Dënimi i altarit të Betelit
1 Një njeri i Perëndisë mbërriti nga Juda në Betel me urdhër të Zotit kur Jeroboami po qëndronte para altarit për të kushtuar temjan. 2 Njeriu i Perëndisë iu drejtua altarit me fjalën e Zotit e tha: «Altar, altar! Kështu thotë Zoti: “Ja, një djalë, që do të lindë nga shtëpia e Judës e do të quhet Josi, do të flijojë mbi ty priftërinjtë e faltoreve në vende të larta, që kanë kushtuar temjan mbi ty, e mbi ty eshtra njerëzish do të djegë!”». 3 Po atë ditë njeriu i Perëndisë bëri një mrekulli e tha: «Ja cila do të jetë shenja që këto janë fjalët e Zotit: altari do të çahet e hiri që është mbi të, do të derdhet». 4 Kur mbreti Jeroboam dëgjoi fjalët, që njeriu i Perëndisë tha kundër altarit të Betelit, shtriu krahun nga altari ku ishte dhe urdhëroi që ta kapnin njeriun e Perëndisë. Por krahu iu tha e Jeroboami nuk mundi ta mbledhë më. 5 Atë çast altari u ça e hiri u derdh prej tij, sipas shenjës që kishte thënë njeriu i Perëndisë, se do të bëhej sipas fjalës së Zotit. 6 Atëherë mbreti i tha njeriut të Perëndisë: «Të lutem, lutju Zotit Perëndi e përgjëroju për mua, që të më kthehet krahu në vend». Njeriu i Perëndisë iu lut Zotit dhe mbretit iu kthye krahu si më parë. 7 Mbreti i tha njeriut të Perëndisë: «Eja me mua në shtëpi që të marrësh veten e do të të jap edhe dhurata». 8 Por njeriu i Perëndisë iu përgjigj: «Edhe sikur të më jepje gjysmën e mbretërisë, nuk do të vija me ty. Në këtë vend as do të ha bukë e as do të pi ujë, 9 sepse Zoti më ka urdhëruar vetë të mos ha bukë e të mos pi ujë, madje edhe të kthehem nga një rrugë tjetër». 10 Kështu, ai u nis e u kthye nga një rrugë tjetër e jo nga rruga që kishte ardhur në Betel.
Mosbindja e njeriut të Perëndisë
11 Në Betel jetonte një profet i thyer në moshë. Bijtë e tij shkuan e i treguan për gjithçka që kishte bërë atë ditë në Betel njeriu i Perëndisë. Ata i treguan të atit edhe fjalët që njeriu i Perëndisë i kishte thënë mbretit. 12 I ati i pyeti: «Cilën rrugë mori?». Të bijtë i treguan rrugën që kishte marrë njeriu i Perëndisë që kishte ardhur nga Juda. 13 Atëherë ai u tha të bijve: «Ma shaloni gomarin». Ata ia shaluan gomarin dhe ai hipi mbi të. 14 Ai shkoi pas njeriut të Perëndisë dhe e gjeti të ulur nën një lis. Profeti i moshuar e pyeti: «Ti je njeriu i Perëndisë që erdhi nga Juda?». Ai iu përgjigj: «Unë jam». 15 Profeti i moshuar i tha: «Eja me mua në shtëpi të hash bukë». 16 Njeriu i Perëndisë i tha: «Nuk mund të kthehem pas e të vij me ty. As nuk do të ha bukë e as nuk do të pi ujë me ty në këtë vend, 17 sepse vetë Zoti më ka urdhëruar, të mos ha bukë e të mos pi ujë këtu, madje edhe të mos kthehem nga e njëjta rrugë që erdha». 18 Profeti i moshuar i tha: «Edhe unë profet jam, si ti. Një engjëll më foli me urdhër të Zotit e më tha të të ktheja në shtëpi që të hash bukë e të pish ujë». Por profeti e gënjeu. 19 Njeriu i Perëndisë u kthye me të, hëngri bukë e piu ujë në shtëpinë e tij.
