Mbreti i Aradit
1 Mbreti kananit i Aradit, që jetonte në Negev, dëgjoi se Izraeli po vinte udhës së Atarimit. Ai i sulmoi e zuri rob disa prej tyre. 2 Atëherë Izraeli iu zotua Zotit: «Nëse ma dorëzon me të vërtetë këtë popull, do t'i rrënoj qytetet e tyre». 3 Zoti e dëgjoi Izraelin dhe ia dorëzoi kananitët. Izraelitët i rrënuan krejt banorët e qytetet e tyre. Kështu, vendi u quajt Hormah.
Gjarpri prej bronzi
4 Izraelitët u nisën nga mali Hor rrugës së detit të Kuq për t'i rënë përqark tokës së Edomit. Por rrugës, populli e humbi durimin 5 e foli kundër Perëndisë e Moisiut: «Përse na nxorët nga Egjipti, që të vdesim në shkretëtirë? S'ka bukë, s'ka ujë e kjo bukë e shpifur na u neverit!». 6 Atëherë Zoti dërgoi mes popullit gjarpërinj helmues dhe ata e kafshuan popullin. Shumë prej izraelitëve vdiqën. 7 Populli shkoi te Moisiu e i tha: «Mëkatuam, sepse folëm kundër Zotit e kundër teje. Lutju Zotit që t'i largojë gjarpërinjtë prej nesh». Moisiu u lut për popullin 8 dhe Zoti i tha: «Bëj një gjarpër helmues dhe vendose në një shtyllë. Kushdo që është kafshuar, ta shikojë e ka për të jetuar». 9 Atëherë Moisiu bëri një gjarpër prej bronzi dhe e vendosi mbi një shtyllë. Nëse gjarpri kafshonte dikë, ai vështronte drejt gjarprit prej bronzi dhe jetonte.
Udhëtimi drejt Moabit
10 Izraelitët vijuan udhëtimin e fushuan në Obot. 11 Pastaj u nisën nga Oboti e fushuan në Ijim Abarim, në shkretëtirën përballë Moabit, në lindje. 12 U nisën prej andej e fushuan në luginën e Zeredit. 13 U nisën edhe prej Zeredit e fushuan matanë Arnonit që ndodhet në shkretëtirën përtej kufijve të amoritëve. Arnoni është në kufi me Moabin, mes Moabit e amoritëve, 14 prandaj edhe thuhet në librin e «Luftrave të Zotit»:
«Vahebi në Sufa
dhe luginat e Arnonit.
15 Rrëpira e luginave
që shtrihet drejt banesave të Arit
e përqafon kufijtë e Moabit».
16 Prej këndej shkuan në Beer. Ky është pusi ku Zoti i tha Moisiut: «Mblidhe bashkësinë që t'u jap ujë». 17 Dhe Izraeli këndoi këtë këngë:
«Gurro, o pus,
18 e ju këndojini pusit
që hapën prijësit,
që fisnikët e popullit gërmuan,
me skeptër e me shkop».
Pastaj prej shkretëtirës shkuan në Matanë, 19 prej Matanës në Nahaliel, prej Nahalielit në Bamot, 20 prej Bamotit në luginën që është në vendin e Moabit, në majë të Pisgahut prej nga shihet Jishmoni.
Mbreti i Sihonit
21 Izraeli dërgoi disa lajmëtarë te Sihoni, mbreti i amoritëve, e i tha: 22 «Më lër të kaloj përmes tokës tënde. Nuk do të kalojmë as nëpër ara e as nëpër vreshta, as nuk do të pimë ujë nga burimet. Do të ecim rrugës mbretërore derisa të kalojmë përtej kufijve të tu». 23 Por Sihoni nuk e la të kalojë përmes tokës së tij. Ai mblodhi tërë popullin dhe i doli para në shkretëtirë. Mbërriti në Jahac dhe e sulmoi. 24 Por Izraeli e shkoi në teh të shpatës dhe e pushtoi tokën e tij, nga Arnoni deri në Jabok, deri te pasardhësit e Amonit, sepse kufijtë e amonitëve ishin të mbrojtur mirë. 25 Izraeli i pushtoi të gjitha këto qytete amorite e banoi në to, në Heshbon dhe në të gjitha rrethinat. 26 Heshboni ishte qyteti i Sihonit, mbretit të amoritëve, i cili kishte luftuar kundër mbretit të mëparshëm të Moabit dhe ia kishte pushtuar tërë vendin që zotëronte, deri në Arnon. 27 Prandaj dhe rapsodët thoshin:
«Ejani në Heshbon!
Të ndërtohet e themelohet qyteti i Sihonit.
28 Zjarr shpërtheu prej Heshbonit,
flakë prej qytetit të Sihonit.
E përpiu Arin e Moabit,
i përlau majat e Arnonit.
29 Mjerë ti, o Moab!
Kaq e pate, o popull i Kemoshit!
Djemtë e tu i bëre ikanakë,
vajzat e tua robinja të Sihonit,
mbretit të amoritëve.
30 Me shigjeta i qëlluam.
Heshboni deri në Dibon u shkatërrua.
E rrënuam derisa zjarri u përhap në Medebë».
