Dorëzimi te Pilati
(Mk 15.1Lk 23.1-2Gjn 18.28-32)1 Në mëngjes herët të gjithë kryepriftërinjtë e pleqtë e popullit vendosën së bashku ta dënonin Jezuin me vdekje. 2 Pasi e lidhën, e morën e ia dorëzuan Pilatit, qeveritarit.
Vdekja e Judës
(Vp 1.18-19)3 Kur pa Juda, ai që e tradhtoi, se Jezuin e dënuan, u pendua, ia ktheu kryepriftit e pleqve tridhjetë monedhat e argjendta 4 e u tha: «Kam mëkatuar se tradhtova gjakun e pafajshëm». Ata i thanë: «E ç'na duhet neve! Kjo është punë për ty». 5 Pasi i hodhi monedhat e argjendta në tempull, u largua dhe shkoi e vari veten.
6 Kryepriftërinjtë morën monedhat e argjendta e thanë: «Nuk është e lejueshme t'i vëmë këto para në thesarin e tempullit, sepse janë para gjaku». 7 Atëherë vendosën të blinin me to arën e një poçari për ta bërë varrezë të huajsh. 8 Për këtë arsye ajo arë është quajtur deri më sot «Ara e Gjakut». 9 Kështu u përmbush çfarë qe thënë nga profeti Jeremi:
i morën tridhjetë monedhat e argjendta,
çmimi që kishin dhënë bijtë e Izraelit,
10 e blenë me to Arën e Poçarit,
siç më kishte urdhëruar Zoti.
Te Pilati
(Mk 15.2-5Lk 23.3-5Gjn 18.33-38)11 Jezui qëndronte para qeveritarit dhe ai e pyeti: «A je ti mbreti i judenjve?». Jezui i tha: «Ti vetë po e thua». 12 Por, kur e padisnin kryepriftërinjtë dhe pleqtë, nuk jepte asnjë përgjigje. 13 Atëherë Pilati i tha: «A nuk dëgjon sa gjëra po dëshmojnë kundër teje?». 14 Por Jezui nuk iu përgjigj asnjë padie, gjë që e çuditi shumë qeveritarin.
Dënimi me vdekje
(Mk 15.6-15Lk 23.13-25Gjn 18.39—19.16)15 Për çdo festë Pashke qeveritari e kishte bërë zakon të lironte një të burgosur sipas kërkesës së turmës. 16 Në atë kohë kishin në burg një të burgosur shumë të njohur që quhej Jezu Baraba. 17 Kur u mblodh turma, Pilati u tha: «Cilin doni t'ju liroj, Jezu Barabën apo Jezuin që quhet Krisht?». 18 Sepse e dinte se Jezuin e kishin dorëzuar nga smira.
19 Ndërsa Pilati ishte i ulur në fronin e gjykatësit, e shoqja i çoi fjalë: «Mos u ngatërro me atë njeri të drejtë, sepse sot kam vuajtur shumë në ëndërr për shkak të tij». 20 Por kryepriftërinjtë e pleqtë ia mbushën mendjen turmës që të kërkonin Barabën e të vrisnin Jezuin. 21 Qeveritari u tha përsëri: «Cilin nga të dy doni t'ju liroj?». Ata iu përgjigjën: «Barabën!». 22 Pilati i pyeti: «Atëherë çfarë të bëj me Jezuin që quhet Krisht?». Të gjithë i thanë: «Të kryqëzohet!». 23 Ai u tha: «Përse, ç'të keqe ka bërë?». Por ata thirrën edhe më fort: «Të kryqëzohet!». 24 Kur Pilati e pa se nuk po arrinte asgjë, por përkundrazi, po fillonte rrëmuja, mori ujë, lau duart para turmës e tha: «Unë nuk kam faj për gjakun e këtij njeriu. Është puna juaj!». 25 I gjithë populli u përgjigj: «Gjaku i tij rëntë mbi ne e mbi fëmijët tanë!». 26 Atëherë Pilati liroi Barabën, ndërsa Jezuin, pasi e fshikulluan, e dorëzoi që ta kryqëzonin.
