Paralajmërimi i shpërnguljes
1 Fjala që Zoti i drejtoi Jeremisë për të gjithë popullin e Judës në vitin e katërt të Jehojakimit, birit të Josisë, mbretit të Judës, në vitin e parë të mbretërimit të Nabukodonosorit, mbretit të Babilonisë, 2 dhe që profeti Jeremi ia shpalli mbarë popullit të Judës dhe të gjithë banorëve të Jerusalemit, duke thënë: 3 «Që nga viti i trembëdhjetë i Josisë, birit të Amonit, mbretit të Judës, deri më sot, për njëzet e tre vjet, fjala e Zotit më është drejtuar dhe unë ju kam folur pa u lodhur, por nuk më keni dëgjuar. 4 Madje, Zoti ju ka dërguar pareshtur të gjithë profetët, shërbëtorët e tij, por ju nuk keni dëgjuar e nuk u keni vënë vesh për t'i dëgjuar 5 kur thoshin: “Të kthehet secili nga udha e mbrapshtë e nga veprat e veta të mbrapshta, që të mund të banoni në dheun që ua dha Zoti juve dhe etërve tuaj qëmoti e përgjithmonë. 6 Mos shkoni pas perëndive të tjerë, për t'u shërbyer e për t'i adhuruar, mos më zemëroni me veprën e duarve tuaja, që mos t'ju bëj keq”. 7 Por ju nuk më keni dëgjuar, kumton Zoti, prandaj më zemëruat me veprën e duarve tuaja, për të keqen tuaj».
8 Prandaj, kështu thotë Zoti i ushtrive: «Meqë nuk i dëgjuat fjalët e mia, 9 ja, do të dërgoj njerëz të marrin të gjitha fiset e veriut, kumton Zoti, dhe Nabukodonosorin, mbretin e Babilonisë, shërbëtorin tim, e do t'i sjell kundër këtij vendi, kundër banorëve të tij e kundër të gjitha kombeve përreth. Do t'i shfaros, do t'i kthej në mbeturinë, tallje e rrënim përgjithmonë. 10 Do ta shuaj prej tyre tingullin e haresë e britmën e gëzimit, zërin e dhëndrit e zërin e nuses, zhurmën e mokrës dhe dritën e kandilit. 11 Gjithë ky vend do të kthehet në shkretëtirë e djerrinë e këta kombe do t'i shërbejnë mbretit të Babilonisë për shtatëdhjetë vjet. 12 Pasi të mbushen shtatëdhjetë vjet, do ta ndëshkoj mbretin e Babilonisë dhe atë komb, kumton Zoti, për fajin e tyre, dhe tokën e tyre do ta shkretoj përgjithmonë. 13 Do të dërgoj në atë tokë të gjitha gjërat që thashë kundër saj, gjithçka shkruhet në këtë libër, që Jeremia profetizoi kundër të gjitha kombeve. 14 Shumë kombe e mbretër të fuqishëm do të marrin skllevër edhe prej tyre, por unë do t'ua kthej sipas bëmave të veta e sipas veprave të duarve të veta».
Ndëshkimi i kombeve
15 Kështu më tha Zoti, Perëndia i Izraelit: «Merre prej duarve të mia këtë kupë vere të zemërimit dhe jepua të pinë të gjitha kombeve ku po të dërgoj. 16 Ta pinë, të kalamenden e të trullosen, për shkak të shpatës që do të çoj ndër ta».
17 E mora kupën nga dora e Zotit e ua dhashë ta pinin të gjitha kombeve te të cilat Zoti më kishte dërguar: 18 Jerusalemit e qyteteve të Judës, mbretërve e princave, për t'i zhytur në shkretim e në rrënim, në tallje e në mallkim, si sot; 19 edhe faraonit, mbretit të Egjiptit, shërbëtorëve të tij, princave e mbarë popullit të tij; 20 edhe të gjitha fiseve të huaja e të gjithë mbretërve të tokës së Ucit, të gjithë mbretërve të tokës së filistinëve, Ashkelonit, Gazës, Ekronit e tepricës së Ashdodit, 21 Edomit, Moabit, amonitëve, 22 të gjithë mbretërve të Tirit, të gjithë mbretërve të Sidonit, mbretërve të bregut përtej detit, 23 Dedanit, Temait, Buzit dhe të gjithë atyre që qethin tëmthat; 24 të gjithë mbretërve të Arabisë, që banojnë në shkretëtirë; 25 të gjithë mbretërve të Zimriut, të gjithë mbretërve të Elamit e të gjithë mbretërve të Medës; 26 të gjithë mbretërve të veriut, atyre që janë afër e larg, njërit pas tjetrit dhe të gjithë mbretërive që gjenden mbi dhe. Ndërsa mbreti i Sheshakut do të pijë pas tyre.
