Kundër maleve të Seirit
1 Fjala e Zotit m'u drejtua e më tha: 2 «Bir i njeriut, sillu me fytyrë kundër malit të Seirit dhe profetizo kundër tij. 3 Thuaji se kështu thotë Zoti im, Zoti: ja, unë jam kundër teje, o mali Seir. Do ta ngre dorën kundër teje dhe do të të kthej në shkretim e djerrinë. 4 Do t'i rrënoj qytetet e tua dhe ti do të bëhesh shkretim. Atëherë do ta marrësh vesh se unë jam Zoti. 5 Meqë ti mbajte armiqësi të përhershme dhe ia dorëzove popullin e Izraelit pushtetit të shpatës në kohën e fatkeqësisë së tyre, kur fajësia e tyre kishte prekur fundin, 6 për këtë, pasha jetën time, kumton Zoti im, Zoti, do të të ndëshkoj me gjak dhe gjaku do të të ndjekë. Meqë nuk u ngope me gjak, gjaku do të të ndjekë. 7 Do ta kthej malin Seir në shkretim e në djerrinë e do t'i zhduk prej tij ata që shkojnë e vijnë. 8 Do t'i mbush malet e tyre me të therur. Të therurit nga shpata do të bien nëpër malet e tua, nëpër luginat e nëpër shpatet e tua. 9 Do të të kthej në shkretim të përhershëm dhe qytetet e tua do të mbeten pa banorë. Atëherë do ta merrni vesh se unë jam Zoti.
10 Meqë ti the: “Këto dy kombe e këto dy vende do të jenë të miat e do t'i marrim për pronë”, edhe pse atje është Zoti, 11 për këtë, pasha jetën time, kumton Zoti im, Zoti, do të veproj siç i takon zemërimit e smirës që patët për shkak të urrejtjes kundër tyre. Ata do të më njohin mua pasi të të kem gjykuar ty. 12 Edhe ti do ta marrësh vesh se unë jam Zoti. I kam dëgjuar të gjitha sharjet që ke shprehur kundër maleve të Izraelit, duke thënë: janë shkretuar krejt, na i kanë dhënë për ushqim. 13 U krekosët kundër meje me gojën tuaj dhe i shumuat fjalët kundër meje. Unë i dëgjova. 14 Kështu thotë Zoti im, Zoti: siç ngazëllen mbarë dheu, ashtu do të të shkretoj ty. 15 Siç ngazëlleve ti për trashëgiminë e shtëpisë së Izraelit, pse u shkretua, ashtu do të veproj me ty. Ti do të shkretohesh, o mali Seir. Edhe mbarë Edomi. I tëri! E do ta marrin vesh se unë jam Zoti».
1 et factus est sermo Domini ad me dicens
2 fili hominis pone faciem tuam adversum montem Seir
et prophetabis de eo et dices illi
3 haec dicit Dominus Deus
ecce ego ad te mons Seir et extendam manum meam super te
et dabo te desolatum atque desertum
4 urbes tuas demoliar et tu desertus eris
et scies quia ego Dominus
5 eo quod fueris inimicus sempiternus
et concluseris filios Israhel in manus gladii
in tempore adflictionis eorum in tempore iniquitatis extremae
6 propterea vivo ego dicit Dominus Deus
quoniam sanguini tradam te et sanguis te persequetur
et cum sanguinem oderis sanguis persequetur te
7 et dabo montem Seir desolatum et desertum
et auferam de eo euntem et redeuntem
8 et implebo montes eius occisorum suorum
in collibus tuis et in vallibus tuis atque in torrentibus
interfecti gladio cadent
9 in solitudines sempiternas tradam te
et civitates tuae non habitabuntur
et scietis quoniam ego Dominus
10 eo quod dixeris duae gentes et duae terrae meae erunt
et hereditate possidebo eas cum Dominus esset ibi
11 propterea vivo ego dicit Dominus Deus
quia faciam iuxta iram tuam
et secundum zelum tuum quem fecisti odio habens eos
et notus efficiar per eos cum te iudicavero
12 et scies quia ego Dominus audivi universa obprobria tua
quae locutus es de montibus Israhel dicens
deserti nobis dati sunt ad devorandum
13 et insurrexistis super me ore vestro
et rogastis adversum me
verba vestra ego audivi
14 haec dicit Dominus Deus
laetante universa terra in solitudinem te redigam
15 sicuti gavisus es super hereditatem domus Israhel
eo quod fuerit dissipata
sic faciam tibi dissipatus eris mons Seir et Idumea omnis
et scient quia ego Dominus