Shenjtërorja tokësore dhe qiellore
1 Sigurisht që edhe besëlidhja e parë kishte rregulla adhurimi dhe një shenjtërore tokësore. 2 U ndërtua një tendë e parë, në të cilën ndodhej shandani, tryeza e bukët që i kushtoheshin Perëndisë. Kjo tendë quhej «Shenjtërorja».
3 Pas velit të dytë ishte tenda që quhej «Shenjtërorja e shenjtëroreve». 4 Atje ndodhej altari i artë, ku digjej temjani e gjendej arka e besëlidhjes, mbuluar nga të gjitha anët me ar. Brenda arkës ndodhej qypi i artë, që mbante manën, shkopi i Aronit që kishte lulëzuar dhe rrasat e besëlidhjes. 5 Sipër arkës ndodheshin kerubët e lavdisë, që mbulonin pajtimoren, për të cilët nuk është nevoja të flasim me hollësi tani.
6 Këto ishin ndërtuar në mënyrë të tillë që në tendën e parë të hynin gjithnjë priftërinjtë për të bërë shërbesat e adhurimit. 7 Ndërsa në tendën e dytë hynte vetëm kryeprifti një herë në vit dhe jo pa gjak kafshësh, të cilin ia kushtonte Perëndisë për mëkatet e veta dhe për mëkatet e popullit, të bëra nga padija.
8 Me këtë gjë Shpirti i shenjtë tregon se udha për te shenjtërorja e shenjtëroreve nuk do të zbulohej për sa kohë do të ishte tenda e parë. 9 Tenda e parë është një shëmbëlltyrë për kohën e tanishme dhe tregon se dhuratat dhe flijimet nuk mund ta bëjnë të përsosur ndërgjegjen e atij që i kushton, 10 pasi ka të bëjë vetëm me ushqime, me pije e me larje të ndryshme, me rregulla për trupin, të cilat vlejnë derisa t'u vijë koha për t'u ndrequr.
11 Krishti erdhi si kryeprift i të mirave, që tashmë kanë ardhur. Tenda ku shërben ai është më e madhe dhe më e përsosur. Ajo nuk është bërë nga duar njerëzore, domethënë nuk i përket këtij krijimi. 12 Kur Krishti hyri një herë e përgjithmonë në shenjtëroren e shenjtëroreve, nuk kushtoi gjak cjepsh e viçash, por gjakun e vet, duke na sjellë shpengimin e amshuar.
13 Sepse, nëse gjaku i cjepve e i viçave, si dhe hiri i mëshqerrës që spërkatet mbi të papastrit, i pastron ata nga ndyrësia trupore, 14 aq më tepër do ta bëjë këtë gjë gjaku i Krishtit, i cili nëpërmjet Shpirtit të amshuar e kushtoi veten para Perëndisë si flijim të pastër. Ai na pastron ndërgjegjen nga veprat e vdekura që t'i shërbejmë Perëndisë së gjallë.
15 Kështu Krishti është ndërmjetësi i besëlidhjes së re, sipas së cilës të gjithë ata që janë thirrur për të marrë pjesë në trashëgimin e amshuar, do të marrin shpërblimin që u ishte premtuar, për shkak se Krishti vdiq për shkeljet që ishin bërë në besëlidhjen e parë. 16 Atje ku ka testament, duhet medoemos të vërtetohet edhe vdekja e atij që e la testamentin. 17 Sepse testamenti është i vlefshëm vetëm pas vdekjes dhe nuk ka kurrfarë fuqie për sa kohë jeton ai që e lë.
18 Prandaj edhe besëlidhja e parë nuk ishte themeluar pa gjak. 19 Kur i shpalli gjithë popullit urdhërimet e ligjit, Moisiu mori gjak viçash e cjepsh dhe e përzjeu me ujë. Pastaj mori lesh të kuq dhe hisop e me to spërkati librin dhe gjithë popullin 20 duke thënë: ky është gjaku i besëlidhjes që Perëndia urdhëroi për ju. 21 Po ashtu ai spërkati me gjak tendën dhe të gjitha enët e shërbesës së adhurimit. 22 Sipas ligjit, pothuajse gjithçka pastrohet me gjak dhe pa u derdhur gjak nuk ka ndjesë mëkatesh.