20 Teksa ishin në tryezë, Zoti i foli profetit që kishte kthyer njeriun e Perëndisë nga rruga. 21 Atëherë profeti i tha me zë të lartë njeriut të Perëndisë që kishte ardhur nga Juda: «Kështu thotë Zoti: “Meqenëse nuk e dëgjove fjalën e Zotit dhe nuk e zbatove urdhrin që të dha Zoti, Perëndia yt, 22 por u ktheve për të ngrënë bukë e për të pirë ujë në vendin që të kishte thënë të mos haje bukë e të mos pije ujë, kufoma jote nuk do të varroset në varrezën e të parëve të tu”». 23 Pastaj njeriu i Perëndisë hëngri bukë e piu dhe shaloi gomarin e profetit që e ktheu nga rruga. 24 Ai u nis për t'u kthyer, por rrugës i doli përpara një luan dhe e vrau. Kufoma e njeriut të Perëndisë mbeti e shtrirë në rrugë dhe gomari me luanin qëndronin pranë kufomës. 25 Disa kalimtarë panë kufomën të shtrirë përtokë dhe luanin që qëndronte pranë saj. Ata shkuan dhe e përhapën lajmin në qytetin ku jetonte profeti i thyer në moshë.
26 Kur e dëgjoi këtë profeti që e ktheu nga rruga, tha: «Është njeriu i Perëndisë që nuk iu bind urdhrit të Zotit dhe Zoti e la nën kthetrat e luanit. Luani e shqeu dhe e vrau, sipas fjalës që kishte thënë Zoti për të». 27 Atëherë ai u tha bijve të tij: «Ma shaloni gomarin». Ata ia shaluan gomarin 28 e ai u nis. Gjeti kufomën të shtrirë përtokë mbi rrugë dhe gomarin me luanin që rrinin pranë saj. Luani nuk e kishte ngrënë kufomën e nuk e kishte shqyer gomarin. 29 Profeti i thyer në moshë e mori kufomën e njeriut të Perëndisë dhe e ngarkoi mbi gomar. Pastaj u kthye në qytetin e vet për ta vajtuar njeriun e Perëndisë e për ta varrosur. 30 Kufomën e varrosi në varrin e vet dhe njerëzit vajtonin duke thënë: «Mjerë, o vëllai im». 31 Pas varrimit, profeti u tha bijve të vet: «Kur të vdes, më varrosni në varrin ku prehet njeriu i Perëndisë. M'i vini eshtrat pranë eshtrave të tij. 32 Fjala që tha ai me urdhër të Zotit për altarin e Betelit e për faltoret në vende të larta të Samarisë do të përmbushet».
33 As pas këtyre ndodhive, Jeroboami nuk u kthye nga udha e tij e ligë, por vazhdonte të caktonte priftërinj njerëz nga mbarë populli për faltoret në vende të larta. Jeroboami bënte prift për faltoret në vende të larta këdo që e dëshironte. 34 Kjo e bëri shtëpinë e Jeroboamit të mëkatonte dhe solli shkatërrimin e shfarosjen e saj nga faqja e dheut.
