Gjykimi i Zotit
1 Kështu thotë Zoti:
qielli është froni im,
toka shtroja e këmbëve të mia.
Çfarë shtëpie do të më ndërtoni?
Cili është vendi ku do të gjej prehje?
2 Të gjitha këto i bëri dora ime,
kështu u krijuan të gjitha, kumton Zoti.
Vështrimin tim do ta hedh mbi të përulurin,
mbi atë që e ka shpirtin të dërrmuar,
mbi atë që dridhet prej fjalës sime.
3 Dikush kushton një dem
e mandej vret një njeri,
kushton një qengj
e mandej i thyen qafën qenit,
kushton një fli drithi
e mandej edhe gjakun e derrit,
kushton temjan
e mandej bekon idhullin.
Këta zgjedhin të ecin udhës së vet,
kënaqen me fëlliqësitë e tyre.
4 Por edhe unë do të zgjedh poshtërimin e tyre,
do të dërgoj mbi ta tmerrin,
sepse thirra, por nuk m'u përgjigjën,
fola, por nuk më dëgjuan,
Bënë çka është e keqe në sytë e mi,
zgjodhën çka nuk më pëlqen.
5 Dëgjojeni fjalën e Zotit,
ju që dridheni prej fjalës së tij!
Të afërmit tuaj, që ju urrejnë,
që ju përjashtojnë për shkak të emrit tim, thonë:
«Le ta dëftejë Zoti lavdinë e tij,
që ta shohim edhe ne gëzimin tuaj».
E pra, ata do të turpërohen!
6 Një rrapëllimë po del nga qyteti,
një zë dëgjohet prej tempullit!
Është zëri i Zotit
që po hakmerret ndaj armiqve të tij.
7 Para se të provonte dhimbjet, lindi,
para se t'i vinin dhimbjet, lindi djalë.
8 Kush e ka dëgjuar një gjë të tillë?
Kush ka parë gjëra të tilla?
A mund të lindë një vend në një ditë?
A mund të lindë një komb në një çast?
E pra, Sionin e zunë dhimbjet e lindjes
dhe bijtë e saj ajo i lindi.
9 «Unë, që jam shkaku i lindjes së jetës,
nuk do ta bëja të lindte?», thotë Zoti.
«Unë, që kujdesem për çdo lindje,
do ta pengoja të lindte?», thotë Perëndia.
Gëzim dhe bekim
10 Gëzohuni për Jerusalemin,
ngazëlleni për të, të gjithë ju që e doni!
Dëfreni bashkë me të, dëfreni,
të gjithë ju që vajtuat për të,
11 që prej gjirit të tij ngushëllues
të thithni qumësht e të ngiheni,
që prej thithave të begatisë së tij
të thithni e të kënaqeni!
12 Se kështu thotë Zoti:
ja, paqen do ta bëj të rrjedhë në të porsi lumi,
pasurinë e kombeve porsi përroi që vërshon.
Do t'ju mbajnë në gji kur të pini qumësht,
do t'ju mbështetin mbi gjunjë kur t'ju përkëdhelin.
13 Porsi nëna që ngushëllon të birin,
ashtu do t'ju ngushëlloj edhe unë.
Po, në Jerusalem ngushëllim do të gjeni!
14 Do të shihni e do t'ju gëzojë zemra,
si bari i njomë do t'ju përtërihen kockat.
Dora e Zotit do të shfaqet mbi shërbëtorët e tij
e mbi armiqtë e tij, zemërimi.
15 Se, ja, Zoti po vjen me zjarr,
qerret e tij janë porsi stuhia,
zemërimin e tij për ta shfryrë me furi,
qortimin e tij, me flakë zjarri.
16 Me flakë do të gjykojë Zoti,
me shpatë çdo qenie të gjallë.
Të shumtë do të jenë ata
që do të zhbihen prej Zotit.
17 Ata që shenjtërohen e pastrohen
për të shkuar mandej nëpër kopshtet e idhujve,
ata që hanë mishin e derrit,
gjëra të neveritshme e minj,
do të marrin fund që të gjithë,
kumton Zoti.
Fundi
18 Unë i njoh mirë veprat dhe synimet e tyre. Prandaj po vjen koha për t'i bashkuar të gjitha kombet e gjuhët. Ata do të vijnë e do të shohin lavdinë time. 19 Mes tyre do të vendos një shenjë dhe disa nga të mbijetuarit do t'i dërgoj te kombet, në Tarshish, në Pul, në Lud, te mjeshtrat e harkut, në Tubal, në Javan, në ishujt e largët, që për mua s'kanë dëgjuar dhe që lavdinë time s'e kanë parë. Ata do t'ua shpallin kombeve lavdinë time. 20 Ata do t'i kthejnë të gjithë vëllezërit tuaj, prej të gjitha kombeve ku janë, e do t'ia kushtojnë Zotit, me kuaj, me karroca, me qerre, me mushka e me deve njëgungëshe, në malin e tij të shenjtë, në Jerusalem, thotë Zoti. Po ashtu edhe bijtë e Izraelit do ta sjellin flinë e tyre në shtëpinë e Zotit në një enë të pastër. 21 Prej tyre do të zgjedh priftërinj e levitë, thotë Zoti.
