Libri dhe Qengji
1 Në të djathtë të atij që rrinte ulur në fron pashë një libër të shkruar në të dyja anët , të vulosur me shtatë vula. 2 Pashë edhe një engjëll të fuqishëm që shpallte me zë të lartë: «Kush është i denjë të thyejë shtatë vulat e të hapë librin?». 3 Por, askush, as në qiell, as mbi tokë, as nën tokë, nuk mund ta hapte librin e ta shihte atë.
4 Atëherë unë fillova të qaj shumë, ngaqë nuk u gjet askush i denjë për ta hapur librin dhe për ta parë atë. 5 Një nga pleqtë më tha: «Mos qaj! Ja! Luani nga fisi i Judës, rrënja e Davidit, ngadhënjeu dhe mund t'i thyejë të shtatë vulat e ta hapë librin».
6 Pastaj, pashë një qengj që qëndronte në mes të fronit, të katër gjallesave e pleqve. Ai dukej si i therur dhe kishte shtatë brirë e shtatë sy, që janë shtatë shpirtrat e Perëndisë, të dërguara në të gjithë dheun.
7 Ai shkoi e mori librin nga dora e djathtë e atij që rrinte ulur në fron. 8 Kur Qengji mori librin, katër gjallesat dhe njëzet e katër pleqtë ranë përmbys para tij. Secili kishte nga një harpë dhe kupa të arta të mbushura me temjan që janë lutjet e të shenjtëve. 9 Ata këndonin një këngë të re e thoshin:
«I denjë je për të marrë librin
dhe për të thyer vulat e tij,
sepse u there e me gjakun tënd ke blerë për Perëndinë
njerëz nga çdo fis, gjuhë, popull e komb.
10 I bëre mbretër e priftërinj për Perëndinë tonë
dhe ata do të mbretërojnë mbi dhe».
11 Pastaj pashë përsëri dhe dëgjova zërin e shumë engjëjve që kishin rrethuar fronin, gjallesat dhe pleqtë. Numri i tyre ishte me mijëra, me dhjetëra mijëra. 12 Ata thoshin me zë të lartë:
«I denjë është Qengji i therur
për të marrë pushtetin,
pasurinë, urtinë, fuqinë,
nderin, lavdinë e bekimin».
13 Pastaj dëgjova çdo krijesë në qiell, mbi tokë, nën tokë, në det, gjithë krijesat e gjithësisë, që thoshin:
«Atij, që rri ulur në fron, dhe Qengjit
u qoftë bekimi, nderi, lavdia e pushteti,
në shekuj të shekujve».
14 Katër gjallesat thanë: «Amen!», ndërsa pleqtë ranë përmbys dhe adhuruan .
1 et vidi in dextera sedentis super thronum
librum scriptum intus et foris signatum sigillis septem
2 et vidi angelum fortem praedicantem voce magna
quis est dignus aperire librum et solvere signacula eius
3 et nemo poterat in caelo
neque in terra neque subtus terram
aperire librum neque respicere illum
4 et ego flebam multum quoniam nemo dignus inventus est
aperire librum nec videre eum
5 et unus de senioribus dicit mihi ne fleveris
ecce vicit leo de tribu Iuda radix David
aperire librum et septem signacula eius
6 et vidi et ecce in medio throni et quattuor animalium
et in medio seniorum
agnum stantem tamquam occisum
habentem cornua septem et oculos septem
qui sunt spiritus Dei missi in omnem terram
7 et venit et accepit de dextera sedentis de
throno
8 et cum aperuisset librum
quattuor animalia et viginti quattuor seniores ceciderunt coram agno
habentes singuli citharas
et fialas aureas plenas odoramentorum
quae sunt orationes sanctorum
9 et cantant novum canticum dicentes
dignus es accipere librum et aperire signacula eius
quoniam occisus es et redemisti nos Deo in sanguine tuo
ex omni tribu et lingua et populo et natione
10 et fecisti eos Deo nostro regnum et sacerdotes
et regnabunt super terram
11 et vidi et audivi vocem angelorum multorum
in circuitu throni et animalium et seniorum
et erat numerus eorum milia milium
12 dicentium voce magna
dignus est agnus qui occisus est
accipere virtutem et divinitatem et sapientiam et fortitudinem
et honorem et gloriam et benedictionem
13 et omnem creaturam quae in caelo est
et super terram et sub terram
et quae sunt in mari et quae in ea
omnes audivi dicentes sedenti in throno et agno
benedictio et honor et gloria et potestas in saecula saeculorum
14 et quattuor animalia dicebant amen
et seniores ceciderunt
et adoraverunt