Tallja
(Mk 15.16-20Gjn 19.2-3)27 Atëherë ushtarët e qeveritarit e futën Jezuin në pretorium dhe mblodhën tek ai tërë kohortën. 28 E zhveshën dhe e mbështollën me një petk të kuq. 29 Pastaj thurën një kurorë me gjemba e ia vunë në kokë. Në dorë i dhanë një kallam dhe, duke rënë në gjunjë para tij, talleshin me të e i thoshin: «Tungjatjeta, o mbreti i judenjve!». 30 E pështynë, morën një kallam dhe e godisnin në kokë. 31 Pasi e tallën, ia hoqën petkun, e veshën me rrobat e veta dhe e çuan për ta kryqëzuar.
Kryqëzimi
(Mk 15.21-32Lk 23.26-43Gjn 19.17-27)32 Kur dolën përjashta, ndeshën një njeri nga Kirena, që quhej Simon, të cilin e detyruan të mbartte kryqin e Jezuit. 33 Kur arritën te një vend që quhet Golgota, që do të thotë «Vendi i Kafkës», 34 i dhanë të pijë verë me një përzierje të hidhur, por kur e provoi, Jezui nuk deshi ta pijë.
35 Pasi e kryqëzuan, hodhën short për të ndarë rrobat e tij. 36 Pastaj u ulën e po e ruanin. 37 Mbi kokë i vunë shkrimin me shkakun e dënimit: «Ky është Jezui, mbreti i judenjve». 38 Bashkë me të kryqëzuan edhe dy kusarë, njërin në të djathtë e tjetrin në të majtë.
39 Kalimtarët e fyenin, tundnin kokën 40 e thoshin: «Ti që do ta shkatërroje tempullin e do ta ndërtoje për tri ditë, shpëto veten nëse je Biri i Perëndisë e zbrit nga kryqi!». 41 Edhe kryepriftërinjtë me shkruesit dhe pleqtë e tallnin e thoshin: 42 «Të tjerët i shpëtoi, ndërsa veten nuk e shpëtuaka dot. Ky që qenka mbreti i Izraelit, le të zbresë tani nga kryqi e atëherë do t'i besojmë. 43 Ky ka besuar në Perëndinë e ka thënë se është Biri i Perëndisë! Atëherë le ta shpëtojë Perëndia nëse e do». 44 Edhe kusarët që ishin kryqëzuar bashkë me të e përqeshnin në të njëjtën mënyrë.
Vdekja
(Mk 15.33-41Lk 23.44-49Gjn 19.28-30)45 Që nga mesdita e deri në orën tre pasdite u bë errësirë në gjithë tokën. 46 Rreth orës tre pasdite Jezui thirri me zë të lartë: «Eli, Eli, lema sabakthani ?» që do të thotë: «Perëndia im, Perëndia im, përse më braktise ?». 47 Disa nga ata që ishin aty kur e dëgjuan, thanë: «Ky po thërret Elinë». 48 Njëri prej tyre vrapoi, mori një sfungjer, e ngjeu në uthull, e vuri në një kallam e ia dha për ta pirë. 49 Të tjerët thoshin: «Prisni të shohim nëse do të vijë Elia për ta shpëtuar».
50 Jezui thirri përsëri me zë të lartë e dha shpirt. 51 Atëherë veli i tempullit u gris më dysh nga lart deri poshtë, toka u drodh e shkëmbinjtë u çanë. 52 Edhe varret u hapën e shumë trupa të shenjtësh që kishin vdekur u ngjallën 53 dhe, pasi dolën nga varret pas ngjalljes së tij, shkuan në qytetin e shenjtë e iu shfaqën shumë njerëzve.
54 Kryeqindësi dhe të tjerët që ishin me të për të ruajtur Jezuin, kur panë tërmetin dhe gjithçka që ndodhi, u frikësuan shumë e thanë: «Me të vërtetë ky qenka Biri i Perëndisë».
55 Aty gjendeshin edhe shumë gra që kishin shkuar pas Jezuit që nga Galilea dhe i kishin shërbyer. Ato po shikonin nga larg. 56 Ndër to ishte Maria Magdalena, Maria, nëna e Jakobit dhe Jozefit, si dhe nëna e bijve të Zebedeut.
Varrimi
(Mk 15.42-47Lk 23.50-56Gjn 19.38-42)57 Në mbrëmje erdhi një njeri i pasur nga Arimateja me emrin Jozef. Edhe ai kishte qenë dishepull i Jezuit. 58 Ai shkoi te Pilati e i kërkoi trupin e Jezuit. Atëherë Pilati urdhëroi t'ia jepnin.
