Brezi
1 Kështu më tha Zoti: «Shko e blej për vete një brez prej liri dhe vëre rreth ijëve pa e futur në ujë». 2 E bleva brezin, siç më kishte thënë Zoti, dhe e vura rreth ijëve. 3 Pastaj, fjala e Zotit m'u drejtua për së dyti: 4 «Merre brezin që bleve dhe ke në ijë, ngrihu, shko në Eufrat dhe fshihe atje, në plasën e një shkëmbi». 5 Atëherë shkova dhe e fsheha në Eufrat, siç më kishte urdhëruar Zoti. 6 Pas shumë ditësh, Zoti më tha: «Ngrihu, shko në Eufrat dhe merre prej andej brezin që të urdhërova të fshehësh atje». 7 Shkova në Eufrat, gërmova dhe e mora brezin nga vendi ku e kisha fshehur. Dhe, ja, brezi ishte shpërbërë e s'i duhej gjë kujt.
8 Atëherë m'u drejtua fjala e Zotit e më tha: 9 «Kështu thotë Zoti: njësoj do ta shpërbëj krenarinë e Judës dhe krenarinë e madhe të Jerusalemit. 10 Ky popull i mbrapshtë, që nuk pranon të dëgjojë fjalët e mia, që jeton në zemërngurtësi e shkon pas perëndive të huaj për t'u shërbyer e për t'i adhuruar, do të jetë si ky brez, që s'i duhet gjë kujt. 11 Sepse, siç ngjishet brezi ijëve të një burri, ashtu e pata ngjeshur rreth meje mbarë shtëpinë e Izraelit e mbarë shtëpinë e Judës, kumton Zoti, që të ishin populli im, emri im, lavdi im e nderi im, por nuk më dëgjuan.
Kacekët
12 Do t'u thuash këtë fjalë: “Kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: çdo kacek duhet të mbushet me verë”. E ata do të të thonë: “A nuk e dimë se çdo kacek duhet të mbushet me verë?”. 13 Atëherë ti do t'u thuash: “Kështu thotë Zoti: ja, do t'i bëj rrumbull e do t'i deh të gjithë banorët e kësaj toke, mbretërit që ulen mbi fronin e Davidit, profetët e mbarë banorët e Jerusalemit. 14 Do t'i përplas me njëri-tjetrin, etër e bij njësoj, kumton Zoti. As dhimbja, as keqardhja, as mëshira nuk do të më ndalojnë t'i rrënoj”».
Shpërngulja
15 Dëgjoni, mbani vesh e mos u krenoni,
se është Zoti ai që po flet.
16 Jepini lavdi Zotit, Perëndisë tuaj,
para se të bjerë terri
e para se t'u pengohen këmbët
mbi male në mugëtirë.
Ju prisni dritën,
por ai e kthen në terratisje
e kthen në sterrë.
17 Nëse nuk do të dëgjoni,
do të më vajtojë shpirti në fshehtësi
prej mendjemadhësisë suaj.
Lot do të derdhin e do të rrjedhin sytë e mi,
se do të robërohet grigja e Zotit.
18 Thuajini mbretit e nënës mbretëreshë:
«Uluni poshtë,
se ju ra prej kokës
kurora e shkëlqimit tuaj».
19 U ndrynë qytetet e Negevit
e nuk ka kush t'i hapë,
u shpërngul Juda mbarë,
krejt u shpërngul.
20 Çojini sytë,
shikoni ata që vijnë nga veriu.
Ku është tufa që të është dhënë,
grigja jote e bukur?
21 Çfarë do të thuash,
kur ai të vërë mbi ty
ata që i zure miq?
A nuk do të të zënë dhimbjet
si gruan kur lind?
22 E nëse thua në zemrën tënde:
«Përse më goditën këto?»,
shkak është paudhësia jote e madhe
që të është përvjelë fundi
e je përdhunuar.
23 A mund të ndërrojë lëkurë kushiti,
apo leopardi njollat?
Po ju, të mësuar të bëni keq,
a mund të bëni mirë?
24 Do t'ju shpërndaj si bykun
që e merr era e shkretëtirës.
25 Ky është shorti yt,
pjesa që mata për ty, kumton Zoti,
se më harrove mua
e i besove mashtrimit.
