Hananiahu e Sapfira
1 Një burrë që quhej Hananiah, bashkë me gruan e tij Sapfirën, shiti një pronë. 2 Një pjesë të fitimit e fshehu, me dijeninë e gruas, ndërsa pjesën tjetër ua dorëzoi apostujve. 3 Atëherë Pjetri i tha: «Hananiah, pse ta pushtoi zemrën Satani, që të gënjesh Shpirtin e shenjtë e të fshehësh një pjesë të fitimit të tokës? 4 Sa ishte pa shitur, a nuk ishte e jotja? Dhe kur e shite, a nuk e kishe ti në dorë të bëje ç'të doje me fitimin? Si vallë zuri vend në zemrën tënde ky veprim? Ti nuk ke gënjyer njerëzit, por ke gënjyer Perëndinë». 5 Kur dëgjoi këto fjalë, Hananiahu u rrëzua e dha shpirt. Të gjithë ata që i dëgjuan këto, i zuri një frikë e madhe. 6 Atëherë disa të rinj u ngritën, e mbështollën, e morën dhe e varrosën.
7 Rreth tri orë më vonë hyri gruaja e Hananiahut, e cila nuk dinte çfarë kishte ndodhur. 8 Pjetri e pyeti: «Më thuaj, për kaq e shitët tokën?». Ajo i tha: «Po, për kaq». 9 Atëherë Pjetri i tha: «Pse u bëtë në një mendje për të vënë në provë Shpirtin e Zotit? Ja, janë te dera ata që varrosën burrin tënd dhe që do të të mbartin edhe ty që këtej». 10 Dhe menjëherë ajo u rrëzua te këmbët e tij e dha shpirt.
Kur të rinjtë hynë brenda, e gjetën të vdekur. Atëherë e morën edhe atë që andej dhe e varrosën pranë burrit të vet. 11 Të gjithë kishën e të gjithë ata që dëgjuan këto i zuri një frikë e madhe.
Apostujt shërojnë shumë veta
12 Në popull bëheshin shumë shenja e mrekulli përmes duarve të apostujve. Të gjithë mblidheshin bashkë te Portiku i Solomonit. 13 Askush prej të tjerëve nuk guxonte të bashkohej me ta, ndërsa populli i nderonte.
14 Kështu numri i burrave dhe i grave që besonin në Zotin rritej gjithnjë e më shumë. 15 Të sëmurët i nxirrnin nëpër sheshe e i vendosnin nëpër shtroja e vigje, që kur të kalonte Pjetri, të paktën hija e tij të binte mbi ndonjë prej tyre. 16 Në Jerusalem u mblodh një numër i madh njerëzish nga qytetet përreth. Ata sollën të sëmurët e ata që mundoheshin nga shpirtrat e ndyrë dhe të gjithë u shëruan.
Apostujt përndiqen
17 Atëherë kryeprifti e të gjithë ata që ishin me të, domethënë sekti i saducenjve, u mbushën me smirë 18 dhe i kapën apostujt e i futën në burg . 19 Por gjatë natës një engjëll i Zotit hapi dyert e burgut, i nxori prej andej e u tha: 20 «Shkoni, hyni në tempull e ia shpallni popullit të gjitha fjalët e kësaj jete të re ». 21 Kur dëgjuan këtë gjë, ata hynë në tempull në agim e filluan të mësonin njerëzit.
Kur arriti kryeprifti dhe ata që ishin me të, mblodhi sinedrin e tërë pleqësinë e bijve të Izraelit dhe dërguan disa roja që të sillnin apostujt nga burgu. 22 Por kur rojat arritën te burgu, nuk i gjetën apostujt atje. Atëherë u kthyen e njoftuan: 23 «Ne e gjetëm burgun të mbyllur e të siguruar mirë dhe rojat e tij duke qëndruar më këmbë te dyert. Por kur i hapëm dyert nuk gjetëm askënd brenda». 24 Kur kryeroja i tempullit dhe kryeprifti i dëgjuan këto fjalë, u hutuan prej tyre dhe vrisnin mendjen se çfarë po ndodhte.
