Kryeneçësia e Izraelit
1 Në vitin e shtatë, në muajin e pestë, më dhjetë të atij muaji, disa burra prej pleqve të Izraelit erdhën për të pyetur Zotin dhe u ulën kundruall meje. 2 Atëherë fjala e Zotit m'u drejtua e më tha: 3 «Bir i njeriut, fol me pleqtë e Izraelit e thuaju se kështu thotë Zoti im, Zoti: a për të më pyetur mua keni ardhur? Pasha jetën time, nuk do të pyetem prej jush, kumton Zoti im, Zoti. 4 A do t'i gjykosh ti, o bir i njeriut, a do t'i gjykosh ti? Le t'i marrin vesh pështirësitë e etërve të vet. 5 Thuaju se kështu thotë Zoti im, Zoti: kur e zgjodha Izraelin, ngrita dorën dhe iu betova farës së shtëpisë së Jakobit. U bëra i njohur për ta në vendin e Egjiptit. Iu betova e thashë: “Unë jam Zoti, Perëndia juaj”. 6 Atëherë ngrita dorën dhe u betova se do t'i nxirrja nga toka e Egjiptit drejt tokës që kisha zgjedhur për ta, ku rrjedh qumësht e mjaltë. Ajo është më e bukur se të gjitha tokat. 7 Dhe u thashë: le t'i flakë secili ndyrësitë që mban parasysh e mos u përdhosni me idhujt e Egjiptit. Unë jam Zoti, Perëndia juaj. 8 Por ata ngritën krye kundër meje e nuk deshën të dëgjonin. Asnjëri prej tyre nuk i flaku ndyrësitë që mbanin para syve e nuk i braktisën idhujt e Egjiptit. Atëherë thashë: do të zbraz mbi ta zemërimin tim e do ta shteroj hidhërimin tim kundër tyre në mes të dheut të Egjiptit. 9 Megjithatë, veprova për hir të emrit tim, që të mos përdhosej në sytë e kombeve, mes të cilëve gjendeshin, meqenëse unë isha bërë i njohur para syve të tyre, duke i nxjerrë prej dheut të Egjiptit. 10 Atëherë, i nxora nga dheu i Egjiptit e i çova në shkretëtirë. 11 Pastaj u dhashë rregullat e mia dhe i njoha me vendimet e mia, që njerëzit t'i zbatonin e të jetonin falë tyre. 12 U dhashë edhe të shtunat e mia, si shenjë mes meje e tyre, që ta merrnin vesh se unë, Zoti, i kisha shenjtëruar. 13 Por shtëpia e Izraelit ngriti krye kundër meje në shkretëtirë. Nuk ndoqën rregullat e mia dhe i hodhën poshtë vendimet e mia që njeriu duhet t'i mbajë për të jetuar. Edhe të shtunat e mia i përdhosën fare. Atëherë thashë: do ta zbraz mbi ta zemërimin tim në shkretëtirë e do t'i zhbij. 14 Megjithatë, veprova për hir të emrit tim, që të mos përdhosej në sytë e kombeve, se para syve të tyre i kisha nxjerrë. 15 Dhe në shkretëtirë e ngrita dorën e u betova se nuk do t'i çoja në tokën që u kisha dhënë, ku rrjedh qumësht e mjaltë. Ajo është më e bukur se të gjitha tokat. 16 Shkaku ishte se i kishin përbuzur vendimet e mia, nuk i kishin ndjekur rregullat e mia dhe i kishin përdhosur të shtunat e mia, se zemra e tyre rendte pas idhujve. 17 Por syri im pati mëshirë për ta dhe unë nuk i shkatërrova e nuk i shfarosa në shkretëtirë.
