Çështja e divorcit
(Mt 19.1-12)1 Jezui u largua që andej e shkoi në krahinën e Judesë, përtej Jordanit, e përsëri turmat u mblodhën pranë tij. Ai filloi përsëri t'i mësonte, siç e kishte zakon. 2 Disa farisenj iu afruan dhe, për ta zënë në kurth, e pyetën: «A është e lejueshme që burri ta ndajë gruan?». 3 Jezui u përgjigj: «Çfarë ju ka urdhëruar Moisiu?». 4 Ata i thanë: «Moisiu ka lejuar t'i shkruhet gruas fletëndarja e të lihet ». 5 Jezui u tha: «Ai jua ka shkruar këtë urdhërim për shkak të ngurtësisë së zemrës suaj, 6 por që nga fillimi i krijimit Perëndia bëri mashkullin e femrën. 7 Prandaj burri do ta lërë të atin e të ëmën e do të bashkohet me gruan e vet 8 dhe të dy do të bëhen një trup i vetëm. Kështu, ata nuk do të jenë më dy, por një trup i vetëm. 9 Prandaj atë që ka bashkuar Perëndia, njeriu të mos e ndajë!».
10 Kur u kthyen në shtëpinë ku po rrinin, dishepujt e pyetën përsëri për këtë gjë. 11 Ai u tha: «Kushdo që e ndan gruan e vet e martohet me një tjetër, bën tradhti bashkëshortore ndaj saj, 12 dhe kushdo që e ndan burrin e vet e martohet me një tjetër, bën tradhti bashkëshortore».
Bekimi i fëmijëve
(Mt 19.13-15Lk 18.15-17)13 Atëherë i sollën disa fëmijë, që të vinte duart mbi ta, por dishepujt i qortuan. 14 Kur i pa, Jezui u zemërua e u tha: «Lërini fëmijët të vijnë tek unë e mos i pengoni, se mbretëria e Perëndisë u përket atyre që janë si ata. 15 Me të vërtetë po ju them se ai që nuk e pranon mbretërinë e Perëndisë si një fëmijë, nuk do të hyjë në të». 16 Pastaj i mori në krahë dhe i bekoi duke vënë duart mbi ta.
Njeriu i pasur
(Mt 19.16-30Lk 18.18-30)17 Ndërsa po nisej për rrugë, dikush erdhi me vrap, i ra në gjunjë dhe e pyeti: «Mësues i mirë, ç'duhet të bëj që të trashëgoj jetën e amshuar?». 18 Jezui i tha: «Përse më quan të mirë? Askush nuk është i mirë, përveç Perëndisë. 19 Ti i njeh urdhërimet: mos vrit, mos bëj tradhti bashkëshortore, mos vidh, mos bëj dëshmi të rreme, mos mashtro, ndero atin tënd e nënën tënde! ». 20 Ai i tha: «Mësues, të gjitha këto i kam bërë që nga rinia ime». 21 Jezui e vështroi, ndjeu dashuri për të e i tha: «Të mungon një gjë: shko, shit çfarë ke, jepua të varfërve e do të kesh një thesar në qiell. Pastaj eja e më ndiq!». 22 Por ai u trishtua nga këto fjalë e u largua i mërzitur, se kishte shumë pasuri. 23 Jezui vështroi rreth e rrotull e u tha dishepujve: «Sa e vështirë është për ata që kanë pasuri të hyjnë në mbretërinë e Perëndisë!». 24 Dishepujt u shtangën nga fjalët e tij, por Jezui u tha përsëri: «Bijtë e mi, sa e vështirë është të hysh në mbretërinë e Perëndisë . 25 Është më e lehtë të kalojë një deve nëpër vrimën e gjilpërës, sesa të hyjë një i pasur në mbretërinë e Perëndisë». 26 Ata u habitën tej mase e i thanë njëri-tjetrit: «Po atëherë, kush do të mund të shpëtohet?». 27 Jezui i vështroi e tha: «Kjo është e pamundur për njerëzit, por jo për Perëndinë, sepse për Perëndinë gjithçka është e mundur».
28 Atëherë Pjetri mori fjalën e tha: «Ja, ne lamë gjithçka dhe erdhëm pas teje». 29 Jezui tha: «Me të vërtetë po ju them se askush nga ata që lanë shtëpi, vëllezër a motra, nënë ose atë, fëmijë ose ara për shkakun tim dhe për shkak të ungjillit 30 nuk do të mbetet pa marrë, tani, në këtë kohë, së bashku me përndjekjet, njëqindfish, shtëpi, vëllezër, motra, nënë, fëmijë e ara, dhe jetën e amshuar në botën e ardhshme. 31 Por shumë nga ata që janë të parët do të jenë të fundit e të fundit do të jenë të parët».
