Premtimi i haresë
1 «Në atë kohë, kumton Zoti, unë do të jem Perëndia i të gjitha fiseve të Izraelit e ata do të jenë populli im.
2 Kështu thotë Zoti:
gjeti hir në shkretëtirë
populli që i shpëtoi shpatës;
Izraeli po shkon drejt prehjes.
3 Prej së largu m'u dëftua Zoti:
“Të desha me dashuri të amshuar,
prandaj të mbeta besnik.
4 Do të të ngre sërish e ti do të ngrihesh,
o virgjëresha e Izraelit.
Sërish do të stolisesh me dajre
e do t'i prish valles së gaztorëve.
5 Sërish do të mbjellësh vreshta
në malet e Samarisë,
do të mbjellin mbjellësit
e do të begatohen.
6 Se do të vijë dita e vikamës së rojtarëve
në malin e Efraimit:
ngrihuni, të shkojmë në Sion,
te Zoti, Perëndia ynë”.
7 Se kështu thotë Zoti:
bëzani me hare për Jakobin,
galdoni për kreun e kombeve;
shpallni lavdërimin tuaj e thoni:
e shpëtoi Zoti popullin e vet,
tepricën e Izraelit.
8 Ja, unë po i sjell nga dheu i veriut
e po i mbledh nga skajet e dheut.
Ndër ta është i verbri e i çali,
shtatzëna e lehona:
një bashkësi e madhe
këtu do të kthehet.
9 Do të vijnë duke u dënesur,
por unë do t'i sjell të përdëllyer,
do t'u prij drejt rrjedhave të ujit,
në një udhë të drejtë
ku nuk do të pengohen,
se për Izraelin u bëra porsi atë
dhe Efraimi është i parëlinduri im».
10 «Dëgjojeni, o kombe, fjalën e Zotit,
shpalluani ishujve të largët e thoni:
ai që e shpërndau Izraelin, do ta mbledhë,
do ta ruajë grigjën e vet porsi bariu».
11 Se e shpagoi Zoti Jakobin,
e shpengoi nga dora e më të fortit.
12 Do të vijnë e do të brohorasin në lartësitë e Sionit,
shndritur prej mirësisë së Zotit,
për grurin, për mushtin e për vajin,
për grigjat e për tufat.
Si kopsht i ujitur do të jetë shpirti i tyre
e më nuk do të lëngojnë.
13 Atëherë do të gëzojnë virgjëreshat me valle,
rinia e pleqtë së bashku.
Do ta kthej zinë e tyre në hare,
do t'i ngushëlloj e do t'i lumturoj,
do t'ua heq pikëllimin.
14 Do t'i ngij priftërinjtë me dhjamë,
me të mirat e mia do të mbushet populli im,
kumton Zoti.
15 Kështu thotë Zoti:
një zë u dëgjua në Ramah,
rënkim e vajtim i hidhur.
Rakela qan fëmijët e saj,
ngushëllim për fëmijët e saj nuk do,
se nuk janë më.
16 Kështu thotë Zoti:
mos nxirr vaj nga zëri yt,
as lot nga sytë e tu,
se e kanë shpërblimin veprat e tua,
kumton Zoti,
e ata do të kthehen nga dheu i armikut.
17 Ka shpresë për të ardhmen tënde,
kumton Zoti,
do të kthehen bijtë e tu në trojet e veta.
18 «Dëgjova Efraimin tek ankohej:
“Ti më ndreqe e unë u ndreqa
porsi kau i pamësuar.
Kthemë ti e unë do të kthehem,
se ti je Zoti, Perëndia im.
19 Se pasi u largova, u pendova,
pasi ma bëre të ditur, shuplaka kofshën,
u turpërova e u përula,
se u ngarkova me nëmën e rinisë sime”.
20 A s'është Efraimi bir i dashur për mua?
A s'është djali i ëndjeve?
Se sa herë flas kundër tij,
prapë më vijnë ndër mend kujtimet,
prandaj më dridhen zorrët për të,
e me përdëllim do ta përdëllej,
kumton Zoti.
21 Cakto për vete shenjat,
vendos për vete udhërrëfyesit,
mbaje në zemër udhën,
rrugën në të cilën ke ecur.
Kthehu, o virgjëreshë e Izraelit,
kthehu te këto qytetet e tua.
22 Deri kur do të jesh e lëkundur,
o bijë besëshkalë?
Se Zoti krijoi një risi mbi dhe:
një femër i sillet rrotull një burri.
23 Kështu thotë Zoti i ushtrive, Perëndia i Izraelit: përsëri do të thonë këto fjalë në tokën e Judës dhe në qytetet e saj, pasi t'i kem kthyer të shpërngulurit e tyre:
të bekoftë Zoti, o shtëpi e drejtësisë,
o mal i shenjtë!