18 Atëherë u thashë fëmijëve të tyre në shkretëtirë: mos u sillni sipas rregullave të etërve tuaj, mos i zbatoni vendimet e tyre e mos u ndyni me idhujt e tyre. 19 Unë jam Zoti, Perëndia juaj. Ndiqni rregullat e mia, mbajini e zbatojini vendimet e mia. 20 Shenjtërojini të shtunat e mia dhe le të jenë si shenjë mes meje e jush, që të bëhet e ditur se unë jam Zoti, Perëndia juaj. 21 Por bijtë ngritën krye kundër meje, nuk i ndoqën rregullat e mia, nuk i ruajtën e nuk i zbatuan vendimet e mia, që, njeriu që i zbaton, të jetojë falë tyre. Ata e përdhosën të shtunën, prandaj thashë se do ta zbrazja kundër tyre zemërimin tim e do ta shteroja hidhërimin tim ndaj tyre në shkretëtirë. 22 Por e mbajta dorën dhe veprova për hir të emrit tim, që të mos përdhosej në sytë e kombeve, se para syve të tyre i kisha nxjerrë. 23 Përsëri ngrita dorën në shkretëtirë dhe u betova se do t'i shpërndaja ndër kombe e do t'i përhapja nëpër vende të ndryshme, 24 se nuk kishin zbatuar vendimet e mia dhe kishin flakur rregullat e mia, kishin përdhosur të shtunat e mia dhe i kishin kthyer sytë drejt idhujve të etërve të tyre.
25 Dhe, sërish, unë u dhashë rregulla jo të mira e vendime me të cilat nuk mund të jetonin. 26 I bëra të ndyheshin me kushtimet e veta, me flijimin e të parëlindurve, që t'i tmerroja e ta merrnin vesh se unë jam Zoti.
27 Prandaj, foli shtëpisë së Izraelit, o bir i njeriut, e thuaju se kështu thotë Zoti im, Zoti: përsëri më fyen etërit tuaj, duke u sjellë me pabesi ndaj meje. 28 Unë i pata sjellë në tokën që isha betuar t'ua jepja, por sapo shihnin ndonjë kodër të lartë apo ndonjë pemë gjethore, aty i kushtonin flitë e tyre, aty i paraqisnin kushtimet ngasëse, aty i vendosnin erërat e këndshme e aty i derdhnin flitë e stërpikjes. 29 Unë u thashë: çfarë është kjo lartësi, tek e cila shkoni? Kështu i mbeti emri lartësi deri më sot.
30 Prandaj, thuaji shtëpisë së Izraelit se kështu thotë Zoti im, Zoti: ju po ndyheni sipas mënyrës së etërve tuaj, po kurvëroni me pështirësitë e tyre. 31 Kur kushtoni dhuratat tuaja dhe i shkoni në zjarr bijtë tuaj, ndyheni me idhujt tuaj gjer më sot. A do t'i pranoj pyetjet tuaja, o shtëpia e Izraelit? Pasha jetën time, kumton Zoti im, Zoti, nuk do t'i pranoj pyetjet tuaja. 32 Çfarë ju do shpirti, nuk do të ndodhë, edhe pse ju thoni: do të jemi si kombet, si fiset e vendeve të tjera, që i falen drurit e gurit.
Përtëritja e Izraelit
33 Pasha jetën time, kumton Zoti im, Zoti, do të mbretëroj mbi ju me dorë të fortë, me krahun shtrirë dhe duke e zbrazur zemërimin. 34 Do t'ju nxjerr nga popujt e do t'ju mbledh prej vendeve ku jeni shpërndarë, me dorë të fortë, me krahun shtrirë e duke e zbrazur zemërimin. 35 Do t'ju çoj në shkretëtirën e popujve e do t'ju gjykoj atje ballë për ballë. 36 Sikurse kam gjykuar etërit tuaj në shkretëtirën e dheut të Egjiptit, ashtu do t'ju gjykoj edhe ju, kumton Zoti im, Zoti. 37 Do t'ju bëj të kaloni nën shkopin tim e do t'ju vë nën zgjedhën e besëlidhjes. 38 Do t'i spastroj prej jush kryengritësit dhe ata që kryejnë shkelje kundër meje. Do t'i nxjerr prej vendit ku janë ngulur, por nuk do të hyjnë në tokën e Izraelit. Atëherë do ta merrni vesh se unë jam Zoti. 39 Ndërsa juve, o shtëpia e Izraelit, kështu ju thotë Zoti im, Zoti: të shkojë e t'u falet secili idhujve të vet, por pastaj do ta shohim a do të më dëgjoni. Atëherë nuk do ta përdhosni më emrin tim të shenjtë me dhuratat e me idhujt tuaj. 40 Se mbi malin tim të shenjtë, mbi malin e lartë të Izraelit, kumton Zoti im, Zoti, atje do të më shërbejë mbarë shtëpia e Izraelit, e tëra në atë vend. Atje do t'i pranoj e atje do t'i kërkoj blatimet dhe kryedhuratat, ndër të gjitha kushtimet tuaja të shenjta. 41 Do t'ju pranoj si erën e këndshme, pasi t'ju kem nxjerrë prej popujve e t'ju kem mbledhur prej vendeve ku ishit shpërndarë. Do të dëftohem i shenjtë mes jush në sytë e kombeve. 42 Atëherë do ta merrni vesh se unë jam Zoti, kur t'ju sjell në tokën e Izraelit, në tokën për të cilën ngrita dorën e u betova se do t'ua jepja etërve tuaj. 43 Atje do të kujtoni sjelljen tuaj dhe të gjitha bëmat me të cilat qetë ndyrë. Atëherë do t'ju neveritet vetja për të gjitha ligësitë që patët bërë. 44 E do ta merrni vesh se unë jam Zoti, pasi të kem vepruar me ju për hir të emrit tim, jo sipas sjelljeve tuaja të liga dhe sipas veprimeve tuaj të shthurura, o shtëpia i Izraelit, kumton Zoti im, Zoti».
