Rrasat e dyta të ligjit
1 Zoti i tha Moisiut: «Lato dy rrasa guri si të parat, që të shkruaj në to urdhërimet që ishin në rrasat që theve. 2 Bëhu gati në të gdhirë dhe ngjitu në malin e Sinait. Qëndro para meje në majë të malit. 3 Askush të mos ngjitet me ty. Këmbë njeriu të mos duket në mal dhe asnjë bagëti e imët apo e trashë të mos kullotë kundruall malit». 4 Kështu, Moisiu latoi dy rrasa guri si të parat dhe u ngjit në malin e Sinait herët në mëngjes, siç e kishte urdhëruar Zoti.
5 Atëherë Zoti zbriti në re, qëndroi me Moisiun dhe shpalli emrin e vet. 6 Zoti i kaloi përballë dhe shpalli:
«Zoti, Zoti,
Perëndi i dhimbshëm e i mëshirshëm,
i ngadaltë në zemërim dhe plot mirësi e besnikëri.
7 E ruan mirësinë për mijëra brezni,
fal paudhësinë, shkeljen dhe mëkatin,
por nuk lë gjë pa dënuar.
Paudhësinë e etërve e ndëshkon,
deri te fëmijët e nipat,
deri te breznia e tretë dhe e katërt».
8 Atëherë Moisiu u përkul përtokë me të shpejtë, e adhuroi 9 e tha: «Zot, nëse kam gjetur hir para teje, të lutem nisu bashkë me ne. Edhe pse ky popull është kokëfortë, na i fal paudhësitë e mëkatet dhe na bëj të tutë».
Përtëritja e besëlidhjes
10 Zoti i tha: «Ja, unë po bëj një besëlidhje. Do të bëj para tërë popullit mrekulli që nuk janë bërë mbi mbarë tokën dhe në asnjë popull. Tërë populli mes të cilit banon do të shohë veprën e Zotit, sepse ajo që do të bëj me ty do të jetë e mrekullueshme.
11 Mbaj çfarë po të urdhëroj sot. Ja, unë po i dëboj para teje amoritët, kananitët, hititët, perizitët, hivitët dhe jebusitët. 12 Prandaj ruaj se bën ndonjë besëlidhje me banorët e tokës ku po hyn, sepse do të zihesh në kurth. 13 Përkundrazi, rrënoji altarët e tyre, shkatërroji përmendoret e tyre të shenjta dhe zhbiji shtyllat e Asherave të tyre, 14 sepse nuk ke për të adhuruar asnjë perëndi tjetër ngaqë emri i Zotit është “xheloz” dhe ai është një Perëndi xheloz. 15 Mos lidh besëlidhje me banorët e tokës, sepse kur të jepen pas kurvërisë me perënditë e tyre dhe kur t'u flijojnë fli perëndive të tyre, do të të ftojnë dhe kështu do të hash edhe ti prej flive të tyre. 16 Po ua more bijat si gra për bijtë e tu, ato do të jepen pas kurvërisë me perënditë e tyre dhe do të bëjnë që edhe bijtë e tu të jepen pas kurvërisë me perënditë e tyre.
17 Mos bëj për vete perëndi të metaltë.
18 Kremto festën e Bukëve të ndorme. Për shtatë ditë do të hash bukë të ndorme, ashtu siç të kam urdhëruar të bësh në kohën e caktuar të muajit të Abibit, sepse pikërisht në atë muaj dole nga Egjipti. 19 Çdo fryt i parë i barkut më përket mua, çdo mashkull i parë i bagëtive, si i qeve, ashtu edhe i deleve. 20 Pjellën e parë të gomarit shpaguaje me dele. Nëse nuk e shpaguan, thyeja qafën. Tërë të paralindurit e bijve të tu do t'i shpaguash. Askush të mos dalë para meje duarbosh.
21 Gjashtë ditë do të punosh, por ditën e shtatë do të pushosh. Do të pushosh edhe gjatë të mbjellave e të korrave. 22 Kremto festën e Javëve me prodhimet e para të korrjes së grurit dhe festën e të Vjelave në fund të çdo viti. 23 Çdo mashkull të paraqitet tri herë në vit para Zotit Perëndi, Perëndisë së Izraelit. 24 Kur t'i zboj kombet para teje dhe t'i zgjeroj kufijtë e tu, askush nuk do ta sulmojë tokën gjatë kohës që paraqitesh tri herë në vit para Zotit, Perëndisë tënd.
25 Mos e kushto gjakun e flisë sime bashkë me të mbrujturat. Mos e ruaj flinë e të kremtes së Pashkës për të nesërmen. 26 Prodhimet e para të tokës, më të mirat, do t'i sjellësh në shtëpinë e Zotit, Perëndisë tënd. Mos e ziej kecin me qumështin e së ëmës».
27 Zoti i tha Moisiut: «Shkruaji këto fjalë, sepse mbi këto fjalë e kam lidhur besëlidhjen me ty dhe me Izraelin». 28 Moisiu qëndroi me Zotin për dyzet ditë e net, pa ngrënë bukë e pa pirë ujë. Ai i shkroi fjalët e besëlidhjes në rrasa. Janë dhjetë urdhërimet.