24 Atje do të banojnë së bashku Juda
dhe të gjitha qytetet e tij,
bujqit e prijësit e tufës.
25 Se do ta mëkoj shpirtin e mekur
e do të ngij çdo shpirt të drobitur».
26 Këtu u zgjova e pashë se kisha bërë gjumë të mirë.
Izraeli e Juda
27 «Ja, po vijnë ditët, kumton Zoti, kur do ta mbjell shtëpinë e Izraelit e të Judës me farë njerëzish e me farë bagëtish. 28 Atëherë, siç i mbajta sytë hapur mbi ta për t'i zhbirë e për t'i shembur, për t'i rrëzuar, për t'i rrënuar e për t'i dëmtuar, po ashtu do t'i mbaj sytë hapur mbi ta, për të ndërtuar e për të mbjellë, kumton Zoti. 29 Në ato ditë nuk do të thuhet më:
“Rrushin e thartë e hëngrën etërit,
por dhëmbët iu mpinë bijve”, 30 sepse secili do të vdesë për faj të vet. Do t'i mpihen dhëmbët vetëm atij që ha rrush të thartë».
Besëlidhja e re
31 «Ja, po vijnë ditët, kumton Zoti, kur do të bëj një besëlidhje të re me shtëpinë e Izraelit e me shtëpinë e Judës. 32 Jo si besëlidhja që bëra me etërit e tyre, kur i mora për dore, për t'i nxjerrë nga dheu i Egjiptit, besëlidhja ime, që ata e thyen, megjithëse unë isha zotëria i tyre, kumton Zoti. 33 Por, kjo është besëlidhja që do të bëj me shtëpinë e Izraelit, pas atyre ditëve, kumton Zoti: do ta vendos brenda tyre ligjin tim e do ta shkruaj në zemrën e tyre. Atëherë unë do të jem Perëndia i tyre e ata do të jenë populli im. 34 Nuk do ta mësojnë më njëri-tjetrin, duke thënë: “Njiheni Zotin”, sepse të gjithë do të më njohin, nga më i vogli deri te më i madhi prej tyre, kumton Zoti, se do t'ua fal fajin e nuk do ta kujtoj më mëkatin e tyre.
35 Kështu thotë Zoti,
që diellin gjatë ditës si dritë e cakton,
e gjatë natës, si dritë, hënën e yjet vendos,
që trazon detin, e valët e tij ushtojnë
dhe emrin e ka Zoti i ushtrive:
36 nëse këto ligje më dalin dore,
kumton Zoti,
vetëm atëherë do të reshtë Izraeli
e nuk do të jetë më para meje komb përgjithmonë.
37 Kështu thotë Zoti:
nëse mund të maten qiejt prej së larti
e të hulumtohen gjer poshtë themelet e tokës,
edhe unë do ta flak mbarë farën e Izraelit
për gjithçka bëri,
kumton Zoti».
Rindërtimi i Jerusalemit
38 «Ja, po vijnë ditët, kumton Zoti, kur qyteti do të rindërtohet për Zotin, që nga Kulla e Hananelit deri te Porta e Këndit. 39 Litari matës do të shtrihet përsëri deri te kodra e Garebit e do të sillet drejt Goahut. 40 Gjithë lugina e kufomave dhe e hirit dhe të gjitha rrafshinat deri te përroi Kidron, deri te qoshja e Portës së Kuajve drejt lindjes, do të jenë të shenjta për Zotin. Nuk do të zhbihen, as do të rrafshohen më».