1 et factum est in anno septimo
in quinto in decima mensis
venerunt viri de senioribus Israhel ut interrogarent Dominum
et sederunt coram me
2 et factus est sermo Domini ad me dicens
3 fili hominis loquere senioribus Israhel et dices ad eos
haec dicit Dominus Deus
num ad interrogandum me vos venistis
vivo ego quia non respondebo vobis ait Dominus Deus
4 si iudicas eos si iudicas fili hominis
abominationes patrum eorum ostende eis
5 et dices ad eos haec dicit Dominus Deus
in die qua elegi Israhel
et levavi manum meam pro stirpe domus Iacob
et apparui eis in terra Aegypti
et levavi manum meam pro eis
dicens ego Dominus Deus vester
6 in die illa levavi manum meam pro eis
ut educerem eos de terra Aegypti
in terram quam provideram eis fluentem lacte et melle
quae est egregia inter omnes terras
7 et dixi ad eos unusquisque offensiones oculorum suorum abiciat
et in idolis Aegypti nolite pollui
ego Dominus Deus vester
8 et inritaverunt me nolueruntque audire
unusquisque abominationes oculorum suorum non proiecit
nec idola Aegypti reliquerunt
et dixi ut effunderem indignationem meam super eos
et implerem iram meam in eis in medio terrae Aegypti
9 et feci propter nomen meum ut non violaretur coram gentibus
in quarum medio erant
et inter quas apparui eis ut educerem eos de terra Aegypti
10 eieci ergo eos de terra Aegypti et eduxi in desertum
11 et dedi eis praecepta mea et iudicia mea ostendi eis
quae faciat homo et vivat in eis
12 insuper et sabbata mea dedi eis
ut esset signum inter me et eos
et scirent quia ego Dominus sanctificans eos
13 et inritaverunt me domus Israhel in deserto
in praeceptis meis non ambulaverunt et iudicia mea proiecerunt
quae faciens homo vivet in eis
et sabbata mea violaverunt vehementer
dixi ergo ut effunderem furorem meum super eos in deserto
et consumerem eos
14 et feci propter nomen meum ne violaretur coram gentibus
de quibus eieci eos in conspectu earum
15 ego igitur levavi manum meam super eos in deserto
ne inducerem eos in terram quam dedi eis fluentem lacte et melle
praecipuam terrarum omnium
16 quia iudicia mea proiecerunt
et in praeceptis meis non ambulaverunt
et sabbata mea violaverunt
post idola enim cor eorum gradiebatur
17 et pepercit oculus meus super eos ut non interficerem eos
nec consumpsi eos in deserto
18 dixi autem ad filios eorum in solitudine
in praeceptis patrum vestrorum nolite incedere
nec iudicia eorum custodiatis nec in idolis eorum polluamini
19 ego Dominus Deus vester in praeceptis meis ambulate
et iudicia mea custodite et facite ea
20 et sabbata mea sanctificate ut sit signum inter me et vos
et sciatur quia ego Dominus Deus vester
21 et exacerbaverunt me filii
in praeceptis meis non ambulaverunt
et iudicia mea non custodierunt ut facerent ea
quae cum fecerit homo vivet in eis
et sabbata mea violaverunt
et comminatus sum ut effunderem furorem meum super eos
et implerem iram meam in eis in deserto
22 averti autem manum meam et feci propter nomen meum
ut non violaretur coram gentibus
de quibus eieci eos in oculis earum
23 iterum levavi manum meam in eos in solitudine
ut dispergerem illos in nationes et ventilarem in terras
24 eo quod iudicia mea non fecissent
et praecepta mea reprobassent et sabbata mea violassent
et post idola patrum suorum fuissent oculi eorum
25 ergo et ego dedi eis praecepta non bona
et iudicia in quibus non vivent
26 et pollui eos in muneribus suis
cum offerrent omne quod aperit vulvam propter delicta sua