31 Kështu, Izraeli banoi në tokën e amoritëve. 32 Atëherë Moisiu dërgoi disa njerëz që të përgjojnë Jazerin. Ata i pushtuan rrethinat e Jazerit e i dëbuan amoritët që ishin atje.
Mbreti i Bashanit
33 Izraelitët u kthyen e shkuan rrugës për në Bashan. Ogu, mbreti i Bashanit, bashkë me gjithë popullin, u doli përpara në Edrej, që të ndeshej me ta. 34 Zoti i tha Moisiut: «Mos e ki frikë, se ta kam dorëzuar atë, gjithë popullin dhe tokën e tij. Vepro me të siç veprove me Sihonin, mbretin e amoritëve, që banonte në Heshbon». 35 Kështu, izraelitët i ranë aq fort Ogut, bijve e gjithë popullit të tij, sa askush nuk shpëtoi. Ata e pushtuan tokën e tij.
1 quod cum audisset Chananeus rex Arad
qui habitabat ad meridiem
venisse scilicet Israhel per exploratorum viam
pugnavit contra illum et victor existens duxit ex eo praedam
2 at Israhel voto se Domino obligans
ait
si tradideris populum istum in manu mea delebo urbes eius
3 exaudivitque Dominus preces Israhel et tradidit Chananeum
quem ille interfecit subversis urbibus eius
et vocavit nomen loci illius Horma id est anathema
4 profecti sunt autem et de monte Or
per viam quae ducit ad mare Rubrum
ut circumirent terram Edom
et taedere coepit populum itineris ac laboris
5 locutusque contra Deum et Mosen ait
cur eduxisti nos de Aegypto ut moreremur in solitudine
deest panis non sunt aquae
anima nostra iam nausiat super cibo isto levissimo
6 quam ob rem misit Dominus in populum ignitos serpentes
ad quorum plagas et mortes plurimorum
7 venerunt ad Mosen atque dixerunt
peccavimus quia locuti sumus contra Dominum et te
ora ut tollat a nobis serpentes
oravit Moses pro populo
8 et locutus est Dominus ad eum
fac serpentem et pone eum pro signo
qui percussus aspexerit eum vivet
9 fecit ergo Moses serpentem aeneum et posuit pro signo
quem cum percussi aspicerent sanabantur
10 profectique filii Israhel castrametati sunt in Oboth
11 unde egressi fixere tentoria in Hieabarim
in solitudine quae respicit Moab contra orientalem plagam
12 et inde moventes venerunt ad torrentem Zared
13 quem relinquentes castrametati sunt contra Arnon
quae est in deserto et prominet in finibus Amorrei
siquidem Arnon terminus est Moab dividens Moabitas et Amorreos
14 unde dicitur in libro bellorum Domini
sicut fecit in mari Rubro sic faciet in torrentibus Arnon
15 scopuli torrentium inclinati sunt
ut requiescerent in Ar et recumberent in finibus Moabitarum
16 ex eo loco apparuit puteus
super quo locutus est Dominus ad Mosen
congrega populum et dabo ei aquam
17 tunc cecinit Israhel carmen istud ascendat puteus concinebant
18 puteus quem foderunt principes et paraverunt duces multitudinis
in datore legis et in baculis suis
de solitudine Matthana
19 de Matthana Nahalihel
de Nahalihel in Bamoth
20 de Bamoth vallis est in regione Moab in vertice Phasga
et quod respicit contra desertum
21 misit autem Israhel nuntios ad Seon regem Amorreorum dicens
22 obsecro ut transire mihi liceat per terram tuam
non declinabimus in agros et vineas
non bibemus aquas ex puteis
via regia gradiemur donec transeamus terminos tuos
23 qui concedere noluit ut transiret Israhel per fines suos
quin potius exercitu congregato egressus est obviam in desertum
et venit in Iasa pugnavitque contra eum
24 a quo percussus est in ore gladii et possessa est terra eius
ab Arnon usque Iebboc et filios Ammon
quia forti praesidio tenebantur termini Ammanitarum
25 tulit ergo Israhel omnes civitates eius et habitavit in urbibus Amorrei
in Esebon scilicet et viculis eius
26 urbs Esebon fuit regis Seon Amorrei
qui pugnavit contra regem Moab
et tulit omnem terram quae dicionis illius fuerat usque Arnon
27 idcirco dicitur in proverbio
venite in Esebon aedificetur et construatur civitas Seon
28 ignis egressus est de Esebon flamma de oppido Seon
et devoravit Ar Moabitarum et habitatores excelsorum Arnon
29 vae tibi Moab peristi popule Chamos dedit filios eius in fugam
et filias in captivitatem regi Amorreorum Seon
30 iugum ipsorum disperiit ab Esebon usque Dibon
lassi pervenerunt in Nophe et usque Medaba
31 habitavit itaque Israhel in terra Amorrei
32 misitque Moses qui explorarent Iazer
cuius ceperunt viculos et possederunt habitatores
33 verteruntque se et ascenderunt per viam Basan
et occurrit eis Og rex Basan cum omni populo suo
pugnaturus in Edrai
34 dixitque Dominus ad Mosen ne timeas eum
quia in manu tua tradidi illum et omnem populum ac terram eius
faciesque illi sicut fecisti Seon regi Amorreorum habitatori Esebon
35 percusserunt igitur et hunc cum filiis suis
universumque populum eius usque ad internicionem
et possederunt terram illius