Flijimi i Krishtit shlyen mëkatin
23 Ishte e nevojshme që edhe trajtat e gjërave qiellore të pastroheshin në të njëjtën mënyrë. Por ato kanë nevojë për flijime më të mira se këto. 24 Krishti nuk hyri në një shenjtërore të bërë nga duar njerëzish, që është vetëm shëmbëllesë e shenjtërores së vërtetë, por drejt e në qiell, që të dalë para Perëndisë për ne.
25 Krishti nuk do ta flijojë shumë herë veten, siç bënte kryeprifti kur hynte në shenjtëroren e shenjtëroreve çdo vit me gjak kafshësh, 26 sepse do të duhej të vuante shumë herë që nga krijimi i botës. Përkundrazi, tani, ai u shfaq vetëm një herë në fund të kohëve për ta shkatërruar mëkatin nëpërmjet flijimit të vetes.
27 Sikurse njerëzit një herë vdesin dhe pastaj vjen gjykimi, 28 ashtu edhe Krishti, pasi u flijua një herë për të marrë mbi vete mëkatet e shumë njerëzve, do të shfaqet për herë të dytë, jo për të shlyer mëkate, por për të shpëtuar ata që e presin.
1 habuit quidem et prius iustificationes culturae
et sanctum saeculare
2 tabernaculum enim factum est primum
in quo inerant candelabra et mensa et propositio panum
quae dicitur sancta
3 post velamentum autem secundum tabernaculum
quod dicitur sancta sanctorum
4 aureum habens turibulum
et arcam testamenti circumtectam ex omni parte auro
in qua urna aurea habens manna
et virga Aaron quae fronduerat et tabulae testamenti
5 superque eam cherubin gloriae obumbrantia propitiatorium
de quibus non est modo dicendum per singula
6 his vero ita conpositis
in priori quidem tabernaculo semper introibant sacerdotes
sacrificiorum officia consummantes
7 in secundo autem semel in anno solus pontifex
non sine sanguine quem offert pro sua et populi ignorantia
8 hoc significante Spiritu Sancto
nondum propalatam esse sanctorum viam
adhuc priore tabernaculo habente statum
9 quae parabola est temporis instantis
iuxta quam munera et hostiae offeruntur
quae non possunt iuxta conscientiam perfectum facere servientem
10 solummodo in cibis et in potibus
et variis baptismis et iustitiis carnis
usque ad tempus correctionis inpositis
11 Christus autem adsistens pontifex futurorum bonorum
per amplius et perfectius tabernaculum non manufactum
id est non huius creationis
12 neque per sanguinem hircorum et vitulorum
sed per proprium sanguinem introivit semel in sancta
aeterna redemptione inventa
13 si enim sanguis hircorum et taurorum et cinis vitulae aspersus
inquinatos sanctificat ad emundationem carnis
14 quanto magis sanguis Christi
qui per Spiritum Sanctum semet ipsum obtulit inmaculatum Deo
emundabit conscientiam vestram
ab operibus mortuis
ad serviendum Deo viventi
15 et ideo novi testamenti mediator est
ut morte intercedente
in redemptionem earum praevaricationum
quae erant sub priore testamento
repromissionem accipiant qui vocati sunt aeternae hereditatis
16 ubi enim testamentum mors necesse est intercedat testatoris
17 testamentum enim in mortuis confirmatum est
alioquin nondum valet dum vivit qui testatus est
18 unde ne primum quidem sine sanguine dedicatum est
19 lecto enim omni mandato legis a Mose universo populo
accipiens sanguinem vitulorum et hircorum
cum aqua et lana coccinea et hysopo
ipsum quoque librum et omnem populum aspersit
20 dicens
hic sanguis testamenti quod mandavit ad vos Deus
21 etiam tabernaculum et omnia vasa ministerii
sanguine similiter aspersit
22 et omnia paene in sanguine mundantur secundum legem
et sine sanguinis fusione non fit remissio
23 necesse est ergo exemplaria quidem caelestium his mundari
ipsa autem caelestia melioribus hostiis quam istis
24 non enim in manufactis sanctis Iesus introiit
exemplaria verorum
sed in ipsum caelum ut appareat nunc vultui Dei pro nobis
25 neque ut saepe offerat semet ipsum
quemadmodum pontifex intrat in sancta
per singulos annos in sanguine alieno
26 alioquin oportebat eum frequenter pati ab origine mundi
nunc autem semel in consummatione saeculorum
ad destitutionem peccati
per hostiam suam apparuit
27 et quemadmodum statutum est hominibus semel mori
post hoc autem iudicium
28 sic et Christus semel oblatus
ad multorum exhaurienda peccata
secundo sine peccato apparebit expectantibus se in salutem