1 Kur pa që nuk mund t'i lindte fëmijë Jakobit, Rakela e pati zili të motrën e i tha Jakobit: «Më jep bij, përndryshe do të vdes!». 2 Jakobi u zemërua me Rakelën e i tha: «Mos jam Perëndia unë? Ai ta ka mohuar frytin e barkut». 3 Ajo tha: «Ja ku e ke Bilhën, shërbëtoren time. Fli me të. Kështu, ajo do të lindë në prehrin tim e prej saj do të bëhem edhe unë me fëmijë». 4 Rakela i dha Jakobit për grua Bilhën, skllaven e vet, e ai fjeti me të. 5 Ajo mbeti shtatzënë e i lindi Jakobit një djalë. 6 Atëherë Rakela tha: «Perëndia më dha të drejtë, ma dëgjoi edhe mua zërin e më dha një djalë». Prandaj e quajti Dan. 7 Bilha, skllavja e Rakelës, mbeti përsëri shtatzënë e i lindi Jakobit edhe një djalë. 8 Atëherë Rakela tha: «Fort u përlesha me time motër, por më në fund fitova». Prandaj e quajti Neftali.
9 Kur Lea pa që nuk mund të lindte më, mori Zilfën, skllaven e vet, e ia dha Jakobit për grua. 10 Ajo i lindi Jakobit një djalë. 11 Atëherë Lea tha: «Pata fat!». Prandaj e quajti Gad. 12 Zilfa, skllavja e Leas, i lindi Jakobit edhe një djalë tjetër. 13 Lea tha: «Lum unë, se gratë do të më quajnë të lume». Prandaj e quajti Asher.
14 Në kohën e korrjes së grurit, Rubeni doli në fushë, gjeti madërgona e ia dha të ëmës, Leas. Atëherë Rakela i tha: «Më jep disa nga madërgonat që të solli yt bir». 15 Por ajo iu përgjigj: «Pak të duket që më more tim shoq, tani dashke të më marrësh edhe madërgonat e tim biri!». Rakela i tha: «Në këmbim të madërgonave të tët biri, Jakobi do të flejë sonte me ty». 16 Në mbrëmje Jakobi u kthye nga fusha dhe Lea i doli para e i tha: «Do të flesh me mua, se të kam blerë me madërgonat e tim biri». Atë natë ai fjeti me të. 17 Perëndia e dëgjoi Lean. Ajo mbeti shtatzënë e i lindi Jakobit djalin e pestë. 18 Atëherë Lea tha: «Perëndia ma dha shpërblimin tim, sepse i dhashë tim shoqi skllaven time». Prandaj e quajti Isahar. 19 Lea mbeti përsëri shtatzënë e i lindi Jakobit djalin e gjashtë. 20 Ajo tha: «Perëndia më dha një dhuratë të mirë. Kësaj here im shoq do të më nderojë , sepse i kam lindur gjashtë djem». Prandaj e quajti Zabulon. 21 Pastaj lindi një vajzë dhe e quajti Dina.
22 Perëndia u kujtua për Rakelën. Ai e dëgjoi e i dha fëmijë. 23 Ajo mbeti shtatzënë, lindi një djalë e tha: «Perëndia ma hoqi turpin». 24 Prandaj e quajti Jozef e tha: «Zoti më shtoftë edhe me një djalë tjetër».
Jakobi dhe Labani
25 Kur Rakela lindi Jozefin, Jakobi i tha Labanit: «Më lër të shkoj në vendin tim e në tokën time. 26 M'i jep gratë e bijtë e mi, për të cilët të shërbeva, që të shkoj. Ti e di sa të kam shërbyer». 27 Labani iu përgjigj: «Nëse kam gjetur hir para teje, qëndro me mua, sepse kam parë se, falë teje, Zoti më ka bekuar. 28 Më thuaj sa e do pagën dhe unë do të ta jap». 29 Por Jakobi i tha: «Ti e di sa të kam shërbyer e sa shumë t'u shtuan bagëtitë nën kujdesin tim. 30 Në çdo gjë që bëra Zoti të bekoi. Edhe ato pak që kishe para se të vija unë, u shtuan e u shumuan. A nuk ka ardhur koha të punoj edhe për shtëpinë time?». 31 Labani i tha: «Çfarë do që të të jap?». Jakobi i tha: «Nuk dua asgjë, veç bëj si të them. Më lër t'i kullot e t'i ruaj përsëri bagëtitë e tua, 32 të shkoj sot mes tyre e të ndaj mënjanë çdo dele e dhi laramane ose pikaloshe e çdo qengj të zi. Ky do të jetë shpërblimi im. 33 Drejtësia ime do të duket nesër kur të vish për të parë shpërblimin tim. Çdo dhi që nuk është laramane ose pikaloshe e çdo qengj që nuk është i zi, do të quhet i vjedhur». 34 Labani tha: «Le të bëhet siç the ti». 35 Atë ditë Labani ndau mënjanë cjeptë e dhitë laramane e pikaloshe, çdo kafshë me njollë të bardhë, tërë qengjat e zinj e ua dha të bijve. 36 Ai u largua tre ditë rrugë larg Jakobit. Jakobi kulloste pjesën tjetër të bagëtive të Labanit.