22 Sikurse qielli i ri dhe toka e re,
që unë po krijoj,
do të qëndrojnë përherë para meje,
kumton Zoti,
ashtu do të mbetet edhe fara juaj,
edhe emri juaj.
23 Nga hëna e re në hënë të re,
nga e shtuna në të shtunë,
çdo qenie do të vijë
e para meje do të përkulet,
kumton Zoti.
24 E kur të dalin, kufoma do të shohin,
kufomat e atyre që u ngritën kundër meje.
Krimbi që i bren nuk do të ngordhë kurrë
e zjarri që i djeg nuk do të shuhet.
Të neveritshëm do të jenë ata
për çdo qenie të gjallë!
1 haec dicit Dominus
caelum sedis mea et terra scabillum pedum
meorum
quae ista domus quam aedificabitis mihi
et quis iste locus quietis meae
2 omnia haec manus mea fecit et facta sunt universa ista dicit Dominus
ad quem autem respiciam nisi ad pauperculum
et contritum spiritu et trementem sermones meos
3 qui immolat bovem quasi qui interficiat virum
qui mactat pecus quasi qui excerebret canem
qui offert oblationem quasi qui sanguinem suillum offerat
qui recordatur turis quasi qui benedicat idolo
haec omnia elegerunt in viis suis
et in abominationibus suis anima eorum delectata est
4 unde et ego eligam inlusiones eorum et quae timebant adducam eis
quia vocavi et non erat qui responderet
locutus sum et non audierunt
feceruntque malum in oculis meis et quae nolui elegerunt
5 audite verbum Domini qui tremetis ad verbum eius
dixerunt fratres vestri odientes vos et abicientes propter nomen meum
glorificetur Dominus et videbimus in laetitia vestra
ipsi autem confundentur
6 vox populi de civitate vox de templo
vox Domini reddentis retributionem inimicis suis
7 antequam parturiret peperit
antequam veniret partus eius peperit masculum
8 quis audivit umquam tale et quis vidit huic simile
numquid parturiet terra in die una aut parietur gens simul
quia parturivit et peperit Sion filios suos
9 numquid ego qui alios parere facio
ipse non pariam dicit Dominus
si ego qui generationem ceteris tribuo sterilis ero
ait Dominus Deus tuus
10 laetamini cum Hierusalem et exultate in ea
omnes qui diligitis eam
gaudete cum ea gaudio universi qui lugetis super eam
11 ut sugatis et repleamini ab ubere consolationis eius
ut mulgeatis et deliciis affluatis ab omnimoda gloria eius
12 quia haec dicit Dominus
ecce ego declinabo super eam quasi fluvium pacis
et quasi torrentem inundantem gloriam gentium quam sugetis
ad ubera portabimini
et super genua blandientur vobis
13 quomodo si cui mater blandiatur ita ego consolabor vos
et in Hierusalem consolabimini
14 videbitis et gaudebit cor vestrum
et ossa vestra quasi herba germinabunt
et cognoscetur manus Domini servis eius
et indignabitur inimicis suis
15 quia ecce Dominus in igne veniet et quasi turbo quadrigae eius
reddere in indignatione furorem suum
et increpationem suam in flamma ignis
16 quia in igne Dominus diiudicatur
et in gladio suo ad omnem carnem
et multiplicabuntur interfecti a Domino
17 qui sanctificabantur et mundos se putabant
in hortis post unam intrinsecus
qui comedebant carnem suillam et abominationem et murem
simul consumentur dicit Dominus
18 ego autem opera eorum et cogitationes eorum
venio ut congregem cum omnibus gentibus et linguis
et venient et videbunt gloriam meam
19 et ponam in eis signum et mittam ex eis qui salvati fuerint ad gentes
in mari in Africa in Lydia tenentes
sagittam in Italiam et Graeciam
ad insulas longe ad eos qui non audierunt de me
et non viderunt gloriam meam
et adnuntiabunt gloriam meam gentibus
20 et adducent omnes fratres vestros de cunctis gentibus donum Domino
in equis et in quadrigis et in lecticis et in mulis et in carrucis
ad montem sanctum meum Hierusalem dicit Dominus
quomodo si inferant filii Israhel munus in vase mundo in
domum Domini
21 et adsumam ex eis in sacerdotes et in Levitas dicit Dominus
22 quia sicut caeli novi et terra nova
quae ego facio stare coram me dicit Dominus
sic stabit semen vestrum et nomen vestrum
23 et erit mensis ex mense et sabbatum ex sabbato
veniet omnis caro ut adoret coram facie mea dicit Dominus
24 et egredientur et videbunt cadavera virorum
qui praevaricati sunt in me
vermis eorum non morietur
et ignis eorum non extinguetur
et erunt usque ad satietatem visionis omni carni
EXPLICIT LIBER ISAIAE PROPHETAE