1 in tempore illo dicit Dominus
ero Deus universis cognationibus Israhel
et ipsi erunt mihi in populum
2 haec dicit Dominus
invenit gratiam in deserto populus qui remanserat gladio
vadet ad requiem suam Israhel
3 longe Dominus apparuit mihi
et in caritate perpetua dilexi te ideo adtraxi te miserans
4 rursumque aedificabo te et aedificaberis virgo Israhel
adhuc ornaberis tympanis tuis
et egredieris in choro ludentium
5 adhuc plantabis vineas in montibus Samariae
plantabunt plantantes et donec tempus veniat non vindemiabunt
6 quia erit dies in qua clamabunt custodes in monte Ephraim
surgite et ascendamus in Sion ad Dominum Deum nostrum
7 quia haec dicit Dominus
exultate in laetitia Iacob et hinnite contra caput gentium
personate canite et dicite
salva Domine populum tuum reliquias Israhel
8 ecce ego adducam eos de terra aquilonis
et congregabo eos ab extremis terrae
inter quos erunt caecus et claudus et praegnans et pariens
simul
coetus magnus revertentium huc
9 in fletu venient
et in precibus deducam eos
et adducam eos per torrentes aquarum
in via recta et non inpingent in ea
quia factus sum Israheli pater et Ephraim primogenitus meus est
10 audite verbum Domini gentes
et adnuntiate insulis quae procul sunt et dicite
qui dispersit Israhel congregabit eum
et custodiet eum sicut pastor gregem suum
11 redemit enim Dominus Iacob
et liberavit eum de manu potentioris
12 et venient et laudabunt in monte Sion
et confluent ad bona Domini
super frumento et vino et oleo et fetu pecorum et armentorum
eritque anima eorum quasi hortus inriguus et ultra non esurient
13 tunc laetabitur virgo in choro iuvenes et senes simul
et convertam luctum eorum in gaudium
et consolabor eos et laetificabo a dolore suo
14 et inebriabo animam sacerdotum pinguedine
et populus meus bonis meis adimplebitur ait Dominus
15 haec dicit Dominus
vox in excelso audita est lamentationis fletus et luctus
Rachel plorantis filios suos
et nolentis consolari super eis quia non sunt
16 haec dicit Dominus quiescat vox tua a ploratu et oculi tui a lacrimis
quia est merces operi tuo ait Dominus
et revertentur de terra inimici
17 et est spes novissimis tuis ait Dominus
et revertentur filii ad terminos suos
18 audiens audivi Ephraim transmigrantem
castigasti me et eruditus sum quasi iuvenculus indomitus
converte me et revertar
quia tu Dominus Deus meus
19 postquam enim convertisti me egi paenitentiam
et postquam ostendisti mihi percussi femur meum
confusus sum et erubui
quoniam sustinui obprobrium adulescentiae meae
20 si filius honorabilis mihi Ephraim si puer delicatus
quia ex quo locutus sum de eo adhuc recordabor eius
idcirco conturbata sunt viscera mea super eum
miserans miserebor eius ait Dominus
21 statue tibi speculam pone tibi amaritudines
dirige cor tuum in viam directam in qua ambulasti
revertere virgo Israhel revertere ad civitates tuas istas
22 usquequo deliciis dissolveris filia vaga
quia creavit Dominus novum super terram
femina circumdabit virum
23 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel
adhuc dicent verbum istud in terra Iuda et in urbibus eius
cum convertero captivitatem eorum
benedicat tibi Dominus pulchritudo iustitiae mons sanctus
24 et habitabunt in eo Iudas et omnes civitates eius simul
agricolae et minantes greges
25 quia inebriavi animam lassam
et omnem animam esurientem saturavi
26 ideo quasi de somno suscitatus sum et vidi
et somnus meus dulcis mihi
27 ecce dies veniunt dicit Dominus
et seminabo domum Israhel et domum Iuda
semine hominis et semine iumentorum
28 et sicut vigilavi super eos ut evellerem et demolirer
et dissiparem et disperderem et adfligerem
sic vigilabo super eos ut aedificem et plantem ait Dominus
29 in diebus illis non dicent ultra
patres comederunt uvam acerbam et dentes filiorum obstipuerunt
30 sed unusquisque in iniquitate sua morietur
omnis homo qui comederit uvam acerbam obstupescent dentes eius
31 ecce dies veniunt dicit Dominus
et feriam domui Israhel et domui Iuda foedus novum
32 non secundum pactum quod pepigi cum patribus vestris
in die qua adprehendi manum eorum
ut educerem eos de terra Aegypti
pactum quod irritum fecerunt
et ego dominatus sum eorum dicit Dominus
33 sed hoc erit pactum quod feriam cum domo Israhel
post dies illos dicit Dominus
dabo legem meam in visceribus eorum
et in corde eorum scribam eam
et ero eis in Deum et ipsi erunt mihi in populum
34 et non docebunt ultra vir proximum suum
et vir fratrem suum dicens cognoscite Dominum
omnes enim cognoscent me
a minimo eorum usque ad maximum ait Dominus
quia propitiabor iniquitati eorum
et peccati eorum non ero memor amplius
35 haec dicit Dominus qui dat solem in lumine diei
ordinem lunae et stellarum in lumine noctis
qui turbat mare et sonant fluctus eius
Dominus exercituum nomen illi
36 si defecerint leges istae coram me dicit Dominus
tunc et semen Israhel deficiet
ut non sit gens coram me cunctis diebus
37 haec dicit Dominus
si mensurari potuerint caeli sursum
et investigari fundamenta terrae deorsum
et ego abiciam universum semen Israhel
propter omnia quae fecerunt dicit Dominus
38 ecce dies veniunt dicit Dominus et aedificabitur civitas Domino
a turre Ananehel usque ad portam Anguli
39 et exibit ultra norma mensurae in conspectu eius
super collem Gareb et circuibit Goatha
40 et omnem vallem cadaverum et cineris
et universam regionem mortis usque ad torrentem Cedron
et usque ad angulum portae Equorum orientalis
sanctum Domini non evelletur et non destruetur ultra in perpetuum