27 Ti thuaju: «Kështu thotë Zoti i ushtrive, Perëndia i Izraelit: pini, dehuni e villni, rrëzohuni e mos u çoni për shkak të shpatës që po çoj mes jush».
28 Nëse nuk e marrin kupën nga dora jote për të pirë, thuaju: «Kështu thotë Zoti i ushtrive: për të pirë do të pini, 29 se, ja, po filloj ta kryej të keqen në qytetin që mban emrin tim, e ju do të shpëtuakeni pa u ndëshkuar? Nuk do t'i shpëtoni ndëshkimit, se unë i kam bërë thirrje shpatës kundër të gjithë banorëve të tokës, kumton Zoti i ushtrive».
30 Ti do t'u profetizosh të gjitha këto fjalë e do t'u thuash:
«Zoti prej së larti buçet,
nga banesa e tij e shenjtë lëshon zë,
buçet kundër lëndinave të tij,
ushton porsi ata që shtypin rrush
kundër të gjithë banorëve të tokës.
31 Mbërriti gumëzhima gjer në skaj të dheut,
se Zoti ngre padi kundër kombeve,
ai nxjerr në gjyq çdo njeri,
të paudhët ia fal shpatës, kumton Zoti».
32 Kështu thotë Zoti i ushtrive:
«Ja, kobi po shtrihet
nga kombi në komb
e stuhia po ngrihet
nga fundi i dheut.
33 Të therurit e Zotit do të gjenden atë ditë nga njëri skaj i tokës te tjetri. Nuk do të vajtohen as do të varrosen, por do të mbeten si pleh përmbi dhe.
34 Çirruni, o barinj, e bërtitni,
rrotullohuni në pluhur, o pronarët e grigjës,
se ditët e therorisë e të flakjes suaj mbërritën
e ju do të bini si enë e çmuar.
35 Barinjtë do të mbeten pa strehim
e pa rrugëdalje pronarët e grigjës.
36 Një zë! Gjëma e barinjve,
britma e pronarëve të grigjës,
se po e shkatërron Zoti kullotën e tyre.
37 U shkatërruan lëndinat e qeta,
për shkak të zemërimit të Zotit.
38 Si luani e braktisi strofullin e tij,
ndaj toka u bë shkretim
prej furisë shtypëse,
prej zemërimit të tij përvëlues».
1 verbum quod factum est ad Hieremiam
de omni populo Iudae
in anno quarto Ioachim filii Iosiae regis Iuda
ipse est annus primus Nabuchodonosor regis Babylonis
2 quae locutus est Hieremias propheta
ad omnem populum Iuda
et ad universos habitatores Hierusalem dicens
3 a tertiodecimo anno Iosiae filii Amon regis Iuda usque ad diem hanc
iste est tertius et vicesimus annus
factum est verbum Domini ad me
et locutus sum ad vos de nocte consurgens et loquens
et non audistis
4 et misit Dominus ad vos omnes servos suos prophetas
consurgens diluculo mittensque et non audistis
neque inclinastis aures vestras ut audiretis
5 cum diceret revertimini unusquisque a via sua mala
et a pessimis cogitationibus vestris
et habitabitis in terram
quam dedit Dominus vobis et patribus vestris
a saeculo et usque in saeculum
6 et nolite ire post deos alienos ut serviatis eis adoretisque eos
neque me ad iracundiam provocetis in operibus manuum vestrarum
et non adfligam vos
7 et non audistis me dicit Dominus
ut me ad iracundiam provocaretis in operibus manuum vestrarum
in malum vestrum
8 propterea haec dicit Dominus exercituum
pro eo quod non audistis verba mea
9 ecce ego mittam et adsumam universas cognationes aquilonis
ait Dominus
et ad Nabuchodonosor regem Babylonis servum meum
et adducam eos super terram istam et super habitatores eius
et super omnes nationes quae in circuitu illius sunt
et interficiam eos et ponam eos in stuporem
et in sibilum et in solitudines sempiternas
10 perdamque ex eis vocem gaudii et vocem laetitiae
vocem sponsae et vocem sponsi
vocem molae et lumen lucernae
11 et erit universa terra eius in solitudinem et in stuporem
et servient omnes gentes istae regi Babylonis septuaginta annis
12 cumque impleti fuerint anni septuaginta