37 Atëherë Jakobi mori thupra të njoma plepi, bajameje e rrapi dhe ua qëroi lëvoren vende-vende që t'u dukej e bardha e kërcellit. 38 Pastaj i vendosi në koritë, në rrjedhat e ujit, që të ishin përballë bagëtive kur vinin për të pirë, sepse ato mbarseshin kur vinin për të pirë. 39 Bagëtitë u mbarsën përballë thuprave e pollën keca laramanë e pikaloshë. 40 Jakobi i ndau edhe delet e i vuri përballë bagëtive të Labanit që ishin laramane e të zeza. E kështu, ai bëri bagëtitë e veta dhe nuk i bashkoi me ato të Labanit. 41 Sa herë që bagëtitë e shëndosha mbarseshin, ai i vinte thuprat në koritë para tyre, që të mbarseshin pranë thuprave. 42 Por, kur bagëtitë ishin të dobëta, ai nuk i vinte thuprat. Kështu, Labanit i mbetën të dobëtat, ndërsa Jakobit të shëndoshat. 43 Jakobi u pasurua tej mase e pati shumë bagëti, shërbëtorë, shërbëtore, deve e gomarë.
1 cernens autem Rahel quod infecunda esset
invidit sorori et ait marito suo
da mihi liberos alioquin moriar
2 cui iratus respondit Iacob
num pro Deo ego sum qui privavit te fructu ventris tui
3 at illa habeo inquit famulam Balam ingredere ad eam
ut pariat super genua mea et habeam ex ea filios
4 deditque illi Balam in coniugium
quae
5 ingresso ad se viro concepit et peperit filium
6 dixitque Rahel iudicavit mihi Dominus
et exaudivit vocem meam dans mihi filium
et idcirco appellavit nomen illius Dan
7 rursumque Bala concipiens peperit alterum
8 pro quo ait Rahel conparavit me Deus cum sorore mea et invalui
vocavitque eum Nepthalim
9 sentiens Lia quod parere desisset
Zelpham ancillam suam marito tradidit
10 qua post conceptum edente filium
11 dixit feliciter
et idcirco vocavit nomen eius Gad
12 peperit quoque Zelpha alterum
13 dixitque Lia hoc pro beatitudine mea
beatam quippe me dicent mulieres
propterea appellavit eum Aser
14 egressus autem Ruben tempore messis triticeae
in agro repperit mandragoras
quos matri Liae detulit
dixitque Rahel da mihi partem de mandragoris filii tui
15 illa respondit parumne tibi videtur quod praeripueris maritum mihi
nisi etiam mandragoras filii mei tuleris
ait Rahel dormiat tecum hac nocte pro mandragoris filii tui
16 redeuntique ad vesperam de agro Iacob
egressa est in occursum Lia
et ad me inquit intrabis
quia mercede conduxi te pro mandragoris filii mei
dormivit cum ea nocte illa
17 et exaudivit Deus preces eius
concepitque et peperit filium quintum
18 et ait
dedit Deus mercedem mihi quia dedi ancillam meam viro meo
appellavitque nomen illius Isachar
19 rursum Lia concipiens peperit sextum filium
20 et ait
ditavit me Deus dote bona etiam hac vice
mecum erit maritus meus eo quod genuerim ei sex filios
et idcirco appellavit nomen eius Zabulon
21 post quem peperit filiam nomine Dinam
22 recordatus quoque Dominus Rahelis
exaudivit eam et aperuit vulvam illius
23 quae concepit et peperit filium dicens
abstulit Deus obprobrium meum
24 et vocavit nomen illius Ioseph dicens
addat mihi Dominus filium alterum
25 nato autem Ioseph dixit Iacob socero suo
dimitte me ut revertar in patriam et
ad terram meam
26 da mihi uxores et liberos meos pro quibus servivi tibi ut abeam
tu nosti servitutem qua servivi tibi
27 ait ei Laban inveniam gratiam in conspectu tuo
experimento didici quod benedixerit mihi Deus propter te
28 constitue mercedem tuam quam dem tibi
29 at ille respondit tu nosti quomodo servierim tibi
et quanta in manibus meis fuerit possessio tua
30 modicum habuisti antequam venirem
et nunc dives effectus es
benedixitque tibi Dominus ad introitum meum
iustum est igitur ut aliquando provideam etiam domui meae
31 dixitque Laban quid dabo tibi
at ille ait nihil volo
sed si feceris quod postulo iterum pascam et custodiam pecora tua
32 gyra omnes greges tuos
et separa cunctas oves varias et sparso vellere
et quodcumque furvum et maculosum variumque
fuerit
tam in ovibus quam in capris
erit merces mea
33 respondebitque mihi cras iustitia mea
quando placiti tempus advenerit coram te
et omnia quae non fuerint varia et maculosa et furva
tam in ovibus quam in capris furti me arguent
34 dixit Laban gratum habeo quod petis
35 et separavit in die illo capras et oves
hircos et arietes varios atque maculosos
cunctum autem gregem unicolorem id est albi et nigri velleris
tradidit in manu filiorum suorum
36 et posuit spatium itineris inter se et generum dierum trium
qui pascebat reliquos greges eius
37 tollens ergo Iacob virgas populeas virides et amigdalinas et ex platanis
ex parte decorticavit eas
detractisque corticibus in his quae spoliata fuerant candor apparuit
illa vero quae integra erant viridia permanserunt
atque in hunc modum color effectus est varius
38 posuitque eas in canalibus ubi effundebatur aqua
ut cum venissent greges ad bibendum ante oculos haberent virgas
et in aspectu earum conciperent
39 factumque est ut in ipso calore coitus oves intuerentur
virgas
et parerent maculosa et varia et diverso colore respersa
40 divisitque gregem Iacob
et posuit virgas ante oculos arietum
erant autem alba quaeque et nigra Laban
cetera vero Iacob separatis inter se gregibus
41 igitur quando primo tempore ascendebantur oves
ponebat Iacob virgas in canalibus aquarum
ante oculos arietum et ovium
ut in earum contemplatione conciperent
42 quando vero serotina admissura erat et conceptus
extremus non ponebat eas
factaque sunt ea quae erant serotina Laban
et quae primi temporis Iacob
43 ditatusque est homo ultra modum
et habuit greges multos ancillas et servos camelos et asinos