1 et ecce vir Dei venit de Iuda in sermone Domini in Bethel
Hieroboam stante super altare et tus iaciente
2 et exclamavit contra altare in sermone Domini et ait
altare altare haec dicit Dominus
ecce filius nascetur domui David Iosias nomine
et immolabit super te sacerdotes excelsorum
qui nunc in te tura succendunt
et ossa hominum incendet super te
3 deditque in die illa signum dicens
hoc erit signum quod locutus est Dominus
ecce altare scinditur et effunditur cinis qui in eo est
4 cumque audisset rex sermonem hominis Dei
quem inclamaverat contra altare in Bethel
extendit manum suam de altari dicens adprehendite eum
et exaruit manus eius quam extenderat contra eum
nec valuit retrahere eam ad se
5 altare quoque scissum est et effusus cinis de altari
iuxta signum quod praedixerat vir Dei in sermone Domini
6 et ait rex ad virum Dei
deprecare faciem Domini Dei tui et ora pro me
ut restituatur manus mea mihi
oravit vir Dei faciem Domini
et reversa est manus regis ad eum et facta est sicut prius fuerat
7 locutus est autem rex ad virum Dei
veni mecum domum ut prandeas et dabo tibi munera
8 responditque vir Dei ad regem
si dederis mihi mediam partem domus tuae non veniam tecum
nec comedam panem neque bibam aquam in loco isto
9 sic enim mandatum est mihi in sermone Domini praecipientis
non comedes panem neque bibes aquam
nec reverteris per viam qua venisti
10 abiit ergo per aliam viam
et non est reversus per iter quo venerat in Bethel
11 prophetes autem quidam senex habitabat in Bethel
ad quem venit filius suus
et narravit ei omnia opera
quae fecerat vir Dei illa die in Bethel
et verba quae locutus fuerat ad regem
et narraverunt patri suo
12 et dixit eis pater eorum per quam viam abiit
ostenderunt ei filii sui viam per quam abierat vir Dei qui venerat de
Iuda
13 et ait filiis suis sternite mihi asinum
qui cum stravissent ascendit
14 et abiit post virum Dei
et invenit eum sedentem subtus terebinthum
et ait illi tune es vir Dei qui venisti de Iuda
respondit ille ego sum
15 dixit ad eum veni mecum domum ut comedas panem
16 qui ait non possum reverti neque venire tecum
nec comedam panem nec bibam aquam in loco isto
17 quia locutus est Dominus ad me in sermone Domini dicens
non comedes panem et non bibes ibi aquam
nec reverteris per viam qua ieris
18 qui ait illi et ego propheta sum similis tui
et angelus locutus est mihi in sermone Domini dicens
reduc eum tecum in domum tuam
et comedat panem et bibat aquam
fefellit eum
19 et reduxit secum
comedit ergo panem in domo eius et bibit aquam
20 cumque sederent ad mensam
factus est sermo Domini ad prophetam qui reduxerat eum
21 et exclamavit ad virum Dei qui venerat de Iuda dicens
haec dicit Dominus
quia inoboediens fuisti ori Domini
et non custodisti mandatum
quod praecepit tibi Dominus Deus tuus
22 et reversus es et comedisti panem et bibisti aquam
in loco in quo praecepit tibi
ne comederes panem neque biberes aquam
non inferetur cadaver tuum in sepulchrum patrum tuorum
23 cumque comedisset et bibisset
stravit asinum prophetae
quem reduxerat
24 qui cum abisset invenit eum leo in via et occidit
et erat cadaver eius proiectum in itinere
asinus autem stabat iuxta illum et leo stabat iuxta cadaver
25 et ecce viri transeuntes viderunt cadaver proiectum in via
et leonem stantem iuxta cadaver
et venerunt et divulgaverunt in civitate
in qua prophetes senex ille habitabat
26 quod cum audisset propheta ille qui reduxerat eum de via ait
vir Dei est qui inoboediens fuit ori Domini
et tradidit eum Dominus leoni et confregit eum et occidit
iuxta verbum Domini quod locutus est ei
27 dixitque ad filios suos sternite mihi asinum
qui cum stravissent
28 et ille abisset
invenit cadaver eius proiectum in via
et asinum et leonem stantes iuxta cadaver
non comedit leo de cadavere nec laesit asinum
29 tulit ergo prophetes cadaver viri Dei
et posuit illud super asinum
et reversus intulit in civitatem prophetae senis
ut plangerent eum
30 et posuit cadaver eius in sepulchro suo
et planxerunt eum heu frater
31 cumque planxissent eum dixit ad filios suos
cum mortuus fuero sepelite me in sepulchro in quo vir Dei sepultus est
iuxta ossa eius ponite ossa mea
32 profecto enim veniet sermo quem praedixit in sermone Domini
contra altare quod est in Bethel
et contra omnia fana excelsorum quae sunt in urbibus Samariae
33 post verba haec non est reversus Hieroboam de via sua pessima
sed e contrario fecit de novissimis populi sacerdotes excelsorum
quicumque volebat implebat manum suam et fiebat sacerdos excelsorum
34 et propter hanc causam peccavit domus Hieroboam
et eversa est et deleta de superficie terrae