Mëkati i Nadabit dhe Abihuit
1 Nadabi e Abihui, bijtë e Aronit, morën secili temjanicën e vet, i mbushën me prush, vunë mbi to temjan dhe i kushtuan Zotit një zjarr të pashenjtëruar që ai nuk ua kishte urdhëruar. 2 Atëherë prej pranisë së Zotit doli një zjarr, që i përpiu, e ata vdiqën në prani të Zotit. 3 Atëherë Moisiu i tha Aronit: «Për këtë foli Zoti kur tha:
“Tek ata që më afrohen
do ta tregoj shenjtërinë time,
do të përlëvdohem
para syve të mbarë popullit”».
Aroni nuk foli. 4 Moisiu thirri Mishaelin dhe Elcafanin, bijtë e Uzielit, ungjit të Aronit, e u tha: «Shkoni e merrni vëllezërit tuaj prej shenjtërores dhe nxirrini jashtë fushimit». 5 Ata shkuan dhe i nxorën me gjithë rroba jashtë fushimit, siç kishte urdhëruar Moisiu. 6 Pastaj Moisiu i tha Aronit e bijve të tij, Eleazarit e Itamarit: «Mos i shkulni flokët e mos i shqyeni rrobat, që të mos vdisni e që të mos bjerë zemërimi i Zotit mbi gjithë bashkësinë. Ata që i dogji zjarri i Zotit le t'i qajnë vëllezërit tuaj dhe mbarë shtëpia e Izraelit. 7 Mos dilni jashtë derës së tendës së takimit, se jeni lyer me vajin e vajosjes së Zotit. Përndryshe, do të vdisni». Ata bënë siç i urdhëroi Moisiu.
8 Zoti i tha Aronit: 9 «Kur të hyni në tendën e takimit, mos pini verë e pije dehëse, as ti e as bijtë e tu, që të mos vdisni. Ky është rregull i përhershëm për të gjitha breznitë. 10 Kështu, do të mund të dalloni mes gjërave të shenjta e gjërave të rëndomta, mes të pastrave e të papastrave, 11 dhe do të mund t'u mësoni izraelitëve të gjitha rregullat që u ka urdhëruar Zoti përmes Moisiut».
12 Moisiu i tha Aronit e bijve që i kishin mbetur, Eleazarit e Itamarit: «Çka mbetet prej flisë së drithit pas kushtimit të flive të zjarrit për Zotin, merreni dhe hajeni si bukë të ndorme pranë altarit, sepse është gjë shumë e shenjtë. 13 Hajeni në vendin e shenjtë, se është pjesa e caktuar për ju e për bijtë tuaj prej flive të zjarrit për Zotin. Kështu më është urdhëruar. 14 Gjoksin e flisë së lartësimit dhe kofshën e dhuratës hajeni në një vend të pastër bashkë me bijtë e me bijat, se kjo është pjesa e caktuar për ju e për bijtë tuaj prej flive të paqtimit të izraelitëve. 15 Kofshën e dhuratës dhe gjoksin e flisë së lartësimit silleni e ngrijeni bashkë me dhjamin e flive të zjarrit si fli lartësimi për Zotin. Ju përket juve e bijve tuaj, si një e drejtë e përhershme, siç ka urdhëruar Zoti».
16 Mandej, Moisiu kërkoi të dinte si e kishin kushtuar cjapin e flisë për mëkatin dhe mori vesh se e kishin djegur. Atëherë ai u zemërua me Eleazarin e me Itamarin, bijtë që i kishin mbetur Aronit, e u tha: 17 «Pse nuk e hëngrët flinë për mëkatin në vendin e shenjtë? Ajo është gjë shumë e shenjtë e ju është dhënë për të hequr fajin e bashkësisë dhe për të bërë shlyerjen për të para Zotit. 18 Meqenëse gjaku i flisë nuk ishte sjellë brenda shenjtërores, ju duhet ta hanit atë në shenjtërore, siç ju urdhërova». 19 Aroni iu përgjigj Moisiut: «Ja, sot që u kushtua flija për mëkatin dhe flija e shkrumbimit para Zotit, më ndodhën gjithë këto gjëra. Po të haja sot flinë për mëkatin, a do ta kisha pëlqimin e Zotit?». 20 Kur Moisiu i dëgjoi këto, mbeti i kënaqur.
1 arreptisque Nadab et Abiu filii Aaron turibulis
posuerunt ignem et incensum desuper
offerentes coram Domino ignem alienum
quod eis praeceptum non erat
2 egressusque ignis a Domino devoravit eos
et mortui sunt coram Domino
3 dixitque Moses ad Aaron hoc est quod locutus est Dominus
sanctificabor in his qui adpropinquant mihi
et in conspectu omnis populi glorificabor
quod audiens tacuit Aaron
4 vocatis autem Moses Misahel et Elsaphan filios Ozihel patrui Aaron
ait ad eos
ite et colligite fratres vestros de conspectu
sanctuarii
et asportate extra castra
5 confestimque pergentes tulerunt eos
sicut iacebant vestitos lineis tunicis
et eiecerunt foras ut sibi fuerat imperatum
6 locutus est Moses ad Aaron et ad Eleazar atque
Ithamar filios eius
capita vestra nolite nudare et vestimenta nolite scindere
ne forte moriamini et super omnem coetum oriatur indignatio
fratres vestri et omnis domus Israhel plangant incendium quod
Dominus suscitavit
7 vos autem non egredimini fores tabernaculi
alioquin peribitis oleum quippe sanctae unctionis est super vos
qui fecerunt omnia iuxta praeceptum Mosi
8 dixit quoque Dominus ad Aaron
9 vinum et omne quod inebriare potest non bibetis tu et
filii tui
quando intratis tabernaculum testimonii ne
moriamini
quia praeceptum est sempiternum in generationes vestras
10 et ut habeatis scientiam discernendi inter sanctum et profanum
inter pollutum et mundum
11 doceatisque filios Israhel omnia legitima mea
quae locutus est Dominus ad eos per manum Mosi
12 locutusque est Moses ad Aaron et ad Eleazar atque Ithamar
filios eius qui residui erant
tollite sacrificium quod remansit de oblatione Domini
et comedite illud absque fermento iuxta altare
quia sanctum sanctorum est
13 comedetis autem in loco sancto
quod datum est tibi et filiis tuis de oblationibus Domini
sicut praeceptum est mihi
14 pectusculum quoque quod oblatum est
et armum qui separatus est
edetis in loco mundissimo
tu et filii tui ac filiae tuae tecum
tibi enim ac liberis tuis reposita sunt
de hostiis salutaribus filiorum Israhel
15 eo quod armum et pectus et adipes qui cremantur in altari
elevaverint coram
Domino
et pertineant ad te et ad filios tuos lege perpetua
sicut praecepit Dominus
16 inter haec hircum qui oblatus fuerat pro peccato
cum quaereret Moses exustum repperit
iratusque contra Eleazar et Ithamar filios Aaron qui remanserant ait
17 cur non comedistis hostiam pro peccato in loco sancto
quae sancta sanctorum est
et data vobis ut portetis iniquitatem multitudinis
et rogetis pro ea in conspectu Domini
18 praesertim cum de sanguine illius non sit inlatum intra sancta
et comedere eam debueritis in sanctuario
sicut praeceptum est mihi
19 respondit Aaron
oblata est hodie victima pro peccato et holocaustum coram Domino
mihi autem accidit quod vides
quomodo potui comedere eam
aut placere Domino in caerimoniis mente lugubri
20 quod cum audisset Moses recepit satisfactionem