26 Prandaj edhe unë do të ta ngre fundin deri në fytyrë,
që të shihet turpi yt.
27 I shoh kurvëritë e tua,
ofshamat e tua,
ligësinë e tradhtive të tua,
pështirësitë e tua, në kodrinat e arave.
Mjerë ti, Jerusalem!
Ti nuk je i pastër.
Deri kur?
1 haec dicit Dominus ad me vade et posside tibi lumbare lineum
et pones illud super lumbos tuos et in aquam non inferes illud
2 et possedi lumbare iuxta verbum Domini
et posui circa lumbos meos
3 et factus est sermo Domini ad me secundo dicens
4 tolle lumbare quod possedisti quod est circa lumbos tuos
et surgens vade ad Eufraten
et absconde illud ibi in foramine petrae
5 et abii et abscondi illud in Eufraten
sicut praeceperat mihi Dominus
6 et factum est post dies plurimos dixit Dominus ad me
surge vade ad Eufraten et tolle inde lumbare
quod praecepi tibi ut absconderes illud ibi
7 et abii ad Eufraten
et fodi et tuli lumbare de loco ubi absconderam illud
et ecce conputruerat lumbare ita ut nullo usui aptum esset
8 et factum est verbum Domini ad me dicens
9 haec dicit Dominus
sic putrescere faciam superbiam Iuda et superbiam Hierusalem multam
10 populum istum pessimum qui nolunt audire verba mea
et ambulant in pravitate cordis sui
abieruntque post deos alienos ut servirent eis et adorarent eos
et erunt sicut lumbare istud quod nullo usui aptum est
11 sicut enim adheret lumbare ad lumbos viri
sic adglutinavi mihi omnem domum Israhel
et omnem domum Iuda dicit Dominus
ut esset mihi in populum et in nomen
et in laudem et in gloriam et non audierunt
12 dices ergo ad eos sermonem istum
haec dicit Dominus Deus Israhel
omnis laguncula implebitur vino
et dicent ad te numquid ignoramus
quia omnis laguncula implebitur vino
13 et dices ad eos haec dicit Dominus
ecce ego implebo omnes habitatores terrae huius
et reges qui sedent de stirpe David super thronum eius
et sacerdotes et prophetas
et omnes habitatores Hierusalem ebrietate
14 et dispergam eos virum a fratre suo
et patres et filios pariter ait Dominus
non parcam et non concedam neque miserebor ut non disperdam eos
15 audite et auribus percipite
nolite elevari quia Dominus locutus est
16 date Domino Deo vestro gloriam
antequam contenebrescat
et antequam offendant pedes vestri ad montes caligosos
expectabitis lucem
et ponet eam in umbram mortis et in caliginem
17 quod si hoc non audieritis
in abscondito plorabit anima mea a facie superbiae
plorans plorabit et deducet oculus meus lacrimam
quia captus est grex Domini
18 dic regi et dominatrici humiliamini sedete
quoniam descendit de capite vestro corona gloriae vestrae
19 civitates austri clausae sunt et non est qui aperiat
translata est omnis Iudaea transmigratione perfecta
20 levate oculos vestros et videte qui venitis ab aquilone
ubi est grex qui datus est tibi pecus inclitum tuum
21 quid dices cum visitaverit te
tu enim docuisti eos adversum te et erudisti in caput tuum
numquid non dolores adprehendent te quasi mulierem
parturientem
22 quod si dixeris in corde tuo
quare venerunt mihi haec
propter multitudinem iniquitatis tuae revelata sunt verecundiora tua
pollutae sunt plantae tuae
23 si mutare potest Aethiops pellem suam aut pardus varietates suas
et vos poteritis bene facere cum didiceritis malum
24 et disseminabo eos quasi stipulam quae vento raptatur in deserto
25 haec sors tua parsque mensurae tuae a me
dicit Dominus
quia oblita es mei et confisa es in mendacio
26 unde et ego nudavi femora tua contra faciem tuam
et apparuit ignominia tua
27 adulteria tua et hinnitus tuus scelus fornicationis tuae
super colles in agro vidi abominationes tuas
vae tibi Hierusalem non mundaberis post me usquequo adhuc