Paralajmërimi sërish i Pashkës
(Mt 20.17-19Lk 18.31-34)32 Rrugës për në Jerusalem Jezui u printe dishepujve. Dishepujt ishin të tmerruar, ndërsa të tjerët që i ndiqnin kishin frikë. Si i mori përsëri mënjanë të dymbëdhjetët, Jezui filloi t'u tregonte çfarë do t'i ndodhte: 33 «Ja, ne po shkojmë në Jerusalem dhe Biri i njeriut do t'u dorëzohet kryepriftërinjve e shkruesve. Ata do ta dënojnë me vdekje e do t'ua dorëzojnë kombeve. 34 Këta do ta tallin e do ta pështyjnë, do ta fshikullojnë e do ta vrasin, por pas tri ditësh ai do të ngjallet».
Mbretërimi si shërbim
(Mt 20.20-28)35 Jakobi e Gjoni, bijtë e Zebedeut, iu afruan e i thanë: «Mësues, duam të bësh për ne gjithçka që të kërkojmë». 36 Ai u tha: «Çfarë doni të bëj për ju?». 37 Ata i thanë: «Na lejo që në lavdinë tënde të ulemi njëri në të djathtën e tjetri në të majtën tënde». 38 Por Jezui u tha: «Ju nuk dini çfarë kërkoni. A mund ta pini ju kupën që do të pi unë apo të pagëzoheni me pagëzimin me të cilin do të pagëzohem unë?». 39 Ata iu përgjigjën: «Mundemi». Jezui u tha: «Kupën që do të pi unë do ta pini edhe ju e do të pagëzoheni me pagëzimin me të cilin do të pagëzohem edhe unë, 40 por që të uleni në të djathtën a në të majtën time, nuk më takon mua ta vendos, sepse vendet u takojnë atyre për të cilët janë përgatitur». 41 Kur e dëgjuan këtë gjë, dhjetë të tjerët u zemëruan me Jakobin e me Gjonin. 42 Por Jezui i thirri pranë vetes e u tha: «Ju e dini se ata që e mbajnë veten si krerë të kombeve sundojnë mbi to dhe të mëdhenjtë e tyre ushtrojnë pushtet mbi to. 43 Me ju nuk duhet të ndodhë kështu, por nëse dikush nga ju dëshiron të bëhet i madh, le të jetë shërbëtori juaj, 44 dhe nëse dikush dëshiron të jetë i pari, le të bëhet shërbëtor i të gjithëve, 45 sepse edhe Biri i njeriut nuk erdhi t'i shërbejnë, por erdhi për të shërbyer e për të dhënë jetën e vet si shpengim për shumë njerëz».
Shërimi i Bartimeut
(Mt 20.29-34Lk 18.35-43)46 Kështu arritën në Jeriko. Ndërsa po nisej që andej bashkë me dishepujt e me një turmë të madhe, një lypës i verbër, Bartimeu, biri i Timeut, rrinte ulur në anë të rrugës. 47 Kur dëgjoi se po kalonte Jezui i Nazaretit, ai nisi të bërtiste: «Jezu, Biri i Davidit, ki mëshirë për mua!». 48 Shumë veta e qortonin që të heshtte, por ai thërriste edhe më fort: «Biri i Davidit, ki mëshirë për mua!». 49 Jezui ndaloi e tha: «Thirreni!». Ata e thirrën të verbrin e i thanë: «Merr zemër! Ngrihu! Ai po të thërret». 50 Ai hodhi tej gunën, brofi më këmbë e shkoi te Jezui. 51 Jezui i tha: «Çfarë dëshiron të bëj për ty?». I verbri iu përgjigj: «Mësues, dua që të shoh përsëri». 52 Atëherë Jezui i tha: «Shko! Besimi yt të shpëtoi». Atij iu kthye menjëherë shikimi e shkoi pas Jezuit.