Moisiu zbret nga mali
29 Pastaj Moisiu zbriti nga mali i Sinait duke mbajtur ne dorë dy rrasat e dëshmisë. Por ai nuk e dinte që i ndrinte fytyra ngaqë kishte folur me Zotin. 30 Kur Aroni dhe izraelitët panë sesi i ndrinte fytyra Moisiut, patën frikë t'i afroheshin. 31 Por Moisiu i thirri. Atëherë Aroni me tërë krerët e bashkësisë u kthyen dhe ai foli me ta. 32 Pas kësaj u afruan tërë izraelitët dhe Moisiu u urdhëroi gjithçka që Zoti i kishte thënë në malin e Sinait. 33 Si mbaroi së foluri me ta, Moisiu mbuloi fytyrën me vel. 34 Kështu, sa herë që shkonte para Zotit për të folur, Moisiu e hiqte velin derisa largohej. Pastaj, kur dilte dhe u tregonte izraelitëve urdhërimet e Zotit, 35 izraelitët e shikonin sesi i ndrinte fytyra. Atëherë Moisiu e vinte sërish velin dhe e mbante derisa shkonte për të folur përsëri me Zotin.
1 ac deinceps praecide ait tibi duas tabulas lapideas instar priorum
et scribam super eas verba quae habuerunt tabulae quas fregisti
2 esto paratus mane ut ascendas statim in montem Sinai
stabisque mecum super verticem montis
3 nullus ascendat tecum
nec videatur quispiam per totum montem
boves quoque et oves non pascantur e contra
4 excidit ergo duas tabulas lapideas quales ante fuerant
et de nocte consurgens ascendit in montem Sinai
sicut ei praeceperat Dominus
portans secum tabulas
5 cumque descendisset Dominus per nubem
stetit Moses cum eo invocans nomen Domini
6 quo transeunte coram eo ait
Dominator Domine Deus misericors et clemens
patiens et multae miserationis ac verus
7 qui custodis misericordiam in milia
qui aufers iniquitatem et scelera atque peccata
nullusque apud te per se innocens est
qui reddis iniquitatem patrum in
filiis ac nepotibus
in tertiam et quartam progeniem
8 festinusque Moses curvatus est pronus in terram
et adorans
9 ait
si inveni gratiam in conspectu tuo Domine
obsecro ut gradiaris nobiscum
populus enim durae cervicis est
et auferas iniquitates nostras atque peccata nosque possideas
10 respondit Dominus ego inibo pactum
videntibus cunctis signa faciam
quae numquam sunt visa super terram nec in ullis
gentibus
ut cernat populus in cuius es medio
opus Domini terribile quod facturus sum
11 observa cuncta quae hodie mando tibi
ego ipse eiciam ante faciem tuam
Amorreum et Chananeum et Hettheum
Ferezeum quoque et Eveum et Iebuseum
12 cave ne umquam cum habitatoribus terrae illius iungas amicitias
quae tibi sint in ruinam
13 sed aras eorum destrue confringe statuas lucosque succide
14 noli adorare deum alienum
Dominus Zelotes nomen eius Deus est aemulator
15 ne ineas pactum cum hominibus illarum regionum
ne cum fornicati fuerint cum diis suis
et adoraverint simulacra eorum
vocet te quispiam ut comedas de immolatis
16 nec uxorem de filiabus eorum accipies filiis tuis
ne postquam ipsae fuerint fornicatae
fornicari faciant et filios tuos in deos suos
17 deos conflatiles non facies tibi
18 sollemnitatem azymorum custodies
septem diebus vesceris azymis
sicut praecepi tibi in tempore mensis novorum
mense enim verni temporis egressus es de Aegypto
19 omne quod aperit vulvam generis masculini meum erit
de cunctis animantibus tam de bubus quam de ovibus meum erit
20 primogenitum asini redimes ove
sin autem nec pretium pro eo dederis occidetur
primogenitum filiorum tuorum redimes
nec apparebis in conspectu meo vacuus
21 sex diebus operaberis
die septimo cessabis arare et metere
22 sollemnitatem ebdomadarum facies tibi
in primitiis frugum messis tuae triticeae
et sollemnitatem quando redeunte anni tempore cuncta conduntur
23 tribus temporibus anni apparebit omne masculinum tuum
in conspectu omnipotentis Domini Dei Israhel
24 cum enim tulero gentes a facie tua et dilatavero terminos tuos
nullus insidiabitur terrae tuae
ascendente te et apparente in conspectu Domini
Dei tui ter in anno
25 non immolabis super fermento sanguinem hostiae meae
neque residebit mane de victima sollemnitatis phase
26 primitias frugum terrae tuae offeres in domum Domini Dei tui
non coques hedum in lacte matris suae
27 dixitque Dominus ad Mosen
scribe tibi verba haec quibus et tecum et cum Israhel pepigi foedus
28 fecit ergo ibi cum Domino quadraginta dies et quadraginta
noctes
panem non comedit et aquam non bibit
et scripsit in tabulis verba foederis decem
29 cumque descenderet Moses de monte Sinai
tenebat duas tabulas testimonii
et ignorabat quod cornuta esset facies sua ex consortio sermonis Dei
30 videntes autem Aaron et filii Israhel cornutam Mosi faciem
timuerunt prope accedere
31 vocatique ab eo reversi sunt
tam Aaron quam principes synagogae
et postquam locutus est
32 venerunt ad eum etiam omnes filii Israhel
quibus praecepit cuncta quae audierat a Domino in monte Sinai
33 impletisque sermonibus posuit velamen super faciem suam
34 quod ingressus ad Dominum et loquens cum eo auferebat donec exiret
et tunc loquebatur ad filios Israhel omnia quae sibi fuerant imperata
35 qui videbant faciem egredientis Mosi esse cornutam
sed operiebat rursus ille faciem suam
si quando loquebatur ad eos