59 Jozefi e mori trupin e Jezuit, e mbështolli me një pëlhurë të pastër prej liri 60 dhe e vendosi në varrin e ri që kishte hapur për vete në shkëmb. Pastaj rrokullisi një gur të madh te gryka e varrit e u largua.
61 Maria Magdalena dhe Maria tjetër po rrinin përballë varrit.
Rojat te varri
62 Të nesërmen ishte e shtunë . Kryepriftërinjtë dhe farisenjtë u mblodhën te Pilati 63 e i thanë: «Zotëri, na kujtohet se ai mashtrues, kur ishte ende gjallë, pati thënë: “Pas tri ditësh do të ngjallem”. 64 Prandaj jep urdhër që të sigurohet varri deri ditën e tretë, që të mos shkojnë dishepujt e tij për ta vjedhur trupin e pastaj t'i thonë popullit: “U ngjall prej të vdekurve”. Kështu mashtrimi i fundit do të jetë më i madh se i pari». 65 Pilati u tha: «Merrni roja dhe shkoni e siguroni varrin sa më mirë». 66 Ata shkuan dhe pasi e vulosën gurin e vendosën roja, e siguruan varrin.
1 Mane autem facto
consilium inierunt omnes principes sacerdotum et seniores populi
adversus Iesum
ut eum morti traderent
2 Et vinctum adduxerunt eum et tradiderunt Pontio Pilato praesidi
3 Tunc videns Iudas qui eum tradidit quod damnatus esset
paenitentia ductus rettulit triginta argenteos principibus sacerdotum
et senioribus
4 dicens
peccavi tradens sanguinem iustum
at illi dixerunt quid ad nos tu videris
5 et proiectis argenteis in templo
recessit et abiens laqueo se suspendit
6 principes autem sacerdotum acceptis argenteis dixerunt
non licet mittere eos in corbanan quia pretium sanguinis
est
7 consilio autem inito
emerunt ex illis agrum figuli in sepulturam peregrinorum
8 propter hoc vocatus est ager ille Acheldemach ager
sanguinis
usque in hodiernum diem
9 tunc impletum est quod dictum est per Hieremiam prophetam
dicentem
et acceperunt triginta argenteos pretium adpretiati
quem adpretiaverunt a filiis Israhel
10 et dederunt eos in agrum figuli sicut constituit mihi Dominus
11 Iesus autem stetit ante praesidem
et interrogavit eum praeses dicens tu es rex Iudaeorum
dicit ei Iesus tu dicis
12 Et cum accusaretur a principibus sacerdotum et senioribus nihil
respondit
13 tunc dicit illi Pilatus
non audis quanta adversum te dicant testimonia
14 et non respondit ei ad ullum verbum
ita ut miraretur praeses vehementer
15 Per diem autem sollemnem consueverat praeses dimittere populo unum vinctum quem voluissent
16 Habebat autem tunc vinctum insignem
qui dicebatur Barabbas
17 congregatis ergo illis dixit Pilatus
quem vultis dimittam vobis
Barabban an Iesum qui dicitur Christus
18 sciebat enim quod per invidiam tradidissent eum
19 Sedente autem illo pro tribunali
misit ad illum uxor eius dicens nihil tibi et iusto illi
multa enim passa sum hodie per visum propter eum
20 Princeps autem sacerdotum et seniores persuaserunt
populis
ut peterent Barabban Iesum vero perderent
21 respondens autem praeses ait illis
quem vultis vobis de duobus dimitti
at illi dixerunt Barabban
22 Dicit illis Pilatus
quid igitur faciam de Iesu qui dicitur Christus
23 dicunt omnes crucifigatur
ait illis praeses quid enim mali fecit
at illi magis clamabant dicentes crucifigatur
24 Videns autem Pilatus quia nihil proficeret sed magis tumultus fieret
accepta aqua lavit manus coram populo dicens
innocens ego sum a sanguine iusti huius vos videritis
25 et respondens universus populus dixit
sanguis eius super nos et super filios nostros
26 Tunc dimisit illis Barabban
Iesum autem flagellatum tradidit eis ut crucifigeretur
27 Tunc milites praesidis suscipientes Iesum in praetorio
congregaverunt ad eum universam cohortem
28 et exuentes eum clamydem coccineam circumdederunt ei