et scient quia ego Dominus
27 quam ob rem loquere ad domum Israhel fili hominis
et dices ad eos haec dicit Dominus Deus
adhuc et in hoc blasphemaverunt me patres vestri
cum sprevissent me contemnentes
28 et induxissem eos in terram
super quam levavi manum meam ut darem eis
viderunt omnem collem excelsum et omne lignum nemorosum
et immolaverunt ibi victimas suas
et dederunt ibi inritationem oblationis suae
et posuerunt ibi odorem suavitatis suae
et libaverunt libationes suas
29 et dixi ad eos quid est excelsum ad quod vos ingredimini
et vocatum est nomen eius Excelsum usque ad hanc diem
30 propterea dic ad domum Israhel haec dicit Dominus Deus
certe in via patrum vestrorum vos polluimini
et post offendicula eorum vos fornicamini
31 et in oblatione donorum vestrorum
cum transducitis filios vestros per ignem
vos polluimini in omnibus idolis vestris usque hodie
et ego respondebo vobis domus Israhel
vivo ego dicit Dominus Deus quia non respondebo vobis
32 neque cogitatio mentis vestrae fiet dicentium
erimus sicut gentes et sicut cognationes terrae
ut colamus ligna et lapides
33 vivo ego dicit Dominus Deus
quoniam in manu forti et brachio extento
et in furore effuso regnabo super vos
34 et educam vos de populis
et congregabo vos de terris in quibus dispersi estis
in manu valida et brachio extento
et in furore effuso regnabo super vos
35 et adducam vos in desertum populorum
et iudicabor vobiscum ibi facie ad faciem
36 sicut iudicio contendi adversum patres vestros
in deserto terrae Aegypti
sic iudicabo vos dicit Dominus Deus
37 et subiciam vos sceptro meo
et inducam vos in vinculis foederis
38 et eligam de vobis transgressores et impios
et de terra incolatus eorum educam eos
et terram Israhel non ingredientur
et scietis quia ego Dominus
39 et vos domus Israhel haec dicit Dominus Deus
singuli post idola vestra ambulate et servite eis
quod si et in hoc non audieritis me
et nomen meum sanctum pollueritis ultra
in muneribus vestris et in idolis vestris
40 in monte sancto meo in monte excelso Israhel ait Dominus Deus
ibi serviet mihi omnis domus Israhel
omnes inquam in terra in qua placebunt mihi
et ibi quaeram primitias vestras
et initium decimarum vestrarum in omnibus sanctificationibus vestris
41 in odorem suavitatis suscipiam vos
cum eduxero vos de populis
et congregavero vos de terris in quas dispersi estis
et sanctificabor in vobis in oculis nationum
42 et scietis quia ego Dominus cum induxero vos ad terram Israhel
in terram pro qua levavi manum meam
ut darem eam patribus vestris
43 et recordabimini ibi viarum vestrarum
et omnium scelerum vestrorum quibus polluti estis in eis
et displicebitis vobis in conspectu vestro
in omnibus malitiis vestris quas fecistis
44 et scietis quia ego Dominus
cum benefecero vobis propter nomen meum
non secundum vias vestras malas
neque secundum scelera vestra pessima domus Israhel
ait Dominus Deus
45 et factus est sermo Domini ad me dicens
46 fili hominis pone faciem tuam contra viam austri
et stilla ad africum et propheta ad saltum agri meridiani
47 et dices saltui meridiano
audi verbum Domini haec dicit Dominus Deus
ecce ego succendam in te ignem
et conburam in te omne lignum viride et omne lignum aridum
non extinguetur flamma succensionis
et conburetur in ea omnis facies ab austro usque ad aquilonem
48 et videbit universa caro
quia ego Dominus succendi eam nec extinguetur
49 et dixi ha ha ha Domine Deus
ipsi dicunt de me numquid non per parabolas loquitur iste