Çlirimi i Sionit prej robërisë
1 Zgjohu, zgjohu,
ngjishu me fuqi, o Sion,
vishi rrobat e tua më të bukura,
o Jerusalem, qyteti i shenjtë,
se te ti nuk do të vijë më kurrë
i parrethpreri e i papastri.
2 Shkunde pluhurin,
ngrihu, o Jerusalem i robëruar,
zgjidhi vargonjtë që ke në qafë,
o e robëruara bijë e Sionit.
3 Se kështu thotë Zoti:
Ju shitën për hiçgjë,
por pa para do të shpengoheni.
4 Se kështu thotë Zoti Perëndi:
populli im zbriti dikur në Egjipt për të jetuar.
Mandej erdhën asirianët dhe e shtypën pa shkak.
5 E tani ç'fitoj unë këtu, kumton Zoti,
kur popullin tim e rrëmbyen pa shkak?
Sunduesit e tij ngadhënjejnë, kumton Zoti,
dhe emri im shahet përherë tërë ditën.
6 Prandaj populli im do ta njohë emrin tim,
prandaj atë ditë do ta dijë se unë jam
ai që thoshte: «Ja ku jam!».
7 Sa të bukura janë mbi male
këmbët e lajmëtarit,
të atij që shpall lajmin e paqes,
që shpall shpëtimin e i thotë Sionit:
«Perëndia yt mbretëron!».
8 Rojtarët e tu po thërrasin,
po ngrenë tok zërin e po brohorasin,
se me sytë e tyre po shohin
Zotin që kthehet në Sion.
9 Shpërtheni së bashku në britma gëzimi,
o rrënojat e Jerusalemit,
se Zoti i jep ngushëllim popullit të tij,
Jerusalemin po e shpengon.
10 Se Zoti e zhveshi krahun e tij të shenjtë
në sytë e mbarë kombeve.
Mbarë skajet e tokës do ta shohin
shpëtimin e Perëndisë tonë.
11 Nisuni, nisuni, dilni prej andej,
mos prekni asgjë të papastër,
dilni prej Babilonisë e pastrohuni,
o ju që mbartni enët e Zotit.
12 Se nuk do të dilni me nxitim,
me ngut nuk do të ikni.
Para jush do të shkojë Zoti,
pas jush do të jetë Perëndia i Izraelit.
Vuajtjet e shërbëtorit të Zotit
13 Ja, shërbëtorit tim do t'i prijë e mbara,
do të nderohet, do të lartësohet, shumë do të madhërohet.
14 Të shumtë ata që u shtangën prej tij,
kur panë pamjen e njeriut të shfytyruar,
kaq ndryshe nga trajta e bijve të njeriut.
15 Kështu, ai do të mahnitë shumë kombe
e mbretërit do të mbyllin gojën para tij,
sepse do të shohin çka nuk u ishte treguar,
do të kuptojnë çka nuk kishin dëgjuar.
1 consurge consurge induere fortitudine tua Sion
induere vestimentis gloriae tuae Hierusalem civitas sancti
quia non adiciet ultra
ut pertranseat per te incircumcisus et inmundus
2 excutere de pulvere consurge sede Hierusalem
solve vincula colli tui captiva filia Sion
3 quia haec dicit Dominus
gratis venundati estis et sine argento redimemini
4 quia haec dicit Dominus Deus
in Aegyptum descendit populus meus in principio ut colonus esset ibi
et Assur absque ulla causa calumniatus est eum
5 et nunc quid mihi est hic dicit Dominus
quoniam ablatus est populus meus gratis
dominatores eius inique agunt dicit Dominus
et iugiter tota die nomen meum blasphematur
6 propter hoc sciet populus meus nomen meum in die illa
quia ego ipse qui loquebar ecce adsum
7 quam pulchri super montes pedes adnuntiantis et praedicantis
pacem
adnuntiantis bonum praedicantis salutem
dicentis Sion regnavit Deus tuus
8 vox speculatorum tuorum
levaverunt vocem simul laudabunt
quia oculum ad oculum videbunt
cum converterit Dominus Sion
9 gaudete et laudate simul deserta Hierusalem
quia consolatus est Dominus populum suum redemit Hierusalem
10 paravit Dominus brachium sanctum suum in oculis omnium gentium
et videbunt omnes fines terrae salutare Dei nostri
11 recedite recedite exite inde pollutum nolite tangere
exite de medio eius mundamini qui fertis vasa Domini
12 quoniam non in tumultu exibitis nec in fuga properabitis
praecedet enim vos Dominus et congregabit vos Deus Israhel
13 ecce intelleget servus meus
exaltabitur et elevabitur et sublimis erit valde
14 sicut obstipuerunt super te multi
sic inglorius erit
inter viros aspectus eius
et forma eius inter filios hominum
15 iste asperget gentes multas
super ipsum continebunt reges os suum
quia quibus non est narratum de eo viderunt
et qui non audierunt contemplati sunt