Përplasja me amonitët
1 Pas këtyre ngjarjeve, Nahashi, mbreti i amonitëve, vdiq dhe në vend të tij mbretëroi i biri. 2 Davidi tha: «Do të tregohem i mirë me Hanunin, birin e Nahashit, sepse i ati i tij u soll mirë me mua». Pastaj Davidi dërgoi disa përfaqësues për ta ngushëlluar për të atin dhe shërbëtorët e Davidit shkuan në dheun e amonitëve, te Hanuni, për ta ngushëlluar. 3 Atëherë prijësit e amonitëve i thanë Hanunit: «Mos vallë Davidi t'i dërgoi ngushëlluesit për të nderuar atin tënd? Apo këta shërbëtorë të tij kanë ardhur te ti për të bërë hetime, për të shkaktuar përmbysje e për të përgjuar vendin?». 4 Atëherë Hanuni mori shërbëtorët e Davidit, i rruajti, ua shqeu rrobat më dysh deri te vithet dhe i ktheu nga kishin ardhur. 5 Kur i treguan Davidit për ta, ai dërgoi njerëz për t'i takuar, sepse ndiheshin shumë të poshtëruar. Mbreti u tha: «Rrini në Jeriko derisa t'ju dalë mjekra, pastaj kthehuni».
6 Kur amonitët e panë se ishin bërë të urryer për Davidin, Hanuni dhe amonitët dërguan tridhjetë tonë argjend për të blerë karroca e kuaj nga Mesopotamia, nga Aram Makahu e nga Cobahu. 7 Paguan për tridhjetë e dy mijë karroca dhe për mbretin e Makahut me trupat e veta. Këta erdhën e fushuan kundruall Medebës. Amonitët u mblodhën nga qytetet e tyre e dolën në luftë. 8 Kur e mori vesh, Davidi dërgoi Joabin e mbarë ushtrinë e trimave. 9 Amonitët dolën e u rreshtuan për betejë përballë qytetit, ndërsa mbretërit, që kishin ardhur, qëndruan veçmas në fushë.
Fitorja e Joabit
10 Joabi e vuri re se ishte i rrethuar në fushë betejë nga para e nga pas, prandaj zgjodhi disa prej burrave më të spikatur në Izrael dhe i rreshtoi kundër arameasve. 11 Pjesën tjetër të ushtrisë ia la Abishait, vëllait të vet. Këta u rreshtuan kundër amonitëve. 12 Pastaj tha: «Nëse arameasit janë më të fortë se unë, ti do të vish për të më shpëtuar, por nëse amonitët do të jenë më të fortë se ti, unë do të të shpëtoj. 13 Bëhu i fortë! Të tregohemi të fortë për popullin tonë e për qytetet e Perëndisë tonë. Zoti e bëftë si t'i duket mirë!». 14 Atëherë Joabi e populli që ishte me të iu turr në betejë arameasve, të cilët ua mbathën këmbëve. 15 Kur amonitët panë se arameasit kishin ikur, ia mbathën edhe ata prej Abishait, vëllait të Joabit, e u kthyen në qytet. Atëherë Joabi shkoi në Jerusalem.
16 Kur arameasit panë se humbën përballë Izraelit, dërguan lajmëtarë, për të thirrur arameasit që ishin përtej Eufratit. U printe Shofahu, kreu i ushtrisë së Hadadezerit. 17 Kur i treguan Davidit, ai mblodhi mbarë Izraelin, kapërceu Jordanin, mbërriti tek ata e u rreshtua kundër tyre. Davidi u doli në betejë arameasve dhe ata u ndeshën me të. 18 Por arameasit morën arratinë përballë Izraelit. Davidi vrau shtatë mijë kalorës e dyzet mijë këmbësorë arameas. Vrau edhe Shofahun, kreun e ushtrisë. 19 Kur shërbëtorët e Hadadezerit panë se po humbnin kundër Izraelit, bënë paqe me Davidin e iu nënshtruan. Arameasit nuk synuan më të ndihmonin amonitët.
1 accidit autem ut moreretur Naas rex filiorum Ammon
et regnaret filius eius pro eo
2 dixitque David faciam misericordiam cum Hanon filio Naas
praestitit enim pater eius mihi gratiam
misitque David nuntios
ad consolandum eum super morte patris sui
qui cum pervenissent in terram filiorum Ammon
ut consolarentur Hanon
3 dixerunt principes filiorum Ammon ad Hanon tu forsitan putas
quod David honoris causa in patrem tuum miserit qui consolentur
te
nec animadvertis quod ut explorent et investigent
et scrutentur terram tuam venerint ad te servi eius
4 igitur Hanon pueros David decalvavit et rasit
et praecidit tunicas eorum a natibus usque ad pedes et dimisit
eos
5 qui cum abissent et hoc mandassent David
misit in occursum eorum
grandem enim contumeliam sustinuerant
et praecepit ut manerent in Hiericho donec cresceret barba eorum
et tunc reverterentur
6 videntes autem filii Ammon quod iniuriam fecissent David
tam Hanon quam reliquus populus
miserunt mille talenta argenti
ut conducerent sibi de Mesopotamia et de Syria Macha et de Suba
currus et equites
7 conduxeruntque triginta duo milia curruum
et regem Macha cum populo eius
qui cum venissent castrametati sunt e regione Medaba
filii quoque Ammon congregati de urbibus suis venerunt ad bellum
8 quod cum audisset David
misit Ioab et omnem exercitum virorum fortium
9 egressique filii Ammon direxerunt aciem iuxta portam civitatis
reges autem qui ad auxilium venerant
separatim in agro steterunt
10 igitur Ioab intellegens
bellum et ex adverso et post tergum contra se fieri
elegit viros fortissimos de universo Israhel et perrexit contra Syrum
11 reliquam autem partem populi dedit sub manu Abisai fratris sui
et perrexerunt contra filios Ammon
12 dixitque si vicerit me Syrus auxilio eris mihi
sin autem superaverint te filii Ammon ero tibi in praesidium
13 confortare et agamus viriliter
pro populo nostro et pro urbibus Dei nostri
Dominus autem quod in conspectu suo bonum est faciet
14 perrexit ergo Ioab et populus qui cum eo erat
contra Syrum ad proelium et fugavit eos
15 porro filii Ammon videntes quod fugisset Syrus
ipsi quoque fugerunt Abisai fratrem eius et ingressi sunt civitatem
reversusque est etiam Ioab in Hierusalem
16 videns autem Syrus quod cecidisset coram Israhel
misit nuntios et adduxit Syrum qui erat trans Fluvium
Sophach autem princeps militiae Adadezer erat dux eorum
17 quod cum nuntiatum esset David congregavit universum Israhel
et transivit Iordanem inruitque in eos
et direxit ex adverso aciem illis contra pugnantibus
18 fugit autem Syrus Israhel
et interfecit David de Syris septem milia curruum
et quadraginta milia peditum et Sophach exercitus principem
19 videntes autem servi Adadezer se ab Israhel esse superatos
transfugerunt ad David et servierunt ei
noluitque ultra Syria
auxilium praebere filiis Ammon