29 et plectentes coronam de spinis posuerunt super caput eius
et harundinem in dextera eius
et genu flexo ante eum inludebant dicentes
have rex Iudaeorum
30 Et expuentes in eum acceperunt harundinem et percutiebant caput eius
31 et postquam inluserunt ei exuerunt eum clamydem
et induerunt eum vestimentis eius
Et duxerunt eum ut crucifigerent
32 exeuntes autem invenerunt hominem cyreneum
nomine Simonem
hunc angariaverunt ut tolleret crucem eius
33 Et venerunt in locum qui dicitur Golgotha
quod est Calvariae locus
34 Et dederunt ei vinum bibere cum felle mixtum
et cum gustasset noluit bibere
35 Postquam autem crucifixerunt eum
diviserunt vestimenta eius sortem mittentes
36 et sedentes servabant eum
37 Et inposuerunt super caput eius causam ipsius scriptam
hic est Iesus rex Iudaeorum
38 Tunc crucifixi sunt cum eo duo latrones
unus a dextris et unus a sinistris
39 Praetereuntes autem blasphemabant eum
moventes capita sua
40 et dicentes
qui destruit templum
et in triduo illud reaedificat
salva temet ipsum si Filius Dei es descende de cruce
41 Similiter et principes sacerdotum inludentes cum scribis et senioribus
dicentes
42 alios salvos fecit se ipsum non potest salvum facere
si rex Israhel est descendat nunc de cruce
et credemus ei
43 confidet in Deo
liberet nunc eum si vult
dixit enim quia Dei Filius sum
44 Id ipsum autem et latrones qui fixi erant cum eo
inproperabant ei
45 A sexta autem hora tenebrae factae sunt super universam terram
usque ad horam nonam
46 Et circa horam nonam clamavit Iesus voce magna dicens
Heli Heli lema sabacthani
hoc est Deus meus Deus meus ut quid dereliquisti me
47 quidam autem illic stantes et audientes dicebant
Heliam vocat iste
48 Et continuo currens unus ex eis
acceptam spongiam implevit aceto et inposuit harundini
et dabat ei bibere
49 ceteri vero dicebant sine videamus an veniat Helias liberans eum
50 Iesus autem iterum clamans voce magna emisit spiritum
51 Et ecce velum templi scissum est in duas partes
a summo usque deorsum
Et terra mota est et petrae scissae sunt
52 et monumenta aperta sunt
et multa corpora sanctorum qui dormierant surrexerunt
53 et exeuntes de monumentis post resurrectionem eius
venerunt in sanctam civitatem et apparuerunt multis
54 Centurio autem et qui cum eo erant custodientes Iesum
viso terraemotu et his quae fiebant timuerunt valde dicentes
vere Dei Filius erat iste
55 Erant autem ibi mulieres multae a longe
quae secutae erant Iesum a Galilaea ministrantes ei
56 inter quas erat Maria Magdalene
et Maria Iacobi et Ioseph mater et mater filiorum Zebedaei
57 Cum sero autem factum esset
venit quidam homo dives ab Arimathia nomine Ioseph
qui et ipse discipulus erat Iesu
58 hic accessit ad Pilatum et petiit corpus Iesu
tunc Pilatus iussit reddi corpus
59 Et accepto corpore
Ioseph involvit illud sindone munda
60 et posuit illud in monumento suo novo quod exciderat in petra
et advolvit saxum magnum ad ostium monumenti et abiit
61 Erat autem ibi Maria Magdalene et altera Maria
sedentes contra sepulchrum
62 Altera autem die quae est post parasceven
convenerunt principes sacerdotum et Pharisaei ad Pilatum
63 dicentes
domine recordati sumus quia seductor ille dixit adhuc vivens
post tres dies resurgam
64 iube ergo custodiri sepulchrum usque in diem tertium
ne forte veniant discipuli eius et furentur eum
et dicant plebi surrexit a mortuis
et erit novissimus error peior priore
65 ait illis Pilatus habetis custodiam ite custodite sicut scitis
66 illi autem abeuntes munierunt sepulchrum
signantes lapidem cum custodibus