Elifazi qorton Jobin
1 Elifaz Temaniti u përgjigj e tha:
2 «A përgjigjet i urti me fjalë që i merr era?
A e mbush barkun me erën e lindjes?
3 A mbrohet me fjalë të kota
e me shprehje pa dobi?
4 Por ti po e çart drojen,
po shpërfill lutjen para Perëndisë,
5 se faji yt e mëson gojën tënde
e ti zgjedh gjuhën e dinakëve.
6 Goja jote të dënon e jo unë,
buzët e tua dëshmojnë kundër teje.
7 A je ti njeriu i parë që u lind?
A para kodrave u përftove?
8 Mos ke përgjuar shestimet e Perëndisë
dhe e mban urtinë për vete?
9 Çfarë di ti, që ne s'e dimë?
Çfarë kupton ti, që ne s'e marrim vesh?
10 Ka ndër ne të thinjur e pleq,
më të moçëm se yt atë.
11 A pak janë për ty ngushëllimet e Perëndisë
e fjala e butë që të drejtohet?
12 Pse të gulçon zemra
e të flakërojnë sytë,
13 kur kthehesh kundër Perëndisë
e fjalët nga goja të rrjedhin?
14 Çfarë është njeriu që të jetë i pastër?
A është i drejtë kush lindi prej gruaje?
15 Perëndia s'beson as te shenjtorët e vet
e para tij as qielli s'është i pastër,
16 pale njeriu i pështirë e i çartur,
që e pi ligësinë si ujë.
17 Ta shpjegoj unë, më dëgjo!
Do të të tregoj ç'kam parë,
18 çfarë rrëfyen të urtët,
që të parët e tyre nuk ua fshehën.
19 Vetëm atyre u qe dhënë toka
e asnjë i huaj nuk kaloi mes tyre.
20 Keqbërësin e kaplon ankthi përditë
e mujshari i ka vitet të numëruara.
21 Klithma e tmerrit i gjëmon në veshë
e kur është i qetë e sulmon kusari.
22 Ai nuk shpreson se mund të dalë nga terri
dhe e di se shpata e pret.
23 Bredh e kërkon bukë: “Ku ka?”,
por e di se i erdhi dita e zezë.
24 Ankthi e mundimi e tmerrojnë
dhe e mposhtin, si mbreti i gatshëm për sulm.
25 Ngre dorë kundër Perëndisë,
krekoset kundër të gjithëpushtetshmit,
26 sulet kundër tij kryeneç,
i mbrojtur me shqyt të trashë,
27 me fytyrë të majme
e me dhjamë në ijë.
28 Banonte në qytetin plojë,
në shtëpi të shkretuara, kthyer në rrënoja.
29 Nuk do të pasurohet e nuk do t'i zgjasë fati,
as do të zërë rrënjë në dhe .
30 Nuk do t'i shpëtojë errësirës,
sythat zjarri do t'ia thajë
e lulet era do t'ia marrë.
31 Të mos i zërë besë kotësisë e të mos gënjehet,
se me kotësi do të shpërblehet.
32 Pa i ardhur dita do të vyshket
e nuk do të harliset dega e tij.
33 Do të shkundet si hardhia para se të piqet rrushi,
e si ulliri në lule do të harret.
34 Shoqëria e të pafeve është shterpë
dhe shtëpinë e mitëmarrësit zjarri e përlan.
35 Kush ngjiz trazirë, pjell ligësi
e në barkun e tyre gatitet mashtrimi».
1 respondens autem Eliphaz Themanites dixit
2 numquid sapiens respondebit quasi in ventum loquens
et implebit ardore stomachum suum
3 arguis verbis eum qui non est aequalis tui
et loqueris quod tibi non expedit
4 quantum in te est evacuasti timorem et tulisti preces coram Deo
5 docuit enim iniquitas tua os tuum
et imitaris linguam blasphemantium
6 condemnabit te os tuum et non ego et labia tua respondebunt tibi
7 numquid primus homo tu natus es et ante colles formatus
8 numquid consilium Dei audisti et inferior te erit eius sapientia
9 quid nosti quod ignoremus quid intellegis quod nesciamus
10 et senes et antiqui sunt in nobis multo vetustiores quam patres tui
11 numquid grande est ut consoletur te Deus
sed verba tua prava hoc prohibent
12 quid te elevat cor tuum
et quasi magna cogitans adtonitos habes oculos
13 quid tumet contra Deum spiritus tuus
ut proferas de ore huiuscemodi sermones
14 quid est homo ut inmaculatus sit
et ut iustus appareat natus de muliere
15 ecce inter sanctos eius nemo inmutabilis
et caeli non sunt mundi in conspectu eius
16 quanto magis abominabilis et inutilis homo
qui bibit quasi aquas iniquitatem
17 ostendam tibi audi me quod vidi narrabo tibi
18 sapientes confitentur et non abscondunt patres suos
19 quibus solis data est terra
et non transibit alienus per eos
20 cunctis diebus suis impius superbit
et numerus annorum incertus est tyrannidis eius
21 sonitus terroris semper in auribus illius
et cum pax sit ille insidias suspicatur
22 non credit quod reverti possit de tenebris
circumspectans undique gladium
23 cum se moverit ad quaerendum panem
novit quod paratus sit in manu eius tenebrarum dies
24 terrebit eum tribulatio et angustia
vallabit eum sicut regem qui praeparatur ad proelium
25 tetendit enim adversus Deum manum suam
et contra Omnipotentem roboratus est
26 cucurrit adversus eum erecto collo et pingui cervice armatus est
27 operuit faciem eius crassitudo et de lateribus eius arvina dependet
28 habitavit in civitatibus desolatis
et in domibus desertis quae in tumulos sunt redactae
29 non ditabitur nec perseverabit substantia eius
nec mittet in terra radicem suam
30 non recedet de tenebris
ramos eius arefaciet flamma
et auferetur spiritu oris sui
31 non credat frustra errore deceptus
quod aliquo pretio redimendus sit
32 antequam dies eius impleantur peribit
et manus eius arescet
33 laedetur quasi vinea in primo flore botrus eius
et quasi oliva proiciens florem suum
34 congregatio enim hypocritae sterilis
et ignis devorabit tabernacula eorum
qui munera libenter accipiunt
35 concepit dolorem et peperit iniquitatem
et uterus eius praeparat dolos