25 Pastaj erdhi dikush e u tha: «Shikoni, njerëzit që kishit burgosur janë në tempull e po mësojnë popullin». 26 Atëherë kryeroja bashkë me rojat shkuan dhe i morën pa dhunë, nga frika se mos populli i vriste me gurë. 27 Ata i sollën apostujt para sinedrit dhe kryeprifti i pyeti: 28 «A nuk ju kemi urdhëruar që të mos u mësoni njerëzve për Jezuin? Ja, pra, ju e keni mbushur Jerusalemin me mësimin tuaj e doni të rëndojë mbi ne gjaku i këtij njeriu». 29 Pjetri e apostujt u përgjigjën: «Duhet t'i bindemi Perëndisë më shumë sesa njerëzve. 30 Perëndia i etërve tanë e ngjalli Jezuin, të cilin ju e vratë duke e varur në drurin e kryqit. 31 Perëndia e lartësoi Jezuin në të djathtën e vet, si prijës e shpëtimtar, për t'i dhënë Izraelit pendimin dhe faljen e mëkateve. 32 Dhe ne jemi dëshmitarët e këtyre gjërave, bashkë me Shpirtin e shenjtë që Perëndia ua ka dhuruar atyre që i binden atij».
33 Kur dëgjuan këto fjalë, ata u zemëruan e donin t'i vrisnin. 34 Por një farise i sinedrit me emrin Gamaliel, një mësues i ligjit të Moisiut, që gëzonte respektin e të gjithë popullit, u ngrit dhe urdhëroi që t'i nxirrnin apostujt jashtë për pak kohë. 35 Pastaj u tha atyre: «Burra izraelitë, kini kujdes se çfarë keni ndër mend të bëni me këta njerëz. 36 Para pak kohësh na doli Teuda e na thoshte se ishte dikushi dhe rreth tij u mblodhën gati katërqind burra. Por ai u vra e të gjithë ata që i shkuan pas u shpërndanë e u zhdukën. 37 Pas tij, në kohën e regjistrimit të popullsisë, na doli Judë Galileasi e njerëzit i shkuan pas. Edhe ai vdiq e të gjithë ata që i shkuan pas u shpërndanë. 38 Prandaj, tani, po ju them t'u rrini larg këtyre njerëzve e t'i lini të shkojnë, se nëse shestimi apo vepra e tyre është prej njerëzve, do të dështojë. 39 Por nëse është prej Perëndisë, nuk do të mund t'i shkatërroni ata. Për të mos thënë që do të bëheni edhe armiq të Perëndisë».
Ata e dëgjuan Gamalielin 40 dhe si i thirrën apostujt, i rrahën, i urdhëruan të mos flisnin për Jezuin dhe pastaj i lanë të lirë.
41 Atëherë apostujt dolën nga sinedri tërë gëzim, sepse Perëndia i kishte çmuar të denjë të poshtëroheshin për emrin e Jezuit. 42 Çdo ditë, edhe në tempull, edhe nëpër shtëpitë e njerëzve, u mësonin e u shpallnin pareshtur ungjillin e Krishtit Jezu.