1 Et inde exsurgens venit in fines Iudaeae ultra Iordanen
et conveniunt iterum turbae ad eum
et sicut consueverat iterum docebat illos
2 et accedentes Pharisaei interrogabant eum
si licet viro uxorem dimittere
temptantes eum
3 at ille respondens dixit eis quid vobis praecepit Moses
4 qui dixerunt
Moses permisit libellum repudii scribere et dimittere
5 quibus respondens Iesus ait
ad duritiam cordis vestri scripsit vobis praeceptum istud
6 ab initio autem creaturae masculum et feminam fecit eos Deus
7 propter hoc relinquet homo patrem
suum et matrem
et adherebit ad uxorem suam
8 et erunt duo in carne una
itaque iam non sunt duo sed una caro
9 quod ergo Deus iunxit homo non separet
10 Et in domo iterum discipuli eius de eodem interrogaverunt eum
11 Et dicit illis
quicumque dimiserit uxorem suam et aliam duxerit
adulterium committit super eam
12 et si uxor dimiserit virum suum et alii nupserit moechatur
13 Et offerebant illi parvulos ut tangeret illos
discipuli autem comminabantur offerentibus
14 quos cum videret Iesus indigne tulit et ait illis
sinite parvulos venire ad me et ne prohibueritis eos
talium est enim regnum Dei
15 amen dico vobis
quisque non receperit regnum Dei velut
parvulus
non intrabit in illud
16 et conplexans eos et inponens manus super illos
benedicebat eos
17 Et cum egressus esset in viam
procurrens quidam genu flexo ante eum rogabat eum
magister bone quid faciam ut vitam aeternam percipiam
18 Iesus autem dixit ei
quid me dicis bonum nemo bonus nisi unus Deus
19 praecepta nosti ne adulteres ne occidas ne fureris
ne falsum testimonium dixeris ne fraudem feceris
honora patrem tuum et matrem
20 et ille respondens ait illi
magister omnia haec conservavi a iuventute mea
21 Iesus autem intuitus eum dilexit eum et dixit illi
unum tibi deest vade quaecumque habes vende et da pauperibus
et habebis thesaurum in caelo et veni sequere me
22 Qui contristatus in verbo abiit maerens
erat enim habens possessiones multas
23 et circumspiciens Iesus ait discipulis suis
quam difficile qui pecunias habent in regnum Dei introibunt
24 discipuli autem obstupescebant in verbis eius
at Iesus rursus respondens ait illis
filioli quam difficile est
confidentes in pecuniis regnum Dei introire
25 facilius est camelum per foramen acus transire
quam divitem intrare in regnum Dei
26 qui magis admirabantur dicentes ad semet ipsos
et quis potest salvus fieri
27 et intuens illos Iesus ait
apud homines inpossibile est sed non apud Deum
omnia enim possibilia sunt apud Deum
28 coepit Petrus ei dicere
ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te
29 Respondens Iesus ait amen dico vobis
nemo est qui reliquerit domum aut fratres aut sorores
aut matrem aut patrem aut filios aut
agros
propter me et propter evangelium
30 qui non accipiat centies tantum nunc in tempore hoc
domos et fratres et sorores
et matres et filios et agros cum persecutionibus
et in saeculo futuro vitam aeternam
31 Multi autem erunt primi novissimi et novissimi primi
32 Erant autem in via ascendentes in Hierosolyma
et praecedebat illos Iesus
et stupebant et sequentes timebant
et adsumens iterum duodecim
coepit illis dicere quae essent ei ventura
33 quia ecce ascendimus in Hierosolyma
et Filius hominis tradetur principibus sacerdotum et scribis et
senioribus
et damnabunt eum morti et tradent eum gentibus
34 et inludent ei et conspuent eum et flagellabunt eum
et interficient eum et tertia die resurget
35 Et accedunt ad illum Iacobus et Iohannes
filii Zebedaei dicentes
magister volumus ut quodcumque petierimus facias nobis
36 at ille dixit eis quid vultis ut faciam vobis
37 et dixerunt da nobis ut unus ad dexteram tuam
et alius ad sinistram tuam sedeamus in gloria tua
38 Iesus autem ait eis nescitis quid petatis
potestis bibere calicem quem ego bibo
aut baptismum quo ego baptizor baptizari
39 at illi dixerunt ei possumus
Iesus autem ait eis calicem quidem quem ego bibo bibetis
et baptismum quo ego baptizor baptizabimini
40 sedere autem ad dexteram meam vel ad sinistram
non est meum dare sed quibus paratum est
41 Et audientes decem coeperunt indignari de Iacobo et Iohanne
42 Iesus autem vocans eos ait illis
scitis quia hii qui videntur principari gentibus dominantur eis
et principes eorum potestatem habent ipsorum
43 non ita est autem in vobis
sed quicumque voluerit fieri maior erit vester minister
44 et quicumque voluerit in vobis primus esse erit omnium servus
45 Nam et Filius hominis non venit ut ministraretur ei
sed ut ministraret et daret animam suam redemptionem pro multis
46 Et veniunt Hierichum
et proficiscente eo de Hiericho
et discipulis eius et plurima multitudine
filius Timei Bartimeus caecus sedebat iuxta viam mendicans
47 qui cum audisset quia Iesus Nazarenus est
coepit clamare et dicere Fili David Iesu miserere mei
48 et comminabantur illi multi ut taceret
at ille multo magis clamabat Fili David miserere mei
49 et stans Iesus praecepit illum vocari
et vocant caecum dicentes ei animaequior esto surge vocat te
50 qui proiecto vestimento suo exiliens venit ad eum
51 et respondens illi Iesus dixit
quid vis tibi faciam
caecus autem dixit ei rabboni ut videam
52 Iesus autem ait illi
vade fides tua te salvum fecit
et confestim vidit et sequebatur eum in via