Familja e Elimelekut në Moab
1 Në kohën kur qeverisnin gjyqtarët, në vend ra zia e bukës. Atëherë një njeri nga Betlehemi i Judës shkoi për të jetuar bashkë me gruan dhe me dy djemtë në krahinën e Moabit. 2 Ai quhej Elimelek, gruaja e tij Naomi, ndërsa dy djemtë e tij Mahlon e Kilion. Ata ishin efratitë nga Betlehemi i Judës. Kur mbërritën në krahinën e Moabit dhe u vendosën atje, 3 burri i Naomit, Elimeleku, vdiq dhe e la Naomin vetëm me dy djemtë. 4 Dy djemtë u martuan me moabite. Njëra nga gratë quhej Orpa, ndërsa tjetra Ruta. Pas dhjetë vjetësh në atë vend, 5 Mahloni e Kilioni vdiqën që të dy. Kështu, Naomi mbeti pa dy djemtë e pa burrin.
Naomi kthehet në Betlehem me Rutën
6 Atëherë Naomi u ngrit dhe u largua bashkë me dy të rejat nga krahina e Moabit për t'u kthyer në Judë, sepse kishte dëgjuar në Moab se Zoti ishte kujtuar për popullin e vet dhe i kishte dhënë bukë. 7 Kështu, u largua bashkë me të rejat nga vendi ku kishte jetuar. Rrugës për t'u kthyer në tokën e Judës, 8 Naomi u tha: «Kthehuni në shtëpitë e nënave tuaja dhe Zoti qoftë i mirë me ju, siç ishit edhe ju me mua dhe me të vdekurit e mi. 9 Zoti ju dhëntë qetësi në shtëpitë e burrave tuaj». Dhe pastaj i puthi. Ato qanë me të madhe 10 e i thanë: «Do të kthehemi me ty te populli yt». 11 Por Naomi u tha: «Kthehuni bijat e mia! Përse doni të vini me mua? A mund të lind unë më djem, që të martohen me ju? 12 Kthehuni bijat e mia! Shkoni, sepse jam shumë plakë për t'u martuar. Edhe sikur të thosha se kam ende shpresë për t'u martuar sonte dhe për të lindur bij, 13 a do të pritnit derisa të rriteshin e nuk do të martoheshit? Jo, bijat e mia! Hidhërimi im është tepër i madh për ju , sepse dora e Zotit është ngritur kundër meje». 14 Atëherë ato qanë përsëri me të madhe.
Pastaj Orpa e puthi të vjehrrën dhe u largua, ndërsa Ruta nuk u nda prej saj. 15 Naomi i tha: «Kunata jote u kthye te populli dhe te perënditë e saj. Shko edhe ti pas saj!». 16 Ruta i tha: «Mos këmbëngul që të të lë vetëm e të kthehem pas. Ku të shkosh ti do të shkoj edhe unë. Ku të rrish ti do të rri edhe unë. Populli yt do të jetë populli im dhe Perëndia yt do të jetë Perëndia im. 17 Ku do të vdesësh ti do të vdes edhe unë dhe po atje do të varrosem. Keq e më keq ma bëftë Zoti nëse na ndan gjë përveç vdekjes!». 18 Kur pa se Ruta ishte e vendosur për të shkuar pas saj, Naomi nuk i tha më gjë. 19 Të dyja vijuan rrugën derisa mbërritën në Betlehem.
Kur mbërritën atje, i gjithë qyteti u pështjellua dhe gratë filluan të pyesin: «Naomi është kjo?». 20 Naomi u tha: «Mos më quani Naomi, por më quani Mara, sepse i gjithëpushtetshmi më ka mbushur me shumë hidhërime. 21 Ika plot me të mira, por Zoti më ktheu duarzbrazur. Përse më quani Naomi kur Zoti ka dalë kundër meje dhe i gjithëpushtetshmi ka sjellë mbi mua fatkeqësi?».
22 Naomi u kthye në Betlehem kur po fillonte korrja e elbit. Bashkë me të, nga krahina e Moabit, u kthye edhe Ruta, moabitja, nusja e të birit.
1 In diebus unius iudicis quando iudices praeerant
facta est fames in terra
abiitque homo de Bethleem Iuda
ut peregrinaretur in regione moabitide
cum uxore sua ac duobus liberis
2 ipse vocabatur Helimelech uxor eius Noemi
e duobus filiis alter Maalon et alter Chellion
Ephrathei de Bethleem Iuda
ingressique regionem moabitidem morabantur ibi
3 et mortuus est Helimelech maritus Noemi remansitque ipsa cum filiis
4 qui acceperunt uxores moabitidas
quarum una vocabatur Orpha altera Ruth
manseruntque ibi decem annis
5 et ambo mortui sunt Maalon videlicet et Chellion
remansitque mulier orbata duobus liberis ac marito
6 et surrexit ut in patriam pergeret
cum utraque nuru sua de regione moabitide
audierat enim quod respexisset Dominus populum suum
et dedisset eis escas
7 egressa est itaque de loco peregrinationis suae cum utraque nuru
et iam in via posita revertendi in
terram Iuda
8 dixit ad eas ite in domum matris vestrae
faciat Dominus vobiscum misericordiam
sicut fecistis cum mortuis et mecum
9 det vobis invenire requiem in domibus virorum quos sortiturae estis
et osculata est eas
quae elevata voce flere coeperunt
10 et dicere
tecum pergemus ad populum tuum
11 quibus illa respondit revertimini filiae mi cur venitis mecum
num ultra habeo filios in utero meo
ut viros ex me sperare possitis
12 revertimini filiae mi abite
iam enim senectute confecta sum nec apta vinculo coniugali
etiam si possem hac nocte concipere et parere filios
13 si eos expectare velitis
donec crescant et annos impleant pubertatis
ante eritis vetulae quam nubatis
nolite quaeso filiae mi
quia vestra angustia me magis premit
et egressa est manus Domini contra me
14 elevata igitur voce rursum flere coeperunt
Orpha osculata socrum est ac reversa
Ruth adhesit socrui suae
15 cui dixit Noemi
en reversa est cognata tua ad populum suum et ad deos suos
vade cum ea
16 quae respondit
ne adverseris mihi ut relinquam te et abeam
quocumque perrexeris pergam
ubi morata fueris et ego pariter morabor
populus tuus populus meus et Deus tuus Deus meus
17 quae te morientem terra susceperit in ea moriar
ibique locum accipiam sepulturae
haec mihi faciat Deus et haec addat
si non sola mors me et te separaverit
18 videns ergo Noemi quod obstinato Ruth animo decrevisset
secum pergere
adversari noluit nec ultra ad suos reditum
persuadere
19 profectaeque sunt simul et venerunt in Bethleem
quibus urbem ingressis velox apud cunctos fama percrebuit
dicebantque mulieres haec est illa Noemi
20 quibus ait ne vocetis me Noemi id est pulchram
sed vocate me Mara hoc est amaram
quia valde me amaritudine replevit Omnipotens
21 egressa sum plena et vacuam reduxit me Dominus
cur igitur vocatis me Noemi
quam humiliavit Dominus et adflixit Omnipotens
22 venit ergo Noemi cum Ruth Moabitide nuru sua
de terra peregrinationis suae
ac reversa est in Bethleem quando primum hordea metebantur