1 vir autem quidam nomine Ananias cum Saffira uxore sua
vendidit agrum
2 et fraudavit de pretio agri conscia uxore sua
et adferens partem quandam ad pedes apostolorum posuit
3 dixit autem Petrus
Anania cur temptavit Satanas cor tuum
mentiri te Spiritui Sancto et fraudare de pretio agri
4 nonne manens tibi manebat et venundatum in tua erat potestate
quare posuisti in corde tuo hanc rem
non es mentitus hominibus sed Deo
5 audiens autem Ananias haec verba cecidit et exspiravit
et factus est timor magnus in omnes qui audierant
6 surgentes autem iuvenes amoverunt eum
et efferentes sepelierunt
7 factum est autem quasi horarum trium spatium
et uxor ipsius nesciens quod factum fuerat introiit
8 respondit autem ei Petrus
dic mihi si tanti agrum vendidistis
at illa dixit etiam tanti
9 Petrus autem ad eam
quid utique convenit vobis temptare Spiritum Domini
ecce pedes eorum qui sepelierunt virum tuum ad ostium et efferent te
10 confestim cecidit ante pedes eius et exspiravit
intrantes autem iuvenes invenerunt illam mortuam
et extulerunt et sepelierunt ad virum suum
11 et factus est timor magnus in universa ecclesia
et in omnes qui audierunt haec
12 per manus autem apostolorum
fiebant signa et prodigia multa in plebe
et erant unianimiter omnes in porticu Salomonis
13 ceterorum autem nemo audebat coniungere se illis
sed magnificabat eos populus
14 magis autem augebatur credentium in Domino multitudo virorum ac mulierum
15 ita ut in plateas eicerent infirmos
et ponerent in lectulis et grabattis
ut veniente Petro
saltim umbra illius obumbraret quemquam eorum
16 concurrebat autem et multitudo vicinarum civitatum Hierusalem
adferentes aegros et vexatos ab spiritibus inmundis
qui curabantur omnes
17 exsurgens autem princeps sacerdotum et omnes qui cum illo erant
quae est heresis Sadducaeorum
repleti sunt zelo
18 et iniecerunt manus in apostolos
et posuerunt illos in custodia publica
19 angelus autem Domini per noctem aperiens ianuas carceris
et educens eos dixit
20 ite et stantes loquimini in templo plebi omnia verba vitae huius
21 qui cum audissent intraverunt diluculo in templum et docebant
adveniens autem princeps sacerdotum et qui cum eo erant
convocaverunt concilium
et omnes seniores filiorum Israhel
et miserunt in carcerem ut adducerentur
22 cum venissent autem ministri
et aperto carcere non invenissent illos
reversi nuntiaverunt
23 dicentes
carcerem quidem invenimus clausum cum omni diligentia
et custodes stantes ad ianuas
aperientes autem neminem intus invenimus
24 ut audierunt autem hos sermones
magistratus templi et principes sacerdotum
ambigebant de illis quidnam fieret
25 adveniens autem quidam nuntiavit eis
quia ecce viri quos posuistis in carcere
sunt in templo stantes et docentes populum
26 tunc abiit magistratus cum ministris et adduxit illos sine vi
timebant enim populum ne lapidarentur
27 et cum adduxissent illos statuerunt in concilio
et interrogavit eos princeps sacerdotum
28 dicens
praecipiendo praecepimus vobis ne doceretis in nomine isto
et ecce replestis Hierusalem doctrina vestra
et vultis inducere super nos sanguinem hominis istius
29 respondens autem Petrus et apostoli dixerunt
oboedire oportet Deo magis quam hominibus
30 Deus patrum nostrorum suscitavit Iesum
quem vos interemistis suspendentes in ligno
31 hunc Deus principem et salvatorem exaltavit dextera
sua
ad dandam paenitentiam Israhel et remissionem
peccatorum
32 et nos sumus testes horum verborum
et Spiritus Sanctus quem dedit Deus omnibus oboedientibus sibi
33 haec cum audissent dissecabantur et cogitabant interficere illos
34 surgens autem quidam in concilio Pharisaeus nomine Gamalihel
legis doctor honorabilis universae plebi
iussit foras ad breve homines fieri
35 dixitque ad illos
viri israhelitae adtendite vobis super hominibus istis quid acturi sitis
36 ante hos enim dies extitit Theodas
dicens esse se aliquem
cui consensit virorum numerus circiter quadringentorum
qui occisus est
et omnes quicumque credebant ei dissipati sunt
et redactus est ad nihilum
37 post hunc extitit Iudas Galilaeus in diebus professionis
et avertit populum post se
et ipse periit
et omnes quotquot consenserunt ei dispersi sunt
38 et nunc itaque dico vobis
discedite ab hominibus istis et sinite illos
quoniam si est ex hominibus consilium hoc aut opus dissolvetur
39 si vero ex Deo est non poteritis dissolvere eos
ne forte et Deo repugnare inveniamini
consenserunt autem illi
40 et convocantes apostolos caesis denuntiaverunt
ne loquerentur in nomine Iesu
et dimiserunt eos
41 et illi quidem ibant gaudentes a conspectu concilii
quoniam digni habiti sunt
pro nomine Iesu contumeliam pati
42 omni autem die in templo et circa domos non cessabant docentes
et evangelizantes Christum Iesum