visitabo super regem Babylonis
et super gentem illam dicit Dominus iniquitatem eorum
et super terram Chaldeorum
et ponam illam in solitudines sempiternas
13 et adducam super terram illam omnia verba mea
quae locutus sum contra eam
omne quod scriptum est in libro isto
quaecumque prophetavit Hieremias adversum omnes gentes
14 quia servierunt eis cum essent gentes multae et reges magni
et reddam eis secundum opera eorum
et secundum facta manuum suarum
15 quia sic dicit Dominus exercituum Deus Israhel
sume calicem vini furoris huius de manu mea
et propinabis de illo cunctis gentibus ad quas ego mittam te
16 et bibent et turbabuntur et insanient
a facie gladii quem ego mittam inter eos
17 et accepi calicem de manu Domini
et propinavi cunctis gentibus ad quas misit me Dominus
18 Hierusalem et civitatibus Iudae
et regibus eius et principibus eius
ut darem eos in solitudinem et in stuporem
in sibilum et in maledictionem sicut est dies ista
19 Pharaoni regi Aegypti et servis eius
et principibus eius et omni populo eius
20 et universis generaliter cunctis regibus terrae Ausitidis
et cunctis regibus terrae Philisthim
et Ascaloni et Gazae et Accaroni et reliquiis Azoti
21 Idumeae et Moab et filiis Ammon
22 et cunctis regibus Tyri et cunctis regibus Sidonis
et regibus terrae insularum qui sunt trans mare
23 et Dedan et Theman et Buz
et universis qui adtonsi sunt in comam
24 et cunctis regibus Arabiae
et cunctis regibus occidentis qui habitant in deserto
25 et cunctis regibus Zambri
et cunctis regibus Aelam et cunctis regibus Medorum
26 et cunctis regibus aquilonis de prope et de
longe
unicuique contra fratrem suum
et omnibus regnis terrae quae super faciem eius sunt
et rex Sesach bibet post eos
27 et dices ad eos
haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel
bibite et inebriamini et vomite et cadite
neque surgatis a facie gladii quem ego mittam inter vos
28 cumque noluerint accipere calicem de manu ut bibant
dices ad eos haec dicit Dominus exercituum bibentes bibetis
29 quia ecce in civitate in qua invocatum est nomen meum
ego incipio adfligere
et vos quasi innocentes inmunes eritis
non eritis inmunes
gladium enim ego voco super omnes habitatores terrae
dicit Dominus exercituum
30 et tu prophetabis ad eos omnia verba haec et dices ad illos
Dominus de excelso rugiet
et de habitaculo sancto suo dabit vocem suam
rugiens rugiet super decorem suum
celeuma quasi calcantium concinetur
adversus omnes habitatores terrae
31 pervenit sonitus usque ad extrema terrae
quia iudicium Domino cum gentibus
iudicatur ipse cum omni carne
impios tradidit gladio dicit Dominus
32 haec dicit Dominus exercituum
ecce adflictio egredietur de gente in gentem
et turbo magnus egredietur a summitatibus terrae
33 et erunt interfecti Domini in die illa
a summo terrae usque ad summum eius
non plangentur et non colligentur neque sepelientur
in sterquilinium super faciem terrae iacebunt
34 ululate pastores et clamate
et aspergite vos cinere optimates gregis
quia conpleti sunt dies vestri ut interficiamini
et dissipationes vestrae
et cadetis quasi vasa pretiosa
35 et peribit fuga a pastoribus
et salvatio ab optimatibus gregis
36 vox clamoris pastorum et ululatus optimatium gregis
quia vastavit Dominus pascuam eorum
37 et conticuerunt arva pacis a facie irae furoris Domini
38 dereliquit quasi leo umbraculum suum
facta est terra eorum in desolationem
a facie irae columbae et a facie irae furoris Domini