverunt aurem suam
sed abierunt unusquisque in pravitate cordis sui mali
et induxi super eos omnia verba pacti huius
quod praecepi ut facerent et non fecerunt
9 et dixit Dominus ad me
inventa est coniuratio in viris Iuda et in habitatoribus Hierusalem
10 reversi sunt ad iniquitates patrum suorum priores
qui noluerunt audire verba mea
et hii ergo abierunt post deos alienos ut servirent eis
irritum fecerunt domus Israhel et domus Iuda pactum meum
quod pepigi cum patribus eorum
11 quam ob rem haec dicit Dominus
ecce ego inducam super eos mala
de quibus exire non poterunt
et clamabunt ad me et non exaudiam eos
12 et ibunt civitates Iuda et habitatores Hierusalem
et clamabunt ad deos quibus libant
et non salvabunt eos in tempore adflictionis eorum
13 secundum numerum enim civitatum tuarum erant dii tui Iuda
et secundum numerum viarum Hierusalem
posuistis aras confusionis aras ad libandum Baali
14 tu ergo noli orare pro populo hoc
et ne adsumas pro eis laudem et orationem
quia non exaudiam in tempore clamoris eorum ad me
in tempore adflictionis eorum
15 quid est quod dilectus meus in domo mea fecit scelera multa
numquid carnes sanctae auferent a te malitias tuas in quibus gloriata es
16 olivam uberem pulchram fructiferam speciosam vocavit Dominus nomen tuum
ad vocem loquellae grandis exarsit ignis in ea
et conbusta sunt frutecta eius
17 et Dominus exercituum qui plantavit te locutus est super te malum
pro malis domus Israhel et domus Iuda quae fecerunt sibi
ad inritandum me libantes Baali
18 tu autem Domine demonstrasti mihi et cognovi
tunc ostendisti mihi studia eorum
19 et ego quasi agnus mansuetus qui portatur ad victimam
et non cognovi quia super me cogitaverunt
consilia
mittamus lignum in panem eius et eradamus eum de terra viventium
et nomen eius non memoretur amplius
20 tu autem Domine Sabaoth qui iudicas iuste
et probas renes et cor
videam ultionem tuam ex eis tibi enim revelavi causam meam
21 propterea haec dicit Dominus ad viros Anathoth
qui quaerunt animam tuam et dicunt
non prophetabis in nomine Domini
et non morieris in manibus nostris
22 propterea haec dicit Dominus exercituum
ecce ego visitabo super eos
iuvenes morientur in gladio
filii eorum et filiae eorum morientur in fame
23 et reliquiae non erunt ex eis
inducam enim malum super viros Anathoth
annum visitationis eorum